Iyi de noop adam daha uzaksa ebevyn olmaya sevişmeseymiş. Önlem almıyosa, kadına sorsaymış. Bu yaşanılan kadın bebeği isterken aldıralım baskısı çok kötü değil mi ya?
Çok çok teşekkür ederim , keske hikayemi bilen bir hemcinsim olsa da yalnızca karşısında su imkansizligi anlatsam içimi döksem diyorum . Sarılma düşünceniz bile kendimi iyi hissettirdi bir nebze
sarılmış kadar oldunuz allah razi olsun çok teşekkür derim
birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim
Devamli alttan alta üyeleri intihar ederim diye tehtid etmeyin.Zira burada kimsenin ailesi değilsiniz 25 yaşındasın korunmamissin ertesi gün hapına gerek gormemissin eee bu deneyim size ilerisi için ders olur ona göre hareket edersinizDetaya inmek istememiştim ama biraz daha açmalıyım sanırım yanlış anlasilmalari örtmek için
Korunup yüzeysel bir iliski yaşadığımı söylemedim ben. Daha öncesinde benim de uzun bir iliskim oldu ve iliskinin boyutu ilerlediği zaman nasıl korunmam gerektiğinin bilincindeydim , ona göre hareket ettim o zamanlar .
Ama uzun zamandır hayatımda cinsel açıdan bir sey geçmediği için o doğum kontrol haplarını birakmistim . Bu sevgilimle de cinsel hayata geçmemiz icin zaman var diye düşündüğümden hapa başlamamıştım ve ani geliştiği için kondom yoktu
Bende nasil hamile kalınırın az çok bilincinde olduğumu sandigim icin icime girmeden bir iliski yasandigi icin , ertesi gün hapı almaya dahi gerek duymadım sadece .
Hem ben hayatla ölüm arasında gidip gelirken emin olun iliskimin boyutunu burda gizleyecek kadar düşünüp açmadım bu konuyu
Herkese merhaba. 5 gündür yasamak ve ölmek arasında gidip geldiğim, yola nasıl devam etmem gerektiği konusunda kafa karışıklığımla karşınıza geldim.
Hikayeme başlamadan önce lütfen kürtaj karşıtları, ya da biz hamile kalmak icin ne çileler cekiyoruz diyenler okumasın , herkesin imtihani çok farklı ve öyle bir noktadayım ki sürekli kendimi suçluyorum ve birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim,
25 yaşındayım, kariyer adına iyi bir mevkide tek basına ayakları uzerinde durabilen biriyim. 3 aylık bir iliskinin içindeyim
Bu iliskimde cok inişler çıkışlar oldu . Cok kavgalar oldu. Birlikte çok güldük, çok gezdik , çok eğlendik.
Hikaye şurada başlıyor . bu 3 aylık sevgilimle iliskinin daha çok basında olduğumuz icin, yaşadığımız ilk yuzeysel iliskide hamile kalmışım . Bende polikistik over var ve doktorum zor hamile kalacağımı belirtse de ileri yönlü bir iliskide tabii ki korunmayı tercih edecek bilinçteyim , fakat bu inanın çok yüzeyseldi.
Reglimin gecikmesi benim için anlam dahi ifade etmiyordu. Çünkü ortada tam anlamıyla bir iliski vs yoktu , bu yüzden bu gecikmeyi rutin adet düzensizliğime yordum
Fakat zamanla garip belirtiler başlayınca 2 tane test yaptım ve ikisi de pozitif çıktı
Dünya basıma yıkıldı sandım, anında kan testi yaptırdık, değer 8000lerde. Muayene olduk bebek sağlıklı mi kalp atışı var mi ya da dış gebelik gibi bir durum olabilir mi diye
Bebek sağlıklı ve 6+2 haftalık.
Allqh biliyor her ne kadar hazır hissetmesem de , böyle yüzeysel yaşanan bir iliskide hamile kalmanın şokunu yaşamış olsam da ben bu bebeği çok istedim.
