- 7 Kasım 2023
- 1.656
- 2.742
- 40
-
- Konu Sahibi zeynep_ neva
- #81
Anneniz kaynaklı olabilir... Psikolog ile görüşmek rahatlatır...
Ya çok saçma gelir belki de doğal taş bileklikler var. İşe yarıyor
Anneniz kaynaklı olabilir... Psikolog ile görüşmek rahatlatır...Doğru haklısınız. Annemle de aram iyi değil evlendim evleneli sebepsiz yere ne arıyor ne soruyor. Zaten uzak şehirdeyim kendimi tüm yükün altında gibi hissediyorum. Bi şey sormak istiyorum telefon açıp soramıyorum. Hep kendim debeleniyorum çok yoruluyorum.
En iyi erkek bile (istisnalar hariç) bir kadın gibi ev işi / çocuk sorumluluğunu tamamıyla yüklenmiyor. Benim eşim yardımcıdır, yemeği de , ev işini de (temizlik vb) güzel yapar ama gene de benim kadar sahiplenmez. Çünkü o şekilde yetiştirilmiyorlar, "evet yardım ederim ama sorumluluk sende"Ev işini benim önemsediğim kadar önemsemiyor . Mesela çamaşırlar katlanmadan durabilir sorun değil onun için
Benim de aklıma o geldi.Yani aklıma bir şeyler geliyor ama yasak galiba konuşmak böyle şeyleri. Psikolojik açıdan düşünmeye çalışacağım o yüzden. Sizi rahatsız eden şey ne peki? Gerçekten eşiniz rahatsız edici davranıyor olabilir mi böyle bir durum da var
Konu yine eş de bitiyor. Ev işi size biraz ağır gelmiş. Ağır gelen kişiden beklentiye fazla girmek saçma.Her şeyin çözümü var yeter ki çözüm odaklı insanlarla birlikte olalım. Ben hem sizin hem de eşinizin farklı handikapları olduğunu düşünüyorum. Her ikiniz de kriz anını yönetemiyorsunuz.Evime ilk kez gelecekler ve uzak şehirden. Eltim, eşi, görümcem kaynanam kayınbabam hepsi kaç saatlik yoldan gelecekler. Biz aramayız öyle diyorlar ama bi makarna da yapıp veremem ki. Eşim de ağır misafir şöyle böyle dedikçe iyice strese girdim. Ta nerden ablasını erkenden getirttiriyor yemeğe yardım et diye ben nasıl stres olmayım
ya kiyamam yeni evvlisin daha suan sevgililik huylariyla evlilik catismasi olabilir zamanla duzene girer birak en kotu gunun oyle olsunArkadaşlar merhaba. 3 aylık evliyim. Eşim de ben de çalışıyoruz. Eşimi çok seviyorum ben işteyken ya da o işteyken çok özlüyorum. Ama eve gelince ya da bir araya gelince ne oluyor bilmiyorum hiç anlaşamıyorum her hareketi benim sinirime gidiyor, zıtlaşıyorum sürekli. Ve bu döngü bu şekilde devam ediyor. Hata sıkıntı kimde bilmiyorum ama bu durum beni çok üzüyor. Ne yapmamı önerirsiniz sizce sebep ne olabilir?
Nereye kadar katlanmacak ? Her yıkamadan sonra oraya buraya savuralim. Öyle olunca ne yapacak?Ev işini benim önemsediğim kadar önemsemiyor . Mesela çamaşırlar katlanmadan durabilir sorun değil onun için
zamanla birbirinizin ruh halini alacaksiniz daha cok baskalasim gecireceksiniz ofkelenebilirsin bu normal ama kavga ederseniz eger unutulmayacak geri donusu olmayan sozlerle birbirinizi kirmayin yeterli sabirli olun ilk yil tanima evresidrEşim illa yardım etmeye çalışıyor ama bilmiyorum dediğiniz gibi özellikle yemek iş yaptığım günler daha gergin oluyorum sanki. Atamadığım geçmeyen bi sinirim var sürekli
Sen iş yapmak istemiyorsun. Çünkü insanın sevdiğine çay koyması yük gelmez. Ya da çalışma hayatını bırakacaksın. Bırakacak düzeleceksen ne âlâ. Yok ben bırakamam diyorsan şu davranislar hiç normal değil. Sonra da adamdan baş okşaması bekleme.İnanın hiç bilmiyorum. Mesela yanıma gel diyor sen gel diyip zıtlaşıyorum. Çayı neden buraya getirmedin diyor canım öyle istedi diyorum. Yani böyle söylediği her şeye zıt cevaplar veriyorum sürekli uzaktayken özlüyorum ama yan yana gelince tahammülüm olmuyor
Hiç ilgisi yok. Sevdiğim insana da iş yapmayı sevmem mesela ben. Herkes o kadar domestik olmuyor.Sen iş yapmak istemiyorsun. Çünkü insanın sevdiğine çay koyması yük gelmez. Ya da çalışma hayatını bırakacaksın. Bırakacak düzeleceksen ne âlâ. Yok ben bırakamam diyorsan şu davranislar hiç normal değil. Sonra da adamdan baş okşaması bekleme.
