Merhaba KK.
Ben eski bir üye olmama rağmen yöneticilerden izin alarak konu açmak istedim. Oldukça kararsızım, mutsuzum ve ne yapacağımı bilmez vaziyetteyim. 2,5 ay önce severek evlendiğim eşimle şu an yollarımı ayırmış durumdayım.
Neden derseniz, ben bu duruma geleceğimi hayatta tahmin etmezdim. Çok iyi bir işi olan, iyi bir ailede yetişmiş, oldukça özgür ama aynı zamanda düzenli bir aile yapısına sahip olanaklardayım.
Yaklaşık 1 sene önce eşimle doğa gezisinde tanıştım. Birkaç ay arkadaşlık ara sıra mesajlaşmadan sonra özellikle onun oldukça ısrarları sonucunda görüşmeye başladık ve sonunda bir ilişkinin temellerini attık. Yaşım 32 O da 34 yaşında. Yaşlarımız uygun, anlaşıyoruz aile yapılarımız belli benzeşiyor diyerek beni ailesiyle tanıştırdı sonra benimkilerle tanıştı derken kendimi isteme merasiminin içinde buldum.
Ailesi okumuş kendilerini geliştirmiş insanlardı, maddi manevi sorunları yoktu, çocuklarıyla iletişimleri sevecendi.
Ailemin de verdiği destekle evlendim. Evliliğe yakın zamanlarda bana her konuda destek olan eşim, evlendikten sonra değişik haller almaya başladı.
Eskiden sesini yükseltmeyen adam gitti yerine sürekli sinirli agresif, komutalar veren, eve alınan herşeyde karışan biri haline geldi.
Annesi ile son derece düzeyli bir ilişkim varken, sürekli laf sokmalar beceriksiz olduğumu iddia etmeler, benden habersiz eve misafir davet etmeler, yemekler akrabalar derken yeni evli bir çiftten daha ziyade akrabaları eğlendiren fasıl ekibine döndüğümüzü düşünmeye başlamıştım.
Zaman içinde anladığım şu ki, annesinin oğluyla arasındaki ilişki klasik bir erkek anne ilişkisinden ziyade, eşinden göremediği ağırlığı oğlunda görmesi.
Sürekli eşim için gözlerime bakıp herkesin içinde, küçük oğlu orada olmasına (O da evli) 'Büyük oğlum benim için herkesten çok farklı. Yeri bende herkesten çok ayrı. Onun yokluğuna alışmak çok zor oldu.' gibi laflarına maruz bırakmasına diyecek kelime bulamıyorum.
Saygısızca ettiğimiz sürekli kavgalarda sürekli annesinin lafını açan, durduk yere annesinin mükemmelliğinden dem vurmaya başlayan ve karşılaştırdığı kişinin eşi olduğunu düşünürsem hiçbir zaman annesine saygısızlık yapmamama rağmen neden bu haldeyiz diye düşünmeye başladım.
Çok defa konuştum, kimi zaman küstüm, kimi zaman sessiz kaldım, ağladım bazen bağırdım bazen evden çekip gittim tek başıma nefes aldım.
Hiçbiri fayda etmedi.
Yaptığımız tek şey yaşadığımız 2.5 ay boyunca hemen hemen her gün ettiğimiz kavgaların getirdiği yorgunluğu yaşamaktı.
Sürekli kıskançlık, sürekli ya kız arkadaşlarımı ya internetteki onunla olan fotoğrafımdaki beğenilerdeki arkadaşlarımın eşlerini ya da bir erkek arkadaşımın beğenisinden huzursuzluk çıkaran bir insanı anlamak oldukça güçtü.
En son, dün akşam değişiklik olsun diye yemeğe gitmişti gene böyle bir kıskançlık sebebiyle huzursuzluk çıkardı ve bana hakaret etmeye başladı. Şoka girdim.
Evi terketmiş bulunmaktayım, ailemin yanına geri döndüm.
Beni hiç merak etmeyen, adına eş dediğim insan yanından gidişimin 5 saat sonrasında 1 defa beni arayıp sonrasında sadece nerdesin yazdı hepsi bu.
Sadece sormak istiyorum sizlere...
Yaşadıklarımda ne yapmam gerekli? Siz evlendiğinizde ne yaşamıştınız? Evliliğe alışma süreci mi bu yoksa ben tanıyamamışım deyip dönmemeli miyim?
Evlilik iptali diye bir kavram varmış sanırım. Avukat olan, hukuki süreci bilenler beni aydınlatsın.
Ne yapmalıyım bilemiyorum...