- 27 Ağustos 2018
- 190
- 185
- 35
Ama tutumlu olmayı öğretecek kişi dayı değil, yeğenlerim var empati yapabiliyorum. Benden ne isterlerse almaya çalışırım, evlada hayır denilebilir çünkü gönlü yapılır ama yeğene denemez gibi geliyor. Bana annem evde zaten tatlı var lonely dese kırılmam ama dayım amcam alamam tarzında evde tatlı var deseydi üzülürdüm. Benim de amcam bana düşkündür, ben demeden alır ama deseydim de ikiletmezdi. Yengemin bunu kıskanması ise benim için çok kırıcı olurdu. Konu sahibi deseydi ki elimiz dar, uçuk ücrette şeyleri yeğenine alıyor. Ben de derdim ki tutumlu olmalı. Ama konu sahibinin kıskandığı şey ilgi. Alt metinde bu var. Bana yapmıyor ona yapıyor diyor. Yani kıskanıyorAlamam kizim degil. Evde zaten tatli yapildi. Bu fazla olur. Cocuga tutumlu olmak ogretilmeli. Gorgu kurallari ogretilmeli. Cocuk sadece sevgiye dayali egitimsiz bir sekilde simartilmamali.Evde zaten tatli varken pasta alinmasi gereksiz. Baska zaman alinabilir. Yegenine olan davranisi normal degil.
İstisnalar kaideyi bozmazÇocuğun terbiyesini vermek, şımartmamak anne babanın işidir. Teyze/hala olarak benim değil. Üç yeğenim var, ikisi büyüdü çok yetişemedim onlara yaş farkı yok aramızda fazla ama küçüğü ne isterse yaparım, ne isterse maddi gücüm elverdiğince alırım. Çünkü canım öyle istiyor. Eşim bir şey demez, diyemez tırnaklarımı çıkaracağımı bilir. Annesi babası da terbiyesini verir, şımarık bir çocuk değil.
Küçükken oyuncaktı derdi, kıyafet alınca mutlu olmazdı. Şimdi 13 yaşında bir ergen aklı fikri kıyafette. Harley bot istedi yılbaşı hediyesi olarak, alındı tabi ki o botlar. Ben de o yaşlarda takmıştım harley botlara, ablamla eniştem almıştı bana da. Aradan 20 sene geçti gün oldu devran döndü onların bebesine de ben aldım. Yılbaşı günü etek giymek istiyorum ama eteğim yok dedi eşim aldı alışverişe götürdü enişte yeğen etek alıp geldiler.
Ben de bir dediği iki olmayan bir çocuktum. Evin son çocuğu, tekne kazıntısı olarak ablalarım abilerim annem babam hep gözümün içine baktı. Beş yaşımdayken boyumdan büyük peluş pandam, o zamanlar çok pahalı olmasına rağmen onlarca barbi bebeğim ve bebek evim, bilmemkaç bin parçalık orjinal legolarım vardı. Şımarık olmadım ya hiç. Ne istersin ne alalım diye sorduklarında su isteyecek kadar da naif bir çocuktum. Hala öyleyim. Eşim çikolata alsa da mutlu olurum araba alsa da. Her istediğini elde etmek belki kişilik gelişiminde etkilidir ama en etkili şey mizaçtır.
Sizinle aynı düşüncede olmayanlar fesat mı şimdi? Siz ne yazıyorsanız insanlar ona yorum yapıyor. Açık açık çocuğu kıskandığınızı yazmışsınız, daha ne olsun? Yanlış anlaşılıyorsanız bizim fesatlığımızdan değil sizin kendinizi ifade edememenizdendir.
