Sizin ve bebeğiniz için üzüldüm.Ben de lohusayken kavgalar tırmanıyordu sizi anlıyorum.Bebek gelince evlilik aşırı yıpranıyor çiftler sakin insanlar değillerse.Eşimle çok severek evlendik evlenmeden önce çok iyiydi aileme ve bana çok saygılıydı hep bizimle vakit geçirmek isterdi ailemi çok severdi masallardaki gibi bir ilişkiydi resmen ama evlendiğimiz ilk günden bambaşka birine dönüştü dünyam alt üst olmuştu suratını asmaya başladı ben de sürekli evlendiğine pişman mısın diyordum ama hayır diyordu başkalarının yanında gülüyordu benim yanımda gülmüyordu arada gülerdi beni kısıtlamaya çalışıyordu işe girmeme karışıyordu girme benim param ikimize de yeter diyordu arkadaşlarımdan soyutlamaya başlamıştı bana bi kredi kartı vermişti markette kalıp duruyordum sürekli ve markete çıkarken artık kartta para var mı diye sormak zorunda kalıyordum kaç kere konuşmama rağmen kendi karta para atıyordu mesela 500 tl attım gidebilirsin markete diyordu 500 tlden fazla alışveriş yapacağım belki daha sonra çocuk çok istediğini söyledi olmadıkça morali bozuluyordu derken hamile kaldığımı öğrendim çok sevindi ağladı sevinçten kabus burada başladı hiç ilgilenmemeye dışarı çıkarmamaya başladı çıksak ya annesigile yada annemlere geliyorduk evde de benimle sohbet etmek yerine tv izliyordu hep ben sürekli bu nedenlerden kavga çıkarmaya başladım yeter artık ne biçim insansın sen adam mısın gibi şeyler söyledim ilgisizlik tüm bunlar bide hamilelik hormonları beni çok etkiledi sürekli boşanmak istediğimi söyledim çünkü beni delirtmişti artık o da beni hep geri döndürdü kararımdan bebeğin ihtiyaclarını bile beraber mağazaya gidip almak yerine annesiyle gidip almıştım çok zoruma gitmişti beni götürmemişti daha sonra doğum yaptım herşey normaldi annesi cumartesi günü gelmişti daha sonra pazar günü napıyorsunuz diye aradı eşim uyuyoruz demesine rağmen habersiz kapıda bitti bende sinirlendim ve eşime dedim habersiz neden geliyor diye eşim de benimle kavga etti benim suratım asıldı annesi gitti annesi gider gitmez git babangile 3-5 gün kal dedi son zamanlarda bunu dillendirmeye başlamıştı kavgalarımızda ben de annesini aradım söyledim annesi geldi gidersen çocuğu elinden alırım dedi sen kimsin de çocuğumu elimden alacaksın diye bağırdım eşim bana bağırdı anneme bağırma elimden kaza çıkacak dedi daha sonra ikisinede bağırdım babamı çağırdım babam geldi eve babama evliliğimizdeki herşeyi anlattı özel denen şey kalmadı daha sonra gitsin istemiyorum annem duracak o gidecek demeye başladı ona rağmen durdum 1 hafta daha o 1 hafta da soğuktu hep zaten bende dayanamadım o işteyken eşyalarımı topladım babamı aradım babam gelip aldı Belki değerimi anlar dedim aradım son kez ben gidiyorum diye otur adam gibi oturduğun yerde dedi bunlar yaşanırken lohusayım bebeğim daha 20 günlük ,20 günlük bebekle evden çıkarmaya çalışmıştı yani babamgildeylen 10 gün haber bekledik ne ailesi ne o aramadılar sormadılar torun diye ölüyorlardı ortalıktan kayboldular daha sonra babam aradı eşimi barışacak mısınız boşanacak mısınız diye eşim de ben boşancam dedi kapattı telefonu daha sonra ben konuştum eşimle daha bebeğimiz 20 günlük napıyorsun kendine gel diye ama ne bebek umrundaydı ne ben aileme laf etti bi ton bana laf etti sen bana adam değilsin dedin küfürler ettin ben çekmemem bunları diye daha sonra dava açıcam dedi 1 ay oldu halen açmadı ailesi de ortada yok ne yapacağım bilmiyorum çıkmazdayım ailemin yaptığı iyilikler bile suç olmuş bir de babam buna araba için borç para vermişti onu bile vermedi 3 haftaya vericem diyip 3 ay oldu ben burda yuvam dağılıyor diye üzülürken Instagram açmış kendine orda takılıyor 10 günde şeytana dönüşmüş ben sevmiyorum seni istemiyorum dedi beni defalarca vazgeçiren adam