Aile yapıları olarak ise ;sevgilimin babası yıllar önce vefat etmis ve annesi ve kardeşini geçindirmekte sorumlu kişi sevgilim . Kariyeri noktasında da tam kırılma noktasında ne cok iyi ne kötü bir mevkide
Benim ailem ise aşırı muhafazakar, babam yaşadığı birkaç olay sonucunda psikolojik açıdan darmaduman oldu, ve biz bile tanıyamiyoruz artik. Annemle evlilikleri son birkaç yıldır sürekli kavga gürültü ve boşanma üstüne. Bu yaşımda tayt giymem bile onun icin bir mesele olabilirken , etraf ne der psikolojisiyle belki boyle bir haberi duysa beni öldürebilecek potansiyelde birine dönüştü .
Sevgilim bebeği bu şartlar altinda doguramayacagimi , bütün sorumluluğun kendisinde olduğunu , bu bebeği aldırmak icin kendisinin beni ittiğini benim bunu hic istemediğimin farkında olduğunu , fakat bakmakta zorunlu olduğu bir ailesinin olduğunu, hem kendi ailemin hem onun ailesinin böyle bir haberle mahvolup , zamanında hayal ettiğimiz o muhteşem dugun hayallerimize veda edip herkesin bizi dışlayacağı bir psikolojiye soktu beni ve sonunda bende kendi ailemin son zamanlardaki kavgalarını , sıkıntılarını düşündükçe böyle bir haberin abilerim dahil olmak üzere , en çok annemi mahvedecigini düşünerek
Pazar günü öğrendiğim hamilelik haberimi , dün kürtaj olarak sonlandırdım
Sevgilimi kürtaj fikrinden Vazgeçirmek için çok çabaladım , arabamı satmayı teklif ettim , evlilik adına hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Fakat onun da çok canının yandığını gördüğüm icin çok üstüne gidemedim. Muayenelerde de kürtaj icin gun alınırken de her göz göze gelişimizde ağlıyorduk, farkındaydım anlık bir zevk sonucu ,sonuç böyle çıkınca yan çizen bir adam olmadığından. Çünkü anlık bir zevk denilecek bir iliski boyutunda dahi değildik ve benim erken bir cinsel birliktelik yasamak istememe kararımı da sonuna kadar destekleyen biriydi. Su anda da her dk yanımda olmak icin cabayalan psikolojimi düzeltmek adına sürekli makaleler Kitaplar okuyan bir insan kendisi
İnanılmaz bir suçluluk hissi var en başta kendime , sonra sevgilime , ve sonrasinda bizi buna iten ailelerimize.
Bütün hayatım tersine döndü. İşe gidemiyorum , ailemin karşısına çıkamıyorum , hiçbir şey icin sağlıklı düşünemiyorum. Uyuyamıyorum artik onu yalnız bıraktım diye.
Elim hep karnımda bunu ona nasıl yaptığımı sorguluyorum sürekli , bir katil olduğumu düşünüyorum , bebeğimin bizi affetmesi için çok dua ediyorum. Mezarlik önünden geçemez oldum insan kendi yavrusunun canına nasıl kiyabilir ve bunu ben nasıl yapmış olabilirim .
Yolda yürürken arabanın arasına sıkışan bir kedi gördüğümde, cekici çağıran, kurtulduğu an ne acılar cekti diye oturup ağlayan bir insandım ben. Ben kendi canımdan kanımdan bir meleğe nasıl bunu yapabildim aklım almıyor
Bir yandan da bu bebeği ogrendigimiz andan beri sürekli ağladığım icin, bebeğe haksızlık ettiğimi düşünüp ,zaten onu kürtajda yıkacağım icin en azından karnımda geçirdiği sayılı zamanlarda parça parça yıkmayayım diye, hamileliğimi öğrendiğim an süt içmeye başladım, sigarayı alkolü anında kestim. Bebeği rahatlatacak müzikler dinledim sürekli , kendimi ağlamamak icin zorladım . Kafa dağıtmak icin sürekli bir yerler gezdim ki bebeğe bu negatif elektriği hissettirmeyeyim daha fazla diye ve onun adına bu dünyada somut bir sey kalması adına ona bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .
Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum
Kimseye anlatamıyorum , çünkü bu haber duyulmaması icin ben o cana kıydım ve birine söylediğim zaman , ben o bebeğin canına kıydıktan sonra bu haber yayılırsa ben buna dayanamam .
