Evlenip pişman olmak geçici mi :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Gecem99

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
15 Temmuz 2024
636
958
25
Merhaba herkese. Yakın zamanda evlendim ama henüz düğünüm olmadı. Eylülde düğünümüz var. Düğünüm olmadığı için aynı eve geçemedik. Ortada geçecek bir ev var mı derseniz o da yok. Mobilyaları vs bazılarını aldık beyaz eşya aldık ama her şey eksik. Evimizin daha elektriği yok. Doğalgazı yok. Ne zaman gelecek bilmiyorum iskanı vs var bu konuda bir sıkıntı yok. Tamamen bitmemiş bir inşaat işte. Daha asansör yok mesela. Çeyiz bile yapmadım hiçbir şey almak istemiyorum. Düğünü erteledik ama bir yere kadar.

Her şey üst üste geldi sürekli aksilik oldu. Sevgilimi çok seviyorum. evlenmek çok istedim. Sevgiliyken ne zaman beraber uyusak keşke bunu her akşam yapabilsek dedim bazen ağladığım bile olurdu çünkü buzak mesafe yaşadık kısa bir dönem. Zaten balık burcuyum tipik bir aşık işte. Balık burcu ne deseniz ben çıkarım. Evlenmeyi de istedim yalan yok. kendi ailem olsun diye. Başka başka insanlara vereceğim enerjiyi bir insana vereyim dedim. Ama şimdi çocuk bile bakamam gibi geliyor. Sevgilimi yeğenimle görünce içime oturuyor. Bebek çocuk zaten kafam almıyor bile. Ayrıca epilepsi hastasıyım ve sürekli ilaç kullanıyorum. Bu şekilde doğum yapan çok ama doğum sonrası sağlığını kaybedenler de çok. Gece uykusuz kalmamam yorgun olmamam gerek. söyledim belki hiç çocuk yapamayız dedim. Ona göre düşün bitirmek istiyorsan bitir dedim.

İlk başta her şey güzeldi ailemi de evlilik için ikna etmek zor oldu. Aramızda 7 yaş olduğu için istemediler. Nikah olduktan sonra o imzayı attıktan sonra aklım başıma geldi ne yaptım şimdi dedim kafamdan aşağı soğuk sular döküldü. Uzun süre kabul edemedim. Bir de bunu karşı tarafa söylememeye belli etmemeye çalıştım. Evlenen arkadaşlarımla konuşunca onlar da böyle söylüyorlar hep. Keşke sevgili kalsaydık diyorlar. Evlenince gelen akrabalar sorumluluk. Kısmen rahat bir hayatım oldu ve daha 25 yaşındayım. Neden bunu yaptım diyorum ve üzülüyorum. Onunla sonsuza kadar sevgili olmak istiyorum. Ne değişecek aynı eve girince bilmiyorum. İnanın düşününce kalbime ağrılar giriyor gün içinde sürekli karnım ağrıyor. Bugün bi danışan geldi konuştuk. Evliliğinden bahsetti. Ya benim başıma gelirse dedim. İnsanlarla konuşuyoruz şimdi gözlerinin içi gülüyor ışıl ışıl ama bak bakalım 5 sene sonra ne olacak diyorlar. Çok mu etkileniyorum bilmiyorum. Bunu yaşayan oldu mu? Geçiyor mu?
 
Merhaba herkese. Yakın zamanda evlendim ama henüz düğünüm olmadı. Eylülde düğünümüz var. Düğünüm olmadığı için aynı eve geçemedik. Ortada geçecek bir ev var mı derseniz o da yok. Mobilyaları vs bazılarını aldık beyaz eşya aldık ama her şey eksik. Evimizin daha elektriği yok. Doğalgazı yok. Ne zaman gelecek bilmiyorum iskanı vs var bu konuda bir sıkıntı yok. Tamamen bitmemiş bir inşaat işte. Daha asansör yok mesela. Çeyiz bile yapmadım hiçbir şey almak istemiyorum. Düğünü erteledik ama bir yere kadar.

