Benim 1 yeğenim var, eşimin 11 (eşimde kardeş çok :) ). Hatta eşimin yeğeninin çocuğu bile var. Yaş skalası o kadar geniş yani.
Benim yeğenim daha 3 yaşında ve eşimle 20 senedir birlikte olduğumuzu düşünürsek onun yeğenleri hep vardı. Eşim çocuk çok sever ve kardeşlerin arasında eli rahat olan biz olduğumuz için yeğenlerinin bir dediği iki olmadı hiç. Olmasın da zaten. Amca-dayı olmak kolay değil. Hem maddi hem manevi hep el üstlerinde olmalı. Mesela bir eltimin kızını (benim kızdan 3 yaş küçük) tatillere hep biz götürdük. Anne babası gidemiyor olabilir ama çocuk mahrum kalmasın dedik. İyi ki de yapmışız.
Benim yeğenime gelince. Ben buldumcuk halayım. Geç oldu, zor oldu, tedavi ile oldu ama oldu. Yeğenim bir yana, dünya bir yana. Artık İstanbul'da olmadığımdan (ki taşındığımızda 6 aylıktı) İstanbul'a gitme sebebim yeğenimdir. Kardeşim de yazları gelir 10 gün kalırlar, özlemim gitsin diye. Haftada en az 1 kez görüntülü konuşuruz. (gerçi bizim sıpa çok sevmiyor telefonun karşısında sabit durmayı :) Aldığım hediyelerin haddi var hesabı yok. Kimi 10 lira kimi 1000 lira ama önemli olan maddi değeri değil o çocuğa o anda hissettirdiği.
Uzun lafın kısası; çocuklar kıskanılmamalı. Çocuklar mutlu büyümeli, sevgiyle büyümeli, huzurla büyümeli. Böylece yeni gelen nesiller daha sağlıklı olabilir.. Aile önemli.
Önemli not: 10 yaşındaki çocuğun yeri ön koltuk değil arka koltuktur. Eğer boyu yetmiyorsa da mutlaka yükselticili oturmalı ve emniyet kemeri bağlı olmalıdır.
Sana söyşe söyleyeyim belki için rahatlar
eşimin iki yeğeni var
ablası boşanmış ve eşimle aynı evde yasıyorlardı abla ve iki yeğen
eşim evlenirken o yeğenler ablası ve annesi eşime tavır aldılar ve senelerce hala da yeğenleri kullanırlar her muhabbette
babaları terk etmiş cocukları ve gorumcemi
eşime sürekli sen evlendin gittin bu cocuklar babalarından cok sana kırgınlar derler
eşime kv ve görümcem iki yegenın var cocugu ne yapacaksın demeye getirirler
her telefonda ama her telefonda biz evleneli 5 sene bitecek hala bu cocuklar sana çok kırgın dayılarııııı derler
çocukların ıkısının de elinde en ıyı cep telefonları bir kere olsun dayılarını dayıcım nasılsın dıye 5 sene içinde aramadılar
ama bir araya gelelim gorumcem ve kvdem sürekli çocuklar cok sevındı dayıları gozlerınde tutuyordu ayy nasıl mutlular vs vs sürekli bir yıkama yağlama derdindeler eşimi
oysa ıkı cocuk da en fazla bizimle 5 dakıka falan oturur sonrasında odalarına gecer ya kıtap okurlar ya oyun oynarlar
ben bıktım artık
ilk tanıstıgımızda ıkı cocugu da cok severdım üzülürdüm de babasız buyuduler dıye ama artık sinir oluyorum
yanlarına gittiğimizde sürekli cocukları dayınızın aklı burda, dayınızın kalbi sizinle , dayınız uzakta da olsa bizimle vs vs diye konusur dururlar.
yeğen sevgisi başka evet benmım de 1 yasında minnak yegenım va aşırı seviyorum ama annesı babası bana boyle psikolojik baskı yapsa sogurdum heralde.
gorumcem süreklı cocukların resımlerını ceker atar
dayılarıııı bak bu cocukların boynu bükük, sen yoksun
bu cocukların babası sen sayılırsın falan diye sacmasapan konusur
benım yerımde olsan ne yapacaksın
o bakımdan cok takılma
en azından eşin yegenını gercekten sevıyor ve bunu sömürü haline getren ailesi yok
bizde sürekli duygu sömürüsü var