10 yasinda ilkokul cocugunu kiskanan fesat olmuyor, farkli dusunen fesat oluyor.Yahu kk sen nasil cilgin bir yersin boyle
Konunuzun başlığı "EŞİMİN YEĞENİNİ KISKANIYORUM" amaNerdeyse hep aynı şeyler yazılmış. Beni anlayanlara teşekkür ederim. Anlamayıp kendi gibi fesat olduğumu düşünenlere de ... bir şey demiyorum :) bakın ben eşimi sevdiğim için onun sevdiklerini de severim. Öyle değil midir. Eşim olmasa ben o yeğenini nerden tanıyacaktım? Öyle yorumlar yapılmış ki beni ufacık çocuğun yediğinde içtiğinde gözü olan biri gibi anlatmışsınız... yapmayın yahu. Kim bu kadar kötü olabilir.
Kızdığım şadece şımarıklık ve eşimin ben yokmuşum gibi davranması. Yoksa ön koltukmuş pastaymış... ön koltukta çoğu zaman kv oturur daha rahat ediyor diye umrumda olmaz. Taktığım ön koltuk değil. 10 yaşındaki çocuğun eşimi yönetmesi. Ya da eşimin pasta alması değil. Orada eşim yeğenine kızım evde tatlı var deseydi ben alırdım çocuğun aklı kalmasın diye bizde çocuk olduk. Ama beş saniye önce benim sorduğum şeye tamam demesi... ki ben eşimden 1 hafta önce gittim ablasına. Küçük çocuğu da var yardımcı olurum diye. Şimdi burda söyleyince söyleyeceksen niye yaptın diyen anlayışsızlar olur, sadece kendimi anlatmak için söylüyorum giderken götürdüklerim ayrı oradayken aldıklarım yaptıklarım ayrı... her gün dışarı çıkartmaya mantıklı isteklerini yapmaya çalıştım. Ama çocuk doymuyor. Ben oradayken bana ayrı oyuncak aldırdı dayısına ayrı. Doğum günü hediyesi olarak bir tane oyuncak alacağımı söylemiştim. Kendi seçti yine 100 tl gibi bir fiyatı vardı. Kızım bunu alırsan dayın sana gelince oyuncak alamaz ama tamam mı demiştim tamam ben bunu istiyorum diyip aldırmıştı. Sonra gelince eşime de o civarda bi oyuncak aldırdı. Ki bunu eşime söylemiştim. Benim kızdığım ŞIMARIKLIK VE EŞİMİN BENİ HİÇE SAYMASI. Tekrar ediyorum. Bunun dışında kötü, pis ufacık çocukla AŞIK attığımı düşünenler düşüncelerini kendine saklasın.
Konunuzun başlığı "EŞİMİN YEĞENİNİ KISKANIYORUM" ama
Hatta etiketleriniz de yeğen kıskançlığı
Konu ne ara evrildi merak ettim
İstisna olduğunu kim söylüyor?İstisnalar kaideyi bozmaz
Ne saçma bir cevap. Ev bütçesi ortaksa herkes özellikle pahalı birşey alırken diğer eşe sormalı. Buna saygı denirOnun yeğeni size ne , siz mi alıyorsunuz
Hanımlar bu arada yanlış bildiğiniz bir şey var. 10 yaşındaki çocuk ön koltuğa oturabilir, yasalarca bir engel yok. Ama siz yine de kocişleriniz yanını kimseye bırakmayın sahipsiz sanmasınlar.
13 degilmiydi o ya? Benimki duymasin
Biraz bilimadamlarının verilerine göz atarsanız hayatınızın herkesin yapmaması gereken problemlerle dolu olduğunu anlarsınız..İstisna olduğunu kim söylüyor?
Biraz bilimadamlarının verilerine göz atarsanız hayatınızın herkesin yapmaması gereken problemlerle dolu olduğunu anlarsınız..
Hangi bilim insanları mesela? Örnek bir araştırma makalesi rica edebilir miyim? Çocuklar üzerinde çalıştığım ve bolca okuduğum halde yakın akrabalardan alınan hediyelerin çocukları arsız ya da şımarık yaptığına dair bir araştırmaya denk gelmedim.
Çocukların boyutları gelişti ya ondan düşürdüler herhaldeYok 10'a düşürüldü. Bi ara 45 kilo sınırı falan dediler ama sonra direkt 10 yaş oldu. Sessiz konuşalım duymasınlar