eşimin çocuk isteği

merhaba, 8 yıllık evliyim. 3 yaşında oğlum var. konu kısaca eşim 2.çocuğu istiyor. ben çalışıyorum. orta gelir durumunda bir aileyiz. ama ben çocuk istemiyorum. sebeplerim:
öncelikle oğlum doğduğunda çok zorlandım. 3 aylıkken kv bırakıp çalıştım. bırakmak zorundaydım. ayrılırsam o imkanlarda iş bulamazdım. çocuk hep ufakken onlar baktı. çok sorun yaşandı. kendi annemde çalışıyor bakma şansı yok. kv herşeye karıştı. eşimle sürekli kavgalar ettik. son 1,5 yıldır düzenimizi tekrar kurduk ama çok yıprandım. sütüm azaldı stresten vs. eşim o anlamda hiç arkamda durmadı. hep pasifti. sessizdi.
ikinci sebep, çocuğum hala çok aşırı anneci. herşeyde sürekli anne. anneyle yer içer gezer. evde bir elimle yemek yaparken. diğer yandan fırlarım oyununa. babayı sever ama onunla oynama peşinde değil.
eşim ilgilidir. ev işlerine yardım eder ama çocukla oynamayı beceremiyor. oyalayamıyor. sıkılıyor mu anlamadım ama oyalaması 5 dk sürmez. oğlan yine tepemde olur. haliyle herşeye bölünüyorum.
çok zor ve stresli bir çocuktu oğlum. tüm sendrom atak kolik ne varsa hepsini hiç atlamadan üst seviyede yaşadık. 2 yaşına kadar gece uyku sorunları oldu. çoğu gece kalkıp 2den 5e oturduk. ben 7 de tekrar işe gittim o halde.
allah can sağlığı versin oğlumu çok seviyorum şikayetci de değilim. çok iyi niyetli konuşkan bir çocuk. çok sevecen ama benim aklımdaki onun sağlıkla büyüdüğünü görmek. artık sonrasında ise biraz rahat etmek. onunla güzel anılar biriktirmek.
yeniden başlamak fikrine çok sıcak değilim. hadi çocuğun zorlukları belki bir süre. sonrasında can sağlığı olsun düzelir diyorum ama yeniden çocuğumu kv bırakmak, tekrar aynı sorunları yaşamak istemiyorum. kimse ile yüz göz olmak da istemiyorum. eşimde biliyorum yine çocuk doğsa kv yi ister. bakıcı vs güvenmez. yani yine kavgalar huzursuzluk çıkar adım gibi eminim. fikir sormak için yazıyorum. teşekkürler herkese

edit.: bu arada yaşımı eklememişim. 36 yaşındayım. eşimin ısrarı da ondan zaten. yaş geçtikçe riskleri biliyor.

kendinizi hazır hissetmiyorsanız eşiniz istiyor diye hamile kalmayın.

İlk çocuktan sonra şartlar pek değişmeyecek belli ki, aynı şeyleri yaşamaya gerek yok, şartlar değişirse o zaman düşünürsünüz. Bu psikoloji ile mutlu olmazsınız.

parfumkokusu .!.:

