Eşim ve oğlum arasında kalıyorum

Ben de ceza verdiğini düşünmüyorum asla. Ona da söyledim. Ben sana kızmıyorum sadece olanin karşılığını söylüyorum. Geziye gitmek için izin dilekçesine ihtiyacin var ve bir dilekcen eksik o yuzden dilekçesi eksik olan geziye gidemiyorsun diyorum dedim. Neler neler yasadik da yarası derin olmadı bir geziden ders çıkarır diye umut ederek bu tavrı takındım. Yoksa defalarca olduğu gibi dilekçeyi elle yazabilir ya da evde unuttuğu dilekçeyi öğretmene mesajla yolladığım şekliyle devam edebilirdim. Nereye kadar? Hangi olaylarda...
 
O yaşlarda sorumluluk kazandırmak gerekli kendi düzenini olması gereken şekilde sağlamayı öğrenmeli kirli kıyafetini kirli sepetine, yemek yediği tabağını mutfağa götürmeyi,çöpünü dökmeyi,eşyalarına sahip çıkmayı vs bilmeli bunun içinde uyarıların ardından hala uygulama yoksa yaptırım olmalı eşiniz iyi polis değil ama sizin yaptığınızın söylediğinizin doğru olduğunu savunan konuşma yapmalı,hatasını tekrar etmemek üzere özürle geliyorsa cocuk geri çevrilmemeli son şans verilmeli verilirkende uyarılmalı bu son şansın bu konuda unutma diyerek. Ve eşinizle rolleri arada değişmelisiniz. Ardını toplayan birileri olduğu sürece sorumluluk almaz tabikide öğretilmeli kızda olsa erkekte olsa.
 
İzin verirsem annem bak ben bağırıp çağırıp tepki gösterince nasıl da donduye baglanmasindan da endişe ediyorum. Bu defa netligimi kaybederim. Aman ne zor işler ya

Kadınlar kulübünden de kesin bir karar çıkmamis oldu
 
Onun canını aşırı yakmayacak farklı bir yol bulabilirsiniz belki.. O geziye gidilmeyecek tavrınız bana göre doğru değil. Ne olursa olsun onun minicik kalbini kırmaya değmez, üstelik dehb teşhisi var diyorsunuz, bu çocuk bile isteye yapmıyor ki. Geri adım atın bence, ben çok geri adım attım yeri geldiğinde çocuğum küçükken, kızıp veya sorumluluğunu bilsin diye yasak vb koyup sonra ona kiyamayip geri adım attım. Doğru demiyorum ama ondan kıymetli değildi kurallar (Kuralin da önemlisi, önemsizi var bana göre. Gerçekten "hayır" denilecek şeyde esnekliğe zaten müsade etmem..) Zamanla sorumluluğunu almayı da, derslerini önemsemeyi de, çok keskin konularda "hayır" da durmayı da öğrendi..Bir anne kalbiyle söylüyorum, onu o geziden mahrum etmeye değmez, zamanla siz zaten öğretirsiniz sorumluluklarını güzellikle.
 
Lisede de sorumsuz çok ogrenci görüyorum. Aile ile iletişime geçtiğimizde aman hocam ne olacak bir kez de böyle olsun idare ediverin tavrı olabiliyor. Ben idare edeyim senin çocuğun işe başladığında da ailesini arayıp çocuğunuz sorumluluğunu yerine getirmiyor denmeyecek ya da kimse e hadi idare edivereyim demeyecek diyorum. Bu akşam ki cikarimim bu kez eksik dilekceli geziye gondermemek ve eşime de bu yüzden yüklenmemek şeklinde oldu. Teşekkür ediyorum tüm yorumlar için
 
Bağırdığı için değil bağırmadan öncesinde özür dilerim anne yarın getircem söz gitmek istiyorum lütfen gibi konuşma yaptıysa o aşamada kabul edin son şansın diyin ağlayıp bağırıp sonrasında kabul etmeyin kesinlikle tabiki çözüm yolu olarak görmesin o davranışı
 

Mesela ben kendimden örnek vereyim: Böyle bir konuda belki geziyi iptal etmezdim ama tablet süresinden kisardim veya Cumartesi günü tablet bakma yasağı alırdı gibi, gibi. Bu başka birşey de olabilirdi, örnekler çoğaltılabilir..Ben aklıma gelen ilk örneği verdim..
 
Yani herkes kendi fikrine göre konuşuyor ama ben gerçekten burada bahsedilen "cocukla olayı oturup açıklamak, sevgi ile anlatmak, orantısız ceza vermemek" kısmından tecrübeliyim. Eğitimci ailem vardı, bu sorumsuzluk üstüne psikologlara da götürdüler kardesimi ki bundan 20 25 sene öncesinden bahsediyorum, büyük bir atılımdı yaygın değildi. Biz bir faydasını görmedik, sonucunun daha iyi olacağını iddia eden varsa kardesimi şöyle 1 haftaligina bi size göndermek isterim bakalım hala aynı fikirde mi olacaksınız hatta üniversitede bunlardan bir sürü vardı, hepiniz de bilirsiniz bu tipleri. Varsın bir geziye gitmesin ya ilerde öyle biri olacağına.
 
