Eşimin yeğenini kıskanıyorum

bence çok haklısın ben kendi çocugumuza zorlar diye alamıyorum o kadar pahalı oyuncak. ayrıca gerçekten de müsriflik çok zengin değilse onca para bir oyuncaga gitmemeli. ileride araba istese alacak mı eşin
 
Cocuklu çocuk gibi olmayın allah aşkına benim de sevdiğim yeğenim var yapmıyorum demiişsiniz sizde yapın
 
Tek bir yeğenim var evladımdan farksız benim için.İmkanlarım dahilinde ne istese alırım ama önce annesine yani gelinimize sorarım.
Belki uygun bulmayacak annesi,yeğenim de olsa terbiyesine ve eğitimine müdahale etmek istemem.
Görümcemin kızlarını da çok severim,iyi anlaşırız.
Hepsine de ne gerekiyorsa alırım, yaparım, koşulsuz sevgi gösterir ve nazlarım.
Bu konuda eşim dahil kimse tarafından uyarılmak ve eleştirilmek de istemem.
 
Peluş oyuncaklar 80 90 tl..malesefki oyuncakciya girildigi zaman cocuklarin el attigi seyler otomatikman en az 100 tl...

Kıymak kıymamak yada deger mi değmez mi kisiden kişiye değişir...ama fiyatlar böyle..

200 tl ucuk gorunsede iki cocugu olan biri olarak bunları söyleyebilirim...

Kendi cocugu olduğu zaman ona odaklanir merak etmeyin..

 
İki görüş..

-Kendi çocuğu aşırı ilgi gören durumdan memnun, ilerisini düşünmeyip "bu çocuk neden böyle tatminsiz mutsuz bir çocuk oldu?" diye soracak/sormayacak kadınlar ve kendi yeğenlerini şımarttığı için normal gören kadınlar..

-Bir de çocuğun her istediği yapılarak sevgi gösterilmez her zaman sınır olmalı diyen kadınlar.

Ben de kendi yeğenlerime hediye alırım ama abartmam. Genellikle ikinci gruptanım.
Anne olarak arada hatalar da yapıyorum.
Mesela kaç tip oyun çadırı eskittik bilmem. Bir tek plastik olan kaldı ona da hayatta o kadar para vermem :)
Daha bu hafta belediyenin oyuncak kutusuna bırakmak için 2 poşet oyuncak ayırdım. Evde oğlumdan saklayıp dönüşümlü çıkardıklarım hariç.. Ama aralarında anca 2 3 adet markalı vardır..

Mesela kp i hep ben frenlerim. Sürekli torununa bir oyuncak alma merakı var. Bazen bizimleyken şunu alacağım bunu alacağım diye anlatır. "Hayır ona gerek yok istemiyorum" derim.
Önceden eşim pek takmazdı ama onu da alıştırdım müdahale etmeye :)

Dün tren takımı aldı. Ne alacağını söyledik artık. Oğlum tren seviyor eksik olanı istedik biz de.
Başladı "tablet alacağım" demeye. 1 yaşından bu yana söylüyor zaten. Her seferinde "sakın alma vermem yatar kenarda" diyorum.
Bu sefer akülü araba, helikopter diye başlıyor.. :işsiz: Evde koyacak yer yok..

Biz çok çocuktuk annem her hafta birimize pazardan bebek alırdı. Biz resmen sıramızı beklerdik. Beklerken diğerininkiyle oynardık. Paylaşmayı öğrendik..
Hep barbie bebek evi hayalim vardı her kız çocuğu gibi :)
Ama olmadığı için kendimi eksik falan hissetmiyorum ben.
Yalnız şu da var ki çevremdeki çocuklarda da yoktu. Olsa bile görmezdik zaten :KK48:

Bu alımların sonu yok. Çocuk mutlaka onda olmayan şeyleri diğerlerinde görecek. Bırakın mücadele etsin onu kazanmayı istesin. Ben uğraştım desin..

O oyuncak onun olmadığı için travma yaşayacağını düşünüyorsanız asıl sizin çocukluğunuza inilmeli..
 