merhaba, 8 yıllık evliyim. 3 yaşında oğlum var. konu kısaca eşim 2.çocuğu istiyor. ben çalışıyorum. orta gelir durumunda bir aileyiz. ama ben çocuk istemiyorum. sebeplerim:
öncelikle oğlum doğduğunda çok zorlandım. 3 aylıkken kv bırakıp çalıştım. bırakmak zorundaydım. ayrılırsam o imkanlarda iş bulamazdım. çocuk hep ufakken onlar baktı. çok sorun yaşandı. kendi annemde çalışıyor bakma şansı yok. kv herşeye karıştı. eşimle sürekli kavgalar ettik. son 1,5 yıldır düzenimizi tekrar kurduk ama çok yıprandım. sütüm azaldı stresten vs. eşim o anlamda hiç arkamda durmadı. hep pasifti. sessizdi.
ikinci sebep, çocuğum hala çok aşırı anneci. herşeyde sürekli anne. anneyle yer içer gezer. evde bir elimle yemek yaparken. diğer yandan fırlarım oyununa. babayı sever ama onunla oynama peşinde değil.
eşim ilgilidir. ev işlerine yardım eder ama çocukla oynamayı beceremiyor. oyalayamıyor. sıkılıyor mu anlamadım ama oyalaması 5 dk sürmez. oğlan yine tepemde olur. haliyle herşeye bölünüyorum.
çok zor ve stresli bir çocuktu oğlum. tüm sendrom atak kolik ne varsa hepsini hiç atlamadan üst seviyede yaşadık. 2 yaşına kadar gece uyku sorunları oldu. çoğu gece kalkıp 2den 5e oturduk. ben 7 de tekrar işe gittim o halde.
allah can sağlığı versin oğlumu çok seviyorum şikayetci de değilim. çok iyi niyetli konuşkan bir çocuk. çok sevecen ama benim aklımdaki onun sağlıkla büyüdüğünü görmek. artık sonrasında ise biraz rahat etmek. onunla güzel anılar biriktirmek.
yeniden başlamak fikrine çok sıcak değilim. hadi çocuğun zorlukları belki bir süre. sonrasında can sağlığı olsun düzelir diyorum ama yeniden çocuğumu kv bırakmak, tekrar aynı sorunları yaşamak istemiyorum. kimse ile yüz göz olmak da istemiyorum. eşimde biliyorum yine çocuk doğsa kv yi ister. bakıcı vs güvenmez. yani yine kavgalar huzursuzluk çıkar adım gibi eminim. fikir sormak için yazıyorum. teşekkürler herkese

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle çok haklısınız. kadının %150 hazır olması lazım. Alıp karşınıza konuştunuz mu? Sen bana böyle böyle destek olmadın ben bunlar hissettim gibi buraya anlattığınız şekilde. Kendisinin yorumu ne oldu acaba onu merak ettim.

wendy .!.:

kendinizi hazır hissetmiyorsanız eşiniz istiyor diye hamile kalmayın.

İlk çocuktan sonra şartlar pek değişmeyecek belli ki, aynı şeyleri yaşamaya gerek yok, şartlar değişirse o zaman düşünürsünüz. Bu psikoloji ile mutlu olmazsınız.

Genişletmek için tıkla...

aslında çok doğru dediniz öyle söyleyebilirim eşime. şartlar değişirse düşünürüz gibi. çünkü istemiyorum dedikçe çocuk sevmiyormuşum gibi algılıyor. bir de anlattığım gibi biraz zorlandım oğlum doğduğunda çok sakin yapılı bir çocuk değildi. bu durum eşimin gözünde sanki ben çocukları sevmiyorum gibi algı oluşturuyor.

gizemliasli .!.:

Kesinlikle çok haklısınız. kadının %150 hazır olması lazım. Alıp karşınıza konuştunuz mu? Sen bana böyle böyle destek olmadın ben bunlar hissettim gibi buraya anlattığınız şekilde. Kendisinin yorumu ne oldu acaba onu merak ettim.

Genişletmek için tıkla...

dersem eski konuları açıyorum gibi olacak. bu kez yine savunmaya geçecek kavga edeceğiz. ama üstü kapalı söyledim tabi aynı şeyler olsun istemiyorum diye

Merhaba, istememekte gayet haklısınız ve bu süreç oğlunuzdaki süreçten daha zor olur benim fikrim ikinci çocuğu hiç istemiyorsanız yapmayın ancak illa yaparım diyorsanız ve ilerde işten ayrılıp kendinizin veya annenizin bakma ihtimali hiç olmayacaksa daha fazla vakit kaybetmeden yapmalısınız bence iki kardeş arasında en güzel yaş aralığı maksimum 4 5 olmalı çünkü. Ama dediğim gibi ikinci çocuk düşünceniz yoksa kimse sizi buna zorlayamaz.

sanırım eşiniz çocuk bakmanın büyütmenin kolay olduğunu hatta kendi kendine büyüdüğünü falan sanıyor. çektiğiniz sıkıntıları en iyi siz biliyorsunuz. istemiyorsanız yapmayın. 5 dk dan fazla çocuğunu oyalayamayan adamın ikinci çocuk isteme hakkı yok bana göre.

