Eşimin yeğenini kıskanıyorum

10 yasinda bir cocuk her istedigi yapilacak ve alinacak bir yasta degil ki. Sonra neden prens/prenses sendromlu insanlar yetisiyor.. bence burada konu kesinlikle kiskanclik ve para olmamali, cocugun yetistirilis tarzi problemli. Cocugun anne babasi o yasa kadar cocuguna, buyuklere karsi talepkar olmamasi gerektigini ogretmesi gerekirdi. 10 yasindaki amerikali,avrupali cocuklar kapilarinin onune limonata, kek koyup satip harcliklarini cikartiyorlar. Ve bu cocuklarin aileleri pahali hediyeleri cok ozel bir gun olmadikca(dogum gunu/yilbasi vs) kabul etmiyorlar.

On koltugun hic bir anlami yok ama burada da yine nerede ne yapmasi gerektiginin farkinda olmayan bir cocuk var. On koltuk yetiskinlerin yeri, cocuklarin degil.

Bu cocuk cok degil bir kac yil sonra ergenlik cagina girececek ve artik cocuk statusunde sayilmayacagi icin ona karsi cevresindeki buyuklerin davranislarida degisecek. Ama cok fazla ilgiye, simartilmaya alistigi icin belki daha az sevildigini bile dusunebilir o zaman.

Para konusu cok hassas bir mevzu zaten. Kim kazaniyorsa para onundur mantigi yuzde yuz dogru degil. Karsiliginda maddi kazanc saglayamiyor diye ev ve cocukla tum gun ilgilenen, emek veren kadina ama parayi kocan kazaniyor demeyi cok adil bulmuyorun. Evliligin ev isleri ve cocuk yukunu tek basina kadin ustlendigi icin erkek rahat rahat ise gidip para kazanabiliyor. Oysa ev isleri ve cocuk bakimida sadece kadinin sorumlulugu degil. Yani bu yuzden kazanilan parada karsilikli soz hakki var. Ama dedigim gibi sizin konunuzda bence asil problem cocugun yetistirilme tarzi. Bu acidan esinize aslinda cokta iyi yapmadigini anlatabilirsiniz.
 
Düşün sizden önce o vardı kim bilir negüzel anıları var o kız 10 yaşında doğmadı. bebekliği şirinliği hastalığı neler yaşadılar beraber .eşini acaba hangi üzüntülü sıkıntılı halinde bi gülüşüyşe bi dayıcım demesiyle mutlu etti .
 
Iki tane yeğenim var ben de hiç elim boş gitmem hep düşünürüm onları.
Ama maddi durumum o an elvermiyorsa 100 liraya da oyuncak almam.
Çocuklar biraz da dayım teyzem bana bunu alsin ona şımarabilirim kafasına giriyorlar.
O an zaten dünyayı alsan dur teyze alma demez .O yüzden sınırı bizim çizmemiz gerek.
Ben alırken eşime haber veririm mesela bu ay buna bütçe ayırıyorum diye.
Doğru olan da budur.
 
Kizimda 10 yasinda dayisi esinizden fena.bitiyor kizima inanilmaz bir sevgileri var.
Dun geldi aldi bilmem kac saat gezdiler eglendiler getirdi.kardesim evlenince esi sizin gibi dusunurse ne cirkin bir davranis olur
 
Cok acayip gercekten, arabanin onu icin kvalidesiyle ucuncu dunya savasi yasayan kadinlara verilen tepkilerle minicik cocuga verilen tepkiler goz yasartici :) hic mi cocuk olup arabanin onunde oturmak istemediniz yahu? Masallah hepiniz murebbiye terbiyesi aldiginiz icin bir ben kosarak one otururdum herhalde :KK53: kaldi ki annesi de kizmis, hani ortada “aferin benim pasama gelin sen kosarak geleceksin” falan da denmemis.. cocuk kiyafet mi ister oyuncak mi? Bende siradan bir cocuga bile hediye alacak olsam kot yerine oyuncak alirim, kot pantolonu annesi de alir.. konu sahibi kendi dedigi olmadigi icin bu derece sinirlenmis, yoksa ortada her istedigi aninda olan bir cocuk falan yok..
 
Ben sizin onu kıskanmanıza değil de o çocuğun bu denli şımarık büyütüldüğü için ileride yaşanacak yaşatılacak sorunlarını düşündüm daha çok..
Türk insanı çocuk yetiştirmede bir orta yol bulamadı gitti..

Sorununuza gelince her zaman içiçe değilsiniz idare edin. Sizin çocuğunuz olunca daha farklı olur..
 