Size göre iş olabilir. Kimisine göre iş olarak görünmez. Çok yorgun bir insana ben çay koyarım. Karşı taraftaki insanın kendi durumunuza göre haline bağlı. Ben rahatsam o yorgunsa kalkıp sen çay koy demem. Tamamen iki kişinin durumuna bağlı. Burada eşi haftanın her günü çalışan biri kendisi ise nöbetli çalışan biri. Nöbetli çalışanların boş günleri oluyor. O günler de işini rahatca yapabilir. Koşturmasına gerek yok. Zaten eşi de beklentide olan biri değilmiş. Her işin bir çözümü vardır. Yeter ki kişi istesin. Yanıma gel diyen adama da ters cevap verip sen gel demek de çok saçma. O zaman sevgi nasıl oluşacak? Bugün o gelir yarın sen gidersin.Hiç ilgisi yok. Sevdiğim insana da iş yapmayı sevmem mesela ben. Herkes o kadar domestik olmuyor.
Neye göre kime göre? Eşinizi en iyi siz bilirsiniz. Size sorun çıkaran, üzen, hizmetçi gözüyle bakan biri değilse kendinizi ezdirmemeyi adamı ezerek mi tatmin olacaksınız.Ya evet aslında annem de hep babama diklenirdi. Nişanlılık döneminde tek tavsiyesi sakın kendini ezdirme oldu. Onun etkisi mi bilmiyorum
Daha cicim aylarındasınız.Bence sorun evlilik kavramını oturtamamışsınız. İlk aylarda genelde İşteyken halen daha flört eder gibi ilişki devam ediyor. Yazışmalar aramalar falan. Akşam eve gittiginizde ise o dışarda görüştüğünüz adam değil pijaması eşofmanı ile evde gezen bir eş. Evlenmeden önce evinde olan alışkanlıkları davranışlarını hali ile yeni görüyorsunuz bunların size uymaması çok normal. İşte bu evlilik dediğim şeyin ta kendisiArkadaşlar merhaba. 3 aylık evliyim. Eşim de ben de çalışıyoruz. Eşimi çok seviyorum ben işteyken ya da o işteyken çok özlüyorum. Ama eve gelince ya da bir araya gelince ne oluyor bilmiyorum hiç anlaşamıyorum her hareketi benim sinirime gidiyor, zıtlaşıyorum sürekli. Ve bu döngü bu şekilde devam ediyor. Hata sıkıntı kimde bilmiyorum ama bu durum beni çok üzüyor. Ne yapmamı önerirsiniz sizce sebep ne olabilir?
işte bazı insanlar istemez. Ben istemem ve kocamı da çok severim. Ama tembel biriyim, kalkıp çay koymayı sevmiyorum. Sevgi öyle bir şey değil.Size göre iş olabilir. Kimisine göre iş olarak görünmez. Çok yorgun bir insana ben çay koyarım. Karşı taraftaki insanın kendi durumunuza göre haline bağlı. Ben rahatsam o yorgunsa kalkıp sen çay koy demem. Tamamen iki kişinin durumuna bağlı. Burada eşi haftanın her günü çalışan biri kendisi ise nöbetli çalışan biri. Nöbetli çalışanların boş günleri oluyor. O günler de işini rahatca yapabilir. Koşturmasına gerek yok. Zaten eşi de beklentide olan biri değilmiş. Her işin bir çözümü vardır. Yeter ki kişi istesin. Yanıma gel diyen adama da ters cevap verip sen gel demek de çok saçma. O zaman sevgi nasıl oluşacak? Bugün o gelir yarın sen gidersin.
SevişinArkadaşlar merhaba. 3 aylık evliyim. Eşim de ben de çalışıyoruz. Eşimi çok seviyorum ben işteyken ya da o işteyken çok özlüyorum. Ama eve gelince ya da bir araya gelince ne oluyor bilmiyorum hiç anlaşamıyorum her hareketi benim sinirime gidiyor, zıtlaşıyorum sürekli. Ve bu döngü bu şekilde devam ediyor. Hata sıkıntı kimde bilmiyorum ama bu durum beni çok üzüyor. Ne yapmamı önerirsiniz sizce sebep ne olabilir?