Her şey üst üste geldi sürekli aksilik oldu. Sevgilimi çok seviyorum. evlenmek çok istedim. Sevgiliyken ne zaman beraber uyusak keşke bunu her akşam yapabilsek dedim bazen ağladığım bile olurdu çünkü buzak mesafe yaşadık kısa bir dönem. Zaten balık burcuyum tipik bir aşık işte. Balık burcu ne deseniz ben çıkarım. Evlenmeyi de istedim yalan yok. kendi ailem olsun diye. Başka başka insanlara vereceğim enerjiyi bir insana vereyim dedim. Ama şimdi çocuk bile bakamam gibi geliyor. Sevgilimi yeğenimle görünce içime oturuyor. Bebek çocuk zaten kafam almıyor bile. Ayrıca epilepsi hastasıyım ve sürekli ilaç kullanıyorum. Bu şekilde doğum yapan çok ama doğum sonrası sağlığını kaybedenler de çok. Gece uykusuz kalmamam yorgun olmamam gerek. söyledim belki hiç çocuk yapamayız dedim. Ona göre düşün bitirmek istiyorsan bitir dedim.

İlk başta her şey güzeldi ailemi de evlilik için ikna etmek zor oldu. Aramızda 7 yaş olduğu için istemediler. Nikah olduktan sonra o imzayı attıktan sonra aklım başıma geldi ne yaptım şimdi dedim kafamdan aşağı soğuk sular döküldü. Uzun süre kabul edemedim. Bir de bunu karşı tarafa söylememeye belli etmemeye çalıştım. Evlenen arkadaşlarımla konuşunca onlar da böyle söylüyorlar hep. Keşke sevgili kalsaydık diyorlar. Evlenince gelen akrabalar sorumluluk. Kısmen rahat bir hayatım oldu ve daha 25 yaşındayım. Neden bunu yaptım diyorum ve üzülüyorum. Onunla sonsuza kadar sevgili olmak istiyorum. Ne değişecek aynı eve girince bilmiyorum. İnanın düşününce kalbime ağrılar giriyor gün içinde sürekli karnım ağrıyor. Bugün bi danışan geldi konuştuk. Evliliğinden bahsetti. Ya benim başıma gelirse dedim. İnsanlarla konuşuyoruz şimdi gözlerinin içi gülüyor ışıl ışıl ama bak bakalım 5 sene sonra ne olacak diyorlar. Çok mu etkileniyorum bilmiyorum. Bunu yaşayan oldu mu? Geçiyor mu?


Böyle bir şey yaşamadım. Ama yazdıklarından "bu evliliğe hazır değilsin" sonucunu çıkardım. Keşke kendinden emin olup adımlarını atsaydın.
 
Ben bekarım ama her yeni düzen biraz zorlukta getirir, yeniye bilinmeze karşı olan kaygı bence
Ben 26 yaşındayken evlilik aklımın ucundan bile geçmezdi tüm istedğim biraz yalnız yaşamak kafama göre bir düzen kurmaktı, ama bazı insanlar anaç olur hemen evlilik düzen çocuk ister, kişisel istek ve beklentiler yani
 
Ortada geçecek bir ev var mı derseniz o da yok. Mobilyaları vs bazılarını aldık beyaz eşya aldık ama her şey eksik. Evimizin daha elektriği yok. Doğalgazı yok. Ne zaman gelecek bilmiyorum iskanı vs var bu konuda bir sıkıntı yok. Tamamen bitmemiş bir inşaat işte. Daha asansör yok mesela. Çeyiz bile yapmadım hiçbir şey almak istemiyorum. Düğünü erteledik ama bir yere kadar
Böyle belirsizlikler varken neden nikahı aceleye getirdiniz?
İnşaat, düğünü planladığıniz tarihte bitmezse b planiniz var mı? Varsa da o secenek ailesiyle birlikte oturmak demezsiniz inşallah
 
Merhaba herkese. Yakın zamanda evlendim ama henüz düğünüm olmadı. Eylülde düğünümüz var. Düğünüm olmadığı için aynı eve geçemedik. Ortada geçecek bir ev var mı derseniz o da yok. Mobilyaları vs bazılarını aldık beyaz eşya aldık ama her şey eksik. Evimizin daha elektriği yok. Doğalgazı yok. Ne zaman gelecek bilmiyorum iskanı vs var bu konuda bir sıkıntı yok. Tamamen bitmemiş bir inşaat işte. Daha asansör yok mesela. Çeyiz bile yapmadım hiçbir şey almak istemiyorum. Düğünü erteledik ama bir yere kadar.

