• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

dertleşmeye ihtiyacım var sanırım

Herkes öyle düşünse kime ne eğer seviyorsanız bahane aramıyorsanız. Annenize gelince de eşiniz sizin hakkınızda annesinin böyle konuşmasına müsade etse ne tepki verirdiniz çok merak ediyorum. Gerekli tepkiyi verseniz böyle ağızlarını acamazlar ha hadsizlik devam ediyorsa ben olsam o ağızlar kapanana kadar ne kocamı sokarım o ortama ne kendim çalarım kapılarını. Erkekten kayinvalidedrn beklenip yapilmayinca asıp kestiğimiz şeylerde olay kız tarafına gelince normalmiş gibi göremeyiz. Hayat bu yarin öbür gün Allah korusun hep size yakismayacagi (sizin soyleminizle)ne malum yarın aynı guzellikte olacağınız ne malum
 
Merhaba ilk defa bir konu açıcam
Bir yıllık evliyim eşim çok iyi birisi hiçbir kötü huyuna şahit olmadım umarım hep böyle devam eder ama benim sorunum daha evlenmeden önce ailemin ve akrabalarımın söylemleriyle başladı. Eşim 34 ben 25 yaşındayım annem eşimi ilk gördüğünden beri tip olarak hiç beğenmedi ve sürekli senden hiç böyle birini beklemiyordum bula bula bunu mu buldun gibi kırıcı çok şeyler söyledi ve evlendim ilk aylarımda dalga geçer gibi konuşmaları, eşimin dış görünüşünü eleştirmeleri devam etti o kadar yıpranmıştım ki beni çok etkiledi. eşimi gerçekten çok sevmeme rağmen annemin bu konuşmaları hep aklıma geliyor ve rahatsız olmaya başladım sanırım beni çok etkiledi ve kendi kendime acaba dışardan bakan herkes yaş farkını görüyor da beni eleştiriyor mudur gibi saçma sapan düşünmeme sebep oldu annemin söylemlerinden önce hiç böyle bir düşüncem yoktu ve annemle hiçbir zaman anne kız gibi olamamıştık zaten hiçbir zaman benden memnun kalmadı hep küçümsüyordu (aslında bende olgun dururum ve daha önce kimse eleştirmedi hiç eşimle beni).
Aslında sorunum şu annemin bu tutumları sanırım beni çok yordu ve bende etrafın böyle düşündüğü algısını yarattı. Evliliğim çok güzel eşim çok anlayışlı biri ama bu süreçte sanırım onu da çok yıprattım ve benim onu sevmediğimi düşünmeye başladı evde gerginlik oluyor çoğu zaman benim memnuniyetsizliklerimden kaynaklanıyor bunun da farkındayım acaba bu durumu nasıl aşıcam sizden istediğim beni eleştirmeniz değil lütfen bu psikolojiden nasıl çıkabilirim yani beni öyle bir duruma soktu ki annem sanki evlenmiş boşanmış çocuklu işsiz güçsüz biriyle evlenmişim gibi hissettirdi
Eşimde bende üniv mezunuyuz mesleğimiz var…
Bende evlenirken buna benzer şeyler yaşadım ve zaman zaman hala yaşıyorum, ailem eşimi beğenmiyor, ama onu sen seçtin ve begeniyorsan mutluysan kimse umrunda olmayacak kim ne derse desin. Olgun davranman gerekir yoksa evliliğini yürütemezsin. Eşinle mutlu olmaya bak kendine sürekli onun beğendiğin yönlerini hatırlat. Ailenin düşüncesini ve tavrını olabildiğince eşinden sakla, ailene düşman olmasın. Eğer her söyleneni kafaya bu kadar takarsan bir süre sonra söylenen her şey sana gerçek gibi gelir. Ayrıca annene de eşini çok sevdiğini çok iyi biri olduğunu hep anlat, eşin hakkında asla kötü bir şey konuşmasına izin verme asla.
 
Annenize karşı net tavır koyup konusmamasini isteyeceksiniz.Onemli olan mutlu olmanız yaş farkiniz var ama 30 yaş değil sonuçta.Annenizle ilişkiniz böyleyse zaten en güzeli de olsa bir kulp takacakti.Lutfen böyle yapıp esinizide bezdirmeyin.Erkekler bir yere kadar katlanıyor Ama bir kere vazgeçerler de bir daha eskiye dair hiç bir şey kalmıyor.
 
