Orantılı tutum ne olabilirdi peki? Ne yapilabilirdi? Daha önceki seferlerde oturup konuştuk, bunun olması gereken bir eylem olduğunu anlattım. Evet belki daha önce bir daha unutursan gidemezsin uyarısında bulunsam iyi olabilirdi belki. Ama gerçekten ne yapacağımı şaşırıyorum. Bazen diyorum ki Allah korusun hayat bu ben geleceğe hazırlamaya çalışırken ömrü yetmezse buna pişman olurum diye düşünüyorum. Ama diğer yandanda rabbim hayırlı sağlıklı uzun ömür versin gelecekte net bir birey olsun üzülmesin istiyorum. Ne garip bir denge çabasıKağıdı unutma cezası olarak geziden mahrum bırakmak orantısız bir ceza. Ben anne olarak oğluma böyle bir ceza veremem. Beslenme çantası da aynı şekilde. Zararı faydasından çok daha fazla.
Normal bir iş yerinde çocuğunuzu cezalandırmak amacıyla okul gezisine yollamadığınızda, çocuğunuzu iş yerinize götüremezsiniz. Çocuğunuzu kendi okulunuza götürerek ona ne kadar zarar verdiğinizin farkında da değilsiniz. Gün boyunca alaycı bakışlar ve fısıltılara maruz kalacak. X hoca çocuğunu getirmiş vb gibi gibi.Daha önce de okula gitmediğinde yanımda geldiği oldu. Benle dersi dinliyor bir kaç saat hatta katıldığı da oluyor ki lisedeyim ben. Sonra basket oynuyor kutuphanede verdiğim ödevleri yapıyor ya da öğretmenler odasında birşeyler yiyor. Çıkışta da bir plan yapip birlikte vakit geçiriyoruz. Sıkılmıyor ama odevlendirilmis olduğu için mutsuz oluyor. Arkadaşlarım da gitmedi ama ödev de yapmıyor diyor. O arkadaşlarının ailesinin tercihi bu da bizim tercihimiz diyorum.
Kuralları ben koymuyorum. Çöp olan beslenme kutusu olmamalı evrensel bir kural ya da başka konularda aile kurallarimiz konuşularak karara bağlanıyor ve haliyle uyum bekleniyor. Öz disiplini olsun istiyorum. Bunu onun kötülüğü için de istemiyorum ki. Uysal olmasını da beklemiyorum. İstekleri benim için çok kıymetli. Ama kuralsiz bir hayat onu ilerde mutlu olmayacağı bir hayata götürmez miBeslenme çantası olayını anlamadım. Çöpleri beslenme çantasına koyuyor diye ertesi günün yiyeceklerinin yanında bir gün önceki kokan ve bakteri üretme olasılığı olan çöpleri ile birlikte mi gonderdinizeşinizi bilmiyorum ama siz bence fazlaca kuralcisiniz. Ne olacak yani öyle gelse dünyanın sonu değil ya... Siz sanki istiyorsunuz ki her dediğiniz hep olsun, her kurali siz koyun ve çocuğunuz uysun falan. Ergenlikte çok zorlanırsınız. Çok uysal bir cocugunuz yoksa ciddi catismalar yaşayacaksiniz gibi duruyor..o zaman geldiğinde oğlum neden böyle oldu demeyin. Bence babanın bağırması bile daha kolay tolere edilebilir gibi geldi bana kusura bakmayın.
Buna katılmıyorum. Çünkü hayatta yaptigi hatalari anlattigi ilk cogunlukla da tek kisiyim. Bazen tutum bile değiştirmiyor benle paylasmis olmasını destekliyorum. Merhametsiz değilim bence ya.)ayrıca ilerde böyle bir eğitimle merhamet beklemeyin. Annelik hani bir tık merhamet göstermektir ya . Çocuk hata yapınca bunu gizleyebilecek yaşa gelecek . Bu kadar net kararlar alınca sizler çocuk inanıyormusunuz ki çocuk gelsin size hatalarını anlatsın? Evde öğretmen değil bir anne olmak daha makul. Karşınızdaki sadece 9 yaşında bir çocuk .
