-
- Konu Sahibi hmhilal0658
- #81
Konuyu zapt etmiş olmayayım ama 8 aylık hamileyim oğluş da 19 aylık ben de yapabilir miyim çok pis tırsıyorum başımda huni ile gezeceğim diye
Konuyu zapt etmiş olmayayım ama 8 aylık hamileyim oğluş da 19 aylık ben de yapabilir miyim çok pis tırsıyorum başımda huni ile gezeceğim diyeBiri 4 aylık diğeri 2.5 yaş iki bebekle neredeyse doğumdan beri yalnızım, merak etme yaparsın, yapılıyor. Evet tek başınalık zor ama imkansız değil niye tek kalamayasın ki. Valla bir zaman sonra da zevk almaya başlıyor insan, hissettiğimi söylüyorum yani. Hem baktın yalnızlık çok sıkıyor yaz foruma, sohbet muhabbet oluryeter ki gitme iki tarafa da.
Bence şöyle bir karar alın. Ben senin ailene gidip gelmek istemiyorum. Sende benimkine. Kimseyi zorlamayalım. Herkes kendi ailesine gidip gelsin. Çocukları da sen görmek istediklerinde götürürsün de. Bu konuyu bence halletmeniz gerekMerhaba arkadaslar. Ocak ayında konu açmıştım 2 bebekle baba evi diye, bilenleriniz vardır, cok zor günlerden geçtim geçiyorum..
Aslında çokta ısrar görmememe rağmen, gerek ailemdeki sorunlar gerek bebeklerin kücüklügü sebebiyle 1 ayın sonunda evime döndüm. Ama olmuyo, ısınamıyorum asla eskisi gibi olmuyo.. sadece ben degil eşimde bana karşı asiri soguk. Ayri odalarda yatiyoruz mesela geldigimden beri 1.5 2 aydir. Cocuk uyutmuyomus ! Sebep buymus. Konusamiyoruz, iletisim kuramiyoruz.
Geçenlerde ufak bi tartisma oldu, ben agladım, bu arkamdan anca ağla dedi, sinirlendim gittim yanina git anlat annene hemen bunuda dedim. Ağır konustu annenin söyledikleri senin yaptiklarin cikmiyo aklimdan dedim, annem sana az bile söylemış dedi, cevap bile vermedim..
Zaten yaninda oturmuyorum, birlikte hic vakit gecirmiyoruz, odalarimiz ayri, günün %75i birbirimize surat asarak geciyo.
YArın 20 günlüğüne deprem bölgesine gidecek, bana memlekete gitmemi soyledi, anneside arayip gelip seni alalim dedi utanmadan. Eşimde 10 gün annemlerde kalsan 10 günde kendi annende zaman geçer diyo ama his istemiyorum o kadini gormeyi, sadece kendi aileme de gidemiyorum, illa bizede gel israrlari olacak. Ben ne yapıcam 4 aylık ve 4 yasinda 2 bebekle bilmiyorum cunku korkuyorumdeprem bölgesine yakın bi ildeyim, evim sallaniyo ara ara. Kalamazsam yapamazsam diye inanilmaz tedirginim.. geldigimden beri kendi ailemle de soguguz sanki 3 gün gecti aramiyolar. Ben aradigimda cocuklardan vs aramiyoruz sen musait oldukca ararsin diye aramiyoruz diyolar. Eşimle zaten konusmuyolar babam çok kırgın görmek duymak istemiyo onu. Ve biz onlarin oldugu sehre tayin olcaz 3 4 aya, işler daha da karisacak.. o benimkilere gidip gelmek istemeyecek ben onunkilere, öyle bi çıkmazdayimki, şu 2 küçük cocuk olmasa yaşamaktan bile tat alamiyorum artik...
Her konuda bir burç muhabbeti.Kimse kusura bakmasın ama şu burç muhabbeti kadar bana boş gelen bir muhabbet daha yok
KatılıyorumHer konuda bir burç muhabbeti.
Yeminle okurken bıkkınlık geliyor, ne alaka ya demekten kendimi alıkoyamıyorum.
Burcuna göre karakter analizi yapıyorlar hemen hemen her konuda.
Bence de yani ,bu konfor uğruna her şeyi yuttunuz zaten ,simdi konforunuzla kimseye ihtiyaciniz yok benceKızlar annem bana degil esime kirgin. Ilk kavga ettigimizde annemle kardesim beni almaya geldiler, annem mesaj attı gel bi eve konusalim 2 cocuk var ben ara bulmaya geldim dedi. Oda evimde hickimseyi istemiyorum konusacak biseyde yok güle güle yazmış. Annem halen mesaji duruyo sinir oluyorum ne evine gelmek istiyorum ne görmek istiyorum diyo. Lohusa halinle yaptijlarini sen unutabilirsin ben unutamam diyo, ki hakli..
Araç bende bi yöndende burda oyle rahatim. Istedigim zaman bi arkadasima avmye vs gidio gelebiliyorum. Cidden evimde daha rahatim be kendi ailem ne onunkiler bu konforda olmayacakti zaten
Şke dönmeseydiniz eve. O gitsin evden siz kalın çocuklarlaMerhaba arkadaslar. Ocak ayında konu açmıştım 2 bebekle baba evi diye, bilenleriniz vardır, cok zor günlerden geçtim geçiyorum..
Aslında çokta ısrar görmememe rağmen, gerek ailemdeki sorunlar gerek bebeklerin kücüklügü sebebiyle 1 ayın sonunda evime döndüm. Ama olmuyo, ısınamıyorum asla eskisi gibi olmuyo.. sadece ben degil eşimde bana karşı asiri soguk. Ayri odalarda yatiyoruz mesela geldigimden beri 1.5 2 aydir. Cocuk uyutmuyomus ! Sebep buymus. Konusamiyoruz, iletisim kuramiyoruz.
Geçenlerde ufak bi tartisma oldu, ben agladım, bu arkamdan anca ağla dedi, sinirlendim gittim yanina git anlat annene hemen bunuda dedim. Ağır konustu annenin söyledikleri senin yaptiklarin cikmiyo aklimdan dedim, annem sana az bile söylemış dedi, cevap bile vermedim..
Zaten yaninda oturmuyorum, birlikte hic vakit gecirmiyoruz, odalarimiz ayri, günün %75i birbirimize surat asarak geciyo.
YArın 20 günlüğüne deprem bölgesine gidecek, bana memlekete gitmemi soyledi, anneside arayip gelip seni alalim dedi utanmadan. Eşimde 10 gün annemlerde kalsan 10 günde kendi annende zaman geçer diyo ama his istemiyorum o kadini gormeyi, sadece kendi aileme de gidemiyorum, illa bizede gel israrlari olacak. Ben ne yapıcam 4 aylık ve 4 yasinda 2 bebekle bilmiyorum cunku korkuyorumdeprem bölgesine yakın bi ildeyim, evim sallaniyo ara ara. Kalamazsam yapamazsam diye inanilmaz tedirginim.. geldigimden beri kendi ailemle de soguguz sanki 3 gün gecti aramiyolar. Ben aradigimda cocuklardan vs aramiyoruz sen musait oldukca ararsin diye aramiyoruz diyolar. Eşimle zaten konusmuyolar babam çok kırgın görmek duymak istemiyo onu. Ve biz onlarin oldugu sehre tayin olcaz 3 4 aya, işler daha da karisacak.. o benimkilere gidip gelmek istemeyecek ben onunkilere, öyle bi çıkmazdayimki, şu 2 küçük cocuk olmasa yaşamaktan bile tat alamiyorum artik...