Bende evlenirken buna benzer şeyler yaşadım ve zaman zaman hala yaşıyorum, ailem eşimi beğenmiyor, ama onu sen seçtin ve begeniyorsan mutluysan kimse umrunda olmayacak kim ne derse desin. Olgun davranman gerekir yoksa evliliğini yürütemezsin. Eşinle mutlu olmaya bak kendine sürekli onun beğendiğin yönlerini hatırlat. Ailenin düşüncesini ve tavrını olabildiğince eşinden sakla, ailene düşman olmasın. Eğer her söyleneni kafaya bu kadar takarsan bir süre sonra söylenen her şey sana gerçek gibi gelir. Ayrıca annene de eşini çok sevdiğini çok iyi biri olduğunu hep anlat, eşin hakkında asla kötü bir şey konuşmasına izin verme asla.
Gerçekten çok taktığın için gerçek gibi geliyor düşüncesi çok doğru ve çok kötü bir psikoloji en azından farkındayım diyorum ama buraya yazmamın sebebi içimdeki sıkıntıyı atmaktı iyi de geldi ☺️
 
Gerçekten çok taktığın için gerçek gibi geliyor düşüncesi çok doğru ve çok kötü bir psikoloji en azından farkındayım diyorum ama buraya yazmamın sebebi içimdeki sıkıntıyı atmaktı iyi de geldi ☺️
Merak etme sadece sen yaşamıyorsun bunları 😊 bende yaşadım hem nişanlılık hem evlilik sürecinde hala da yaşamaya devam ediyorum. Yapman gereken tek şey annene fırsat vermemek bir süre sonra kendisi de zaten eşine saygı duymaya başlayacak. Sen eşini nasıl görürsen dışarıdaki insanlar da öyle görmeye başlıyor. Sen eşine saygı duyki herkes duysun.
 
Merhaba ilk defa bir konu açıcam
Bir yıllık evliyim eşim çok iyi birisi hiçbir kötü huyuna şahit olmadım umarım hep böyle devam eder ama benim sorunum daha evlenmeden önce ailemin ve akrabalarımın söylemleriyle başladı. Eşim 34 ben 25 yaşındayım annem eşimi ilk gördüğünden beri tip olarak hiç beğenmedi ve sürekli senden hiç böyle birini beklemiyordum bula bula bunu mu buldun gibi kırıcı çok şeyler söyledi ve evlendim ilk aylarımda dalga geçer gibi konuşmaları, eşimin dış görünüşünü eleştirmeleri devam etti o kadar yıpranmıştım ki beni çok etkiledi. eşimi gerçekten çok sevmeme rağmen annemin bu konuşmaları hep aklıma geliyor ve rahatsız olmaya başladım sanırım beni çok etkiledi ve kendi kendime acaba dışardan bakan herkes yaş farkını görüyor da beni eleştiriyor mudur gibi saçma sapan düşünmeme sebep oldu annemin söylemlerinden önce hiç böyle bir düşüncem yoktu ve annemle hiçbir zaman anne kız gibi olamamıştık zaten hiçbir zaman benden memnun kalmadı hep küçümsüyordu (aslında bende olgun dururum ve daha önce kimse eleştirmedi hiç eşimle beni).
Aslında sorunum şu annemin bu tutumları sanırım beni çok yordu ve bende etrafın böyle düşündüğü algısını yarattı. Evliliğim çok güzel eşim çok anlayışlı biri ama bu süreçte sanırım onu da çok yıprattım ve benim onu sevmediğimi düşünmeye başladı evde gerginlik oluyor çoğu zaman benim memnuniyetsizliklerimden kaynaklanıyor bunun da farkındayım acaba bu durumu nasıl aşıcam sizden istediğim beni eleştirmeniz değil lütfen bu psikolojiden nasıl çıkabilirim yani beni öyle bir duruma soktu ki annem sanki evlenmiş boşanmış çocuklu işsiz güçsüz biriyle evlenmişim gibi hissettirdi
Eşimde bende üniv mezunuyuz mesleğimiz var…
Önce annenize benim eşim oldu artık böyle konusmanı istemiyorum demeyi öğrenmeniz lazım.ve anneniz size bu adam sana uygun degil
Merhaba ilk defa bir konu açıcam
Bir yıllık evliyim eşim çok iyi birisi hiçbir kötü huyuna şahit olmadım umarım hep böyle devam eder ama benim sorunum daha evlenmeden önce ailemin ve akrabalarımın söylemleriyle başladı. Eşim 34 ben 25 yaşındayım annem eşimi ilk gördüğünden beri tip olarak hiç beğenmedi ve sürekli senden hiç böyle birini beklemiyordum bula bula bunu mu buldun gibi kırıcı çok şeyler söyledi ve evlendim ilk aylarımda dalga geçer gibi konuşmaları, eşimin dış görünüşünü eleştirmeleri devam etti o kadar yıpranmıştım ki beni çok etkiledi. eşimi gerçekten çok sevmeme rağmen annemin bu konuşmaları hep aklıma geliyor ve rahatsız olmaya başladım sanırım beni çok etkiledi ve kendi kendime acaba dışardan bakan herkes yaş farkını görüyor da beni eleştiriyor mudur gibi saçma sapan düşünmeme sebep oldu annemin söylemlerinden önce hiç böyle bir düşüncem yoktu ve annemle hiçbir zaman anne kız gibi olamamıştık zaten hiçbir zaman benden memnun kalmadı hep küçümsüyordu (aslında bende olgun dururum ve daha önce kimse eleştirmedi hiç eşimle beni).
Aslında sorunum şu annemin bu tutumları sanırım beni çok yordu ve bende etrafın böyle düşündüğü algısını yarattı. Evliliğim çok güzel eşim çok anlayışlı biri ama bu süreçte sanırım onu da çok yıprattım ve benim onu sevmediğimi düşünmeye başladı evde gerginlik oluyor çoğu zaman benim memnuniyetsizliklerimden kaynaklanıyor bunun da farkındayım acaba bu durumu nasıl aşıcam sizden istediğim beni eleştirmeniz değil lütfen bu psikolojiden nasıl çıkabilirim yani beni öyle bir duruma soktu ki annem sanki evlenmiş boşanmış çocuklu işsiz güçsüz biriyle evlenmişim gibi hissettirdi
Eşimde bende üniv mezunuyuz mesleğimiz var…
Önce annenize ben evlendim artık eşim oldu böyle konusma demeniz lazım çünki anneniz size böyle demeye devam ettikçe siz kendinizi eşinize layık görmemeye başlamışsınız ve memnuniyetsizlik başlamış durumda. O yüzden eger annenize dur demezseniz siz daha çok çıkmaza girersiniz
 
