ben bu kisma takildim. Bizimle de ailemiz oturup aktivite yapmiyordu ama bir baba hic olmasa ogluyla parka gider, bisiklet surer, arabalariyla oynar, top oynar yaa hicbirini yapamayan biri bile top oynar, boğuşur kudurur yani neden yapmiyor ki?
Açıkçası çocuk oyunları beni de sıkıyor eşimi de.Heh ben de tam olarak bunu söylüyorum. Oğlum anne benimle oynasın diyerek babayı itiyor. Ancak bu son birkaç aydır yaşanıyor. Öncesinde çocuk gayet istekliydi oynamak için. Babası oyun oynamaktan sıkıldığı için yanaşmıyordu.
Şu an 2 ay oldu. Henüz tedavim bitmedi. Ek olarak herhangi bir şey söylemedi. Psikologa gitmedimPeki sadece ilaçlarla mı tedavi oldunuz yani ek olarak dr neler söyledi merak ettim
Bence bu devrin erkegi boyle guzelim.. nerde o kendi kurbanini kesen erkekler heyt bee.. bunu yapmayan adam benden kuru fasulye pilav istemesin.
simdikiler anca sanalda adam avlarlar
:)))) Anlattıklarından birbirinizi sevdiğiniz,aranızda ayırlmaya değer bir problem olmadığı açıkca hissediliyor.Acaba benmi öyle hissettim dedim.Ama görüyorum ki boşan diyen olmamış.Yazık etme yuvana arkadaşım.Biraz ayrı kalma şansınız varmı? 15 gün falan.Birbirinizi özleyin,yanlız kalın,sakince dışardan bakın evliliğinize.Yerinde olsam her yolu denerdim.Ya neden bana boşan demiyor kimse. Valla darılıyorum artık. Ben de boşanayım. Eşim benden önce gelip sizi mi uyarıyor anlamadım ki. Bir Allahın kulu da yazık sana çok mutsuzsun demedi valla.
Esin durumun farkinda takip ediyor seni demek ki...bekleyerek cozulecek zannediyor ama surec onemli. o oda takimi alinana kadar caba gostermesi gerekir..uzaktan seyrederek ancak seni yipratiyor gurur yapiyor elestirilerinden dolayi. Bosan diyemem umarim duzelir.. umarim gururunu sizden sonraya koyar da duzelir evliliginiz..Ben ne zaman vazgeçsem, umudumu kaybetsem eşim adım atıyor. Bugün geldi eve birkaç laf sokmadan sonra hadi giyin dışarı çıkalım hava alalım dedi. Çıktık dolaştık yemek yedik. "duydum seni Psikologdan randevu alıyordun. Ne oldu" dedi. Ben de "neden ben bizden umudu kestiğim vakit ne olduğunu soruyorsun? Neden öncesinde attığım çığlıkları duymuyorsun" dedim. Haklısın, çocuğun oda takımını alınca düzelecek her şey üzme kendini dedi.