En güzel cevap buydu çok teşekkür ederim alışmaya başladım zaten çok şükür atlatıyorum 1 ay oldu tam bunu yazarken çok kötü bir durumdaydım aramıyorum sormuyorum artık öyle bir insandan ne baba ne koca olur farkına vardım hatta engelledim bile onuMerhaba canım,üzüntünü, acını ve çaresizliğini en derinden hissettim.Biliyorum herkes yapamıyor bunu ama istenmediğin yerde durmamak en güzeli.Adam zerre değişmez,çocuk da değiştirmez ki değişmediğini net bir şekilde görmüşsün.Böyle zamanlarda gönül istiyor ki beni bırakmasın,çocuğumuza ,evliliğimize sahip çıksın,beni gerçekten seviyor olsun,kaybetmekten korksun,aklı başına gelsin vs..Ama olmuyor öyle inan ki olmuyor.Öyle bir dünya yok.Gel sen yap herkesin yapamadığını.Güçlü dur,kendine değer ver,beni istemeyeni ben de istemiyorum de.Arama,sorma onu,davayı sen aç.Derin bir sessizlige gömün,ne kadar zor olsa da yap bunu, bebeğine odaklan,kendine odaklan,dik dur lütfen
Merak ediyorum izninizle. Nasıl toparladınız boşandıktan sonra bebeğiniz kaç aylıktıYaşadıklarınıza çok üzüldüm. Bu evlilik çoktan bitmiş. Devam etmeniz boşa kürek çekmeniz olur. Boşanın veya boşanmayın demek istemiyorum. Karar sizin hayat sizin. Karşıdaki insanların tekrar devam edince ne kadar çirkinleseceğini düşünün boşanınca inanın çok mutlu ve huzurlu bir anne olacaksınız. Çok değil bundan 2 ay önce bende çok huzursuz bir evlilikteydim. Yapamam diyordum korkuyordum. Ama öyle bir yapılıyormuş ki. Kadın isterse her şeyi yapar. Bebeğine de aslanlar gibi bakarsın. Asla korkma. Devam edersen ne kazanacağına ve ne kaybedeceğine bak.
Hala daha tam toparlanmış değilim aslında benim eşim çok annesinin ağzına bakıyordu yani annesi ne dese tamam ama ben diyince yalan yanlıştı. Şuanda bile yaptıklarını sorsam öyle olmasaydı bende bunu yapmazdım der. Ama ben ilişkide şunu fark ettim. Biz çok severek evlenmiştik. Burada linć yiyecek olabilirim bunları söylüyorum diye ama doğru bu. Ferhat dagları nasıl deldiyse o da benim için çok fazla fedakarlık gôsterdi. Ama fark ettim ki ben o zamanki kişi değilim. Günden güne huzursuz mutsuz kavgacı biri haline döndüm. Nisanlıyken annesiyle çok olayımız oldu ama ben hiçbir zaman kendisine demedim hep eşim müdahale etmişti ne zaman ki ben müdahale olmaya basladım bizimki annesini korudu çünkü annesi savunmasız duruma düşmüştü. Politik olmak gerekiyor gerçekten. Politik olmadıkça kendimi sevmemeye suçlu bulmaya o döngünün içine girmeye başladım. Şimdi yaptığım tek farklı durum kendimi sevmek suclamamak her şeyden önce kendimi dinlemek kendimi anlamaya çalısmak ben böyle yapınca da mutlu neşeli tatlı biri olmaya basladım insanlar bile çok değistin diyorlar. Bu arada maalesef bebeğimi kaybettim bu işte beni çok üzen durum bu çünkü çok fazla vicdan azabı çekiyorum. Eski eşim o konumda çok fazla bana destek oldu. Ailemden tek bir kişi dahi yokken eski eşim doktor doktor taşıdı beni. Hakkını asla yiyemem ne kadar kötülükleri