Çöp olayına neden bu kadar takıldınız anlamadım. Sonuçta o beslenme kutusu her akşam yıkanıyor içine en fazla süt kartonunu meyve çöpünü vs koyuyordur. Uyarırım ama çok da dünya sorunu haline getirmem.

Fazla kuralcısınız sorumluluk sahibi yapacağım diye katı oluyorsunuz bence. Yani çocuğa sorumluluk öğreteceksiniz diye çocukluk anılarından ediyorsunuz.
 
bence ceza verilmesinde bir sikinti yok aslinda ama onemli olan cocugun cezayi nasil algiladigi. mesela anne baba genelde cocuk ona inat yapiyor diye dusunur, ama aslinda cocugun bambaska dusuncesi var. gercekten cocukla iletisime gecmek ve yol gostermek en onemli sey
 
Pardon atlamışım, siz öğretmen misiniz?
 

bence sarkastik olmus, yani pasif agresif, bir yandan da sevgi notu.. boyle seyelr cocuklarin kafasini karistiriyor bence
 
Monoceto .!.:
Hah işte bunu yasamasin istiyorum. Ben bugün idare etsem, başkası idare etse sürekli böyle buyuse calisma hayatında da özel yasantisinda da kimse onu idare etmeyecek ki.. içim bir nebze rahatladı. Teşekkür ediyorum
Genişletmek için tıkla...
Aklıma geldi. Yıllar önce o zaman 20 yaşında bir tanıdık vardı. Ailesinin maddi durumu iyiymiş, bir dediği iki edilmemiş. Muhtemelen en iyi okullarda okumuştur. Başarısızlıkla hiç tanışmadan büyümüş. Sonuç? 20 yaşında mücadele nedir bilmeyen, en ufak başarısızlıkta depresyona giren biri olmuş.
 
Bilemeyiz tabiki burdan. doktora gittik destek alıyoruz yazilinca o şekilde yorumladım. detayını bilme şansım yok. En doğru yorumu tabiki o konuda uzman kişiler verebilir. Her ailenin dinamiği farklı burda da sınırlar sorulunca herkes kendine doğru gelen şekliyle yorumlamış. Ben de çok izin verici bir anne değilim ama çok keskin kurallarım da yok. Şu ana kadar tabiki belli başlı krizler bizde atlattık ama hiç evdeki kurallardan yana kötü bir dönüt almadim. Bizim dengemiz bu şekilde oturdu yani. konu sahibinin yazdığı şeyler benim kendi açımdan daha keskin bir kural koyucu gibi hissettirdi.ama üstte yazdığım gibi her ailenin de dinamiği farklı. Doğrudur yada yanlıştır demek bize düşmez.
 

Allah affetsin ama ben konu sahibesi ne kadar çabalarsa çabalasın bu çocuğun bu şekil bir yetişkin olacağını düşünüyorumSorumluluk sahibi olmak insanın mayasında var, müdaheleyle, yönlendirmeyle, terapiyle, eğitimle şunla bunla olmuyor insanın içinde varsa var, yoksa yok. O yüzden ben olsam bırakırdım bari geziye gitsin gönlü olsun.
 
Korkutma gece gece beni dediğin gibi olsa kimse kendini geliştiremez herkes olduğu haliyle kalirdi :) ben de sorumlulukları zaman icinde öğrenmiş biriyim. Çocuğumunda sorumluluk bilincini edinecegine inanıyorum. Yani inşallah
 
Yani zaten o kadar ılımlı yorum yapanların böyle çocuğu yok diye düşünüyorum. Yoksa insan sabrını zorlayan, yaslandiran bir yapısı var böyle sorumsuz çocukların. Yani ben hala biraz disiplinle kontrol edilebilir olacağını düşünüyorum, en azından denemeye değer. İşe yaramayacak yöntem ise belli benim açımdan herkesin kendi çocuğu valla denesinler, gelip yazsınlar bize de tecrübe olur.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Kumar bağımlısı eş
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
866
safi.naz
M
eski eşimin sevgilisi sebebiyle sinirden ağlayacak durumdayım
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
7K
UmayUmay0
Oğlumun terapistleri. Çok üzülüyorum
2 3 4
Yorumlar
73
Görüntüleme
4K
aysesum
eşim bahis oynadıgını para batırdığını söyledi
18 19 20
Yorumlar
394
Görüntüleme
18K
mirayaz
M
2 yaşındaki oğlum ve ben boşanmak isteyen eş
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
10K
mutluluksende
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…