Eşimden Boşanmalı mıyım?

damla4055 .!.:

Evet benim annem yıllardır babamdan eziyet çeker. Bende çocukluğumdan beri hep annemi koruyan taraftım. Fakat korumayı sadece babamın kızacağı şeyleri ortadan kaldırarak babamın peşinden koşarak becerebildim. Annemi o evden kurtaramadım ki annemde zaten kurtulmak istemiyor. Alışmış. Diğer çocukları evli ama halaa onları düşünüyor millet ne der o çocuklara da laf gelir vs vs. Bende herşeylerine yetişmeye çalıştığım gibi eşimede babamın istediği yönde şekil vermeye çalıştım. Babama şunu yap babamın yanında böyle ol hep bu baskılar. Eşimin bana dediği şey yıllardır sustum babana saygısızlık yapmadım şehir değiştirdim sırf uzaklaşalım diye 800 km öteden daha durdurmuyorlar bende bi babayım bende kocayım neden onların istediğini yapıyorum düğüne gitmem demedim gidince arkadaşta orda burda kalcam demedim kalacağım yer senin anneannen gildi anlayış gösterebilirdiniz ama sen evi terkettin bende babana msj attım saydırdım diyor şimdi üzülme diye özür de dilerim gerekirse ama hiç kimsenin yüzünü görmek istemiyorum artık diyor

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

Bir de bunu üstüne gün boyu kapalı evde çocukla eşimi beklerken cuma günü tatil ve eşim yeni tanıştığı biriyle balığa gitme planı yaptı. Bişey dememek için dişimi nasıl sıkıyorum anlatamam

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

Yani öyle desem bişey demez sanırım ama tabi bir kavgada önüme gelir benimde yalnız zamanım yok balık planı yaptım onda bile bırakmadın diye. Bazen diyorum o öyle yapınca bende kendim bi plan yapayım diye ama çocuk bende kaldığı için ben perişan oğluyorum 4 yaşında bir oğlum var

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

Geçmişini bu yüzden söyledim. Ben düşünemedim ama dışardan bakınca çok muhtemel şeyler. Benimle başladığında yada ilk senemizde yoktu fakat olumsuzluklar baskılar onu bu yöne itti. Şuan kullanda anlardım heralde 3 yıldır görmedim

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

Eşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

evet haklısınız eşimle bireysel sorun yok aslında ama ailemin yokluğunu her hissettiğimde ona düşman giibi bakıyorum çekip ailemin yanına gitsem dha mutlu olacakmışım gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

Vaktinizi alıyorum çok özür dilerim ama anlatacak kimsem yok o kadar doluyumki biyerden kendimi atasım geliyor

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

Evet benim annem yıllardır babamdan eziyet çeker. Bende çocukluğumdan beri hep annemi koruyan taraftım. Fakat korumayı sadece babamın kızacağı şeyleri ortadan kaldırarak babamın peşinden koşarak becerebildim. Annemi o evden kurtaramadım ki annemde zaten kurtulmak istemiyor. Alışmış. Diğer çocukları evli ama halaa onları düşünüyor millet ne der o çocuklara da laf gelir vs vs. Bende herşeylerine yetişmeye çalıştığım gibi eşimede babamın istediği yönde şekil vermeye çalıştım. Babama şunu yap babamın yanında böyle ol hep bu baskılar. Eşimin bana dediği şey yıllardır sustum babana saygısızlık yapmadım şehir değiştirdim sırf uzaklaşalım diye 800 km öteden daha durdurmuyorlar bende bi babayım bende kocayım neden onların istediğini yapıyorum düğüne gitmem demedim gidince arkadaşta orda burda kalcam demedim kalacağım yer senin anneannen gildi anlayış gösterebilirdiniz ama sen evi terkettin bende babana msj attım saydırdım diyor şimdi üzülme diye özür de dilerim gerekirse ama hiç kimsenin yüzünü görmek istemiyorum artık diyor

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

Eşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

Eşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?

Genişletmek için tıkla...

damla4055 .!.:

Eşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?

Genişletmek için tıkla...