Her şey üst üste geldi sürekli aksilik oldu. Sevgilimi çok seviyorum. evlenmek çok istedim. Sevgiliyken ne zaman beraber uyusak keşke bunu her akşam yapabilsek dedim bazen ağladığım bile olurdu çünkü buzak mesafe yaşadık kısa bir dönem. Zaten balık burcuyum tipik bir aşık işte. Balık burcu ne deseniz ben çıkarım. Evlenmeyi de istedim yalan yok. kendi ailem olsun diye. Başka başka insanlara vereceğim enerjiyi bir insana vereyim dedim. Ama şimdi çocuk bile bakamam gibi geliyor. Sevgilimi yeğenimle görünce içime oturuyor. Bebek çocuk zaten kafam almıyor bile. Ayrıca epilepsi hastasıyım ve sürekli ilaç kullanıyorum. Bu şekilde doğum yapan çok ama doğum sonrası sağlığını kaybedenler de çok. Gece uykusuz kalmamam yorgun olmamam gerek. söyledim belki hiç çocuk yapamayız dedim. Ona göre düşün bitirmek istiyorsan bitir dedim.

İlk başta her şey güzeldi ailemi de evlilik için ikna etmek zor oldu. Aramızda 7 yaş olduğu için istemediler. Nikah olduktan sonra o imzayı attıktan sonra aklım başıma geldi ne yaptım şimdi dedim kafamdan aşağı soğuk sular döküldü. Uzun süre kabul edemedim. Bir de bunu karşı tarafa söylememeye belli etmemeye çalıştım. Evlenen arkadaşlarımla konuşunca onlar da böyle söylüyorlar hep. Keşke sevgili kalsaydık diyorlar. Evlenince gelen akrabalar sorumluluk. Kısmen rahat bir hayatım oldu ve daha 25 yaşındayım. Neden bunu yaptım diyorum ve üzülüyorum. Onunla sonsuza kadar sevgili olmak istiyorum. Ne değişecek aynı eve girince bilmiyorum. İnanın düşününce kalbime ağrılar giriyor gün içinde sürekli karnım ağrıyor. Bugün bi danışan geldi konuştuk. Evliliğinden bahsetti. Ya benim başıma gelirse dedim. İnsanlarla konuşuyoruz şimdi gözlerinin içi gülüyor ışıl ışıl ama bak bakalım 5 sene sonra ne olacak diyorlar. Çok mu etkileniyorum bilmiyorum. Bunu yaşayan oldu mu? Geçiyor mu?
Peki dediğiniz gibi olsa insanlar nasıl yıllarca evli kalır?
 
Bence bu tarz soru işaretleri pek çok insanın aklına geliyor. Hatta evlendikten sonra da insanların bazı keşkeleri oluyor ama benim gözlemlediğim kadarıyla evliler sürekli şikayet etseler de o sistemin içerisinde bir şekilde yaşayıp gidiyorlar geriye ise sadece onları dinleyen ve içi şişen bizler kalıyoruz 🤕 her şeyin artısı ve eksisi olduğu gibi evlenmenin de bekar kalmanın da artı ve eksileri var kısaca
 
Peki dediğiniz gibi olsa insanlar nasıl yıllarca evli kalır?
Annem babam da 31 senedir evli ve çok mutlular. Ama ben annem gibi her şeye sabreder miyim o babam gibi benim nazımı çeker mi bilmiyorum. Bugün net öğle arasında çok sevdiğim bir doktor hanım beni görünce yanındaki arkadaşına bak bak nasıl yüzü gülüyor gözlerinin içi ışıl ışıl bizim de bi zamanlar böyleydi ama bizi bitirdiler. Bunun da yakındır kalmıyor o neşe dedi. Neden dedim sen şimdi evlen bak bir x ablam vardı bunu demişti dersin dedi. Kendi de evli. Sanki birden büyümüş gibi oldum ya oysa çok hazır hissediyordum.
 
Annem babam da 31 senedir evli ve çok mutlular. Ama ben annem gibi her şeye sabreder miyim o babam gibi benim nazımı çeker mi bilmiyorum. Bugün net öğle arasında çok sevdiğim bir doktor hanım beni görünce yanındaki arkadaşına bak bak nasıl yüzü gülüyor gözlerinin içi ışıl ışıl bizim de bi zamanlar böyleydi ama bizi bitirdiler. Bunun da yakındır kalmıyor o neşe dedi. Neden dedim sen şimdi evlen bak bir x ablam vardı bunu demişti dersin dedi. Kendi de evli. Sanki birden büyümüş gibi oldum ya oysa çok hazır hissediyordum.
Milletin lafına bakma. Gül geç.
 