Yüreğim aciyor, dünya dar geliyor . Daha kokusunu alamadığım, dokunamadığım bebeğime bunlari yaptığım icin pişmanım. Ben kendimi Allah’a da bu yavruya da nasıl affettireceğim
İlerde bir evlat verilse dahi bana, ben o evladı severken suçlu hissetmeyecek miyim
Bir presin altinda zaman geçtikçe daha fazla eziliyor gibi hissediyorum
Onu en ufak unuttuğum an ya da güldüğüm an kendimi suçlu ve acımasız hissediyorum
Dün kürtaj sonrası hastane odasında bu bizim basımıza nasıl geldi diye kafa kafaya ağlarken , bugun ; “beni bu duruma o soktu” diye ,sevgilimden uzaklaştığımı farkettim. Hergun garip bir ruh haline bürünüyorum. Bebeğimizi istemedin diyorum , kendi ailenin refah seviyesi düşmesin diye bizi hic ettin diyorum . Çok mu yükleniyorum ona da bilmiyorum . Onunla bunlari konuştuğumda yüklen bana , beni suçlu bul hic önemli değil ama desteğimi de kendini de benden itme yeterki diyor
Kimseye anlatamıyorum hıçkıra hıçkıra ağlayıp anlatmak isteyip susmaya itildigim bu hikayemi sizinle paylaşmak istedim
Ve son olarak ne olursunuz kınamayın . Ben böyle bir sey yaşayacağımı asla ama asla düşünmezdim. Rabbim kimseyi böyle sınamasın , bu darlığı yaşatmasın ve bu derdimi unutacak daha büyük bir dert göstermesin . Sizlerden ricam lütfen bana dua edin ki babamla çırpınan anneme evlat acısı yasatmayayım.
Bebeğimin canına kiymisken, bir de kendi canıma kıyıp kendi ailemi de peşimde yakmayayı
Bu durumun günah kısmına ona buna zerrece takılmiyorim ama iki yetişkinin sırf daha çok zevk almak için korunmayip hayata tutunan bir canlıyı öldürmesi gerçekten etik mi ? Bu zevk almak için aniden gelişti korunamadik bari canlıyı aldiralim kısmı cidden aklıma ve vicdanıma yatmıyor. Hele ki konuda konu sahibi çocuğu istiyor
Sana sunu soyliyim hazir alkolu falan birakmisken bence allaha yonelin evet olan olmus zaten sevgilinizde cok akli selim bi insan degil belliki onu hayatinizdan cikartin ve allaha yonelin bence ki psikolojik destekte alin sevgilinizden size hayir gelmezHerkese merhaba. 5 gündür yasamak ve ölmek arasında gidip geldiğim, yola nasıl devam etmem gerektiği konusunda kafa karışıklığımla karşınıza geldim.
Hikayeme başlamadan önce lütfen kürtaj karşıtları, ya da biz hamile kalmak icin ne çileler cekiyoruz diyenler okumasın , herkesin imtihani çok farklı ve öyle bir noktadayım ki sürekli kendimi suçluyorum ve birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim,
25 yaşındayım, kariyer adına iyi bir mevkide tek basına ayakları uzerinde durabilen biriyim. 3 aylık bir iliskinin içindeyim
Bu iliskimde cok inişler çıkışlar oldu . Cok kavgalar oldu. Birlikte çok güldük, çok gezdik , çok eğlendik.
Hikaye şurada başlıyor . bu 3 aylık sevgilimle iliskinin daha çok basında olduğumuz icin, yaşadığımız ilk yuzeysel iliskide hamile kalmışım . Bende polikistik over var ve doktorum zor hamile kalacağımı belirtse de ileri yönlü bir iliskide tabii ki korunmayı tercih edecek bilinçteyim , fakat bu inanın çok yüzeyseldi.