Bende de bı farklı versiyonu var aynı modelin... riskli hamilelik gebelik kayıpları ustune İki çocuğu da bana yıktı. Bütün sorumluluğu ben alınca tükendim. Aynı kolik sorunları filan bizden de vardı. Sonra demez mi "üçüncü çocuk! "diye, buraya yazdım. "Deli misin?" Dediler haklı olarak. Bende vazgeçtim. En fazla çocuk sevmek istiyorsa koruyucu aile olmak için başvuru yaparım. Kendim doğum yapmayı düşünmüyorum

Sizde hiç o topa girmeyin.

Önceki çocukta yaptıkları ortada, asla yapmayın direnin istedikçe eski konuları açın bu devirde 2. Cocuk sizi orta seviyeden alt seviyeye çeker

parfumkokusu .!.:

merhaba, 8 yıllık evliyim. 3 yaşında oğlum var. konu kısaca eşim 2.çocuğu istiyor. ben çalışıyorum. orta gelir durumunda bir aileyiz. ama ben çocuk istemiyorum. sebeplerim:
öncelikle oğlum doğduğunda çok zorlandım. 3 aylıkken kv bırakıp çalıştım. bırakmak zorundaydım. ayrılırsam o imkanlarda iş bulamazdım. çocuk hep ufakken onlar baktı. çok sorun yaşandı. kendi annemde çalışıyor bakma şansı yok. kv herşeye karıştı. eşimle sürekli kavgalar ettik. son 1,5 yıldır düzenimizi tekrar kurduk ama çok yıprandım. sütüm azaldı stresten vs. eşim o anlamda hiç arkamda durmadı. hep pasifti. sessizdi.
ikinci sebep, çocuğum hala çok aşırı anneci. herşeyde sürekli anne. anneyle yer içer gezer. evde bir elimle yemek yaparken. diğer yandan fırlarım oyununa. babayı sever ama onunla oynama peşinde değil.
eşim ilgilidir. ev işlerine yardım eder ama çocukla oynamayı beceremiyor. oyalayamıyor. sıkılıyor mu anlamadım ama oyalaması 5 dk sürmez. oğlan yine tepemde olur. haliyle herşeye bölünüyorum.
çok zor ve stresli bir çocuktu oğlum. tüm sendrom atak kolik ne varsa hepsini hiç atlamadan üst seviyede yaşadık. 2 yaşına kadar gece uyku sorunları oldu. çoğu gece kalkıp 2den 5e oturduk. ben 7 de tekrar işe gittim o halde.
allah can sağlığı versin oğlumu çok seviyorum şikayetci de değilim. çok iyi niyetli konuşkan bir çocuk. çok sevecen ama benim aklımdaki onun sağlıkla büyüdüğünü görmek. artık sonrasında ise biraz rahat etmek. onunla güzel anılar biriktirmek.
yeniden başlamak fikrine çok sıcak değilim. hadi çocuğun zorlukları belki bir süre. sonrasında can sağlığı olsun düzelir diyorum ama yeniden çocuğumu kv bırakmak, tekrar aynı sorunları yaşamak istemiyorum. kimse ile yüz göz olmak da istemiyorum. eşimde biliyorum yine çocuk doğsa kv yi ister. bakıcı vs güvenmez. yani yine kavgalar huzursuzluk çıkar adım gibi eminim. fikir sormak için yazıyorum. teşekkürler herkese

Genişletmek için tıkla...

Tek sorun kv ise eşinize bakıcı olacaksa istiyorum yoksa asla deyin o zaman. Ama sanki sizi rahatsız eden başka şeyler de var kv dışında!

Bittimiacaba .!.:

Bende de bı farklı versiyonu var aynı modelin... riskli hamilelik gebelik kayıpları ustune İki çocuğu da bana yıktı. Bütün sorumluluğu ben alınca tükendim. Aynı kolik sorunları filan bizden de vardı. Sonra demez mi "üçüncü çocuk! "diye, buraya yazdım. "Deli misin?" Dediler haklı olarak. Bende vazgeçtim. En fazla çocuk sevmek istiyorsa koruyucu aile olmak için başvuru yaparım. Kendim doğum yapmayı düşünmüyorum

Sizde hiç o topa girmeyin.