10 yasinda bir cocuk her istedigi yapilacak ve alinacak bir yasta degil ki. Sonra neden prens/prenses sendromlu insanlar yetisiyor.. bence burada konu kesinlikle kiskanclik ve para olmamali, cocugun yetistirilis tarzi problemli. Cocugun anne babasi o yasa kadar cocuguna, buyuklere karsi talepkar olmamasi gerektigini ogretmesi gerekirdi. 10 yasindaki amerikali,avrupali cocuklar kapilarinin onune limonata, kek koyup satip harcliklarini cikartiyorlar. Ve bu cocuklarin aileleri pahali hediyeleri cok ozel bir gun olmadikca(dogum gunu/yilbasi vs) kabul etmiyorlar.

On koltugun hic bir anlami yok ama burada da yine nerede ne yapmasi gerektiginin farkinda olmayan bir cocuk var. On koltuk yetiskinlerin yeri, cocuklarin degil.

Bu cocuk cok degil bir kac yil sonra ergenlik cagina girececek ve artik cocuk statusunde sayilmayacagi icin ona karsi cevresindeki buyuklerin davranislarida degisecek. Ama cok fazla ilgiye, simartilmaya alistigi icin belki daha az sevildigini bile dusunebilir o zaman.

Para konusu cok hassas bir mevzu zaten. Kim kazaniyorsa para onundur mantigi yuzde yuz dogru degil. Karsiliginda maddi kazanc saglayamiyor diye ev ve cocukla tum gun ilgilenen, emek veren kadina ama parayi kocan kazaniyor demeyi cok adil bulmuyorun. Evliligin ev isleri ve cocuk yukunu tek basina kadin ustlendigi icin erkek rahat rahat ise gidip para kazanabiliyor. Oysa ev isleri ve cocuk bakimida sadece kadinin sorumlulugu degil. Yani bu yuzden kazanilan parada karsilikli soz hakki var. Ama dedigim gibi sizin konunuzda bence asil problem cocugun yetistirilme tarzi. Bu acidan esinize aslinda cokta iyi yapmadigini anlatabilirsiniz.
Zaten bi iki yıla ergenliğe girecek bırakın son çocukluğunu yaşasın ,çocukluk şımarıklığını yapsın
 
Mantıklı olmak lazım.
Benim de yeğenlerim var.
İnsan seviyor, hem de çok seviyor.
Eşimin de yeğeni var, ailelerinin ilk göz ağrısı.
Ancak hepimiz yorganımıza göre ayağımızı uzatmayı ve mantıklı davranmayı biliriz.

Çok verme arsız, az verme hırsız olur diye bir laf boşuna yok herhalde.
Herşey kararında olmalı bence.
Hediye zamanlı olmalı bana göre, durduk yere alınan hediyeler her zaman gereksizdir, çocukları yanlış şekilde hareket etmeye iter. Maddeci yapıyor malesef ki böyle davranışlar.

İster hem fikir olun, ister olmayın ancak benim düşüncem bu.
Amca, dayı, teyze, hala, akrabalık derecesi ne olursa olsun, her zaman ölçülü ve tutarlı bir yaklaşım (hediye vs. alımlarından bahsediyorum) sergilenmeli.
Yoksa can, o ayrı, sevgiye boğulsunlar, ama bu sevgi oyuncak, her istediğini yapmak, her şekilde dilediğini yerine getirmekle olmamalı. Sevginin çok çeşidi var sonuçta. İlla birşey almaktan, dünyayı ayaklarına sermekten geçmez sevgi göstermek.
 
Cok acayip gercekten, arabanin onu icin kvalidesiyle ucuncu dunya savasi yasayan kadinlara verilen tepkilerle minicik cocuga verilen tepkiler goz yasartici :) hic mi cocuk olup arabanin onunde oturmak istemediniz yahu? Masallah hepiniz murebbiye terbiyesi aldiginiz icin bir ben kosarak one otururdum herhalde :KK53: kaldi ki annesi de kizmis, hani ortada “aferin benim pasama gelin sen kosarak geleceksin” falan da denmemis.. cocuk kiyafet mi ister oyuncak mi? Bende siradan bir cocuga bile hediye alacak olsam kot yerine oyuncak alirim, kot pantolonu annesi de alir.. konu sahibi kendi dedigi olmadigi icin bu derece sinirlenmis, yoksa ortada her istedigi aninda olan bir cocuk falan yok..
Aynen çocuğa kıyafet alınması çooookkk saçma ,adı üstünde çocuk 18 yaşına kadarda çocuk ,zaten ne kadar çocuk kalabilecekki dünyada anne babası ve yakın akrabası dayı amca gözünde çocuk oluyor onunda tadını çıkarsın
 
Senin pasta istemen usulen,'elimiz boş gitmeyelim,ayıp olmasin' tarzı bir istektir. Ama on yaşındaki çocuğun pasta istemesi canının cekmesidir. Kim yanındaki çocuk pasta isteyince , parası da varsa 'bosver,evde annen revani yapmistir' der ki?
Ben size ,yegene falan değil de ikinci çocuğa takıldım. Yazık, evde prenses bir abla var, ilk torun ilk torun diye el üstünde tutulmuş . İlk de ne yani?
Baba tarafında da anne tarafında da en sonlarda doğan bir torun olarak uyuz oldum ailenin tavrına:duduk:

Kesinlikle ikinci çocuğu düşündüm ben de.