Cocugu kiskanacaginiza 10 yasindaki cocugun on koltuga oturmasinin kanunen yasak oldugu konusunda esinizi uyarip oturtmasaydiniz cocugu
Cocuk icin cok tehlikeli on koltuk
 
Bence siz o çocuğu değilde esinizin ona verdiği ilgiyi gördükçe sizi veremediği ilgiyi kiskanmissiniz birazda sizi orda çok sahiplenmemis galiba arkadaslara katılmıyorum benimde iki çocuğum var ve benim ailemde esimin aileside çok duskunler dayi lari eşiniz gibi aşırı simartir ben izin vermiyorum mesela kardeşim ne istese almaya hazır oyuncak ister ister oynamaz atar mesela ben zaten fazlasıyla aldım evde yığıldı kardeşime almicaksin diyorum veya başka biseylere işte arabada öne de oturamaz ve okadar ilgi gerçekten çocuğu şımarık yapio soz dinlemiyo ve bu çocuk değil ya 10 yaşında benim kardesimde 10 yaşında bakıyorum hal hareketleri konuşmaları hiç de çocuk değil yani
 
İki görüş..

-Kendi çocuğu aşırı ilgi gören durumdan memnun, ilerisini düşünmeyip "bu çocuk neden böyle tatminsiz mutsuz bir çocuk oldu?" diye soracak/sormayacak kadınlar ve kendi yeğenlerini şımarttığı için normal gören kadınlar..

-Bir de çocuğun her istediği yapılarak sevgi gösterilmez her zaman sınır olmalı diyen kadınlar.

Ben de kendi yeğenlerime hediye alırım ama abartmam. Genellikle ikinci gruptanım.
Anne olarak arada hatalar da yapıyorum.
Mesela kaç tip oyun çadırı eskittik bilmem. Bir tek plastik olan kaldı ona da hayatta o kadar para vermem :)
Daha bu hafta belediyenin oyuncak kutusuna bırakmak için 2 poşet oyuncak ayırdım. Evde oğlumdan saklayıp dönüşümlü çıkardıklarım hariç.. Ama aralarında anca 2 3 adet markalı vardır..

Mesela kp i hep ben frenlerim. Sürekli torununa bir oyuncak alma merakı var. Bazen bizimleyken şunu alacağım bunu alacağım diye anlatır. "Hayır ona gerek yok istemiyorum" derim.
Önceden eşim pek takmazdı ama onu da alıştırdım müdahale etmeye :)

Dün tren takımı aldı. Ne alacağını söyledik artık. Oğlum tren seviyor eksik olanı istedik biz de.
Başladı "tablet alacağım" demeye. 1 yaşından bu yana söylüyor zaten. Her seferinde "sakın alma vermem yatar kenarda" diyorum.
Bu sefer akülü araba, helikopter diye başlıyor.. :işsiz: Evde koyacak yer yok..

Biz çok çocuktuk annem her hafta birimize pazardan bebek alırdı. Biz resmen sıramızı beklerdik. Beklerken diğerininkiyle oynardık. Paylaşmayı öğrendik..
Hep barbie bebek evi hayalim vardı her kız çocuğu gibi :)
Ama olmadığı için kendimi eksik falan hissetmiyorum ben.
Yalnız şu da var ki çevremdeki çocuklarda da yoktu. Olsa bile görmezdik zaten :KK48:

Bu alımların sonu yok. Çocuk mutlaka onda olmayan şeyleri diğerlerinde görecek. Bırakın mücadele etsin onu kazanmayı istesin. Ben uğraştım desin..

O oyuncak onun olmadığı için travma yaşayacağını düşünüyorsanız asıl sizin çocukluğunuza inilmeli..

Ben iki gruptan da degilim ne olacak simdi :)
 
benim de çok sevdiğim bir yeğenim var. teyzesiyim. şimdi nişanlımın onu kıskandığını düşünüyorum. çok saçma bi iş.

ha eve ekmek alacak paranız yokken pahalı hediye alıyorsa saçma. ama imkan var da alıyorsa karışmayın. sen de kendi yeğenine al.
 