Genişletmek için tıkla...

ya işte benim de korkum o.. güvenmiyorum aslında kendisine o anlamda. bu çocukta da aynı şeyler olacak. kv devreye girecek. tüm sorumluluklar üstüme yığılacak. teşekkürler yorum için

Şartlarınızın 2. çocuğa uygun olduğunu düşünmüyorum ben de anlattığınız şeyleri baz alarak. ben kendim de istemezdim şahsen bu şartlar altında. allah olana sağlıklı, hayırlı, güzel ömürler versin. siz hazır değilseniz ve istemiyorsanız yapmayın.

Çok istiyorsa kendisi doğursun! Şu adamların beleşe baba olmaları sinir bozucu.

parfumkokusu .!.:

ya işte benim de korkum o.. güvenmiyorum aslında kendisine o anlamda. bu çocukta da aynı şeyler olacak. kv devreye girecek. tüm sorumluluklar üstüme yığılacak. teşekkürler yorum için

Genişletmek için tıkla...

Maks erkek beyni, erkek bencilliği. Sınırlarınızı koruyun. Hayat sizin

Çocuğu siz doğurup emzirip büyüteceğinize göre karar vermesi gereken şu durumda sizsiniz eşiniz değil.

eylulcmre .!.:

Tek sorun kv ise eşinize bakıcı olacaksa istiyorum yoksa asla deyin o zaman. Ama sanki sizi rahatsız eden başka şeyler de var kv dışında!

Genişletmek için tıkla...

evet. eşime o anlamda güvenmiyorum. önce bakıcıya tamam der. bebek doğar. annesi fitler. benimki sessiz kalır. gelir bana en ufak sorunda annem baksaydı böyle olmazdı dik başlısın vs der. biliyorum başıma gelecekleri. kv bakmasa bile eminim herşeye karışacak. çock şuan kreşte. ona bile müdahale. çocuk doktorunun koyduğu hastalık teşhislerine bile inanmayıp bakarken çocuğun şuruplarını vermemişliği var. şuruplar azalmayınca farketmiştim. bir sürü sorun. aramız zor düzeldi. bir daha eşimle aram bozulursa bu kadar sabırlı davranmayabilirim ve boşanırız.

kocgibi .!.:

Merhaba, istememekte gayet haklısınız ve bu süreç oğlunuzdaki süreçten daha zor olur benim fikrim ikinci çocuğu hiç istemiyorsanız yapmayın ancak illa yaparım diyorsanız ve ilerde işten ayrılıp kendinizin veya annenizin bakma ihtimali hiç olmayacaksa daha fazla vakit kaybetmeden yapmalısınız bence iki kardeş arasında en güzel yaş aralığı maksimum 4 5 olmalı çünkü. Ama dediğim gibi ikinci çocuk düşünceniz yoksa kimse sizi buna zorlayamaz.

Genişletmek için tıkla...

yaşımı eklememişim yaşım 36 benim. zaten beklemeye kalkarsam 40tan sonra iyice riskli olur. eşimin ısrar sebebi de o

Başkasının doğurup büyüttüğü çocuğu ben de isterim. Sizi hiç hazır görmedim korunmaya devam etmelisiniz.

Bence kayınvalide açısından da zor olmuştur. Gerçekten bakımı, oyunu, uykusu vs ciddi bir emek istiyor.

Günümüzde aileden hem bakım yardımı bekleniyor, hemde baktığı beğenilmiyor. Yanlış anlamayın, genel konuşuyorum.
Çocuk fikri ailelere güvenerek olmamalı.

Siz 36 yaşındaymışsınız.
İkinci çocuğu hiç mi istemiyorsunuz?
Yoksa ertelemek mi istiyorsunuz? Bence bunu iyi düşünüp, ona göre karar verin. Çünkü yaş faktörü de gebelikte önemli.