varsa bunu da söylemeliyim. Ama bu saatten sonra olmayacağımızı çok keskin bir dille ifade ettim kendisine. Affettim onu da annesini de kardeşini de affettikçe özgürleştim kuş gibi hafifledim. Onun harici bol bol kendime vakit ayırıyorum kendimle vakit gecirmeye calışıyorum kendimi tanımaya çalışıyorum. Nişanlıyken ve evliyken aradaki fark tamamen buymuş. Burada coğu zaman hemcinslerimizi koruyup erkek tarafı sucluyoruz (Aldatma ve şiddet hariç ) Ama ben herkesin kendine de ayna çevirmesi taraftayım. Ben kendime ayna çevirdim ve eksiklerimi gidermeye çalışıp yoluma devam etmeye ćalışıyorum. İşte o zaman iyileşmeye çalışıyorsun çünkü o suçlu mevzusuna girince araya ego giriyor kibir giriyor hırs giriyor insanı daha da dibe cöktürüyor. Benim de hatalarım var sunlar şunlar düzeltip yoluma devam edeceğim demek insanı bir kademe ilerleyip durumu atlatmasını sağlıyor ôbür türlü döngüden çıkamıyorsun.Merak ediyorum izninizle. Nasıl toparladınız boşandıktan sonra bebeğiniz kaç aylıktı
Çok çok üzüldüm inanın başınız sağolsun. Bilmiyordum bilsem sormazdımHala daha tam toparlanmış değilim aslında benim eşim çok annesinin ağzına bakıyordu yani annesi ne dese tamam ama ben diyince yalan yanlıştı. Şuanda bile yaptıklarını sorsam öyle olmasaydı bende bunu yapmazdım der. Ama ben ilişkide şunu fark ettim. Biz çok severek evlenmiştik. Burada linć yiyecek olabilirim bunları söylüyorum diye ama doğru bu. Ferhat dagları nasıl deldiyse o da benim için çok fazla fedakarlık gôsterdi. Ama fark ettim ki ben o zamanki kişi değilim. Günden güne huzursuz mutsuz kavgacı biri haline döndüm. Nisanlıyken annesiyle çok olayımız oldu ama ben hiçbir zaman kendisine demedim hep eşim müdahale etmişti ne zaman ki ben müdahale olmaya basladım bizimki annesini korudu çünkü annesi savunmasız duruma düşmüştü. Politik olmak gerekiyor gerçekten. Politik olmadıkça kendimi sevmemeye suçlu bulmaya o döngünün içine girmeye başladım. Şimdi yaptığım tek farklı durum kendimi sevmek suclamamak her şeyden önce kendimi dinlemek kendimi anlamaya çalısmak ben böyle yapınca da mutlu neşeli tatlı biri olmaya basladım insanlar bile çok değistin diyorlar. Bu arada maalesef bebeğimi kaybettim bu işte beni çok üzen durum bu çünkü çok fazla vicdan azabı çekiyorum. Eski eşim o konumda çok fazla bana destek oldu. Ailemden tek bir kişi dahi yokken eski eşim doktor doktor taşıdı beni. Hakkını asla yiyemem ne kadar kötülükleri varsa bunu da söylemeliyim. Ama bu saatten sonra olmayacağımızı çok keskin bir dille ifade ettim kendisine. Affettim onu da annesini de kardeşini de affettikçe özgürleştim kuş gibi hafifledim. Onun harici bol bol kendime vakit ayırıyorum kendimle vakit gecirmeye calışıyorum kendimi tanımaya çalışıyorum. Nişanlıyken ve evliyken aradaki fark tamamen buymuş. Burada coğu zaman hemcinslerimizi koruyup erkek tarafı sucluyoruz (Aldatma ve şiddet hariç ) Ama ben herkesin kendine de ayna çevirmesi taraftayım. Ben kendime ayna çevirdim ve eksiklerimi gidermeye çalışıp yoluma devam etmeye ćalışıyorum. İşte o zaman iyileşmeye çalışıyorsun çünkü o suçlu mevzusuna girince araya ego giriyor kibir giriyor hırs giriyor insanı daha da dibe cöktürüyor. Benim de hatalarım var sunlar şunlar düzeltip yoluma devam edeceğim demek insanı bir kademe ilerleyip durumu atlatmasını sağlıyor ôbür türlü döngüden çıkamıyorsun.