Reglimin gecikmesi benim için anlam dahi ifade etmiyordu. Çünkü ortada tam anlamıyla bir iliski vs yoktu , bu yüzden bu gecikmeyi rutin adet düzensizliğime yordum
Fakat zamanla garip belirtiler başlayınca 2 tane test yaptım ve ikisi de pozitif çıktı
Dünya basıma yıkıldı sandım, anında kan testi yaptırdık, değer 8000lerde. Muayene olduk bebek sağlıklı mi kalp atışı var mi ya da dış gebelik gibi bir durum olabilir mi diye
Bebek sağlıklı ve 6+2 haftalık.
Allqh biliyor her ne kadar hazır hissetmesem de , böyle yüzeysel yaşanan bir iliskide hamile kalmanın şokunu yaşamış olsam da ben bu bebeği çok istedim.
Aile yapıları olarak ise ;sevgilimin babası yıllar önce vefat etmis ve annesi ve kardeşini geçindirmekte sorumlu kişi sevgilim . Kariyeri noktasında da tam kırılma noktasında ne cok iyi ne kötü bir mevkide
Benim ailem ise aşırı muhafazakar, babam yaşadığı birkaç olay sonucunda psikolojik açıdan darmaduman oldu, ve biz bile tanıyamiyoruz artik. Annemle evlilikleri son birkaç yıldır sürekli kavga gürültü ve boşanma üstüne. Bu yaşımda tayt giymem bile onun icin bir mesele olabilirken , etraf ne der psikolojisiyle belki boyle bir haberi duysa beni öldürebilecek potansiyelde birine dönüştü .
Sevgilim bebeği bu şartlar altinda doguramayacagimi , bütün sorumluluğun kendisinde olduğunu , bu bebeği aldırmak icin kendisinin beni ittiğini benim bunu hic istemediğimin farkında olduğunu , fakat bakmakta zorunlu olduğu bir ailesinin olduğunu, hem kendi ailemin hem onun ailesinin böyle bir haberle mahvolup , zamanında hayal ettiğimiz o muhteşem dugun hayallerimize veda edip herkesin bizi dışlayacağı bir psikolojiye soktu beni ve sonunda bende kendi ailemin son zamanlardaki kavgalarını , sıkıntılarını düşündükçe böyle bir haberin abilerim dahil olmak üzere , en çok annemi mahvedecigini düşünerek
Pazar günü öğrendiğim hamilelik haberimi , dün kürtaj olarak sonlandırdım
Sevgilimi kürtaj fikrinden Vazgeçirmek için çok çabaladım , arabamı satmayı teklif ettim , evlilik adına hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Fakat onun da çok canının yandığını gördüğüm icin çok üstüne gidemedim. Muayenelerde de kürtaj icin gun alınırken de her göz göze gelişimizde ağlıyorduk, farkındaydım anlık bir zevk sonucu ,sonuç böyle çıkınca yan çizen bir adam olmadığından. Çünkü anlık bir zevk denilecek bir iliski boyutunda dahi değildik ve benim erken bir cinsel birliktelik yasamak istememe kararımı da sonuna kadar destekleyen biriydi. Su anda da her dk yanımda olmak icin cabayalan psikolojimi düzeltmek adına sürekli makaleler Kitaplar okuyan bir insan kendisi
İnanılmaz bir suçluluk hissi var en başta kendime , sonra sevgilime , ve sonrasinda bizi buna iten ailelerimize.
Bütün hayatım tersine döndü. İşe gidemiyorum , ailemin karşısına çıkamıyorum , hiçbir şey icin sağlıklı düşünemiyorum. Uyuyamıyorum artik onu yalnız bıraktım diye.
Elim hep karnımda bunu ona nasıl yaptığımı sorguluyorum sürekli , bir katil olduğumu düşünüyorum , bebeğimin bizi affetmesi için çok dua ediyorum. Mezarlik önünden geçemez oldum insan kendi yavrusunun canına nasıl kiyabilir ve bunu ben nasıl yapmış olabilirim .
