• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmaya giden evliliğim

Merhaba arkadaşlar bu konuda sizin düşüncelerinize ihtiyacım var ben bir nişanlılık dönemi geçirdim ve çok seviyordum sevgimden gözüm kör olmuştu ama yaptıklarına daha fazla dayanamadım ve nişanı attım aradan 3 ay geçtikten sonra dedemin komşusu birini önerdi tanışmamız için benim o dönem psikolojim hiç iyi değildi ailemde tanış eğer istemezsen olmaz senin kararın dediler neyse ben eşimle tanıştım 2 ay konuştuk ve nişanlanmaya karar verdik başta kaynanam çok iyiydi nişanı yaptıktan sonra değişmeye başladı eşya bakmaya ben istememe rağmen bizimle birlikte geldi hatta eltimi de getirdi düğümüzde takılar yüzünden sıkıntı çıktı ben 1 haftalık gelinken kaynanam bana ve aileme laf sokmaya başladı tahammül edemedim eşime söyledim ama hiçbirşey yapmadı annesiyle neden böyle yapıyorsun diye konuşmadı ve bu tarz sorunlar laf sokmalar o günden bu güne kadar devam ediyor aradan 1 sene geçti biz çocuk yapmaya karar verdik doktora gittiğimde pcos var dedi tedavi şart dedi ben ne kadar çabalasamda eşimin bir çabası yoktu doktorun verdiği günlere uymuyordu bu süreçte hep yalnız kaldım 3 çatlatma tedavisi ve 1 aşılama oldum doktor tüp bebek önerdi ama benim eşimle ilgili sorunlarım vardı eşim çocuğun olmamasını hep kiloma bağlıyordu 168/90 kiloyum bu arada kilo vermeye çalıştım ama veremedim insülin ilaçları da bu konuda yardımcı olmadı bana eşim hep hakaret ediyor ayı inek dana fok balığı balina gibisin vs ben bu hakaretlerine artık tahammül edemedim eşim boşanmak istediğini söyledi ailelere söyledim oturup konuştuk eşim kilo vermeden tedaviye başlamayacağını söyledi eşimin bana ettiği hakaretleri söyledim annesi boşanma filan yok aklımdan çıkar onu dedi eşime konuştuk bir şekilde bizi ikna ettiler eve geldiğimizde çok soğuk davranıyordu konuşma etkili olmamıştı neden hala böyle yapıyorsun dediğimde ise boşanamıyoruzda napalım bir ömür boyu böyle sürecek dedi. Ben hep ılımlı konuştum bak böyle olmaz kendimizi düzeltelim evliliğimizi düzeltelim dedim aramızda zaten cinsel bir ilişki yok aydan aya bir kere ilgi alaka da yok aramaz merak etmez mesaj atmaz eve gelince telefonu açıp oyun oynar evliliğimizin 3. Yılında başladı bunlar aradan 4 ay geçti bir öyle bir böyle bu şekilde devam ettik ben çocuk istediğimi dile getirdim tedaviye başlayalım dedim onun cevabı ise denedik olmadı ben istemiyorum artık oldu maddi manevi açıdan mı dedim hayır dedi oysaki maddi açıdan olsa ailem destek olacaktı zaten beni sevmediğin için mi dediğimde ise cevabı beni sinirlendirme oldu ne yapacağımı bilmiyorum 27 yaşındayım mutsuzum ailelerle kaç defa konuşsakta sorunlarımızı çözemedik şimdi ise kaynanamla konuşmayı düşünüyorum neden istemediğini öğrenmek için eşimi seviyormuyum sevmiyormuyum bilmiyorum onun beni sevip sevmediğini de bilmiyorum çünkü bi iyi bi kötü davranıyor boşanmayı düşünüyorum sürekli ama süreç bana korkutucu geliyor 6 yıllık bi evlilik neden nasıl böyle olduk bilmiyorum lütfen bana yardım edin fikirlerinize çok ihtiyacım var
Çocuk yokken kurtul bu ağırlık yapan şahıstan niye mutlu yasamak yerine mutsuz yasayacaksin ki bu adamla ömür geçmez
 