İnşallah hepimizin hayatları güzel olsun. Sizin hikayenizi bilmiyorum dertleşmek isterseniz özele yazabilirsiniz.Çok çok üzüldüm inanın başınız sağolsun. Bilmiyordum bilsem sormazdımama siz çok olgun kendini bilen artık o güzel yolda ilerleyen bir insansınız bunu anladım. Umarım hayat güzel şeyler sunar önünüze daha iyi olursunuz
Aynı şeyleri yaşamışız sizinle. Şuanki durumuz neEşimle çok severek evlendik evlenmeden önce çok iyiydi aileme ve bana çok saygılıydı hep bizimle vakit geçirmek isterdi ailemi çok severdi masallardaki gibi bir ilişkiydi resmen ama evlendiğimiz ilk günden bambaşka birine dönüştü dünyam alt üst olmuştu suratını asmaya başladı ben de sürekli evlendiğine pişman mısın diyordum ama hayır diyordu başkalarının yanında gülüyordu benim yanımda gülmüyordu arada gülerdi beni kısıtlamaya çalışıyordu işe girmeme karışıyordu girme benim param ikimize de yeter diyordu arkadaşlarımdan soyutlamaya başlamıştı bana bi kredi kartı vermişti markette kalıp duruyordum sürekli ve markete çıkarken artık kartta para var mı diye sormak zorunda kalıyordum kaç kere konuşmama rağmen kendi karta para atıyordu mesela 500 tl attım gidebilirsin markete diyordu 500 tlden fazla alışveriş yapacağım belki daha sonra çocuk çok istediğini söyledi olmadıkça morali bozuluyordu derken hamile kaldığımı öğrendim çok sevindi ağladı sevinçten kabus burada başladı hiç ilgilenmemeye dışarı çıkarmamaya başladı çıksak ya annesigile yada annemlere geliyorduk evde de benimle sohbet etmek yerine tv izliyordu hep ben sürekli bu nedenlerden kavga çıkarmaya başladım yeter artık ne biçim insansın sen adam mısın gibi şeyler söyledim ilgisizlik tüm bunlar bide hamilelik hormonları beni çok etkiledi sürekli boşanmak istediğimi söyledim çünkü beni delirtmişti artık o da beni hep geri döndürdü kararımdan bebeğin ihtiyaclarını bile beraber mağazaya gidip almak yerine annesiyle gidip almıştım çok zoruma gitmişti beni götürmemişti daha sonra doğum yaptım herşey normaldi annesi cumartesi günü gelmişti daha sonra pazar günü napıyorsunuz diye aradı eşim uyuyoruz demesine rağmen habersiz kapıda bitti bende sinirlendim ve eşime dedim habersiz neden geliyor diye eşim de benimle kavga etti benim suratım asıldı annesi gitti annesi gider gitmez git babangile 3-5 gün kal dedi son zamanlarda bunu dillendirmeye başlamıştı kavgalarımızda ben de annesini aradım söyledim annesi geldi gidersen çocuğu elinden alırım dedi sen kimsin de çocuğumu elimden alacaksın diye bağırdım eşim bana bağırdı anneme bağırma elimden kaza çıkacak dedi daha sonra ikisinede bağırdım babamı çağırdım babam geldi eve babama evliliğimizdeki herşeyi anlattı özel denen şey kalmadı daha sonra gitsin istemiyorum annem duracak o gidecek demeye başladı ona rağmen durdum 1 hafta daha o 1 hafta da soğuktu hep zaten bende dayanamadım o işteyken eşyalarımı topladım babamı aradım babam gelip aldı Belki değerimi anlar dedim