Böyle belirsizlikler varken neden nikahı aceleye getirdiniz?
İnşaat, düğünü planladığıniz tarihte bitmezse b planiniz var mı? Varsa da o secenek ailesiyle birlikte oturmak demezsiniz inşallah
Nikah aceleye gelmedi. Ev buluruz diye düşündük aklımızda tutacağımız ev vardı olmadı. Sonra baktık hem kiralar çok yüksek hem de saçma sapan evler. Ev alalım dedik bu sefer evlerin içinde insanlar oturuyor boş ev bitmiş boş ev bulamadık şansımıza. Ve nikahtan sonra oldu. Ailemin evine geçecektik kiracıları çıkacaktı. Sonra kiracımız kocasını kaybetti. Böyle olunca ailem siz başka ev bulun dedi bu şekilde çıkarma olmaz dediler. E nikah var düğün düğün ısrarları oldu. Şubatta evlendik Nisan'da evi aldık Eylüle erteledik. Bitmedi işte. sevgilim kendi bekar evinde kalıyor ailesiyle yaşamıyor. Oraya geçiyoruz aileyle yaşamam imkansız. Ama aile apartmanında yaşıyorlar ve boş ev vardı. Söylediler de.....
 
Böyle bir şey yaşamadım. Ama yazdıklarından "bu evliliğe hazır değilsin" sonucunu çıkardım. Keşke kendinden emin olup adımlarını atsaydın.
Kendimden emin olduğuma inanmıştım ama şimdi keşke biraz daha beklemiş olsaydım dedim. Ama ailem maalesef normalde baskıcı bir aile değildir. Rahat büyüdüm. Ama sevgilimi babam öğrenince her şeye laf söyledi. Beraber tatile gittik söylemedim ama salak değil anladı. Bir şey demedi ama trip attı evde. Dışarı çıksak öyle. Bir de mezun oldum atandım. Hem evlenmek için küçüksün 25 yaşında evlenmek ne demek dedi. Hem de buluşmamız sorun oldu.
 
Bence bu tarz soru işaretleri pek çok insanın aklına geliyor. Hatta evlendikten sonra da insanların bazı keşkeleri oluyor ama benim gözlemlediğim kadarıyla evliler sürekli şikayet etseler de o sistemin içerisinde bir şekilde yaşayıp gidiyorlar geriye ise sadece onları dinleyen ve içi şişen bizler kalıyoruz 🤕 her şeyin artısı ve eksisi olduğu gibi evlenmenin de bekar kalmanın da artı ve eksileri var kısaca
Sanki bakınca benim bekar kalmam daha mantıklı gibi geliyor. Bunu benimkine söylesem çok üzülür muhtemelen. Offf napıcam bilmiyorum gerçekten. Bazen ayrılmayı bile düşünüyorum. Özellikle ailesine saçma sapan kurulmaya başladım.
 
Ben bekarım ama her yeni düzen biraz zorlukta getirir, yeniye bilinmeze karşı olan kaygı bence
Ben 26 yaşındayken evlilik aklımın ucundan bile geçmezdi tüm istedğim biraz yalnız yaşamak kafama göre bir düzen kurmaktı, ama bazı insanlar anaç olur hemen evlilik düzen çocuk ister, kişisel istek ve beklentiler yani
Ben 18 yaşında üniversiteye başladım kendi evime çıktım. 2. Sınıfta pandemi vurdu 2 sene uzaktan hibrit yürüdü okul. Sonra ailemin yanına döndüm işte. Son senemde de ev arkadaşı buldum hep. Tek eve çıkmamın konusu bile olamazdı. Belki ailem bu kadar üstüme gelmese evlenmezdim ama şimdi onları da suçlamak istemiyorum. Arkadaşlarımla konuşunca herkes böyle diyor keşke evlenmemiş olsaydık. Sevgili kalsaydık. Ne olabilir dedim ama daha başlangıçta midem bulanıyor
 