Merhaba ilk defa bir konu açıcam
Bir yıllık evliyim eşim çok iyi birisi hiçbir kötü huyuna şahit olmadım umarım hep böyle devam eder ama benim sorunum daha evlenmeden önce ailemin ve akrabalarımın söylemleriyle başladı. Eşim 34 ben 25 yaşındayım annem eşimi ilk gördüğünden beri tip olarak hiç beğenmedi ve sürekli senden hiç böyle birini beklemiyordum bula bula bunu mu buldun gibi kırıcı çok şeyler söyledi ve evlendim ilk aylarımda dalga geçer gibi konuşmaları, eşimin dış görünüşünü eleştirmeleri devam etti o kadar yıpranmıştım ki beni çok etkiledi. eşimi gerçekten çok sevmeme rağmen annemin bu konuşmaları hep aklıma geliyor ve rahatsız olmaya başladım sanırım beni çok etkiledi ve kendi kendime acaba dışardan bakan herkes yaş farkını görüyor da beni eleştiriyor mudur gibi saçma sapan düşünmeme sebep oldu annemin söylemlerinden önce hiç böyle bir düşüncem yoktu ve annemle hiçbir zaman anne kız gibi olamamıştık zaten hiçbir zaman benden memnun kalmadı hep küçümsüyordu (aslında bende olgun dururum ve daha önce kimse eleştirmedi hiç eşimle beni).
Aslında sorunum şu annemin bu tutumları sanırım beni çok yordu ve bende etrafın böyle düşündüğü algısını yarattı. Evliliğim çok güzel eşim çok anlayışlı biri ama bu süreçte sanırım onu da çok yıprattım ve benim onu sevmediğimi düşünmeye başladı evde gerginlik oluyor çoğu zaman benim memnuniyetsizliklerimden kaynaklanıyor bunun da farkındayım acaba bu durumu nasıl aşıcam sizden istediğim beni eleştirmeniz değil lütfen bu psikolojiden nasıl çıkabilirim yani beni öyle bir duruma soktu ki annem sanki evlenmiş boşanmış çocuklu işsiz güçsüz biriyle evlenmişim gibi hissettirdi
Eşimde bende üniv mezunuyuz mesle