aradım son kez ben gidiyorum diye otur adam gibi oturduğun yerde dedi bunlar yaşanırken lohusayım bebeğim daha 20 günlük ,20 günlük bebekle evden çıkarmaya çalışmıştı yani babamgildeylen 10 gün haber bekledik ne ailesi ne o aramadılar sormadılar torun diye ölüyorlardı ortalıktan kayboldular daha sonra babam aradı eşimi barışacak mısınız boşanacak mısınız diye eşim de ben boşancam dedi kapattı telefonu daha sonra ben konuştum eşimle daha bebeğimiz 20 günlük napıyorsun kendine gel diye ama ne bebek umrundaydı ne ben aileme laf etti bi ton bana laf etti sen bana adam değilsin dedin küfürler ettin ben çekmemem bunları diye daha sonra dava açıcam dedi 1 ay oldu halen açmadı ailesi de ortada yok ne yapacağım bilmiyorum çıkmazdayım ailemin yaptığı iyilikler bile suç olmuş bir de babam buna araba için borç para vermişti onu bile vermedi 3 haftaya vericem diyip 3 ay oldu ben burda yuvam dağılıyor diye üzülürken Instagram açmış kendine orda takılıyor 10 günde şeytana dönüşmüş ben sevmiyorum seni istemiyorum dedi beni defalarca vazgeçiren adam
Madem gidecekseniz niye arıyorsunuz arıyorsanız o evden cıkmayacaksınız naz kıymetli olayım derken evinden oldun.Bunu gerçekten anlamıyorum küsüp giden sizdiniz.Neden sürekli onu arayıp barışmak istediniz madem baba evine gittiniz bıraksadınız o sizi arayıp eve döndürmeye calışsaydı.ALLAH yardımcın olsunEşimle çok severek evlendik evlenmeden önce çok iyiydi aileme ve bana çok saygılıydı hep bizimle vakit geçirmek isterdi ailemi çok severdi masallardaki gibi bir ilişkiydi resmen ama evlendiğimiz ilk günden bambaşka birine dönüştü dünyam alt üst olmuştu suratını asmaya başladı ben de sürekli evlendiğine pişman mısın diyordum ama hayır diyordu başkalarının yanında gülüyordu benim yanımda gülmüyordu arada gülerdi beni kısıtlamaya çalışıyordu işe girmeme karışıyordu girme benim param ikimize de yeter diyordu arkadaşlarımdan soyutlamaya başlamıştı bana bi kredi kartı vermişti markette kalıp duruyordum sürekli ve markete çıkarken artık kartta para var mı diye sormak zorunda kalıyordum kaç kere konuşmama rağmen kendi karta para atıyordu mesela 500 tl attım gidebilirsin markete diyordu 500 tlden fazla alışveriş yapacağım belki daha sonra çocuk çok istediğini söyledi olmadıkça morali bozuluyordu derken hamile kaldığımı öğrendim çok sevindi ağladı sevinçten kabus burada başladı hiç ilgilenmemeye dışarı çıkarmamaya başladı çıksak ya annesigile yada annemlere geliyorduk evde de benimle sohbet etmek yerine tv izliyordu hep ben sürekli bu nedenlerden kavga çıkarmaya başladım yeter artık ne biçim insansın sen adam mısın gibi şeyler söyledim ilgisizlik tüm bunlar bide hamilelik hormonları beni çok etkiledi sürekli boşanmak istediğimi söyledim çünkü beni delirtmişti artık o da beni hep geri döndürdü kararımdan bebeğin ihtiyaclarını bile beraber mağazaya gidip almak yerine annesiyle gidip almıştım çok zoruma gitmişti beni