Merhaba arkadaşlar bu konuda sizin düşüncelerinize ihtiyacım var ben bir nişanlılık dönemi geçirdim ve çok seviyordum sevgimden gözüm kör olmuştu ama yaptıklarına daha fazla dayanamadım ve nişanı attım aradan 3 ay geçtikten sonra dedemin komşusu birini önerdi tanışmamız için benim o dönem psikolojim hiç iyi değildi ailemde tanış eğer istemezsen olmaz senin kararın dediler neyse ben eşimle tanıştım 2 ay konuştuk ve nişanlanmaya karar verdik başta kaynanam çok iyiydi nişanı yaptıktan sonra değişmeye başladı eşya bakmaya ben istememe rağmen bizimle birlikte geldi hatta eltimi de getirdi düğümüzde takılar yüzünden sıkıntı çıktı ben 1 haftalık gelinken kaynanam bana ve aileme laf sokmaya başladı tahammül edemedim eşime söyledim ama hiçbirşey yapmadı annesiyle neden böyle yapıyorsun diye konuşmadı ve bu tarz sorunlar laf sokmalar o günden bu güne kadar devam ediyor aradan 1 sene geçti biz çocuk yapmaya karar verdik doktora gittiğimde pcos var dedi tedavi şart dedi ben ne kadar çabalasamda eşimin bir çabası yoktu doktorun verdiği günlere uymuyordu bu süreçte hep yalnız kaldım 3 çatlatma tedavisi ve 1 aşılama oldum doktor tüp bebek önerdi ama benim eşimle ilgili sorunlarım vardı eşim çocuğun olmamasını hep kiloma bağlıyordu 168/90 kiloyum bu arada kilo vermeye çalıştım ama veremedim insülin ilaçları da bu konuda yardımcı olmadı bana eşim hep hakaret ediyor ayı inek dana fok balığı balina gibisin vs ben bu hakaretlerine artık tahammül edemedim eşim boşanmak istediğini söyledi ailelere söyledim oturup konuştuk eşim kilo vermeden tedaviye başlamayacağını söyledi eşimin bana ettiği hakaretleri söyledim annesi boşanma filan yok aklımdan çıkar onu dedi eşime konuştuk bir şekilde bizi ikna ettiler eve geldiğimizde çok soğuk davranıyordu konuşma etkili olmamıştı neden hala böyle yapıyorsun dediğimde ise boşanamıyoruzda napalım bir ömür boyu böyle sürecek dedi. Ben hep ılımlı konuştum bak böyle olmaz kendimizi düzeltelim evliliğimizi düzeltelim dedim aramızda zaten cinsel bir ilişki yok aydan aya bir kere ilgi alaka da yok aramaz merak etmez mesaj atmaz eve gelince telefonu açıp oyun oynar evliliğimizin 3. Yılında başladı bunlar aradan 4 ay geçti bir öyle bir böyle bu şekilde devam ettik ben çocuk istediğimi dile getirdim tedaviye başlayalım dedim onun cevabı ise denedik olmadı ben istemiyorum artık oldu maddi manevi açıdan mı dedim hayır dedi oysaki maddi açıdan olsa ailem destek olacaktı zaten beni sevmediğin için mi dediğimde ise cevabı beni sinirlendirme oldu ne yapacağımı bilmiyorum 27 yaşındayım mutsuzum ailelerle kaç defa konuşsakta sorunlarımızı çözemedik şimdi ise kaynanamla konuşmayı düşünüyorum neden istemediğini öğrenmek için eşimi seviyormuyum sevmiyormuyum bilmiyorum onun beni sevip sevmediğini de bilmiyorum çünkü bi iyi bi kötü davranıyor boşanmayı düşünüyorum sürekli ama süreç bana korkutucu geliyor 6 yıllık bi evlilik neden nasıl böyle olduk bilmiyorum lütfen bana yardım edin fikirlerinize çok ihtiyacım var
Sevginin kiloyla da alakasi yok kıvırcık hemşire diye bir fenomen var esi deli gibi aşık kadinin özgüvenine mutluluguna hayranim adam kadini mutlu ediyor ki kadinin gözlerinden belli senin kocan tam bir sığır kusura bakmada sen bana yaklaşmıyor diyorsun ama sana edilen laflardan sonra senin istememen lazim o adamla ayni yataga girmeyi cocuk yapmayı kurtulun gerçekten bu adamdan tekrardan çiçek açın asik olun kilo verecekseniz da sagliginiz icin verin siz aynada ki sizi hep sevin bir söz var ya kendinle arani iyi tut bir tek o kalıyor sana bak güzel kadin sen cirkin değilsin sadece doğru adama denk gelmedin, bende senin gibi hayvanin tekiyle evlendim cok asagilandim neler cektim bosandim çocuğum yoktu iki sene sonra cok sevdim sevildim tekrar evlendim simdi bir aylik bebegim var ve cok mutluyum lütfen aç o kafesin kapisini uç mutluluga inan şuan oldugundan daha mutsuz olmazsın
 
Benim boşanma konusundaki düşüncelerim ise şu 27 yaşındayım zaten sağlık sorunlarım yüzünden çocuğum olmuyor üstüne eşimin bu tavırları devam edemeyeceğini düşünüyorum o ne zaman istese baba olabilir ama ben istediğim zaman anne olamam yaşım geçiyor çünkü bende herkes gibi mutlu bir ailem olsun istiyorum lütfen bana yardımcı olun


Yumurtalarınızı dondurun. Böylece İstediğiniz zaman istediğiniz kişi ile çocuğunuz olabilir. Anne olamam, birini bulamam diye düşünmek sizi mutsuz olduğunuz evliliğe hapsedecek. Bundan daha da önemlisi masum bir bebeği, bu mutsuz aileye mahkum edeceksiniz. Lütfen masum bir bebeği böyle bir şeye bulaştırmayın. Ailenizin ne düşündüğü de çok önemli değil, mutlaka uyum sağlayacaklardır. Sizin mutluluğunuz daha önemli. Siz kutlu olmadan mutlu bir çocuk da yetiştiremezsiniz. Bir de yazdıklarınızdan eşinizin sizi sevdiğini anlayamadım. Bence eşiniz sizi sevmiyor, beğenmiyor, arzulamıyor. Bunun sizinle ya da kilonuzla alakalı olduğunu da düşünmüyorum. Adam sevmiyor sadece. Siz de o da sevdiğiniz kişilerle birlikte olmayı hak ediyorsunuz. Dahası arzulandığınız, beğenildiğiniz bir ilişki de olmak sizin de hakkınız. Yaşınız daha çok genç. İnsanlar artık 40lara doğru evlenip çocuk yapıyor. Sizin için asla geç değil. Siz daha yolun başındasınız.
 