Herkes öyle düşünse kime ne eğer seviyorsanız bahane aramıyorsanız. Annenize gelince de eşiniz sizin hakkınızda annesinin böyle konuşmasına müsade etse ne tepki verirdiniz çok merak ediyorum. Gerekli tepkiyi verseniz böyle ağızlarını acamazlar ha hadsizlik devam ediyorsa ben olsam o ağızlar kapanana kadar ne kocamı sokarım o ortama ne kendim çalarım kapılarını. Erkekten kayinvalidedrn beklenip yapilmayinca asıp kestiğimiz şeylerde olay kız tarafına gelince normalmiş gibi göremeyiz. Hayat bu yarin öbür gün Allah korusun hep size yakismayacagi (sizin soyleminizle)ne malum yarın aynı guzellikte olacağınız ne malum
Senin 1. Ailen artık eşin. Benim babam da eşimi her konuda eleştirir ama ben sürekli aksini savunurum. Ağzını açtırmam ben kırıldığımi belli ettikçe babamin eleştirileri de yumuşadı. Herkes benim yuvamin dışında kalıyor bugün eşimi bosayip babama gitsem birkaç gün sonra senin yerin eşinin yani der gönderir eminim. O yüzden kimsenin ne düşündüğü seni hiç yıpratmasin , etkilemesin. Esin senin hayat arkadaşın yahu, sahip çık sevgine. Hele de kötü biri değilse bu devirde dış görünüş ne ki ya?
 
Bende kendi annem ve babamda dahil buna eşimi bana kötülerlerdi.Tabi bende mesafeyi koydum eşime laf söylettırmedim sonrasında annem bana sen eşini bana savunuyorsuna geçti.Bende annem gibi kötülemiş olsaydım eşimi iyi olucaktım ben onun gözünde ama ben ne yaptım birlik olmadım annem ile zaman sonra normale döndü annem :) duruldu yani ben tek kızı olunca annem beni paylaşmakta zorlandı aslında. Yapacak birşey yok. Neyse o dur yani. Ötesi yok.Hoppa
 
Merhaba ilk defa bir konu açıcam
Bir yıllık evliyim eşim çok iyi birisi hiçbir kötü huyuna şahit olmadım umarım hep böyle devam eder ama benim sorunum daha evlenmeden önce ailemin ve akrabalarımın söylemleriyle başladı. Eşim 34 ben 25 yaşındayım annem eşimi ilk gördüğünden beri tip olarak hiç beğenmedi ve sürekli senden hiç böyle birini beklemiyordum bula bula bunu mu buldun gibi kırıcı çok şeyler söyledi ve evlendim ilk aylarımda dalga geçer gibi konuşmaları, eşimin dış görünüşünü eleştirmeleri devam etti o kadar yıpranmıştım ki beni çok etkiledi. eşimi gerçekten çok sevmeme rağmen annemin bu konuşmaları hep aklıma geliyor ve rahatsız olmaya başladım sanırım beni çok etkiledi ve kendi kendime acaba dışardan bakan herkes yaş farkını görüyor da beni eleştiriyor mudur gibi saçma sapan düşünmeme sebep oldu annemin söylemlerinden önce hiç böyle bir düşüncem yoktu ve annemle hiçbir zaman anne kız gibi olamamıştık zaten hiçbir zaman benden memnun kalmadı hep küçümsüyordu (aslında bende olgun dururum ve daha önce kimse eleştirmedi hiç eşimle beni).
Aslında sorunum şu annemin bu tutumları sanırım beni çok yordu ve bende etrafın böyle düşündüğü algısını yarattı. Evliliğim çok güzel eşim çok anlayışlı biri ama bu süreçte sanırım onu da çok yıprattım ve benim onu sevmediğimi düşünmeye başladı evde gerginlik oluyor çoğu zaman benim memnuniyetsizliklerimden kaynaklanıyor bunun da farkındayım acaba bu durumu nasıl aşıcam sizden istediğim beni eleştirmeniz değil lütfen bu psikolojiden nasıl çıkabilirim yani beni öyle bir duruma soktu ki annem sanki evlenmiş boşanmış çocuklu işsiz güçsüz biriyle evlenmişim gibi hissettirdi
Eşimde bende üniv mezunuyuz mesleğimiz var…
İlk evliligim çok yakışıkli biri ilr oldu aldatıldım ikinci evliligim kalbi cok yakışıklı adamla oldu dünyada şuan en yakışıklı benim icin o herseyimi brn sormadan o düşüp yapar bebegimiz var işten gelip tum ev işlerini yapar moralim bozuk olsa herseyi anlar kırdıysa hemen affettirir tam aile babası tam alfa bir adam binlerce yakisikli gelse eline su dökemez yanlış yapiyorsunuz esimin tırnağını bile değişmem yüzü güzele on günde doyulur huyu güzele kirk yil doyulmazmis
 
Back