- 8 Eylül 2014
- 1.092
- 1.194
Bence okumalısın. Artık insanlar 30 dan çnce evlenmiyor bile. Adama güvenme. Seven anlayışlı olan desteklerdi seni. 2 ayda ne kadar sever onuda bilemedim. Ki zaten aile yapılarınız farklıymıs boşver gitsin. Karılı kızlı adamda sanmıyorum ki 2 ayda tövbeler edip düzelsin. Yarı yolda kalma ihtimalin çok yüksekHanımlar içinden çıkamadığım bir konuda size danışmak istedim. 22 yaşında üniv. son sınıf öğrencisiyim, kendi alanımdaki işsizlik sıkıntısı ve ailemin maddi yetersizlikleri sebebiyle bu yıl üniversite sınavına yeniden hazırlanıp doğuda bir şehirde tıp fakültesine yerleştim. Artık yerleştim atamam garanti olacak diye düşündüğüm bir dönemde tesadüfen biri ile tanıştım, kendisi zengin eğitimli muhafazakar bir ailenin oğlu biraz da renkli hayatı geniş çevresi olan popüler biri. Ben hep kendimi eğitimim sebebiyle uzak tutmaya çalıştıkça uzak mesafe olmasına rağmen hep görüşmek ilerlemek için çaba sarf etti ve bir şekilde 2 ay içinde işler ciddiye biner gibi oldu. Sizce ben şu anda bu adam ile evlenmeye mi veya eğitime mi öncelik vermeliyim? Okumayı seçsem hayatımda ilk kez doğuya gideceğim ve 6 yıllık zor bir eğitimin ardından 28_29 gibi yaşların evlilik için geç olabileceğini düşünüyorum. Bir taraftan o kadar hazırlandım hayatımdaki önemli bir eğitim fırsatını kaçırıyormuşum gibi geliyor. Bu kişi anlayışlı biri ama okumamı istemiyor, görüşlerimiz aile yapılarımız da çok benzer değil, bu yaşına kadar biraz kadınlı kızlı bir hayatı olmuş ona tam da güvenemiyorum. Ben mantığı mı duyguları mı dinlemeliyim kafam çok karışık bana bir fikir verebilir misiniz? Hepinize teşekkür ederim.
Ailesi baskı yapıyormuş bir an önce evlen çocukların olsun diye, ama düzenini değiştirmek veya beklemek gibi bir düşüncesi yok, her şey çok hızlı gelişti ve oldu bittiye getirmek ister gibi acele ediyor sürekli ne zaman istemeye geliyoruz vs vs.Senin yaşadığın şehre gelip orada da eczane açabilir madem ailesi zengin.
Ayrıca daha 29 yaşında çocuk sahibi olabilir ilerde de.
Kaldı ki 6 yıl beklemenize gerek yok çok istiyorsa sevdiği insanı destekler meslek sahibi olmasını ister.
Mesela ilişki 2 yıl daha devam etse sonrasında sen okurken evlenseniz olmaz mı ?
Niye her şey onun istediği şekilde ve zamanda oluyor ki ?
Yani ya burda kal ya da ayrılalım düşüncesi iğrenç gerçekten seven böyle yapmaz zaten.
Seçenekler sunar ve destek olur.
O muhafazakar akrabalara göre mi hareket edeceksin yoksa kendi aklina mantığına göre mi ?
Benim halam mesela muhafazakar bı kadın onu dinlemiş olsaydım 18 yaşında evlenip şimdiye 3 çocuk sahibi olmuştum.
Demem o ki herkes kendi hayat tarzına göre akıl verir.
O kadinalr gibi mi olmak istiyorsun yoksa bağımsız başarılı bir kadın mı ?
Tamam anladık, sizin okumakta gözünüz yok. Daha doğrusu zengin koca konusunda gözünüz açılmış okuycam da nolacak adamın eczanesi var orda çalışırım işte diye dusunmussunuz.Kendi eczanemi açacak kadar maddi durumumuz yok belki biliyorsunuzdur devlete kura ile atanmak hayal, akademik kariyer tamamen torpil üzerine kurulu zaten
Ben de sizin kadar gerçek olmamasını isterdimTip kazanmis birinin bu konuda kararsiz kalabilecegine inanmiyorum bence konu gercek degil
Mesleğimin durumunu söyledim bana gareziniz neden bilmiyorum ben size bir saygısızlık yapmadımTamam anladık, sizin okumakta gözünüz yok. Daha doğrusu zengin koca konusunda gözünüz açılmış okuycam da nolacak adamın eczanesi var orda çalışırım işte diye dusunmussunuz.