Eşiniz evlenmek için evlenmiş belliki .Sizin de yaşınız daha çok genç ben 26 yaşında evlendim 29 ve 39 yaşlarında kızlarım doğdu Hiç te geç değil..Evliliğim öyle şahane değildi çok seviyordum ortak karar ile çocuk sahibi olduk.Daha çocuk yokken yaşadığımız sıkıntılarda bosanmayi düşündüm sonra da sevdiğim adamdan çocuğum olsun herkesin evliliği mükemmel değil diye düşündüm.Evliligi tek başıma yaşamaktan o çok sevdiğim adamı gözüm bile gormuyor artık.Ama genelde çocuk olunca normal giden evlilikler bile sarsılıyor..Siz şimdi değer görmüyorsunuz çocuk hiç bir adamı iyilestirmez..Belki çocuğunu çok sever ama size karşı bu davranışları değişmez..Hele bir de çocukla boşanmak okadar zor ki ,sizin aileniz de bu sefer çocuğun var sakın boşanma diye arkanizda durmaz ise sizin o güzel gençliğiniz ne olacak iyice düşünün..Burada yazılan her yorum bir yasanmislik sonucu çıkıyor bunu da unutmayın..
 
Ben burda zırta pırta boşan diyenlere kızıyorum ama senin durumun tam da bu tavsiyeye uygun. Evlendiği kadına kilosu yüzünden hakaret eden biri benim gözümde insan değildir. Kapıyı vurup çıkman gerekirken sen daha bunu çoğaltmak istiyorsun. İnşallah birgün çocuk sahibi olursun ama bu adamdan değil ya cidden … Çocuk kimsenin karakterini değiştirmez,şimdi kilo yüzünden, anne olunca çocuk yüzünden hakaret duyacaksın.
 
Merhaba arkadaşlar bu konuda sizin düşüncelerinize ihtiyacım var ben bir nişanlılık dönemi geçirdim ve çok seviyordum sevgimden gözüm kör olmuştu ama yaptıklarına daha fazla dayanamadım ve nişanı attım aradan 3 ay geçtikten sonra dedemin komşusu birini önerdi tanışmamız için benim o dönem psikolojim hiç iyi değildi ailemde tanış eğer istemezsen olmaz senin kararın dediler neyse ben eşimle tanıştım 2 ay konuştuk ve nişanlanmaya karar verdik başta kaynanam çok iyiydi nişanı yaptıktan sonra değişmeye başladı eşya bakmaya ben istememe rağmen bizimle birlikte geldi hatta eltimi de getirdi düğümüzde takılar yüzünden sıkıntı çıktı ben 1 haftalık gelinken kaynanam bana ve aileme laf sokmaya başladı tahammül edemedim eşime söyledim ama hiçbirşey yapmadı annesiyle neden böyle yapıyorsun diye konuşmadı ve bu tarz sorunlar laf sokmalar o günden bu güne kadar devam ediyor aradan 1 sene geçti biz çocuk yapmaya karar verdik doktora gittiğimde pcos var dedi tedavi şart dedi ben ne kadar çabalasamda eşimin bir çabası yoktu doktorun verdiği günlere uymuyordu bu süreçte hep yalnız kaldım 3 çatlatma tedavisi ve 1 aşılama oldum doktor tüp bebek önerdi ama benim eşimle ilgili sorunlarım vardı eşim çocuğun olmamasını hep kiloma bağlıyordu 168/90 kiloyum bu arada kilo vermeye çalıştım ama veremedim insülin ilaçları da bu konuda yardımcı olmadı bana eşim hep hakaret ediyor ayı inek dana fok balığı balina gibisin vs ben bu hakaretlerine artık tahammül edemedim eşim boşanmak istediğini söyledi ailelere söyledim oturup konuştuk eşim kilo vermeden tedaviye başlamayacağını söyledi eşimin bana ettiği hakaretleri söyledim annesi boşanma filan yok aklımdan çıkar onu dedi eşime konuştuk bir şekilde bizi ikna ettiler eve geldiğimizde çok soğuk davranıyordu konuşma etkili olmamıştı neden hala böyle yapıyorsun dediğimde ise boşanamıyoruzda napalım bir ömür boyu böyle sürecek dedi. Ben hep ılımlı konuştum bak böyle olmaz kendimizi düzeltelim evliliğimizi düzeltelim dedim aramızda zaten cinsel bir ilişki yok aydan aya bir kere ilgi alaka da yok aramaz merak etmez mesaj atmaz eve gelince telefonu açıp oyun oynar evliliğimizin 3. Yılında başladı bunlar aradan 4 ay geçti bir öyle bir böyle bu şekilde devam ettik ben çocuk istediğimi dile getirdim tedaviye başlayalım dedim onun cevabı ise denedik olmadı ben istemiyorum artık oldu maddi manevi açıdan mı dedim hayır dedi oysaki maddi açıdan olsa ailem destek olacaktı zaten beni sevmediğin için mi dediğimde ise cevabı beni sinirlendirme oldu ne yapacağımı bilmiyorum 27 yaşındayım mutsuzum ailelerle kaç defa konuşsakta sorunlarımızı çözemedik şimdi ise kaynanamla konuşmayı düşünüyorum neden istemediğini öğrenmek için eşimi seviyormuyum sevmiyormuyum bilmiyorum onun beni sevip sevmediğini de bilmiyorum çünkü bi iyi bi kötü davranıyor boşanmayı düşünüyorum sürekli ama süreç bana korkutucu geliyor 6 yıllık bi evlilik neden nasıl böyle olduk bilmiyorum lütfen bana yardım edin fikirlerinize çok ihtiyacım var
Bu kadar kötü, ite kaka gitmeye çalıştırdığınız evliliğe, ısrarla çocuk getirmeyi istemek sizce mantıklı mı? Doğru mu? Sağlıklı mı?
Adam sizi sevmiyor, en azından dürüstçe ayrılmak istediğini söylemiş, çocuk istemediğinizde söylemiş, anlamanız için ne yapması gerekiyor?
Kendinize yeni bir hayat kurun lütfen bırakın ailenizin, elalem ne der sözünü. Çocuk yapsanız bile bu adam sizi hayatında hiç istemeyecek, çocuğa tek başınıza bakabilecek misiniz o zaman? Bunu da düşünün.
 