götürmemişti daha sonra doğum yaptım herşey normaldi annesi cumartesi günü gelmişti daha sonra pazar günü napıyorsunuz diye aradı eşim uyuyoruz demesine rağmen habersiz kapıda bitti bende sinirlendim ve eşime dedim habersiz neden geliyor diye eşim de benimle kavga etti benim suratım asıldı annesi gitti annesi gider gitmez git babangile 3-5 gün kal dedi son zamanlarda bunu dillendirmeye başlamıştı kavgalarımızda ben de annesini aradım söyledim annesi geldi gidersen çocuğu elinden alırım dedi sen kimsin de çocuğumu elimden alacaksın diye bağırdım eşim bana bağırdı anneme bağırma elimden kaza çıkacak dedi daha sonra ikisinede bağırdım babamı çağırdım babam geldi eve babama evliliğimizdeki herşeyi anlattı özel denen şey kalmadı daha sonra gitsin istemiyorum annem duracak o gidecek demeye başladı ona rağmen durdum 1 hafta daha o 1 hafta da soğuktu hep zaten bende dayanamadım o işteyken eşyalarımı topladım babamı aradım babam gelip aldı Belki değerimi anlar dedim aradım son kez ben gidiyorum diye otur adam gibi oturduğun yerde dedi bunlar yaşanırken lohusayım bebeğim daha 20 günlük ,20 günlük bebekle evden çıkarmaya çalışmıştı yani babamgildeylen 10 gün haber bekledik ne ailesi ne o aramadılar sormadılar torun diye ölüyorlardı ortalıktan kayboldular daha sonra babam aradı eşimi barışacak mısınız boşanacak mısınız diye eşim de ben boşancam dedi kapattı telefonu daha sonra ben konuştum eşimle daha bebeğimiz 20 günlük napıyorsun kendine gel diye ama ne bebek umrundaydı ne ben aileme laf etti bi ton bana laf etti sen bana adam değilsin dedin küfürler ettin ben çekmemem bunları diye daha sonra dava açıcam dedi 1 ay oldu halen açmadı ailesi de ortada yok ne yapacağım bilmiyorum çıkmazdayım ailemin yaptığı iyilikler bile suç olmuş bir de babam buna araba için borç para vermişti onu bile vermedi 3 haftaya vericem diyip 3 ay oldu ben burda yuvam dağılıyor diye üzülürken Instagram açmış kendine orda takılıyor 10 günde şeytana dönüşmüş ben sevmiyorum seni istemiyorum dedi beni defalarca vazgeçiren adam
-Gil eki yalnız Anadolu’da değil, Türkçenin birçok lehçesinde kullanılıyor. Mesela Azerbaycan’da. Konu sahibinin zihniyeti zaten belli, o kısma bir şey demiyorum da o eki cehaletle nasıl ilişkilendirebildiniz?Babamgil ,anamgil annesigilbu kelimeleri kullanan birinin konularına tahmin edebiliyorum artık.konularin başlığı ampul gibi yanıyor CE HA LET
Genelde öyle oluyor.inanin bana konuşma tarzından anlaşılıyor zaten bu yaşıma kadar yüzlerce insan tanıdım.Siz de tanimissinizdir bu eki kullananlar çok koyu cahil oluyor.Zaten konu içeriğine bakarsak ve buradaki konulara bakın hepsinde aynı şey var :) uzun yıllar gözlemlediğim bir konu yani emin olun.-Gil eki yalnız Anadolu’da değil, Türkçenin birçok lehçesinde kullanılıyor. Mesela Azerbaycan’da. Konu sahibinin zihniyeti zaten belli, o kısma bir şey demiyorum da o eki cehaletle nasıl ilişkilendirebildiniz?