Merhaba kızlar. Birşey danışmak istiyorum.
Şuan eşimle ablasında izmirdeyiz. Ablasını çok severim, sayarım. 5 aylık evliyiz. Ablasının iki çocuğu var büyüğü 10 yaşında kız. Ve eşimin ilk yeğeni. O yüzden çok düşkün. Tüm aile düşkün gerçi. Bu yüzden çok çok şımarık bir kız. Her istediği yapılmış bu zamana kadar. Özellikle eşim tarafından. Bazen onu kıskandırınız hissediyorum. Daha doğrusu eşimi kıskanıyorum. Paylaşamıyor gibi hissediyorum. Mesela bir haftadır burdayız bir kaç kez araba da öne oturdu bana sormadan. Bişey demedim çocuk diye. Annesi kızdı sonra oturmadı. Eşim hiç bişey demedi yengen otursun filan. Mesela oyuncak istiyor 100-200 liralık eşim ikiletmeden alıyor. Onu alacağına düzgün bişey alalım giyecek filan diyorum olsun alsın benim yeğenim diyor. Ki bende buraya gelmeden bir sürü şey getirdim. Dün mesela tatlı almaya gittik ben pasta alalım dedim eşim ne gerek var Ablam yapmış dedi. Yeğeni de yanımızdaydı dayı pasta alalım diyince tamam kızım dedi hem pasta aldı hem tatlı... evlendiğimizden beri de aldığı oyuncaklar cabası. Hiç biri de ucuz değil. Benimde çok düşkün olduğum bir yeğenim var ama evlendiğimden beri bizi zorlayacak şeyler almıyorum yapmıyorum ona...
Bazen kendimi kötü hissediyorum böyle düşündüğüm için ama bazende kafaya takıyorum. Ben mi abartıyorum... Lütfen acımasız yorumlar yapmayın. Şimdiden teşekkürler.
Bence kıskanclık degil sizinki
Aldıkları gözünüze geliyo ve haklısınızda
Bence eşiniz ne alırsa sizde kendi yegeninize aynısını alın
Böylece cok kafaya takmamış olursunuz
Öne oturma meselesinide kafaya takma bence,erkeklerin cogu akıl edemez arkaya gec demeyi,cünkü onlar için önemsiz bişey
 
konu sahibi ben sizin abarttığınızı ya da kötü düşündüğünüzü sanmıyorum. zira 10 yaş küçük değil. ben kendi o yaşımı gayet net hatırlıyorum. hangi yaş olursa olsun şımarık çocuğa tahammül edemediğim için aynı fikirdeyim. ben asıl diğer kardeşe ve ailedeki doğacak diğer çocuklara acırım.
 
Mantıklı olmak lazım.
Benim de yeğenlerim var.
İnsan seviyor, hem de çok seviyor.
Eşimin de yeğeni var, ailelerinin ilk göz ağrısı.
Ancak hepimiz yorganımıza göre ayağımızı uzatmayı ve mantıklı davranmayı biliriz.

Çok verme arsız, az verme hırsız olur diye bir laf boşuna yok herhalde.
Herşey kararında olmalı bence.
Hediye zamanlı olmalı bana göre, durduk yere alınan hediyeler her zaman gereksizdir, çocukları yanlış şekilde hareket etmeye iter. Maddeci yapıyor malesef ki böyle davranışlar.

İster hem fikir olun, ister olmayın ancak benim düşüncem bu.
Amca, dayı, teyze, hala, akrabalık derecesi ne olursa olsun, her zaman ölçülü ve tutarlı bir yaklaşım (hediye vs. alımlarından bahsediyorum) sergilenmeli.
Yoksa can, o ayrı, sevgiye boğulsunlar, ama bu sevgi oyuncak, her istediğini yapmak, her şekilde dilediğini yerine getirmekle olmamalı. Sevginin çok çeşidi var sonuçta. İlla birşey almaktan, dünyayı ayaklarına sermekten geçmez sevgi göstermek.
Muhteşem bir yorum.
Çocukların her istediği yapılmamalı ki, varlığı da yokluğu da bilmeli diye düşünüyorum..
O çocuk çok küçük değil. onu al bunu al demeyecek yaşta bana göre.
Benimde yeğenim var. bizde alırız hediye gerekli oldukça ve hiç de hediye arsızı olmadı. Şuan üniversite öğrencisi harçlık veririz almak istemez, zorla veririz. Bi kaç parça giyim alırım bunlar beni çok mutlu eder.
Aynı zamanda eşimde yeğenlerine hediye alır hatta ben derim mutlaka al diye çünkü sürekli göremiyor. Yani sürekli değil de ara ara almak gerektiğini düşünüyorum.
Konu sahibinin sorunu çocuktan ziyade eşiyle bence o ortamda yok sayılması. Ve çocuğun sürekli hediyeyle bütçelerini sarsması diye düşünüyorum.
 
bu şekilde takarak bence ancak kendinizi sinir edersiniz.
Daha yeni evlisiniz.Bu duruma alışmaya çalışmanız lazım. Yegen cok seviliyor.
Kendi kardeşimden biliyorum.Kızımın gözünün içine bakar.
10 Yaşında tam büyüme çağında bir cocuktan bahsediyorsunuz.Daha ılımlı olmaya calışın.
Onunla kendinizi kıyaslamayın bence..
 