Benim boşanma konusundaki düşüncelerim ise şu 27 yaşındayım zaten sağlık sorunlarım yüzünden çocuğum olmuyor üstüne eşimin bu tavırları devam edemeyeceğini düşünüyorum o ne zaman istese baba olabilir ama ben istediğim zaman anne olamam yaşım geçiyor çünkü bende herkes gibi mutlu bir ailem olsun istiyorum lütfen bana yardımcı olun
Yasınız 27. Eşiniz sizin kadar çabalamıyor yetmediği gibi bir de size hakaret edip yok sayiyor. Bu insan ile evliliği devam ettirip çocuk yapmak sizi de daha da üzer.
 
Merhaba arkadaşlar bu konuda sizin düşüncelerinize ihtiyacım var ben bir nişanlılık dönemi geçirdim ve çok seviyordum sevgimden gözüm kör olmuştu ama yaptıklarına daha fazla dayanamadım ve nişanı attım aradan 3 ay geçtikten sonra dedemin komşusu birini önerdi tanışmamız için benim o dönem psikolojim hiç iyi değildi ailemde tanış eğer istemezsen olmaz senin kararın dediler neyse ben eşimle tanıştım 2 ay konuştuk ve nişanlanmaya karar verdik başta kaynanam çok iyiydi nişanı yaptıktan sonra değişmeye başladı eşya bakmaya ben istememe rağmen bizimle birlikte geldi hatta eltimi de getirdi düğümüzde takılar yüzünden sıkıntı çıktı ben 1 haftalık gelinken kaynanam bana ve aileme laf sokmaya başladı tahammül edemedim eşime söyledim ama hiçbirşey yapmadı annesiyle neden böyle yapıyorsun diye konuşmadı ve bu tarz sorunlar laf sokmalar o günden bu güne kadar devam ediyor aradan 1 sene geçti biz çocuk yapmaya karar verdik doktora gittiğimde pcos var dedi tedavi şart dedi ben ne kadar çabalasamda eşimin bir çabası yoktu doktorun verdiği günlere uymuyordu bu süreçte hep yalnız kaldım 3 çatlatma tedavisi ve 1 aşılama oldum doktor tüp bebek önerdi ama benim eşimle ilgili sorunlarım vardı eşim çocuğun olmamasını hep kiloma bağlıyordu 168/90 kiloyum bu arada kilo vermeye çalıştım ama veremedim insülin ilaçları da bu konuda yardımcı olmadı bana eşim hep hakaret ediyor ayı inek dana fok balığı balina gibisin vs ben bu hakaretlerine artık tahammül edemedim eşim boşanmak istediğini söyledi ailelere söyledim oturup konuştuk eşim kilo vermeden tedaviye başlamayacağını söyledi eşimin bana ettiği hakaretleri söyledim annesi boşanma filan yok aklımdan çıkar onu dedi eşime konuştuk bir şekilde bizi ikna ettiler eve geldiğimizde çok soğuk davranıyordu konuşma etkili olmamıştı neden hala böyle yapıyorsun dediğimde ise boşanamıyoruzda napalım bir ömür boyu böyle sürecek dedi. Ben hep ılımlı konuştum bak böyle olmaz kendimizi düzeltelim evliliğimizi düzeltelim dedim aramızda zaten cinsel bir ilişki yok aydan aya bir kere ilgi alaka da yok aramaz merak etmez mesaj atmaz eve gelince telefonu açıp oyun oynar evliliğimizin 3. Yılında başladı bunlar aradan 4 ay geçti bir öyle bir böyle bu şekilde devam ettik ben çocuk istediğimi dile getirdim tedaviye başlayalım dedim onun cevabı ise denedik olmadı ben istemiyorum artık oldu maddi manevi açıdan mı dedim hayır dedi oysaki maddi açıdan olsa ailem destek olacaktı zaten beni sevmediğin için mi dediğimde ise cevabı beni sinirlendirme oldu ne yapacağımı bilmiyorum 27 yaşındayım mutsuzum ailelerle kaç defa konuşsakta sorunlarımızı çözemedik şimdi ise kaynanamla konuşmayı düşünüyorum neden istemediğini öğrenmek için eşimi seviyormuyum sevmiyormuyum bilmiyorum onun beni sevip sevmediğini de bilmiyorum çünkü bi iyi bi kötü davranıyor boşanmayı düşünüyorum sürekli ama süreç bana korkutucu geliyor 6 yıllık bi evlilik neden nasıl böyle olduk bilmiyorum lütfen bana yardım edin fikirlerinize çok ihtiyacım var
Koskoca 27 yaşında kadınsın. Neden eşinin ailesine soruyorsun, onları aracı tutuyorsun? Kendine saygın olsun. Sana kilondan dolayı ayı, balina, dana vb şeklinde hakaret eden, ilgilenmeyen, saygısı ve sevgisi olmayan birinden neden hâlâ çocuk düşünüyorsun? Verdiğin emeğe yazık! Boşan, kendi hayatını kur. Sen bir erkeğin elinde heba olmaya gelmedin dünyaya.
 