Yapın gitsin. Belli ki para kazanmakta veya başarıda gözünüz yok, bir ara varmış sınava girdiğinize göre o kadar ama belli ki bu zengin koca aklınıza yatmış sizin. Bunca lafa hala böyle cevaplar geliyorlar evlenin gitsin. Hayırlı boşanmalar şimdiden
Çok teşekkür ederim iyi niyetli insancıl tavsiyeleriniz içinŞahsen benim başıma gelse eğitimimden,kendi geleceğimden vazgeçmezdim.Bazı şeyler başta çok tatlı geliyor ama aklın yolu hiç şaşmıyor.Zaten okumaya müsaade etmiyorsa pek de anlayışlı biri değil bence.Ek olarak bahsettiğiniz yaşların evlilik için geç olacağını düşünmeyin.Evlilik bir hedef değil hayatın akışı içinde bir olgudur, zamanı geldiğinde tüm şartlar bir bir olgunlaşır zaten.
Ez cümle sizin hayatınız,durumu mantık süzgecinden geçirerek en doğru karara varacağınızı düşünüyorum.
kimsenin ikna etmeye çalıştığı yok zaten sadece iyi niyetli olanlar fikirlerini yazıyor saygısızlık yapmazsanız sevinirimArkadaşlar laf anlatmayın bence artık ya. Görmüyor musunuz tüm yorumlarda ölesiye savunma modunda kızkendi dengini bulacağına mağara adamına gitme derdinde bırakın hem eşine baksın hem kv kp baksın 11 sayfa boyunca yeterince uyardık anlamayan anlamıyor
15 senelik akademisyenim. Onlarca kız öğrencime insaflı ve kibar yol göstermeye çalıştım. “Okurken nişanlanmayın”, “iş bulmadan evlenmeyin” dedim. Hatta fakülte birincisi olarak mezun olma ihtimali olan bir tanesinin evine üç meslektaşımla gidip ikna etmeye çalıştık. Hepsi “sevgilim/nişanlım çok anlayışlı, evliyken okurum, kayınvalidem bana zaten yardım edecek” vesaire dedi. Şu an hepsinin en az 2’şer çocuğu var, koca eline bakıp arada bana sosyal medyadan “çok pişmanım” mesajları atıyorlar. Fakülte birincisi zengin kaynanasının villasının üst katında zindan hayatı yaşıyor, gören olur diye havuza bile inmesi yasak. 40 derece sıcakta oğlu ve kocası havuzda serinlerken iki kızı ve kendisi onlara hizmet ediyor. Üstüne üç dairesi varmış ama o daireleri görmeye bile gidemiyor. Gizli gizli yardım için bana mail atıyor. Zamanında çok yalvardığım için şimdi “kusura bakma” diyorum.Bir gün olursam ve biri bana böyle bu konuda danışma ihtiyacı olduğunu söylerse bu kadar yaftalamak eleştirmek yerine gençliğine yaşadığı ilk deneyimlerine yorup daha insaflı ve kibar yaklaşıp yol göstermeye çalışırdım diye düşünüyorum
Ben aslen trakyalıyım hiç doğuya gitmedim oraya gidersen başına neler geleceğini bilmiyorsun ben sana ömür boyu bakarım dükkanı da senin üstüne yapayım daha nasıl garanti vereyim gibi şeyler söyledi. Bir de hayat pahalılığı sebebiyle aileme daha fazla yük olmak istemiyorum okuma kalacak yer vb masraflarım çok fazla olacağı için
Aklım mantığım hayır dese de ayrılık düşüncesi benim için çok zor geliyor o yokken kimsesiz gibi hissediyorum sürekli yanımda olan okumamı isteyen bir ailem olmasına rağmen. Bu kadar bağlanmışken derslerin başlamasına 2 hafta kala bunu nasıl atlatabilirim bilmiyorum
Evet bu kişi ben seni 6 yıl bekleyemem çocuk sahibi olmak istiyorum diyor ve bir de çevremde bazı muhafazakar akrabalar var bir kadın için en iyisi erken evlenmek bir an önce düzenini kur zaten bu adamın eczanesi var orda çalışmak erkekler içinde doktor olarak çalışmaktan daha iyi vs diye konuşup kafamı karıştıran. Ama asıl sebep ben bu duyguları başka birinde tekrar yaşayamazsam ve meslek sahibi olduğumda pişman olursam korkusu
Alıntıladığım mesajlarınızı yeniden okuyun lütfen, deneyim sahibi değilsiniz haklısınız ama deneyimli kadınların tavsiyesini almak için üye oldunuz, size okuyun diyorlar siz duygu yoğunluğuyla mantığım arasında kaldım diyorsunuz ama farkında değilsiniz bence, mantığınızın sesini bastırmışsınız duygularınızın peşinden gitmeye hazırsınız, bizler de diyoruz ki okumanızı istemeyen, sizi ev kadını yapacak ve peş peşe çocuk isteyecek biriyle evliliği düşünmeyin.Ben 4 yıldır zaten okuyordum tıpa yakın farklı bir bölümde, her yıl şansımı denemek için yksye girmeye devam ettim, bu sırada her yıl kpssye de girdim. Ülkedeki torpil meselesi yüzünden hiç bir şey istediğim gibi olmadı ve bu yıl ailemin isteğiyle dersaneye yazılıp tekrar denedim kimsenin hakkını yediğimi düşünmüyorum. Bazı hanımlar malesef sadece eleştirmek için yorum yapıyorlar ve evet bu ekonomide ve bu düzende Dr olmayı meslek sahibi olmaya indirgemiş bir bakış açısındayım. Eğitimi seç pişman olursun yazmak veya hiç yorum yapmamak çok zor değil zaten bu kadar duygu yoğunluğu ve mantık arasında kalmış olmasam neden üye olup başlık açayım. Sizler kadar deneyimim olmadı ve amacım sadece fikirlerinizi almaktı, düzgün yorum yapan herkese çok teşekkür ederim hakkınızı helal edin.