Ailenin 2. 3... çocukları olabilirler, ama onun için ilk anne, baba, dede, babaanne, dayı onlar..
Aynı şeyler ona da yapılmıyorsa garibim ömür boyu hissedecek bu sonradan gelen olmayı..

"Ablan bunu istedi sana da bundan aldık" diye sözde dışlanmama cümlesi bile ciddi bir problem..
 
O kadar farklı ki herkesin bakış açısı.ben şahsen şımarık çocuklardan hiç hoşlanmam ve cocuk simartilmasina gıcık olurum.bu kendi yeğenlerimde de böyle olmuştur.cocuksa çocukluğunu bilecek.herseyin bir dozu olmalı.lakin kıskanmak biraz abartı bir durum sanki.
 
Ön koltugun şu kk resmen bir rütbe oldugunu ögretti bana.Sanki rüştünü ispat icin hayati bir mesele.Cocukla bile aşık atacak,cocuksa cocuk napayim ön koltuk benimdir diyecek kadar bu duruma ne getirdi sizi arkadaşlar ya ?

O koltuk oyle bir tabu ki, bebek de olsa dile gelip “on koltuk esindir” denmesi bekleniyor neredeyse :KK53: hayir yani on koltuk buyuklerinse kvalide otursun o zaman desen kiyamet yine kopar.. on koltuk bir statu..
 
Yarin sizin cocugunuz oldugunda ablasi ayni seyleri yapacak mi? Buyuk ihtimalle hayir. Ayrica cocugun her istediginin yapilmasi dogru degil. Yegen olur cocuk olur torun olur fark etmez
 
O koltuk oyle bir tabu ki, bebek de olsa dile gelip “on koltuk esindir” denmesi bekleniyor neredeyse :KK53: hayir yani on koltuk buyuklerinse kvalide otursun o zaman desen kiyamet yine kopar.. on koltuk bir statu..

Ya da bakin su direksiyondaki var ya işte o benim benimm demek te olabilir :)
Ohoo naptin sen? Kvalide otursun desen cevap hazir :Bunun icin cesedimi çignemelisin dostumm :KK70:
 
Zaten bi iki yıla ergenliğe girecek bırakın son çocukluğunu yaşasın ,çocukluk şımarıklığını yapsın

Cocuklugunu yasasin elbette ama her istedigi yapilarak degil. 10 yasinda degil, 3 yasinda olsaydi yine ayni seyi dusunurdum. Her istedigi yapilan cocuklarda doyumsuzluk, tatminsizlik, sabirsizlik gibi huylar karakterinde yer ediniyor. 13 yasina kadar bir dedigi iki edilmeyen cocuk, 13 yasindan sonra artik cocuk degil diye farkli davranislarla karsilasinca aydinlanma yasayip hemen duruma adapte olmayacak. Cocugu simartarak, her istedigini alarak, ne de olsa cocuk diye her davranisini makul gorerek, evlat, yegen, kuzen vs diye iyilikten cok kotuluk ediyoruz bence.


Pahali oyuncaklar almadan, arabanin on koltuguna oturmasina izin vermeden de o yastaki bir cocuga cocuk oldugu ve cok sevildigi hissettirilebilir. Yapilacak bir suru sosyal aktivite var o yastaki cocuklar icin. Cok daha makul olur hem enerjisini atar, hemde guzel bir ani biriktirmis olur.
 
Ben bir insanın eşinin yanında olması gerektiğini düşünüyorum. Şimdi de ileride de böyle olacak. Size basit bir koltuk gibi gelen bana anlam olarak farklı geliyor. Aynı düşünmek zorunda da değiliz elbette.

Oyuncak da giderken alınmış, orada yine alınıyor vs. bunlar bana göre değil. Yeğenim değil kendi çocuğum da olsa her istediğini bütçeme uysa bile yapmam. Ki o da şımarmasın. Zaten temeldeki sorun da alışmak. Bu çocuklar doyumsuz, aç yetişiyor ve bir süre sonra tatminsiz oluyorlar. Aslında yetişkinler bile öyle.
Tabi ki aynı düşünmek zorunda değiliz.
Daha gençsiniz, ön koltuğa oturmakla eş yanında olunmuyor. O ancak fiziksel yakınlık olur. Bu da benim görüşüm.
Bu konudan okuduğumuz kadarıyla çocuğun her istediği yapılıyor anlamı çıkmaz. Anne baba verir terbiyesini, büyükanneler, dayılar, amcalar da arada şımartır. O kadar da olacak, robot değiller ya.
 
X