Tabiki kural sinir konusunda haklısınız. Ama bunu fazlaca yaparsanız hem size hem oglunuza zarar. Normal hayatta da hep böyle olabilir misiniz? Yani işyerinde de hep bir rutin düzen ve kurallara bağlı kalma gibi bir durumunuz var mı? Konu çocuğunuzu egitmekten öte kişilik özelliğiniz olabilir mi?Kuralları ben koymuyorum. Çöp olan beslenme kutusu olmamalı evrensel bir kural ya da başka konularda aile kurallarimiz konuşularak karara bağlanıyor ve haliyle uyum bekleniyor. Öz disiplini olsun istiyorum. Bunu onun kötülüğü için de istemiyorum ki. Uysal olmasını da beklemiyorum. İstekleri benim için çok kıymetli. Ama kuralsiz bir hayat onu ilerde mutlu olmayacağı bir hayata götürmez mi
3 yasindalar. Elimden geldigince ilgileniyorum. Hatta bunun için çok da cabaliyorum. Ona özel vakitler ayırıp kardeslerinin müdahil olmasına izin vermiyorum. Şu an abinizle vakit geçiriyorum diyorum. Ama tabiki bir çocuk gibi olmuyor üç çocuk.Çocuk belki de sizden ilgi görmek istiyor. İkiz kardeşleri kaç yaşında şu an ? 3.5- 4 ?
Siz mantığınız ve duygularınız arasında kalmışsınız, eşinizi de günah keçisi seçmeye çalışıyorsunuz gibi geldi bana.Kafam karışık işte bu konuda. İyi polis kötü polis olması gerekmiyor mu?Ben bu olayda kötü polis olmuşum. O da iyi polis olsun istiyorum. Olmuyor haksız mıyım yani. Çocuk kendi basina odasinda mutsuz mutsuz kaldı öyle.
Safını degistirmesin sadece benim haklı oluşumu daha şefkatle ifade etsin istedim aslında.Benim çocuğum yok ama açıkçası meraktan okudum yorumları. Ben bu "orantısız ceza olmuş ne var ki gitse geziye, destek olun o yaşta olur böyle" kısmının denenmiş ve başarısız olmuş kısmında tecrübeliyim kardeşimden. Sabah bi çıktı alın ne var zor mu diyenlerin bu sorumsuzluk ve bilinç kazanma kısmında tavsiyeleri nedir merak ettim. Çünkü ortada farklı bir öneri de göremedim ve gerçek merak ediyorum. Ailem böyle baştan sorumsuzluklara sizin gibi davransa kardeşim de böyle olmaz mıydı acaba diye düşündüm.
Bana gelecek olursak ben de böyle bir tepki verirdim, ama eşimden iyi polis olmasını değil aksine aynı safta yer almayı isterdim.
Çocukta dikkat dağınıklığı teşhisi varmış ama.. eğer öyle bir durum varsa ceza değil tedavi uygulanmalı... Çocuk bilinçli yapmıyor yada sorumsuzluktan olmayabilir yani. Cezadan öte davranış kazandırma teknikleri var. Psikolog arkadaşlar daha iyi bilir. Davranış panoları yapılır. Gerekli durumda ödüllendirilir vs... Ceza pek tercih edilmemeye çalışılır yada en son raddede tercih edilir . Çocuk eğitiminde önce olumlu davranış geliştirme yöntemleri uygulanırBenim çocuğum yok ama açıkçası meraktan okudum yorumları. Ben bu "orantısız ceza olmuş ne var ki gitse geziye, destek olun o yaşta olur böyle" kısmının denenmiş ve başarısız olmuş kısmında tecrübeliyim kardeşimden. Sabah bi çıktı alın ne var zor mu diyenlerin bu sorumsuzluk ve bilinç kazanma kısmında tavsiyeleri nedir merak ettim. Çünkü ortada farklı bir öneri de göremedim ve gerçek merak ediyorum. Ailem böyle baştan sorumsuzluklara sizin gibi davransa kardeşim de böyle olmaz mıydı acaba diye düşündüm.