Sızı sımdı zaten beğenmiyormuş hamılelık ve doğumla beraber daha fazla alacağınız ıcın ıstemıyor olmalı Bısanmayı kafasına taktıysa çocukta ona ayak bağı olacak maddı manevı
Sızı sevmeyen adamdan cocuk dıye dıretmenızı anlayamadım cocuk olunca sızı daha çok beğenmeyecek bılakıs sayılan sebeplerle dahada uzaklaşacak çocuğunuza yazık
 
Cok yıpratıcı bir süreç. Görücü usulü evliliklerde boşanma pek olmuyor evet eşinizin ailesi de o kafada muhtemelen . Kayinvalidenizin fikri ve tarafı belli yani onun uyarısı ile eşiniz size istediğiniz gibi davranmaz ki yapmacık olur hem. Bence bu evliliğe çocuk yapıp batan gemiye bir kişi daha almayın kendi ailenize gereken açıklamayı yapın ve ayrılın 27 ne ki çok genç ben 26 da evlendim düşün yani boşandığın yaşta baskalari daha yeni evleniyor
Çok haklısınız kayınvalidem konuşsada değişen birşey yok ve dediğiniz gibi yapmacık oluyor ben kendimi kandırıyorum sadece
 
sonra dedemin komşusu birini önerdi tanışmamız için benim o dönem psikolojim hiç iyi değildi ailemde tanış eğer istemezsen olmaz senin kararın dediler
Psikolojiniz iyi değilken kimse ile melek de olsa çıkmayın hanımlar. Şu "senin kararın" yemini de yemeyin. Psikolojisi iyi olmayan birinin kararı nasıl iyi olacak ki zaten. Aşktır, sevgidir vesaire bunlar hepiminiz hoşuna giden şeyler, yalan yok. İşte bu yüzden dikkatli olmalı insan. Asla zehirli bardaktan içecek kadar susamamalı. Kafası bulanıkken randevulaşmamalı. Aşk tatlı, evlilik ise klişe deyimiyle "ciddi bir müessese"... Hanımlar, dünyanın en iyi adamı da olsa kimseye randevu borçlu değilsiniz. Dünyada da milyarlarca erkek var. Kimse o kadar özel değil, eşek de size o randevulaştığınız herifler kadar sahte ilgi verse eşeğe de minnet duyarsınız. Ama kimseye kendinizi borçlu değilsiniz. Önce kendinizi gerçekleştirin. Yoksa ilişkide yok olursunuz.
 
Sızı sımdı zaten beğenmiyormuş hamılelık ve doğumla beraber daha fazla alacağınız ıcın ıstemıyor olmalı Bısanmayı kafasına taktıysa çocukta ona ayak bağı olacak maddı manevı
Sızı sevmeyen adamdan cocuk dıye dıretmenızı anlayamadım cocuk olunca sızı daha çok beğenmeyecek bılakıs sayılan sebeplerle dahada uzaklaşacak çocuğunuza yazık
Evet bunu bende düşünüyorum . Gördüğüm tedavilerden dolayı ve bu süreçte sadece ailemin desteğini gördüğüm için çok yıprandım aslında diretmiyorum sadece olsa belki değişir umuduyla yaklaştım ama buna dair de bir çaba göremedim eşimden kendimi kandırıyorum aslında beni sevmediğini biliyorum ama bunu kendime yediremiyorum çevremdeki herkes güzel olduğumu söyler ama eşim tam tersi hakaretleriyle beni bastırmaya çalışıyor ve artık bende kendimi onun gözünden görmeye başladım
 
