Eşimden Boşanmalı mıyım?

damla4055

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Ocak 2018
59
-11
28
Eşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?
 
Eşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?
İlgisiz bir babası olan çocuk " babasız büyümesin" diye mutsuz bir evde mi buyuyecek ?
 
Ama delikli kondom
Prezevatif. Boşalma olunca penis küçülürde çıkarırken prezervatif içinde kalır onu çıkarmaya çalışırken nokta kadar sıvı kaçsa hamilelik olabilir ya hani. İhtimaller vardır hani olmaz dediğiniz olur ya. Daha açıklayımmı? Onca msjdan buna mı takıldınız? Fazedinki biliçli çocuk yaptım seviyodum aşıktım nasıl 3 ayda evlenmek gibi deli cesareti geldiyse bunu da öyle yaptım. Farzedinki kafamı taşlara vuruyorum. İçiniz soğudu mu? Linç etmek gibi görev mi edindiniz? Benim sorum bunca sıkıntının üstesinden bir şekilde gelinmiş son 2 yıllık sıkıntım bu ben ne yapayım? Aklınız varsa verin alayım yoksa kendinize meşgale aramayın.
 
Konuyu anlatırken eşinizi gömüp ailenize tek laf etmemeniz sizin de bakış açınızda problem olduğunu düşündürüyor. Babanızın saçma sapan tavırlarına karşı tek bir sözünüz eşinizi savunan bir hareketiniz olmamış
Aslına bakarsanız eşimin iyi yönlerini çoğunlukla yazmışım gibi düşünüyorum. Ama evet eşime ailemle hep iyi olması konusunda çok baskı yaptım. Babamın karşısjna geçipte tek laf edemedim çünkü o çocukluğumuzdan beri korktuğumuz bir baba figürüydü. Yanlış evet ama ağız açamıyoruz ona. Annem 30 yıldır çekiyor. Ama tabi eşimin yaptıkları hesap açmalar uyuşturucya bulaşmalar ve babama küfürlerde tutulur değil. Tek tutar dalım şu bu adam zaten travmalı büyümüş. Evlenip kalıba sığdırılmaya çalışılması ağır geldi ve yanlış yaptı. Fakat 2-3 senedir baştaki yanlışlar kalmadı. Ama ilgi bitti
 
Prezevatif. Boşalma olunca penis küçülürde çıkarırken prezervatif içinde kalır onu çıkarmaya çalışırken nokta kadar sıvı kaçsa hamilelik olabilir ya hani. İhtimaller vardır hani olmaz dediğiniz olur ya. Daha açıklayımmı? Onca msjdan buna mı takıldınız? Fazedinki biliçli çocuk yaptım seviyodum aşıktım nasıl 3 ayda evlenmek gibi deli cesareti geldiyse bunu da öyle yaptım. Farzedinki kafamı taşlara vuruyorum. İçiniz soğudu mu? Linç etmek gibi görev mi edindiniz? Benim sorum bunca sıkıntının üstesinden bir şekilde gelinmiş son 2 yıllık sıkıntım bu ben ne yapayım? Aklınız varsa verin alayım yoksa kendinize meşgale aramayın.
Atanmış ogretmensiniz ailenizin ağzının içine bakiyorsun. Onca şeyi yaşayıp yaşayıp baban dön diyince dönüyorsun. Çözümün ne olduğu çok açık belli değil mi ? Çocuk baba mi biliyor da çocuk bahanesini sunuyorsunuz ? İlgisiz bir babadan da mutlu bir annesi olsun bari. Ha diyorsanız eşim deli bosanirsam öldürür o ayrı. Ama ailenize çok da ihtiyacınız yok. Maaşınız var arkanızda olurlarsa ne güzel olmazlarsa da muhtaç değilsiniz yani.
 
Prezevatif. Boşalma olunca penis küçülürde çıkarırken prezervatif içinde kalır onu çıkarmaya çalışırken nokta kadar sıvı kaçsa hamilelik olabilir ya hani. İhtimaller vardır hani olmaz dediğiniz olur ya. Daha açıklayımmı? Onca msjdan buna mı takıldınız? Fazedinki biliçli çocuk yaptım seviyodum aşıktım nasıl 3 ayda evlenmek gibi deli cesareti geldiyse bunu da öyle yaptım. Farzedinki kafamı taşlara vuruyorum. İçiniz soğudu mu? Linç etmek gibi görev mi edindiniz? Benim sorum bunca sıkıntının üstesinden bir şekilde gelinmiş son 2 yıllık sıkıntım bu ben ne yapayım? Aklınız varsa verin alayım yoksa kendinize meşgale aramayın.
Yahu arkadasim neden dogurdun mu dedik?
Pekala 3aylik tanismada evlendik ilk aydan hamile kaldim yazabilirdin
Parantez icinde korunurken oldu demenin mantigi nedir o zaman?
 
Eşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?
Şimdi bu kızlarla konuşma, instagram açma kısmını hiç konuşmayacağım, affetmişsiniz ki dönmüşsünüz adama.

Adamın kolay bir ergenliği olmamış, sonra bir aileyi, aile bellemiş, ailedeki herkes onu ezmiş.

Sonra adam maddi olarak ezdiniz diye, kendini burada göstermek istemiş. Onu da beğenmiyorsunuz. Üstelik adam kazandığı para ile gezip tozmuyor, gene getirip elinize sayıyor.

Babanız eşinize ağır sözler söylüyor, kardeşinizin eşi ayrı saydırıyor. Adam hep içine atmış. Çıkışı uzaklaşmak da bulmuş, ama siz yalnız kaldınız diye adam gene suçlu olmuş. Adam sürekli kendisini ezen geniş aileden bıkıp, sadece sizinle bir çekirdek aile olmak istemiş. Adam illa babanınız gönlünü yapmak zorunda mı, bence değil.

Ben anlamadım, adamın neden yüzü gülsün? Yani eleştirmekten veya hor görmekten başka ne veriyorsunuz bu adama ( en başataki maddi yardımı geçiyorum, bunu durumu olan herkes çocuğuna yapıyor ) Biraz da onları anlatın isterseniz. Çocuğuna bir şeyler sağlasa da gene de her hareketini eleştiren, aşağılayan aileler var ya, sanki sizin aileniz ve ne yazık ki siz de eşinize böyle davranmış ve adamı kendisi için bile değersizleştirmiş gibisiniz.

Sonuçta boşanmak istiyorsanız da kimse size laf edemez. Ama sadece karşındakini suçlamaya da gerek yok.
 
Atanmış ogretmensiniz ailenizin ağzının içine bakiyorsun. Onca şeyi yaşayıp yaşayıp baban dön diyince dönüyorsun. Çözümün ne olduğu çok açık belli değil mi ? Çocuk baba mi biliyor da çocuk bahanesini sunuyorsunuz ? İlgisiz bir babadan da mutlu bir annesi olsun bari. Ha diyorsanız eşim deli bosanirsam öldürür o ayrı. Ama ailenize çok da ihtiyacınız yok. Maaşınız var arkanızda olurlarsa ne güzel olmazlarsa da muhtaç değilsiniz yani.
Sizin algılarınız kapalı sanırım siz okuduğunuzu anlamıyor musunuz? Eşimin suçları var fakat bizim de ona yaşattığımız bir ton baskı var karşılıklı yani. Bunları yazmamdaki amaç hangi tarafın suçu daha ağır evlilik kurtarılırmı biter mi allah aşkına siz yorum yapmayın ya.
 
X