İmkanı varsa maddi açıdan sıkıntı yoksa çocuğa her istediği alınmalı diyenler 12 yaşındaki oğluna sürat teknesi alan ebeveynler! için ne düşünüyorlar merak ediyorum..
İmkansa onlarınki de imkan dahilinde işte:deli:
 
İmkanı varsa maddi açıdan sıkıntı yoksa çocuğa her istediği alınmalı diyenler 12 yaşındaki oğluna sürat teknesi alan ebeveynler! için ne düşünüyorlar merak ediyorum..
İmkansa onlarınki de imkan dahilinde işte:deli:

Yasal olmadigi icin 18 yasini bekle deriz :)
Burada cocuga her istedigi alinmali diyeni okumadim eser, cocuk bir sey istememis dedim mesela ben.. tam olarak “simariklik” olarak adlandirilacak ne istemis? Konu sahibi kiyafet alalim demis, onun yerine cocugun istedigi oyuncak alinmis simariklik bu mu? Ya da konu sahibi pasta alalim dediginde degil de cocuk dediginde alinmis, bu mu simariklik? Kim maddi imkani varken cocuguna pasta almaz? Ya da kiyafet yerine oyuncak almak cocugu simartmak mi?
 
29 yasindayim, en son gorustugumuzde halamlarla market alisverisine ciktigimizda kendime kitap aldim, kasada caktirmadan bekliyordum, gördüklerinde ayri odenmez o ver biz alacagiz diye zorla odediler kitabi.
Enistem baslik acar mi acaba :KK70:
 
Kıskançlık değil bence. Bütçenizi etkileyecek şekilde habire harcama yapıyorsa ben de bi hop noluyor derdim kimse kusura bakmasın.
 
Merhaba kızlar. Birşey danışmak istiyorum.
Şuan eşimle ablasında izmirdeyiz. Ablasını çok severim, sayarım. 5 aylık evliyiz. Ablasının iki çocuğu var büyüğü 10 yaşında kız. Ve eşimin ilk yeğeni. O yüzden çok düşkün. Tüm aile düşkün gerçi. Bu yüzden çok çok şımarık bir kız. Her istediği yapılmış bu zamana kadar. Özellikle eşim tarafından. Bazen onu kıskandırınız hissediyorum. Daha doğrusu eşimi kıskanıyorum. Paylaşamıyor gibi hissediyorum. Mesela bir haftadır burdayız bir kaç kez araba da öne oturdu bana sormadan. Bişey demedim çocuk diye. Annesi kızdı sonra oturmadı. Eşim hiç bişey demedi yengen otursun filan. Mesela oyuncak istiyor 100-200 liralık eşim ikiletmeden alıyor. Onu alacağına düzgün bişey alalım giyecek filan diyorum olsun alsın benim yeğenim diyor. Ki bende buraya gelmeden bir sürü şey getirdim. Dün mesela tatlı almaya gittik ben pasta alalım dedim eşim ne gerek var Ablam yapmış dedi. Yeğeni de yanımızdaydı dayı pasta alalım diyince tamam kızım dedi hem pasta aldı hem tatlı... evlendiğimizden beri de aldığı oyuncaklar cabası. Hiç biri de ucuz değil. Benimde çok düşkün olduğum bir yeğenim var ama evlendiğimden beri bizi zorlayacak şeyler almıyorum yapmıyorum ona...
Bazen kendimi kötü hissediyorum böyle düşündüğüm için ama bazende kafaya takıyorum. Ben mi abartıyorum... Lütfen acımasız yorumlar yapmayın. Şimdiden teşekkürler.
Alıırşırsınız .Benim kardeşim de çocuklarıma çok düşkün .Saçma sapan rakamlara hediyeler alır. Evlendin artık sorun olur dedim . Ayın 12 si ufaklığın doğumgünüydü . İki hediye kendisi bir tane de eşi almış. Ben o paraya çocuğun o ay tüm sosyal faaliyetlerinin parasını öderdim .Ve Asla kıyafet almaz .
Bir de büyütmeyin bunları bu kadar .
 
X