Psikolojiniz iyi değilken kimse ile melek de olsa çıkmayın hanımlar. Şu "senin kararın" yemini de yemeyin. Psikolojisi iyi olmayan birinin kararı nasıl iyi olacak ki zaten. Aşktır, sevgidir vesaire bunlar hepiminiz hoşuna giden şeyler, yalan yok. İşte bu yüzden dikkatli olmalı insan. Asla zehirli bardaktan içecek kadar susamamalı. Kafası bulanıkken randevulaşmamalı. Aşk tatlı, evlilik ise klişe deyimiyle "ciddi bir müessese"... Hanımlar, dünyanın en iyi adamı da olsa kimseye randevu borçlu değilsiniz. Dünyada da milyarlarca erkek var. Kimse o kadar özel değil, eşek de size o randevulaştığınız herifler kadar sahte ilgi verse eşeğe de minnet duyarsınız. Ama kimseye kendinizi borçlu değilsiniz. Önce kendinizi gerçekleştirin. Yoksa ilişkide yok olursunuz.
Gerçekten en büyük pişmanlığım da bu hayatımın hatasını yaptım ve o dönem çok zor zamanlar geçirdim denize düşen yılana sarılırmış hesabı oldu sağlıklı düşünemedim ve bu konuda beni uyaran kimse de olmadı
 
Merhaba arkadaşlar bu konuda sizin düşüncelerinize ihtiyacım var ben bir nişanlılık dönemi geçirdim ve çok seviyordum sevgimden gözüm kör olmuştu ama yaptıklarına daha fazla dayanamadım ve nişanı attım aradan 3 ay geçtikten sonra dedemin komşusu birini önerdi tanışmamız için benim o dönem psikolojim hiç iyi değildi ailemde tanış eğer istemezsen olmaz senin kararın dediler neyse ben eşimle tanıştım 2 ay konuştuk ve nişanlanmaya karar verdik başta kaynanam çok iyiydi nişanı yaptıktan sonra değişmeye başladı eşya bakmaya ben istememe rağmen bizimle birlikte geldi hatta eltimi de getirdi düğümüzde takılar yüzünden sıkıntı çıktı ben 1 haftalık gelinken kaynanam bana ve aileme laf sokmaya başladı tahammül edemedim eşime söyledim ama hiçbirşey yapmadı annesiyle neden böyle yapıyorsun diye konuşmadı ve bu tarz sorunlar laf sokmalar o günden bu güne kadar devam ediyor aradan 1 sene geçti biz çocuk yapmaya karar verdik doktora gittiğimde pcos var dedi tedavi şart dedi ben ne kadar çabalasamda eşimin bir çabası yoktu doktorun verdiği günlere uymuyordu bu süreçte hep yalnız kaldım 3 çatlatma tedavisi ve 1 aşılama oldum doktor tüp bebek önerdi ama benim eşimle ilgili sorunlarım vardı eşim çocuğun olmamasını hep kiloma bağlıyordu 168/90 kiloyum bu arada kilo vermeye çalıştım ama veremedim insülin ilaçları da bu konuda yardımcı olmadı bana eşim hep hakaret ediyor ayı inek dana fok balığı balina gibisin vs ben bu hakaretlerine artık tahammül edemedim eşim boşanmak istediğini söyledi ailelere söyledim oturup konuştuk eşim kilo vermeden tedaviye başlamayacağını söyledi eşimin bana ettiği hakaretleri söyledim annesi boşanma filan yok aklımdan çıkar onu dedi eşime konuştuk bir şekilde bizi ikna ettiler eve geldiğimizde çok soğuk davranıyordu konuşma etkili olmamıştı neden hala böyle yapıyorsun dediğimde ise boşanamıyoruzda napalım bir ömür boyu böyle sürecek dedi. Ben hep ılımlı konuştum bak böyle olmaz kendimizi düzeltelim evliliğimizi düzeltelim dedim aramızda zaten cinsel bir ilişki yok aydan aya bir kere ilgi alaka da yok aramaz merak etmez mesaj atmaz eve gelince telefonu açıp oyun oynar evliliğimizin 3. Yılında başladı bunlar aradan 4 ay geçti bir öyle bir böyle bu şekilde devam ettik ben çocuk istediğimi dile getirdim tedaviye başlayalım dedim onun cevabı ise denedik olmadı ben istemiyorum artık oldu maddi manevi açıdan mı dedim hayır dedi oysaki maddi açıdan olsa ailem destek olacaktı zaten beni sevmediğin için mi dediğimde ise cevabı beni sinirlendirme oldu ne yapacağımı bilmiyorum 27 yaşındayım mutsuzum ailelerle kaç defa konuşsakta sorunlarımızı çözemedik şimdi ise kaynanamla konuşmayı düşünüyorum neden istemediğini öğrenmek için eşimi seviyormuyum sevmiyormuyum bilmiyorum onun beni sevip sevmediğini de bilmiyorum çünkü bi iyi bi kötü davranıyor boşanmayı düşünüyorum sürekli ama süreç bana korkutucu geliyor 6 yıllık bi evlilik neden nasıl böyle olduk bilmiyorum lütfen bana yardım edin fikirlerinize çok ihtiyacım var
Bana balina fok diyen adamla değil ailesi gökten azrail inse barıştıramaz beni, istemiyor sizi, her şey ortada, kv boşanamazsınız deyince boşanılamaması diye bir şey olamaz. Hayatınızın iplerini elinize alın zahmet olmazsa
 