Sayfaları okumadım da oğlu işe ilgilenmeyi bilmiyor sever ama böyle ortamda büyümemiş demişsiniz
Öğretin
Sonuçta belli bir yaş üstü kimsenin babası onunla oyun oynamazdı ki
Açar tv yi alır çayını sigarasını otururdu
Eşimin babası da nöbetli vs çalışırmış hiç oynama anısı vs yok
Ama o oğlu ile oynar bir şekilde onu eğlendirmeyi başarır
senin oğlan zaten hareketli bri çocuk baba ile onun oynaması daha da kolay
alacak bir top oldu sana oyun
gerekirse ilk başta sen kurup eşini çağıracaksın gel oynayalım diye
sonra da yavaş yavaş sahneyi terk edip baba oğul zamanı yapacaksın
3,5 yaşındaki oğlan çocuğu baba ile her şeyi yapar
bir de çocuk uyanık iken tv ve telefon olmasın hayatınızda
zira o telefon hepimizin hayatında var sıkılan telefona sarıyor
telefon olmayınca mecburen konuşmak iletişim kurmak etkileşimde bulunmak gerekiyor
çocuğunun zaten sıkıntıları var çıkarın ekranı hayatınızdan
alın bir bowling seti oynayın mesela
hani böyle atıyorsun yumuşak topu da duvarda hedefe yapıştırıyorsun ondan alabilirsin yine onun plaj oyuncağı gibi olanı var ondan alabilirsin
bunlar evde baba ile yapılacak çok basit oyunlar
oğlum o yaşta iken eşimle bol bol araba oynarlardı
kutudan minderden vs garaj yapar park eder yarış yapar vs
ille de oturup kutu kutu zeka geliştirici diye önümüze verilen oyuncaklarla oynama zorunluluğu yok ki baba oğulun
ver birer tencere biraz da kaşık kepçe yapsınlar bir orkestra
Bence ayrılmak yanlış şu an kriz var ama bunu çözmek ile uğraşmalısınız birde mükemmel hayat diye birşey yok mükemmelliği ve sorunsuz hayatı kafamızdan atın beraber kalmalısınız sadece uzlaşmak için şu anki kullandığınız dili yumuşatmalısınız birde eşinizin odunluk yapısını kabullenmen iz
Şart tamir edici olun yargılayıcı değil toparlayıcı olun yıkıcı değil öfkenizi ve enerjinizin farkında olup beslemeyin, sizi dengeleyen iyi hissettirecek olumlu olan veya yaptığınız girişimleri anımsayıp burdan güç bulun, Kendi kendinizi zehirlemekten vaz geçin bazı durumları kabullenin ama fes etmeyin asla vazgeçmeyin savaşmaktan ve boşanmakla sorunlar çözülmez sizin için,
Zaten Ev lilik hayatı hep mutlu olacağız diye yola çıkılan bir kurum değil her ne olursa olsun beraber savaşarak olumsuzlukları bertaraf edeceğiz diyen bir kurum
Bunu fark edin,
Sürekli "oğlum çok zor" diyorsun da, bir teshis konuldumu? 4 yaşindaki çocuk ile beraber uyumak normal değil. Elbette evlilik kopar. Iddaa olaylardan sonra kendini sadece anne rolüne bürünmüşsün.
Uyku eğitimi pes etmeden vermeliydin. Her kalktiğinda tekrar yatağina koymak. Ve gerekirse bu 2 hafta sürmeli. Cocuk tek başina uyumali artik.
Beraber uyumanizda çocuğun babasi ile ilişkisink etkiler, evdeki gerginliği oda his ediyor.
Mutlaka eşin ile beraber bir psikologa git. Imkan varsa çocuğunu bir hafta sonu annenlere birak. Eşin ile başbaşa zaman geçirmelisiniz. Tekrar sadece x'in annesi değil, idrakyollarilthabi olduğunu fark etmen ve his etmen lazim.
Her şeyi fazla düşünen, irdeleyen, çabuk etkilenen, hemen soğuyan , kendini derhal geri çeken, kafa dağıtma anlayışı olmayan, tahammülsüz bir insan olduğunuz izlenimi doğuyor okuyunca. Bir şeylere kızmış ve kırılmışsınız. Sanki kafama esti boşanacağım durumundasınız. Oğlunuza ileride açıklama yaparken kullanacağınız net sebepleriniz YÖK bana kalırsa
idrak her konunda olaylarin icine oyle bir giriyorsun ki debeleniyorsun cikamiyorsun. okadar icsellestiriyor o kadar inceliyorsun herseyi hayati kendine zindan ediyorsun.
bu evlilik suan pause dugmesine basilmis bir sekilde bekliyor cunku oglun zor.
oglunu hic uzmana goturdun mu ama.bak bu bir iki degil uzun suren bir terapiden soz ediyorum. sen de bir terapi almalisin. bak ben de cok kaygili bir insanim oyle boyle degil. emdr denen bir yontem varmis terapide inanilmaz iyiymis ilac vs yok. bambaska acidan bakmana yardim ediyormus hatta cocuklarda da inanilmaz faydalarini gormusler lutfen bir arastir. ben suanda dr arastirma pesindeyim. bir turlu uygun zamanli bulamadim.
bak neden diye sormaktan nasil cikarima odaklanmiyorsun. neden boyle derken bir giriyirsun okapidan labirente donusturuyorsun. kendi beyninin icinde kayboliyorsun. 37 aylik ve 22 aylik iki evladim var biz de beraber yatiyoruz gece defalarca uyaniyoruz olabilir duzelecek hersey. lutfen biraz daha disaridan bak olaylara. kucuk seylerle okadar ugrasiyirsun ki buyukler kacip gidiyor.
