Ben daha evlenmeden kumar veya benzeri bir batak durumu oldugunu dusundum aslinda, adam muhtemelen bir noktaya kadar kisa sureli yukselisler (kazanc) yasadi, o sirada depresyondaki sevgilisinin yanında yuruyen duzgun biriydi. Evlilik ve ustune gelen surpriz gebelikle "erkeklik(!)" kodlari depresip daha cok oynayip daha agir batti ve herseyden sorumlu tuttugu durup durup gebe kalan karisini suclama evresine gecti (ee bu halti yiyorsan korun madem be adam derler ama kumarbaz niye kendini suclasin ki? Adamin elinde suclamak icin hazir gerekçeside var "kisirlik") ve sonuc karisinin yuzune bakmayan sorumsuz, para yetistiremeyen, yetistiremedikce daha beter bataga dusen bir adam.
Bakamaz kesinlikle. Bu arada soğumakta değil aramızda olan şey. Yani soğuyan insan arzulamaz. Bazen öyle mesajlar atıyor ki benim eşim bu değil diyorum. Her yolu denedim, kavga ettim, konuştum, küstüm , görmezden geldim. Maddi değil ama evet manevi borcu çok bence bana. Bu arada işi öyle dükkanlı falan değil. Aktif geziyor motorla. Çocukları bırakamam. Dürüst olayım bakıcıya da ben güvenemiyorum. Zaten 1.5 yaşında ve 2.5 yaşındalar
Kendi ailem uzakta. Eşimin aileside destek olmaya çalışıyor ama herkes aktif çalışıyor ne kadar olabilir yani. Kaldı ki bana eşim hayat arkadaşı oldu bunun sözünü bana o verdi. Benim beklentim ondan
Evet imkansız en azından şuan. Ama evde eşim benimle ilgilense biraz sohbet etsek bir şekilde iletişimde olsak bu kadar bunalmayacağım
Aşkım ben hep + prezervatif ile korunuyordum. Sanırım o dönemde ablama gitmiştik bir hafta annemle tahmini olarak onun dönüşünde hamile kaldım. Prezervatif + hap vardı ama yinede hamile kaldım. Hatta doğum yapana kadar regl olmaya da devam ettim
Gerçekten mutsuzum, evde biri var ama kim. Hani anlamıyorum neden böyleyiz. Oysaki o kadar güzeldik ki...
Korunmadığımı nerden çıkardınız? Cahil birisi değilim lohusalıktan hemen sonra korunmaya başladım. Bu arada hani gerçekten ona köstek olsam anlayacağım o yüzden daha çok bunaldı ama öyle bir şey de yok. Evet mesleğim var, annem bizzat boşan diyor ama benim babamla aram çok kötü. Oda boşanma demez ama. Hani arkamda dururlar ama annem bana yardım edemez çocuk bakımımda çünkü iki kolunda da kas yırtığı var. Üstelik 10 yaşında kardeşim var onunla zor ilgileniyor. O yüzden bu konuda beklentiye girmemek gerekiyor
Hayır gerçekten öyle şeyler yok. Çünkü iflas ettiği zaman zaten çok sorun yaşadı bu konuda mantıklı düşünüp davranan birisi. Sorumluluk bilincine gerçekten sâhip. Sadece her zarar gördüğünde işi ben ona destek amaçlı bir şekilde konuştuğumda bu ona kötü hissettiriyormuş. "Bak sen elinden geleni yapıyorsun biz farkındayız, biraz sakinleşip kafa dağıtman gerek sınırlarını zorladın biraz mola ver, seni her halükarda seviyoruz" Gibiydi cümlelerim. Ama sonrasında rahatsızım diyince kullanmadım bir daha böyle cümleler
Kayınvalideme güveniyor bakarım derken. Kayınbabam ve kayınvalidemde "nah bakarız hangi baba çocuğuna anneden iyi bakabilir ki boş konuşmasın" Diyor. Afedersiniz. Onlar böyle bir süreçte beni destekler.
Valla ben olsam bi daha o adamı yatağa almam
ceketini atsa hamile kalır derler ya o hesap Aslında çok garip ama evlenirken olan halimden çok daha güzelim. Zaten bu yüzden eskisi gibi saçımı kızıla boyamama izin vermiyor. Çok kıskanç bu konuda. Ama sorduğumda bana seni beğenmiyorum demiyor. Yorgunum diyor. Başka bir şey diyor. Ama bunu demek yerine dolandırması beni daha çok üzüyor
Erkeklere destek olmayacaksın.Fedakarlik yaramıyor. Kendileri yirtininip didinince daha iyi oluyor. Sizin gibi hep destek olanlara erkekler köstek oluyor. Burada çok okudum. Ne hali varsa görsün modunda takılınca daha kıymetli oluyorsunuz. Yani erkeğe para cimrisi olmanız gerek.
