Tüm altın ve diğer alınabilecek her şeyi eşime yüklediler.
Düğünde yapılan tüm masraflar yine eşimin cebinden çıktı
Adamın kendi düğünü tabii ki masrafları o ödeyecek. Sen çalışmıyorsun sanırım. Kendi düğününe sen bile harcama yapmazken başkaları mı yapacak?Evdeki hiçbir eşyamızı onlar almadı.
Merhabalar arkadaşlar. Ben eşimle 8 aydır evliyim, 2 aylık da hamileyim. Ondan önce de 3-4 senelik bir tanışma ve nişan dönemim oldu eşimle. Kendisi çok iyi, merhametli bir insandır. Onu gerçekten seviyorum fakat büyük bir sorunum var : eşimin ailesi. Kayınvalide ve kaynanam vefat etmişler fakat abileri ablaları ile aram çok iyi değil. Hem ailemle tanışmalarında hem nişanda hem düğünde komple bir problem yaşattılar bana. Onları hiç affedemiyorum. İlk tanışmalarında annem o kadar hazırlık yapmalarına rağmen dışarıdan yemek yiyip gelmişlerdi; yemeklerini yedikten sonra tabaklarını bile kaldırmamışlardı. Annem onlardan yaşça büyük olmasına rağmen onlara hizmet etti durdu. Annemgil onlar rahat olsunlar diye onlara bir pansiyon ayarladı fakat bunda da sıkıntı çıkardılar. Sanki problem annemgildeymiş gibi davrandılar. Tüm altın ve diğer alınabilecek her şeyi eşime yüklediler. Eşimle o zaman beraber dışarı çıktığımızda zırt pırt arayıp durdular. Nişanda da aile arasında bir söz keselim dediğimizde bile dışarıdan bir sürü insan eve getirdiler, eve dışarıdan geldikleri ayakkabılarla girdiler. Tüm temizliği yine anneme bıraktılar. Söz çiçeği, çikolatasının parasını hep eşime yıktılar. Evin içinde o ayakkabılarıyla oyun oynadılar. Kınada kına malzemelerinin taşınmasında hiçkimse annemgile yardım dahi etmedi. Düğünde ailem o kadar uzun yoldan gelmelerine rağmen kalınacak yer işini yine eşime yaptırdılar. Düğünde yapılan tüm masraflar yine eşimin cebinden çıktı, zerre yardımları olmadı. Hatta düğün yemeği organizasyonu için dış çekimde birkaç kez eşimi aradılar. Her şeyle o ilgilendi. Evdeki hiçbir eşyamızı onlar almadı. Annem yine birçok eşya bize gönderdi, ama onlardan hiçbir şey görmedim. İlk yeni evimize taşındığımızda düğün öncesi onu da annemgil temizledi. İlk evi görmeye geldiklerinde elleri boş geldiler, oysa yakın arkadaşlarımız bile her geldiklerinde elleri dolu dolu geliyor. Düğüne gelen dayım eşimi biraz övdü diye eşimin ailesi tartışma çıkardı, eşimi sıkıştırdı. Eşim üniversiteyi benim yardımımla bitirdi diye abisi parayla sahte bir üniversiteye kayıt yaptırdı, şimdi ortalıkta üniversite mezunuyum diye dolaşıyor. Annem babam çalışıyor, kalburüstüler diye ailemi hiç çekemiyorlar. Kınada kadınlar açık giyindi etti diye eşimin kınayı hiç beğenmediğini aileme söylemişler. Evlendikten sonra benimle ilgili hiç evde yemek pişmiyor etmiyor diye laf çıkarmışlar, çalıştığım yerde hep bunu söylüyordu herkes; herkese dedikodumu yapmışlar. Tüm bunlar neticesinde ne ben ne de ailem eşimin ailesini sevmiyoruz. Şimdi çocuğumuz olacak, eşim de yok işte ailemi sevmiyorsun yok abime ablama gidelim demiyorsun; bak seni ne kadar çok seviyorlar, onların günahını alıyorsun falan filan diye bana söyleniyor. Ben kavga büyümesin diye uzatmamaya çalışıyorum. Gerçekten bazen boşanma aşamasına geliyoruz. Çocuk olunca çocuğumuza onlar bakarlar falan diyor. İyi davranıyorlar ama bana samimi gelmiyor bütün bu olanlardan sonra. Ben onun için sevmediğim, bunaldığım bir şehirde yıllarımı harcıyorum. Ama beni bazen çok üzüyor, beni anlamıyormuş gibi geliyor. Hep dua ediyorum inşallah çocuktan sonra bazı gerçekleri görür ve onlardan uzaklaşır diye. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum çünkü.