Kac yıllık evliliginiz varAhhhh ahhhh kendimi ve kendi dusuncelerimi görüyorum..
Severek evlendik ve bende boguluyorum karşımda horul horul uyuyan sadece yatan bi eş var...
Ben niye evlendim ki yaaaaaa
Yazacak hiçbirşey bulamadım Allah yardımcınız olsunMerhaba hatunlar
Bu konuda başarabilirsem sadece evliliğimle ilgili yazmak istiyorum ki, sağlıklı ve işe yarayan cevaplar alayım. Oğlumu ya da geriye kalan hiçbir şeyi dahil etmeyeceğim konuya.
Eşimle iki buçuk yıllık bir beraberliğin sonunda evlenmeye karar verdik. Evliliğimizin beşinci yılındayız. Toplamda yedi yıldır hayatımda kendisi. Önceden de evliliğimizle ilgili bir konu açmıştım lakin içerik farklı olduğundan ve o dönem benim kendi hatalarım fazla olduğundan dolayı herkes evliliğimi kurtarmama yönelik fikirler verdi. Belki yine hatalarım vardır bilmiyorum.
Evliliğimizin ilk iki yılı nispeten güzeldi. Oğlum hareketlenmeye başladıktan sonra öncelikle yatakları ayırdık. Çünkü gece kırk kere uyanan, uyandığında ses çıkarmadan yataktan atlamaya çalışan, hatta abartıp diğer odalara giden bir oğlumuz vardı. Tek yatırmaya çalıştığım her gece mutlaka bir kaza atlattık. Sabah erken saatte işe gitmesi gereken eşim çok fazla uykusuz kalınca çözümü oğlumla diğer odaya geçmekte bulduk. Sonraki zamanlarda yatak ayırma girişimlerim, oğlumun ısrarla yataktan düşmesi veya gece evin içinde uykulu dolaşmaya çalışması yüzünden hüsranla sonuçlandı. Sonuç itibariyle 41 aylık oğlumla birlikte uyuyoruz hala. Eşim de yatak odasında. Bu ayrıntıdan sonra diğer konulara geçeyim.
Eşimin yaptığı bazı hatalar ve oğlumuzun çok zor bir çocuk olması münasebetiyle ciddi kopukluk oldu aramızda. Önce sarılıp öpmeler bitti, sonra cinsel hayatta sorunlar başladı. Son olarak sohbet etmekten bile aciz iki insana dönüştük. Maddi sorunlar da zor çocuk yorgunluğuna eklenince birbirimize tahammülümüz bitti.
Iki hafta önce bu konuyu konuşmak istedim eşimle. Bana "sen sadece eleştiriyorsun çözüm üretmiyorsun ben bu durumdan bıktım. Ayrılmak ise isteğin, lafı oraya getireceksen itiraz etmeyeceğim" dedi. Ben de "neden çözümü ben üretmek zorundayım sen neden o güzel kafanı yormuyorsun" dediğimde "ben artık bu evlilik için ne yapalım diye düşünmeyeceğim, düşünmüyorum zaten. Sen zamanında attığım tüm adımları geri teptin." dedi. Konuşma yarım kaldı,tıkandı. Çünkü en sevdiği şey geçmişteki hataları meydana çıkarmaktır. Lakin bunu ben yapsam rahatsız oluyor.
Eşim işi dışında bir şey düşünmeyen, sürekli elinde telefon olan ve de ailece aktivite yapmaya yanaşmayan birine dönüştü. Açıkçası ben de artık talepte bulunmuyorum. Oğlumla vakit geçiriyorum ve bu durumu da kanıksadım. Yani genel olarak oğlumla iki kişilik bir hayat sürüyoruz esasında.
