Eşimin yeğenini kıskanıyorum

Ardebade .!.:

Tam buldumcuk olayı
Alır alır adam kendi parasıyla alıyor

Genişletmek için tıkla...

mavicicekk5k .!.:

Merhaba kızlar. Birşey danışmak istiyorum.
Şuan eşimle ablasında izmirdeyiz. Ablasını çok severim, sayarım. 5 aylık evliyiz. Ablasının iki çocuğu var büyüğü 10 yaşında kız. Ve eşimin ilk yeğeni. O yüzden çok düşkün. Tüm aile düşkün gerçi. Bu yüzden çok çok şımarık bir kız. Her istediği yapılmış bu zamana kadar. Özellikle eşim tarafından. Bazen onu kıskandırınız hissediyorum. Daha doğrusu eşimi kıskanıyorum. Paylaşamıyor gibi hissediyorum. Mesela bir haftadır burdayız bir kaç kez araba da öne oturdu bana sormadan. Bişey demedim çocuk diye. Annesi kızdı sonra oturmadı. Eşim hiç bişey demedi yengen otursun filan. Mesela oyuncak istiyor 100-200 liralık eşim ikiletmeden alıyor. Onu alacağına düzgün bişey alalım giyecek filan diyorum olsun alsın benim yeğenim diyor. Ki bende buraya gelmeden bir sürü şey getirdim. Dün mesela tatlı almaya gittik ben pasta alalım dedim eşim ne gerek var Ablam yapmış dedi. Yeğeni de yanımızdaydı dayı pasta alalım diyince tamam kızım dedi hem pasta aldı hem tatlı... evlendiğimizden beri de aldığı oyuncaklar cabası. Hiç biri de ucuz değil. Benimde çok düşkün olduğum bir yeğenim var ama evlendiğimden beri bizi zorlayacak şeyler almıyorum yapmıyorum ona...
Bazen kendimi kötü hissediyorum böyle düşündüğüm için ama bazende kafaya takıyorum. Ben mi abartıyorum... Lütfen acımasız yorumlar yapmayın. Şimdiden teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

Seso53 .!.:

O zaman dayı da bu durumda tam bir yeğen buldumcuğu oluyor. Öyle saçmalık mı olur? Kendi parası diye birşey de olamaz. Evlendikten sonra senin benim olayı kalkar, bizim olur. Tabi ki de alabilir yeğenine, ona, buna vs.. Ama dozunda.. Karısını da arka plana atmadan.. Artı kendi parasıyla değil ikisinin parasıyla..

Genişletmek için tıkla...

Mune .!.:

Şu an maalesef banlısınız ama yeniden aktif olduğunuzda okuyacağınızı düşünüyorum.
Size katılıyorum ama bir noktada farklı düşünüyorum, çocuklara imkanlar dahilinde hediyeler alınmalı, sonuçta onlar çocuk, çocuk sevindirmek güzel birşey fakat her gelenin mutlak birşeyler getirmesi gerektiği duygusu aşılanmamalı çocuğa çünkü gerçekten bazı çocuklar elinize kolunuza saldıracak boyuta gelebiliyor ve herkesten birşey ister hale geliyorlar, bu da ailenin çocuğuna verdiği eğitimdeki yanlışlarından ileri geliyor.

Size bir örnek vereyim, ne dediğim daha net anlaşılır, bir yakınım var, çok güzel de yavruları ama maalesef bu çocukları öyle bir alıştırmışlar ki evlerine her gelenin çantasını açıp bize ne getirdin diyorlar, götürdüğünüz şeyin önemi yok, bu bir çikolata da olabilir, bir oyuncak da, velev ki hiçbir şey götürmediniz o zaman anne çocuklardan sakladığı bir bölmeden gizlice sizin elinize çikolatalar, cipsler ne varsa onları veriyor, çocuklarına vermeniz için işaret ediyor, anlık mutluluk yaşayan bu çocuklar sizin cüzdanınızı alıp elinizden tutarak falanca yerde gördüğü oyuncağı almanızı söylüyor, yani maalesef çocuklar istemeye alıştırılmış, bu sizin yeğeniniz kuzeninizdir gözünüze batmaz, çocuktur deyip geçersiniz, istediği oyuncağı alırsınız da ama belli bir noktadan sonra herkesten herşeyi isteyip alacağınızı düşününce elinizden tutup gitmeleri bana göre tehlikeli, ben kötü niyetli biri olsam bu çocukları kandırıp istediğim yere götürebilirim, 2 çikolata bir oyuncağa çocuk parkından çocuk kaçırabilirim.

Arada kan bağı olması ya da tanıdık olmak beni iyi niyetli ve güvenilir biri yapmaz, evet haklısınız çocuk yetiştirmenin net doğruları yoktur, birçok yol vardır ama çocukların anne babası dışındaki kişilerden birşey istemesi, beklenti içinde olması noktasında çocuğu bilinçlendirmek şarttır, çocuğun şımarması ya da arsız olmasından daha büyük tehlikeler var çünkü.

Genişletmek için tıkla...