Son zamanlarda okuduğum konular beni dehşete düşürüyor.Adam her türlü pisliği yapıyor .kadın oturuyor sabrediyor.Adam kovuyor.Kadin gidiyor.Ve kapanışa doğru kocam neden beni aramiyor? Ya siz de adamı içten içe haklı buluyorsunuz, ya da olayları eksik anlatıyorsunuz, ya da çok caresizsiniz.Ben gerçekten bu kadar tavizi anlamiyorumEşimle çok severek evlendik evlenmeden önce çok iyiydi aileme ve bana çok saygılıydı hep bizimle vakit geçirmek isterdi ailemi çok severdi masallardaki gibi bir ilişkiydi resmen ama evlendiğimiz ilk günden bambaşka birine dönüştü dünyam alt üst olmuştu suratını asmaya başladı ben de sürekli evlendiğine pişman mısın diyordum ama hayır diyordu başkalarının yanında gülüyordu benim yanımda gülmüyordu arada gülerdi beni kısıtlamaya çalışıyordu işe girmeme karışıyordu girme benim param ikimize de yeter diyordu arkadaşlarımdan soyutlamaya başlamıştı bana bi kredi kartı vermişti markette kalıp duruyordum sürekli ve markete çıkarken artık kartta para var mı diye sormak zorunda kalıyordum kaç kere konuşmama rağmen kendi karta para atıyordu mesela 500 tl attım gidebilirsin markete diyordu 500 tlden fazla alışveriş yapacağım belki daha sonra çocuk çok istediğini söyledi olmadıkça morali bozuluyordu derken hamile kaldığımı öğrendim çok sevindi ağladı sevinçten kabus burada başladı hiç ilgilenmemeye dışarı çıkarmamaya başladı çıksak ya annesigile yada annemlere geliyorduk evde de benimle sohbet etmek yerine tv izliyordu hep ben sürekli bu nedenlerden kavga çıkarmaya başladım yeter artık ne biçim insansın sen adam mısın gibi şeyler söyledim ilgisizlik tüm bunlar bide hamilelik hormonları beni çok etkiledi sürekli boşanmak istediğimi söyledim çünkü beni delirtmişti artık o da beni hep geri döndürdü kararımdan bebeğin ihtiyaclarını bile beraber mağazaya gidip almak yerine annesiyle gidip almıştım çok zoruma gitmişti beni götürmemişti daha sonra doğum yaptım herşey normaldi annesi cumartesi günü gelmişti daha sonra pazar günü napıyorsunuz diye aradı eşim uyuyoruz demesine rağmen habersiz kapıda bitti bende sinirlendim ve eşime dedim habersiz neden geliyor diye eşim de benimle kavga etti benim suratım asıldı annesi gitti annesi gider gitmez git babangile 3-5 gün kal dedi son zamanlarda bunu dillendirmeye başlamıştı kavgalarımızda ben de annesini aradım söyledim annesi geldi gidersen çocuğu elinden alırım dedi sen kimsin de çocuğumu elimden alacaksın diye bağırdım eşim bana bağırdı anneme bağırma elimden kaza çıkacak dedi daha sonra ikisinede bağırdım babamı çağırdım babam geldi eve babama evliliğimizdeki herşeyi anlattı özel denen şey kalmadı daha sonra gitsin istemiyorum annem duracak o gidecek demeye başladı ona rağmen durdum 1 hafta daha o 1 hafta da soğuktu hep zaten bende dayanamadım o işteyken eşyalarımı topladım babamı aradım babam gelip aldı Belki değerimi anlar dedim aradım son kez ben gidiyorum diye otur adam gibi oturduğun yerde dedi bunlar yaşanırken lohusayım bebeğim daha 20 günlük ,20 günlük bebekle evden çıkarmaya çalışmıştı yani babamgildeylen 10 gün haber bekledik ne ailesi ne o aramadılar sormadılar torun diye ölüyorlardı ortalıktan kayboldular daha sonra babam aradı eşimi barışacak mısınız boşanacak mısınız diye eşim de ben boşancam dedi kapattı telefonu daha sonra ben konuştum eşimle daha bebeğimiz 20 günlük napıyorsun kendine gel diye ama ne bebek umrundaydı ne ben aileme laf etti bi ton bana laf etti sen bana adam değilsin dedin küfürler ettin ben çekmemem bunları diye daha sonra dava açıcam dedi 1 ay oldu halen açmadı ailesi de ortada yok ne yapacağım bilmiyorum çıkmazdayım ailemin yaptığı iyilikler bile suç olmuş bir de babam buna araba için borç para vermişti onu bile vermedi 3 haftaya vericem diyip 3 ay oldu ben burda yuvam dağılıyor diye üzülürken Instagram açmış kendine orda takılıyor 10 günde şeytana dönüşmüş ben sevmiyorum seni istemiyorum dedi beni defalarca vazgeçiren adam
Bebeğini kaybettiğini nereden çıkardınız?Kadın bebeğini kaybetmiş siz de hala linçlemeye devam edin zaten. Biraz sağduyu anlayış ya..