Bana gelecek olursak ben de böyle bir tepki verirdim, ama eşimden iyi polis olmasını değil aksine aynı safta yer almayı isterdim.
Yok yok ayrı bir poşette yiyecek koydum ama çok detaylı koymadım. Aç bırakmadım. Gezi olayı sizde de net olmadı demiGezi olayında ben de kararsızım.
Ama beslenme olayınızı yanlış buldum Monoceto. Neden mi?
Yemek koymadan çöplerle gönderdiyseniz, çocuk aç kaldı demektir. Bu doğru değil bence ya. Ben fiziki cezaları doğru bulmuyorum.
İki türlü ceza vardır, ya sevdiği bir şeyden mahrum bırakırsınız ya da hoş olmayana maruz bırakırsınız. Bu olay ikinciye giriyor, ben tasvip etmiyorum.
Çok cahilce yorumlar yapılmış, polemiğe girmemek için alıntılamıyorum. Böyle devamlı unutan çocuk anneyi canından bezdirir onu da yaşamayan bilmez.9.5 yaşındaysa ilkokulu bitirmesine ramak kalmış küçük değil ki… İnsanlar ne rahat yorumlar yapmışlar hayret ettim. Ben tahsil veya tecrübe etmediğim konularda yorum yapmıyorum hiçbir zaman. Çünkü bilmediğim konuda ahkam kesememBenim çocuğum yok ama açıkçası meraktan okudum yorumları. Ben bu "orantısız ceza olmuş ne var ki gitse geziye, destek olun o yaşta olur böyle" kısmının denenmiş ve başarısız olmuş kısmında tecrübeliyim kardeşimden. Sabah bi çıktı alın ne var zor mu diyenlerin bu sorumsuzluk ve bilinç kazanma kısmında tavsiyeleri nedir merak ettim. Çünkü ortada farklı bir öneri de göremedim ve gerçek merak ediyorum. Ailem böyle baştan sorumsuzluklara sizin gibi davransa kardeşim de böyle olmaz mıydı acaba diye düşündüm.
Bana gelecek olursak ben de böyle bir tepki verirdim, ama eşimden iyi polis olmasını değil aksine aynı safta yer almayı isterdim.
Yahu sorun şu; haklı değilsiniz. Haklı çıkmaya çalışan bir annesiniz. Oğlunuz da tarifsiz yaralar açmak mı niyetiniz ?Safını degistirmesin sadece benim haklı oluşumu daha şefkatle ifade etsin istedim aslında.Ben de öneri istiyorum. Bu değilse ne? Her seferinde idare edemem ki. Hayat böyle değil.
Olabilir eşime yüklenmiş olabilirim haklısınız bu konuda sanirim.. bir sağlık durumu olsa başka olaylarda da sıkça sorun yaşardık ki olduğu dönemler oldu terapi aldığımız ve vitamin desteği kullandığımız... Bu kez öyle değil. Tekrarlı ve uyardigim bir olayda ceza da değil bir tutum geliştirdim bu şekilde. Ama içime yüzde yüz sindi diyemiyorum işte. Çok üzüldü çünkü. Kimseye bırakmam ya tv başında vakit geçirecek tüm gün. Bunu istemiyorum.Siz mantığınız ve duygularınız arasında kalmışsınız, eşinizi de günah keçisi seçmeye çalışıyorsunuz gibi geldi bana.
Ben çocuklarda tekrarlayan yanlış, unutkanlıklarda nasil adlandirirsak artik, bir sağlık sorunun neticesi değilse bu, yaptığının sonucunu yaşamasından yanayım ve bunu da ceza olarak görmüyorun.
Bu dilekçe daha önce defalarca olduysa, yaptığınız yanlış değil ama oğlunuzun sizinle okula gelip sonrasında ders yapmasına gerek yok, bırakabileceginiz bir yakınınız varsa eğer.