öncelikle karşımızdaki hemcinsimiz,evet yaptıklarının doğru olmadığının da farkında,neden ısrarla onu yargılıyor ve kınıyorsunuz?yaşadığı herşeyi kadınlık gururunu çiğneyerek buraya yazdığına göre gerçekten zorda kalmış olmalı.olan olmuş artık bundan sonra ayıplayıp,etiket vurmanın ne mantığı var?
arkadaşım öncelikle anladığım kadarıyla eğitimli birisiniz,eşimle aramızda seviye farklılığı vardı demişsiniz sanırım.yani iş güç bulabilecek kapasitede bi insansınız.öncelikle kendinize yeni bir iş bulmaya çalışın.eğer gerçekten samimi görüşümü sorarsanız,eski patronunuzla görüşmeyin.sizin bi anlık boşluğunuzdan faydalanmış.evet erkekler her zaman böyledir,her durumdan rant sağlamaya bakarlar ne yazık ki.biz kızlar her daim sevgi açlığı hissettiğimiz için balıklama atlarız böyle durumlara.
eşinizi de sevmediğinizi anlıyorum zaten..bence kendinize bu hayatı zindan etmeyin.yeni bi hayat kurun.önceki hataları yapmadığınız.bu kısır döngüden kurtulun.evet burdan yazması kolay görünebilir ama sonraki hayatınızda mutlu olmanız için şimdi bazı fedakarlıklar yapmak zorundasınız.
en azından çocuğunuz yok,ya olsaydı? o da bu debdebe içinde perişan olacaktı.eğer pişman olduğunuz halde yine aynı hataları yapmaya devam ederseniz o zaman o siz olmazsınız.bu hayat sizin olmaz.her değişik mekanda farklı bir kadın olursunuz.örneğin eski patronunuzun yanındayken yuva yıkan kadın,eşinizin yanında istenmeyen horlanan kadın,kayınvalidenizin yanında istenmeyen gelin. bunu yaşamak zorunda değilsiniz...