Bilmiyorum, ilk evlendiğimiz zaman çok daha kiloluydum. Daha erkeksi giyinirdim kilomdan dolayı şuan daha kadınsıyım niye beğenmiyor anlamış değilim. 2 senede 2 çocuk doğuramaz bu arada eşim. Çünkü iğne fobisi var. Benim aldığım serum ve suni sancıların daha ilk dozunda bayılır ve doğuma girerken yumurtalıklarıda aldırır çıkar. Kendi zevki değil bu arada o kızıl olayı. Tamamen kıskanıyor. Bu yüzden. Çünkü kadınlar bile durdurup bana iltifat ederdi saçımdan dolayı. Beyaz tenli olduğum için daha çok dikkat çekiyor diye psikolojik olarak oyun oynadı.
İlkinde evet bizde de suç var ama doktor kısır demişti. Sonrada korunmama rağmen hamile kaldım. 5 aylıktı öğrendiğimde. Aldıramazdımda. Yani zoraki geldi.
Ya yapacağın şey bence bir süre akışına bırakmak. Bazen mesafe iyidir ruhsal anlamda. Senin asıl odaklanmam gereken şey çobukla dışarı çıkma işini çözmek
Ya bakamaz zaten. Oda biliyor. Sinirliyken alıyor sakinleşince hayatım ben zaten bakamam ama sen boşanalım daha iyi diyinceli cümleler kuruyor. Çocuklar onu çok özlüyor aslında. İki işi var. Yani kurduğu. Bütün gün motor üstünde. Uyuduklarında geliyor, uyandığımızda gitmiş oluyor. Biliyorum çok yorgun, onu anlıyorum hatta annesi ona köpek gibi çalışacaksın vs diye kızarken ben evde yanlız kaldığımızda annen artık aynı evde değilsiniz diye farketmemiştir vs diyorum. Ama gerçekten o benim ne kadar kötü olduğumu göremiyor. Aile terapisi alsak aslında iletişimimiz kuvvetlenecek biliyorum ama o inanmıyor. İlişkiye üçüncü kişileri neden katıyormuşuzanlattıklarınız gözlerim yaşlı yaşlı okudum. şuan kızım 3 yaşını bitirecek. eşim sizinki kadar arsız değildi. çocuk konusunda özellikle çok yardımcı oldu ama lohusalıktan sonraki dönemde onun da benden soğuduğu bir dönem oldu bunu kendi ağzıyla söyledi hatta. hala daha yüzüne vururum sen benim en dip dönemimde bana bunları söyledin şuan çok iyiyiz ama o lafları ölene kadar unutmam diye. ben destek almadığıma çok pişman oldum çünkü net bir şekilde postpartum depresyon belirtileri gösteriyordum siz mutlaka almaya başlayın/devam edin.
size şu tavsiyeyi verebilirim. eşinizi en iyi siz tanırsınız. değişebileceğini düşünüyorsanız, kurtarmak için çabalayın derim. aile terapisi bu işin ilk adımı.
ve inanın bana bu çocukların şuan en dertsiz olduğu dönemler o yaş grubu. eğer kocanızın ilerleyen yaşlarda da çocukların hayatlarıyla ilgili sorumluluk almayacağını düşünüyorsanız hiiiiiiç uzatmayın direkt boşanma davası açın. çocuklar zaten anneye verilir o yaş grubunda boş laflar onlar kim kimin çocuğunu alabilir ekstrem durum olmadıkça?
zaten kreş yaşlarına gelmiş çocuklar yavaş yavaş 2,5 yaşındaki çocuğu bu eylülde kreşe verirsiniz, 1,5 yaşındaki çocuk da 2 yaşına gelir. o zamana kadar zaten memeden kesilmiş oluyorlar tuvalet alışkanlığını da verdiniz mi bu iş tamamdır.
ailenizle durumlar nasıl bilmiyorum ama eğer bakarlarsa büyüğü kreşe küçüğü annenize bırakırsınız. bakamazlarsa eğer ikisini de kreşe verirsiniz belediyelerin oluyor. siz de hemen bir işe girersiniz. bu şekilde sizin depresyonunuz da azalacak. izin günlerinizde beraber dışarı çıkıp gezdikçe çocuklarınız sizin arkadaşlarınız haline gelicek. biz şuan kızımla beraber kahve içmeye gidiyoruz başka kimseye ihtiyacım olmuyor
az daha dayanın. iki tane sağlıklı çocuk doğurmuşsunuz. siz çok güçlü bir annesiniz. başlarda çooook yorulacaksınız, mahfolacaksınız ama çocuklar büyüdükçe o zorlukların hiçbiri aklınıza gelmeyecek. o gurur size yetecek