Annem babam da 31 senedir evli ve çok mutlular. Ama ben annem gibi her şeye sabreder miyim o babam gibi benim nazımı çeker mi bilmiyorum. Bugün net öğle arasında çok sevdiğim bir doktor hanım beni görünce yanındaki arkadaşına bak bak nasıl yüzü gülüyor gözlerinin içi ışıl ışıl bizim de bi zamanlar böyleydi ama bizi bitirdiler. Bunun da yakındır kalmıyor o neşe dedi. Neden dedim sen şimdi evlen bak bir x ablam vardı bunu demişti dersin dedi. Kendi de evli. Sanki birden büyümüş gibi oldum ya oysa çok hazır hissediyordum.
Böyle bir genelleme yapmak doğru değil, bütün evlilikler mutlu olmadığı gibi, mutsuz da olamaz. Elbette inişler çıkışlar olacak önemli olan karşılıklı sevgi ve saygının kaybolmaması. Siz millete bakmayın ağzı olan konuşuyor. Evliliğim kötü olabilir diye koşullamayın kendinizi. Umarım her şey düşündüğünüzden çok daha İİ olur.
 
Kendimden emin olduğuma inanmıştım ama şimdi keşke biraz daha beklemiş olsaydım dedim. Ama ailem maalesef normalde baskıcı bir aile değildir. Rahat büyüdüm. Ama sevgilimi babam öğrenince her şeye laf söyledi. Beraber tatile gittik söylemedim ama salak değil anladı. Bir şey demedi ama trip attı evde. Dışarı çıksak öyle. Bir de mezun oldum atandım. Hem evlenmek için küçüksün 25 yaşında evlenmek ne demek dedi. Hem de buluşmamız sorun oldu.
Evin inşaatlık durumu çabucak bitirip eksikler tamamlanabilir aslında. Sadece hızlanmak gerek.

Çeyizi de tamamla, keyfince bir şeyler al.

Eğer gerçekten evliliğe hazırsan sadece bu eksikler gözüne fazla batmıştır, sendeki onun sıkıntısıdır.
 
Nikah aceleye gelmedi. Ev buluruz diye düşündük aklımızda tutacağımız ev vardı olmadı. Sonra baktık hem kiralar çok yüksek hem de saçma sapan evler. Ev alalım dedik bu sefer evlerin içinde insanlar oturuyor boş ev bitmiş boş ev bulamadık şansımıza. Ve nikahtan sonra oldu. Ailemin evine geçecektik kiracıları çıkacaktı. Sonra kiracımız kocasını kaybetti. Böyle olunca ailem siz başka ev bulun dedi bu şekilde çıkarma olmaz dediler. E nikah var düğün düğün ısrarları oldu. Şubatta evlendik Nisan'da evi aldık Eylüle erteledik. Bitmedi işte. sevgilim kendi bekar evinde kalıyor ailesiyle yaşamıyor. Oraya geçiyoruz aileyle yaşamam imkansız. Ama aile apartmanında yaşıyorlar ve boş ev vardı. Söylediler de.....
Sizin şubatta ayrı eve çıkmanız gerekirdi. Bu yönden hata etmişsiniz. Ee şubattan beri evli olmanıza rağmen bekar hayatı yaşamak seni çok sıkmış bence.
 
Evin inşaatlık durumu çabucak bitirip eksikler tamamlanabilir aslında. Sadece hızlanmak gerek.

Çeyizi de tamamla, keyfince bir şeyler al.

Eğer gerçekten evliliğe hazırsan sadece bu eksikler gözüne fazla batmıştır, sendeki onun sıkıntısıdır.
Beyaz eşya koltuk balkon mobilyası aldık yatak aldık. Ama evde elektrik beyaz eşyayı bozar dediler. Aralıkta yerleşirsiniz dediler. Çeyiz de öyle aman aman boşluk yok ama yine de eksik çok. Hiçbir şey almak istemiyorum beğenmiyorum. Bakıyorum belki görünce alırım diye ama yok. Anneme al dedim o da saçma şeyler alıyor. Örneğin beğendim nevresim aldım. Baktım çarşaf yok neden yok diye sinirlendim durdum. Her şey gözüme batıyor sürekli stres altında yaşıyorum ya. Ne zormuş bu evlenme olayı
 