Merhaba arkadaşlar bu konuda sizin düşüncelerinize ihtiyacım var ben bir nişanlılık dönemi geçirdim ve çok seviyordum sevgimden gözüm kör olmuştu ama yaptıklarına daha fazla dayanamadım ve nişanı attım aradan 3 ay geçtikten sonra dedemin komşusu birini önerdi tanışmamız için benim o dönem psikolojim hiç iyi değildi ailemde tanış eğer istemezsen olmaz senin kararın dediler neyse ben eşimle tanıştım 2 ay konuştuk ve nişanlanmaya karar verdik başta kaynanam çok iyiydi nişanı yaptıktan sonra değişmeye başladı eşya bakmaya ben istememe rağmen bizimle birlikte geldi hatta eltimi de getirdi düğümüzde takılar yüzünden sıkıntı çıktı ben 1 haftalık gelinken kaynanam bana ve aileme laf sokmaya başladı tahammül edemedim eşime söyledim ama hiçbirşey yapmadı annesiyle neden böyle yapıyorsun diye konuşmadı ve bu tarz sorunlar laf sokmalar o günden bu güne kadar devam ediyor aradan 1 sene geçti biz çocuk yapmaya karar verdik doktora gittiğimde pcos var dedi tedavi şart dedi ben ne kadar çabalasamda eşimin bir çabası yoktu doktorun verdiği günlere uymuyordu bu süreçte hep yalnız kaldım 3 çatlatma tedavisi ve 1 aşılama oldum doktor tüp bebek önerdi ama benim eşimle ilgili sorunlarım vardı eşim çocuğun olmamasını hep kiloma bağlıyordu 168/90 kiloyum bu arada kilo vermeye çalıştım ama veremedim insülin ilaçları da bu konuda yardımcı olmadı bana eşim hep hakaret ediyor ayı inek dana fok balığı balina gibisin vs ben bu hakaretlerine artık tahammül edemedim eşim boşanmak istediğini söyledi ailelere söyledim oturup konuştuk eşim kilo vermeden tedaviye başlamayacağını söyledi eşimin bana ettiği hakaretleri söyledim annesi boşanma filan yok aklımdan çıkar onu dedi eşime konuştuk bir şekilde bizi ikna ettiler eve geldiğimizde çok soğuk davranıyordu konuşma etkili olmamıştı neden hala böyle yapıyorsun dediğimde ise boşanamıyoruzda napalım bir ömür boyu böyle sürecek dedi. Ben hep ılımlı konuştum bak böyle olmaz kendimizi düzeltelim evliliğimizi düzeltelim dedim aramızda zaten cinsel bir ilişki yok aydan aya bir kere ilgi alaka da yok aramaz merak etmez mesaj atmaz eve gelince telefonu açıp oyun oynar evliliğimizin 3. Yılında başladı bunlar aradan 4 ay geçti bir öyle bir böyle bu şekilde devam ettik ben çocuk istediğimi dile getirdim tedaviye başlayalım dedim onun cevabı ise denedik olmadı ben istemiyorum artık oldu maddi manevi açıdan mı dedim hayır dedi oysaki maddi açıdan olsa ailem destek olacaktı zaten beni sevmediğin için mi dediğimde ise cevabı beni sinirlendirme oldu ne yapacağımı bilmiyorum 27 yaşındayım mutsuzum ailelerle kaç defa konuşsakta sorunlarımızı çözemedik şimdi ise kaynanamla konuşmayı düşünüyorum neden istemediğini öğrenmek için eşimi seviyormuyum sevmiyormuyum bilmiyorum onun beni sevip sevmediğini de bilmiyorum çünkü bi iyi bi kötü davranıyor boşanmayı düşünüyorum sürekli ama süreç bana korkutucu geliyor 6 yıllık bi evlilik neden nasıl böyle olduk bilmiyorum lütfen bana yardım edin fikirlerinize çok ihtiyacım var
Neden böyle oldum hiç bilmiyorum mu ? Sevilmiyorsunuz ki, ailesinin kuklası olan bir adam var. Ayrıca boşanmak için ailelerden neden izin alıyorsunuz, şimdi ailenin evine dönsen ailen sana kapıyı mi kapatacak ? İş güç meslek yok mu ?
 
bu adam sizden cocuk istemiyor , tedaviye yanasmiyor, size hakaret ediyor dana , fok baligi vs, bosanmak istiyor ve siz hala onu annesine soyleyip onun hareketlerine anlam vermeye mi calisiyorsunuz allah akil fikir versin size. Bi de bu mutsuzlugunuza , bu cigrindan cikmis evlilige siz inatla cocuk istiyorsunuz yemin ederim bencilsiniz kendiniz icin istiyorsunuz yada o evlilik duzelsin diye istiyorsunuz oysa tek yapacaginiz bu sacma ortama bi masumu ortak etmek olacak naparsiniz bilmem cunku belli ki siz olaya cok farkli bi yerden bakiyorsunuz kayinvalideniz 50 kez oglunu bosanmamaya ikna etse ve o evlilik surse bile lutfen cocuk yapmayin
 