Aslında buradaki kadınları rahatsız eden tutum ve tavır da bu zaten.Ailesi baskı yapıyormuş bir an önce evlen çocukların olsun diye, ama düzenini değiştirmek veya beklemek gibi bir düşüncesi yok, her şey çok hızlı gelişti ve oldu bittiye getirmek ister gibi acele ediyor sürekli ne zaman istemeye geliyoruz vs vs.
Tabi ki onlar gibi olmak istemezdim tek başıma güçlü olayım ailemi rahat ettireyim diye düşünürken böyle işler oldu
Hiç kimse için eğitimimden vazgeçmem. Yarinimizin garantisi var mı?Hanımlar içinden çıkamadığım bir konuda size danışmak istedim. 22 yaşında üniv. son sınıf öğrencisiyim, kendi alanımdaki işsizlik sıkıntısı ve ailemin maddi yetersizlikleri sebebiyle bu yıl üniversite sınavına yeniden hazırlanıp doğuda bir şehirde tıp fakültesine yerleştim. Artık yerleştim atamam garanti olacak diye düşündüğüm bir dönemde tesadüfen biri ile tanıştım, kendisi zengin eğitimli muhafazakar bir ailenin oğlu biraz da renkli hayatı geniş çevresi olan popüler biri. Ben hep kendimi eğitimim sebebiyle uzak tutmaya çalıştıkça uzak mesafe olmasına rağmen hep görüşmek ilerlemek için çaba sarf etti ve bir şekilde 2 ay içinde işler ciddiye biner gibi oldu. Sizce ben şu anda bu adam ile evlenmeye mi veya eğitime mi öncelik vermeliyim? Okumayı seçsem hayatımda ilk kez doğuya gideceğim ve 6 yıllık zor bir eğitimin ardından 28_29 gibi yaşların evlilik için geç olabileceğini düşünüyorum. Bir taraftan o kadar hazırlandım hayatımdaki önemli bir eğitim fırsatını kaçırıyormuşum gibi geliyor. Bu kişi anlayışlı biri ama okumamı istemiyor, görüşlerimiz aile yapılarımız da çok benzer değil, bu yaşına kadar biraz kadınlı kızlı bir hayatı olmuş ona tam da güvenemiyorum. Ben mantığı mı duyguları mı dinlemeliyim kafam çok karışık bana bir fikir verebilir misiniz? Hepinize teşekkür ederim.
Fikirleriniz ve deneyimleriniz benim için çok değerli hocam teşekkür ederim15 senelik akademisyenim. Onlarca kız öğrencime insaflı ve kibar yol göstermeye çalıştım. “Okurken nişanlanmayın”, “iş bulmadan evlenmeyin” dedim. Hatta fakülte birincisi olarak mezun olma ihtimali olan bir tanesinin evine üç meslektaşımla gidip ikna etmeye çalıştık. Hepsi “sevgilim/nişanlım çok anlayışlı, evliyken okurum, kayınvalidem bana zaten yardım edecek” vesaire dedi. Şu an hepsinin en az 2’şer çocuğu var, koca eline bakıp arada bana sosyal medyadan “çok pişmanım” mesajları atıyorlar. Fakülte birincisi zengin kaynanasının villasının üst katında zindan hayatı yaşıyor, gören olur diye havuza bile inmesi yasak. 40 derece sıcakta oğlu ve kocası havuzda serinlerken iki kızı ve kendisi onlara hizmet ediyor. Üstüne üç dairesi varmış ama o daireleri görmeye bile gidemiyor. Gizli gizli yardım için bana mail atıyor. Zamanında çok yalvardığım için şimdi “kusura bakma” diyorum.
Yetişkinlik hayatı çoğu zaman size insaflı ve kibar davranmayacak, ben de sizi pohpohlamak zorunda değilim. Nush ile uslanmayanı tekdir etmek lazım, tekdir ile uslanmayan da artık kendi yaşayıp görmeli.