Yolda yürürken arabanın arasına sıkışan bir kedi gördüğümde, cekici çağıran, kurtulduğu an ne acılar cekti diye oturup ağlayan bir insandım ben. Ben kendi canımdan kanımdan bir meleğe nasıl bunu yapabildim aklım almıyor
Bir yandan da bu bebeği ogrendigimiz andan beri sürekli ağladığım icin, bebeğe haksızlık ettiğimi düşünüp ,zaten onu kürtajda yıkacağım icin en azından karnımda geçirdiği sayılı zamanlarda parça parça yıkmayayım diye, hamileliğimi öğrendiğim an süt içmeye başladım, sigarayı alkolü anında kestim. Bebeği rahatlatacak müzikler dinledim sürekli , kendimi ağlamamak icin zorladım . Kafa dağıtmak icin sürekli bir yerler gezdim ki bebeğe bu negatif elektriği hissettirmeyeyim daha fazla diye ve onun adına bu dünyada somut bir sey kalması adına ona bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .
Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum
Kimseye anlatamıyorum , çünkü bu haber duyulmaması icin ben o cana kıydım ve birine söylediğim zaman , ben o bebeğin canına kıydıktan sonra bu haber yayılırsa ben buna dayanamam .
Yüreğim aciyor, dünya dar geliyor . Daha kokusunu alamadığım, dokunamadığım bebeğime bunlari yaptığım icin pişmanım. Ben kendimi Allah’a da bu yavruya da nasıl affettireceğim
İlerde bir evlat verilse dahi bana, ben o evladı severken suçlu hissetmeyecek miyim
Bir presin altinda zaman geçtikçe daha fazla eziliyor gibi hissediyorum
Onu en ufak unuttuğum an ya da güldüğüm an kendimi suçlu ve acımasız hissediyorum
Dün kürtaj sonrası hastane odasında bu bizim basımıza nasıl geldi diye kafa kafaya ağlarken , bugun ; “beni bu duruma o soktu” diye ,sevgilimden uzaklaştığımı farkettim. Hergun garip bir ruh haline bürünüyorum. Bebeğimizi istemedin diyorum , kendi ailenin refah seviyesi düşmesin diye bizi hic ettin diyorum . Çok mu yükleniyorum ona da bilmiyorum . Onunla bunlari konuştuğumda yüklen bana , beni suçlu bul hic önemli değil ama desteğimi de kendini de benden itme yeterki diyor
Kimseye anlatamıyorum hıçkıra hıçkıra ağlayıp anlatmak isteyip susmaya itildigim bu hikayemi sizinle paylaşmak istedim
Ve son olarak ne olursunuz kınamayın . Ben böyle bir sey yaşayacağımı asla ama asla düşünmezdim. Rabbim kimseyi böyle sınamasın , bu darlığı yaşatmasın ve bu derdimi unutacak daha büyük bir dert göstermesin . Sizlerden ricam lütfen bana dua edin ki babamla çırpınan anneme evlat acısı yasatmayayım.
Bebeğimin canına kiymisken, bir de kendi canıma kıyıp kendi ailemi de peşimde yakmayayım
Ne kadar kötü kalplisinizDevamli alttan alta üyeleri intihar ederim diye tehtid etmeyin.Zira burada kimsenin ailesi değilsiniz 25 yaşındasın korunmamissin ertesi gün hapına gerek gormemissin eee bu deneyim size ilerisi için ders olur ona göre hareket edersiniz
Siz kendi canıniza kiysaniz ne olacak 25 yaşında genceciksiniz ailenizi sizi sevenleri düşünün olanla ölene çare mi var yaşanan şeyleri degistiremezsinizNe kadar kötü kalplisiniz
konu sahıbı kendını öldurebılecegını soyledıgı ıcın buna yorum yapamıyorum yoksa cok dogru bır noktaya parmak bastınız .Bu durumun günah kısmına ona buna zerrece takılmiyorim ama iki yetişkinin sırf daha çok zevk almak için korunmayip hayata tutunan bir canlıyı öldürmesi gerçekten etik mi ? Bu zevk almak için aniden gelişti korunamadik bari canlıyı aldiralim kısmı cidden aklıma ve vicdanıma yatmıyor. Hele ki konuda konu sahibi çocuğu istiyor
Bu yoruma kesinlikle katılıyorum.Sevgiliniz sizi kürtaja ikna etmiş, kürtaj yaptırmış, tehlike kalkmış ona göre, şimdi bağır bana falan der tabii. Hele bı kürtaj olmayacağım diye diretseydiniz görürsünüz o şefkatli rollere giren sevgilinin gerçek yüzünü. Ağzınıza micardi afedersiniz çocuğu aldırana kadar. Sizi kesinlikle sevdiğini dusunmuyorum.