Biraz gururunuz varsa boyle adamla barismayi , ayni evde olmayi, ilimli konucmayi gectim bunu adam yerine koyup ayni ortamda nefes almamaniz lazim defolsun gitsin kendine zayif birini bulsun onu kim napacaksa tabi
 
Merhaba arkadaşlar bu konuda sizin düşüncelerinize ihtiyacım var ben bir nişanlılık dönemi geçirdim ve çok seviyordum sevgimden gözüm kör olmuştu ama yaptıklarına daha fazla dayanamadım ve nişanı attım aradan 3 ay geçtikten sonra dedemin komşusu birini önerdi tanışmamız için benim o dönem psikolojim hiç iyi değildi ailemde tanış eğer istemezsen olmaz senin kararın dediler neyse ben eşimle tanıştım 2 ay konuştuk ve nişanlanmaya karar verdik başta kaynanam çok iyiydi nişanı yaptıktan sonra değişmeye başladı eşya bakmaya ben istememe rağmen bizimle birlikte geldi hatta eltimi de getirdi düğümüzde takılar yüzünden sıkıntı çıktı ben 1 haftalık gelinken kaynanam bana ve aileme laf sokmaya başladı tahammül edemedim eşime söyledim ama hiçbirşey yapmadı annesiyle neden böyle yapıyorsun diye konuşmadı ve bu tarz sorunlar laf sokmalar o günden bu güne kadar devam ediyor aradan 1 sene geçti biz çocuk yapmaya karar verdik doktora gittiğimde pcos var dedi tedavi şart dedi ben ne kadar çabalasamda eşimin bir çabası yoktu doktorun verdiği günlere uymuyordu bu süreçte hep yalnız kaldım 3 çatlatma tedavisi ve 1 aşılama oldum doktor tüp bebek önerdi ama benim eşimle ilgili sorunlarım vardı eşim çocuğun olmamasını hep kiloma bağlıyordu 168/90 kiloyum bu arada kilo vermeye çalıştım ama veremedim insülin ilaçları da bu konuda yardımcı olmadı bana eşim hep hakaret ediyor ayı inek dana fok balığı balina gibisin vs ben bu hakaretlerine artık tahammül edemedim eşim boşanmak istediğini söyledi ailelere söyledim oturup konuştuk eşim kilo vermeden tedaviye başlamayacağını söyledi eşimin bana ettiği hakaretleri söyledim annesi boşanma filan yok aklımdan çıkar onu dedi eşime konuştuk bir şekilde bizi ikna ettiler eve geldiğimizde çok soğuk davranıyordu konuşma etkili olmamıştı neden hala böyle yapıyorsun dediğimde ise boşanamıyoruzda napalım bir ömür boyu böyle sürecek dedi. Ben hep ılımlı konuştum bak böyle olmaz kendimizi düzeltelim evliliğimizi düzeltelim dedim aramızda zaten cinsel bir ilişki yok aydan aya bir kere ilgi alaka da yok aramaz merak etmez mesaj atmaz eve gelince telefonu açıp oyun oynar evliliğimizin 3. Yılında başladı bunlar aradan 4 ay geçti bir öyle bir böyle bu şekilde devam ettik ben çocuk istediğimi dile getirdim tedaviye başlayalım dedim onun cevabı ise denedik olmadı ben istemiyorum artık oldu maddi manevi açıdan mı dedim hayır dedi oysaki maddi açıdan olsa ailem destek olacaktı zaten beni sevmediğin için mi dediğimde ise cevabı beni sinirlendirme oldu ne yapacağımı bilmiyorum 27 yaşındayım mutsuzum ailelerle kaç defa konuşsakta sorunlarımızı çözemedik şimdi ise kaynanamla konuşmayı düşünüyorum neden istemediğini öğrenmek için eşimi seviyormuyum sevmiyormuyum bilmiyorum onun beni sevip sevmediğini de bilmiyorum çünkü bi iyi bi kötü davranıyor boşanmayı düşünüyorum sürekli ama süreç bana korkutucu geliyor 6 yıllık bi evlilik neden nasıl böyle olduk bilmiyorum lütfen bana yardım edin fikirlerinize çok ihtiyacım var
Bence korunun, çocuk filan düşünmeyin 6 senede olsa sizin evliliğiniz oturmamış mutsuzsunuz mutsuz evliliğe bir de çocuk getirseniz ilerde ayrılmak isteseniz daha mı iyi ? Ki ayrılın bence size hakaret eden biri ile hayatınıza devam etmeyin kilo bu verilir alınır
 
Gerçekten en büyük pişmanlığım da bu hayatımın hatasını yaptım ve o dönem çok zor zamanlar geçirdim denize düşen yılana sarılırmış hesabı oldu sağlıklı düşünemedim ve bu konuda beni uyaran kimse de olmadı
Allah yardımcınız olsun. İnşallah bu toksik ilişkiden kurtulursunuz.
 
Back