Şu 11 sayfa boyunca verdiğiniz cevaplardan, kafa yapınızı ve ne karar vereceğinizi net görebiliyorum ve neye üzülüyorum en çok biliyor musunuz? Tıp fakültesini kazanıp yerleştiniz, hayatının en büyük hayalleri tıp okumak olan bir kişinin hakkını yediniz. Üstelik o hakkı şu an zengin koca için çöpe atıyorsunuz.Ailesi baskı yapıyormuş bir an önce evlen çocukların olsun diye, ama düzenini değiştirmek veya beklemek gibi bir düşüncesi yok, her şey çok hızlı gelişti ve oldu bittiye getirmek ister gibi acele ediyor sürekli ne zaman istemeye geliyoruz vs vs.
Tabi ki onlar gibi olmak istemezdim tek başıma güçlü olayım ailemi rahat ettireyim diye düşünürken böyle işler oldu
Bu adamla evlenirseniz sonunuzu Kızılcık Şerbeti Doğa gibi görüyorum. Okulumuzu okuyun.Hanımlar içinden çıkamadığım bir konuda size danışmak istedim. 22 yaşında üniv. son sınıf öğrencisiyim, kendi alanımdaki işsizlik sıkıntısı ve ailemin maddi yetersizlikleri sebebiyle bu yıl üniversite sınavına yeniden hazırlanıp doğuda bir şehirde tıp fakültesine yerleştim. Artık yerleştim atamam garanti olacak diye düşündüğüm bir dönemde tesadüfen biri ile tanıştım, kendisi zengin eğitimli muhafazakar bir ailenin oğlu biraz da renkli hayatı geniş çevresi olan popüler biri. Ben hep kendimi eğitimim sebebiyle uzak tutmaya çalıştıkça uzak mesafe olmasına rağmen hep görüşmek ilerlemek için çaba sarf etti ve bir şekilde 2 ay içinde işler ciddiye biner gibi oldu. Sizce ben şu anda bu adam ile evlenmeye mi veya eğitime mi öncelik vermeliyim? Okumayı seçsem hayatımda ilk kez doğuya gideceğim ve 6 yıllık zor bir eğitimin ardından 28_29 gibi yaşların evlilik için geç olabileceğini düşünüyorum. Bir taraftan o kadar hazırlandım hayatımdaki önemli bir eğitim fırsatını kaçırıyormuşum gibi geliyor. Bu kişi anlayışlı biri ama okumamı istemiyor, görüşlerimiz aile yapılarımız da çok benzer değil, bu yaşına kadar biraz kadınlı kızlı bir hayatı olmuş ona tam da güvenemiyorum. Ben mantığı mı duyguları mı dinlemeliyim kafam çok karışık bana bir fikir verebilir misiniz? Hepinize teşekkür ederim.
Dükkanı verecekmiş bu beyefendi de. Sanki ben hayvanlık yaparsam boşa diye veriyor dükkanı15 senelik akademisyenim. Onlarca kız öğrencime insaflı ve kibar yol göstermeye çalıştım. “Okurken nişanlanmayın”, “iş bulmadan evlenmeyin” dedim. Hatta fakülte birincisi olarak mezun olma ihtimali olan bir tanesinin evine üç meslektaşımla gidip ikna etmeye çalıştık. Hepsi “sevgilim/nişanlım çok anlayışlı, evliyken okurum, kayınvalidem bana zaten yardım edecek” vesaire dedi. Şu an hepsinin en az 2’şer çocuğu var, koca eline bakıp arada bana sosyal medyadan “çok pişmanım” mesajları atıyorlar. Fakülte birincisi zengin kaynanasının villasının üst katında zindan hayatı yaşıyor, gören olur diye havuza bile inmesi yasak. 40 derece sıcakta oğlu ve kocası havuzda serinlerken iki kızı ve kendisi onlara hizmet ediyor. Üstüne üç dairesi varmış ama o daireleri görmeye bile gidemiyor. Gizli gizli yardım için bana mail atıyor. Zamanında çok yalvardığım için şimdi “kusura bakma” diyorum.
Yetişkinlik hayatı çoğu zaman size insaflı ve kibar davranmayacak, ben de sizi pohpohlamak zorunda değilim. Nush ile uslanmayanı tekdir etmek lazım, tekdir ile uslanmayan da artık kendi yaşayıp görmeli.
O hayaller maalesef ilk seslerini yükseltmelerinde yüzlerine inen bir tokatla kabusa dönüyor.Bu kadar sevme sevilme ilgi gorme duskunu, evlenince de bu durumlar boyle devam edecek diye hayallerde yasayan kizlarimiza buyuk harflerle bagiriyorum:
Ev-len-meyin.