İnsan sevdiği kadından kazara olsun olmasın bebek sahibi olacak diye dünyayı karşısına alır be. Bu sünepe hemen kürtaja yollamış sizi. Ayrılın.
Öyle mi dersin.Fazla açık sozluyum diyelim.Ne kadar kötü kalplisiniz
Çok yorum yaptım ama neden sevgilinize kizmiyorsunuz kendinizi öldürecek kadar yukleniyorsunuz suç varsa sizin mi sizi kürtaja iten kişinin miDetaya inmek istememiştim ama biraz daha açmalıyım sanırım yanlış anlasilmalari örtmek için
Korunup yüzeysel bir iliski yaşadığımı söylemedim ben. Daha öncesinde benim de uzun bir iliskim oldu ve iliskinin boyutu ilerlediği zaman nasıl korunmam gerektiğinin bilincindeydim , ona göre hareket ettim o zamanlar .
Ama uzun zamandır hayatımda cinsel açıdan bir sey geçmediği için o doğum kontrol haplarını birakmistim . Bu sevgilimle de cinsel hayata geçmemiz icin zaman var diye düşündüğümden hapa başlamamıştım ve ani geliştiği için kondom yoktu
Bende nasil hamile kalınırın az çok bilincinde olduğumu sandigim icin icime girmeden bir iliski yasandigi icin , ertesi gün hapı almaya dahi gerek duymadım sadece .
Hem ben hayatla ölüm arasında gidip gelirken emin olun iliskimin boyutunu burda gizleyecek kadar düşünüp açmadım bu konuyu
ben bunu dogurucam bız bunu bırlıkte yapıcaz sorumlulugu da bırlıkte alıcaz demıs mı konu sahıbı sevgılısıneÇok yorum yaptım ama neden sevgilinize kizmiyorsunuz kendinizi öldürecek kadar yukleniyorsunuz suç varsa sizin mi sizi kürtaja iten kişinin mi
O kadar çocuk istemeyen adam kondom kullanmayı bilecek o zaman. Bir kadını hamile bırakmayı bilen, korunmadan keyfine bakan adam baba olmayıda kabullenmek zorunda. Kadın korunuyorum dese bile risk almamalı. Nikah kısmına tabi ki zorunlu değil ama kadın doğurmaya karar verirse eşşek gibi babalık yapmak ve sorumluluk almak zorunda. Bir adamın doğurmak isteyen kadına bu kadar baskı yapması hiç etik ve insani bir davranış değil. Muhtemelen konu sahibinin doğurma yönündeki tavrını görünce dibinden ayrılmamış.Adam iyiliğinden yanında değil konu sahibinin, baskı kurup, çocuğu aldırıp sorumluluktan kaçmanın derdinde, istediğini de almış. Konu sahibi bu psikolojideyken iki güne bir kavga çıkartıp çekip gider zaten, nasıl olsa tehlike kalmadı artık.arkadaslar nıye hepınız bu kadar duygusalsınız ve sadece adama sallıyorsunuz kı en az adam kadar konu sahıbınde de yanlıs var ?
3 aylık ılıskı daha cıcım ayı laylaylom donemı cok yenı sevgılılık
adam halıyle evlenmeyı falan dusunmuyor
konu sahıbının eskı mesajlarında gordum genel olarak ılıskılerı evlenmeye dayalı degıl zaten daha bayagı zamanları varmıs evlılık ıcın
yanı hamıle kalırsa aldırmak zorunda kalacagını bılıyor cunku bu sorumlulugu almak ıstemeyecegını kendısı zaten bılıyor
nıye adama senı yarı yolda bırakmıs dıyorsunuz kı cıddı dusunmedıgı bır ılıskıde evlenmek zorunda mı ? veya evlenmeye uygun olmadıgı donemde hemen evlenmek zorunda mı ustelık kı kacmamıs bırakıp gıtmemıs konu sahıbının yanında hala ?
konu sahıbı sızınde destek almanız gerek cok acilen