Uzunca süredir ayrılmak istiyorum. Sevgim bitti mi bitmedi mi bilmiyorum. Çok da umurumda değil artık. Ancak oğlumun özel durumundan dolayı, oğlumla birlikte hayat kuracak durumum yok şu an. Ne maddi ne de manevi. Ailemin yanına asla gitmem. Fazlaca sebebim var. Ancak oğlumla ayrı bir hayat kurabilmek için de en az üç yıla ihtiyacım var. Sebepleri tek tek yazmayayım, uzun sürer. Lakin durum bu.
Öte yandan eşim bir iki yıl sonra yeni bir çocuk sahibi olmaktan bahsediyor ara sıra. Çünkü dengesiz. Başlarda şiddetle karşı çıkarken şimdi "hı hı" deyip susuyorum. Cevap vermek bile gelmiyor içimden.
Evliliğimiz nasıl bu hale geldi derseniz, inanın ben de bilmiyorum. Eşimin hataları benim hatalarım, oğlumuzun zorluğu, maddi sıkıntılar. Bir şekilde koptuk sonunda.
Şimdi ben öyle bir haldeyim ki, boğuluyorum sanki. İçimden "şu an bu evde durman gerekiyor. Oğluna bir gelecek sağlaman için bu şart. Beklenti içine girme. Ev arkadaşın gibi düşün" diyorum. Öte yandan "şu an ayrılamıyorsan ufacık da olsa bir umut varsa düzelmesi için, o yönde adım at" diyorum. Lakin içimden gelmiyor.
Kavga etmiyoruz. Hani seslerin sürekli yükseldiği bir ev değil bizimkisi. Ya da birbirimize hakaret edip psikolojik şiddet uygulamıyoruz. Ancak sürekli laf sokma, imada bulunma mevcut. Fazlasıyla hem de. Oğlum son dönemlerde babasına karşı çok tepkili. İtiyor, gitmesini istiyor. Sevmek istediğinde karşı çıkıyor. Birlikte oyun oynamıyor babasıyla vs. Biliyorum eşim bu duruma da çok üzülüyor. Çünkü oğlunu sever fazlaca. Ancak yetiştirilme tarzından dolayı oğluyla eğlenmeyi, oynamayı bilmez. Beceremez.
Bir süre önce bizi birbirimize bağlayan oğlumuz vardı. Şimdi oğlum da sadece benimle zaman geçirmek isteyince, tamamen koptuk diyebilirim. Bilmiyorum bu durum geçici mi ama eşime karşı tamamen nötr durumdayım şu anda. Hasta olunca ya da ölme ihtimalini düşününce merhamet duyuyorum. Ancak onun dışında bir his yok.
Eşime göre ben çok kurcalıyor, çok düşünüyorum. Abartacak bir durum yok. Ben ise, ömür boyu böyle büyük bir boşlukta yaşamak istemiyorum. Öte yandan sırf annesinin hisleri köreldi diye oğlumu aile ortamından mahrum bırakmak da istemiyorum.
Kafamdan atamadığım ayrılık fikri, büyük şehirde özel ilgi bekleyen bir çocukla yalnız yaşama zorluğu ki şu an öyle bir ihtimal bile yok. Evliliğin düzelmesi adına zerre adım atma isteğim de yok şu an için.
Esasında üzülüyorum da bu duruma. Biz birbirimizi çok sevmiştik düşününce. Neden ve nasıl bu hale geldik hiç bilmiyorum.
Ben içinde bulunduğum zamanı nasıl daha katlanılır hale getirebilirim söyleyin lütfen. Nefes alamıyorum çünkü artık. Ne gitmek mümkün oluyor ne de kalmak. Heh arabeske de bağladım sonunda çok güzel. Ancak durumu özetleyecek tek cümle bu.
Yorumlarınızı bekliyorum. Şimdiden teşekkürler.
Çocuk kendi yatağına, sen eşinin yanına dönmelisin.
Ortada boşanacak bir durum göremedim çift taraflı inat dışında.
Ve üzgünüm ki ikiniz de çocuğu kalkan yapıyorsunuz.
Çaba olmadan hiçbir sorun çözülmez. Eşine seni seviyorum demeyi normalleştirmeden düzelmez aranız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?