Sizin şubatta ayrı eve çıkmanız gerekirdi. Bu yönden hata etmişsiniz. Ee şubattan beri evli olmanıza rağmen bekar hayatı yaşamak seni çok sıkmış bence.
Anneme bunu anlatmak çok zor söylediğim zaman kudurdun mu düz duvara tırman istersen gibi şeyler söylüyor. Zaten evden gideceksin düğünle çık gelinlikle çık diyorlar. Bir de ailemi de çok seviyorum onları kurmak istemiyorum çünkü saçma sapan konuşur herkes. Annem de evhamlı. Kimseyi üzmeden git diyorlar
 
Ben 25 yaşında evlendim, şuan 31 yaşındayım. ama çok uzun süredir birlikte olduğum kişiyle. Ev alıp evlendik evimizde sıcak su daha yoktu binaya ilk taşınan bizdik, ev aldığımız ve ben başka sehirde olduğum için evi evlendikten 6 ay sonra tamamladık. O zaman çok kafama takmamıştım, hatta şimdi anneme söylediğimde falan şaşırıyor bize söylemedin mi ben hatırlamıyorum diye. O zamanlar gelip geçici, sonrasında anısı kalıyor her şeyin. Ben düğüne 2 ay kala falan bir paniklemiştim şehrim evim arkadaşlarım ve iş arkadaşlarım değişecek diye, ağlıyordum evde yalnızdım o dönem sevgilime söylemiştim ve beni rahatlatmıştı. Evlendikten bir süre sonra da stresten mide ağrıları falan çektim kendiğinden gitti (evlilik sorumluluğu iş yeri ve görev değişikliğim stresi bence). 25 evlilik için bence erken bir yaş ama ben bi gün bile pişman olmadım, hatta evliliğin bu kadar güzel olacağını bile hayal etmiyordum, 10 sene boyunca anlayışlı eğlenceli bir sevgilim vardı ama evlenince değişir tedirginliği yaşardım. Adam aksine evlilik için doğmuş gibi oldu. Yani her seyin iyiye gitmesi; bu stresin boşuna çıkmış olması da var evet sorumluluk artıyor bir tık daha zorlanıyorsunuz karşı taafta işin içine katılıyor ancak sizinde bir hayat arkadaşınız oluyor. Hayattaki zorluklarda veya iyi anlarda hep yanınızda biri olacak, sırıtınızı dayayıp kimseyi görmek istemeyip evde film izlediğinizde bile bir ses, yorgun olduğunuzda size sarılan çay getiren biri. Genelde evlilikle ilgili kötü şeyleri duyuyoruz, insanlar dertleşmek için anlatıyor kendinizi bun aşartlamayın bambaşka bir evlilik hayatı da yaşayabilirsiniz.
 
Beyaz eşya koltuk balkon mobilyası aldık yatak aldık. Ama evde elektrik beyaz eşyayı bozar dediler. Aralıkta yerleşirsiniz dediler. Çeyiz de öyle aman aman boşluk yok ama yine de eksik çok. Hiçbir şey almak istemiyorum beğenmiyorum. Bakıyorum belki görünce alırım diye ama yok. Anneme al dedim o da saçma şeyler alıyor. Örneğin beğendim nevresim aldım. Baktım çarşaf yok neden yok diye sinirlendim durdum. Her şey gözüme batıyor sürekli stres altında yaşıyorum ya. Ne zormuş bu evlenme olayı
Yuh! Aralık 'ta eve yerleşmek nedir!? Ee o zaman aralığa kadar karı koca bir evde hayatınız olmayacak mı? Bekar gibi mi takılacaksınız?

Evliyken ayrı eve çıkıp düzen kuramamanız hevesini kaçırmış bence. Yoksa evlilik ve ayrı eve çıkmak bu kadar çetrefilli değil .
 
Ben 18 yaşında üniversiteye başladım kendi evime çıktım. 2. Sınıfta pandemi vurdu 2 sene uzaktan hibrit yürüdü okul. Sonra ailemin yanına döndüm işte. Son senemde de ev arkadaşı buldum hep. Tek eve çıkmamın konusu bile olamazdı. Belki ailem bu kadar üstüme gelmese evlenmezdim ama şimdi onları da suçlamak istemiyorum. Arkadaşlarımla konuşunca herkes böyle diyor keşke evlenmemiş olsaydık. Sevgili kalsaydık. Ne olabilir dedim ama daha başlangıçta midem bulanıyor
Aynı eve çıkınca belki çok mutlu olacaksınız, başkasının tecrübesi evliliği kötü olabilir, sizin de öyle olacak diye bir şey yok, biraz sabır
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X