Adam yapayalnız kalacak sonra boyun eğecek diye umuyor sanırım konu sahibi ama inş adam şu gerçekleri görür. Biri benim için ailesinden kopsun diye dua edecek öyle mi hayatımdan direk silerim o kişiyi kim olursa olsun. Acaba konu sahibinin eşi karım inş ailesinden kopar diye dua etse kendi ne tepki verir bilmiyorum keşke biraz empati yapsa konu sahibi. Ya bide konu açtı kendi yok ortalarda aldığı cevaplar çok hoşuna gitmedi sanırım sonuçta herkes doğruyu söyledi tabi kabul edip ortaya çıkmazYaaa bir de son Kısım varmış ben oraya kadar okumaya devam edememiştim konu sahibine saydırmaktan.. düşünsenize anne baba yok kök aileden abi, ablalarınız var sadece ve eşiniz de onlardan uzaklaşın kopun diye dualar ediyor ne acı di mi? Üzüldüm konu sahibinin eşine yazık..
Kayinvalide ile kaynana aynı şey hem.Kayınvalide ve kaynanam vefat etmişler
Abileri ve ablaları siz evlenirken size Yardım etmek zorunda değil. Evlenecek gücünüz yoksa niye evleniyorsunuz? Milletin gözüne para dikmek ne kolay valla.Merhabalar arkadaşlar. Ben eşimle 8 aydır evliyim, 2 aylık da hamileyim. Ondan önce de 3-4 senelik bir tanışma ve nişan dönemim oldu eşimle. Kendisi çok iyi, merhametli bir insandır. Onu gerçekten seviyorum fakat büyük bir sorunum var : eşimin ailesi. Kayınvalide ve kaynanam vefat etmişler fakat abileri ablaları ile aram çok iyi değil. Hem ailemle tanışmalarında hem nişanda hem düğünde komple bir problem yaşattılar bana. Onları hiç affedemiyorum. İlk tanışmalarında annem o kadar hazırlık yapmalarına rağmen dışarıdan yemek yiyip gelmişlerdi; yemeklerini yedikten sonra tabaklarını bile kaldırmamışlardı. Annem onlardan yaşça büyük olmasına rağmen onlara hizmet etti durdu. Annemgil onlar rahat olsunlar diye onlara bir pansiyon ayarladı fakat bunda da sıkıntı çıkardılar. Sanki problem annemgildeymiş gibi davrandılar. Tüm altın ve diğer alınabilecek her şeyi eşime yüklediler. Eşimle o zaman beraber dışarı çıktığımızda zırt pırt arayıp durdular. Nişanda da aile arasında bir söz keselim dediğimizde bile dışarıdan bir sürü insan eve getirdiler, eve dışarıdan geldikleri ayakkabılarla girdiler. Tüm temizliği yine anneme bıraktılar. Söz çiçeği, çikolatasının parasını hep eşime yıktılar. Evin içinde o ayakkabılarıyla oyun oynadılar. Kınada kına malzemelerinin taşınmasında hiçkimse annemgile yardım dahi etmedi. Düğünde ailem o kadar uzun yoldan gelmelerine rağmen kalınacak yer işini yine eşime yaptırdılar. Düğünde yapılan tüm masraflar yine eşimin cebinden çıktı, zerre yardımları olmadı. Hatta düğün yemeği organizasyonu için dış çekimde birkaç kez eşimi aradılar. Her şeyle o ilgilendi. Evdeki hiçbir eşyamızı onlar almadı. Annem yine birçok eşya bize gönderdi, ama onlardan hiçbir şey görmedim. İlk yeni evimize taşındığımızda düğün öncesi onu da annemgil temizledi. İlk evi görmeye geldiklerinde elleri boş geldiler, oysa yakın arkadaşlarımız bile her geldiklerinde elleri dolu dolu geliyor. Düğüne gelen dayım eşimi biraz övdü diye eşimin ailesi tartışma çıkardı, eşimi sıkıştırdı. Eşim üniversiteyi benim yardımımla bitirdi diye abisi parayla sahte bir üniversiteye kayıt yaptırdı, şimdi ortalıkta üniversite mezunuyum diye dolaşıyor. Annem babam çalışıyor, kalburüstüler diye ailemi hiç çekemiyorlar. Kınada kadınlar açık giyindi etti diye eşimin kınayı hiç beğenmediğini aileme söylemişler. Evlendikten sonra benimle ilgili hiç evde yemek pişmiyor etmiyor diye laf çıkarmışlar, çalıştığım yerde hep bunu söylüyordu herkes; herkese dedikodumu yapmışlar. Tüm bunlar neticesinde ne ben ne de ailem eşimin ailesini sevmiyoruz. Şimdi çocuğumuz olacak, eşim de yok işte ailemi sevmiyorsun yok abime ablama gidelim demiyorsun; bak seni ne kadar çok seviyorlar, onların günahını alıyorsun falan filan diye bana söyleniyor. Ben kavga büyümesin diye uzatmamaya çalışıyorum. Gerçekten bazen boşanma aşamasına geliyoruz. Çocuk olunca çocuğumuza onlar bakarlar falan diyor. İyi davranıyorlar ama bana samimi gelmiyor bütün bu olanlardan sonra. Ben onun için sevmediğim, bunaldığım bir şehirde yıllarımı harcıyorum. Ama beni bazen çok üzüyor, beni anlamıyormuş gibi geliyor. Hep dua ediyorum inşallah çocuktan sonra bazı gerçekleri görür ve onlardan uzaklaşır diye. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum çünkü.