Eşim çalışmıyor...

theblackswan .!.:

Ağam yar, paşam yar denilerek, sorumluluk verilmeden, yaşı küçükken harçlığını çıkarmasını beklemeden büyütülmüş. Bu modelden benim Almancı akrabaların çocuklarında var; eurolarına mı güveniyorlardı nedir, çocuklarını saldılar çayıra, mevlâm kayıra. Sürekli bağlantılarla işe koyuyorlar birini, birkaç aya çıkarılıyor veya kendisi bırakıyor. Alışmamış ki çalışmaya, evi de babası bakıyor, karısı kaynana elini gözlüyor, don alacak ekmek alacak kaynanaya söylüyor; kuzenim de geldi yaşı 35’i de geçti, bundan daha adam olur mu? Evlendiği kız da pişman evlendiğine, onun mesleği de yok; el mecbur çekiyor, ailesine karşı da yüzü yok. Siz çekmeyin bari, ne işiniz var böyle bir adamla, işinde gücünde mesleği olan kadınsınız? Genceciksiniz, hatanın neresinden dönseniz kârdır.

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Buraya geldiğimizden beri toplam çalışmadığı süre 7,5 ay oldu.

Genişletmek için tıkla...

CiRiLLA .!.:

Iyi de bu adamin sorunu iş bulamamak degil ki iş bulamadi deseniz tamam da gayette zirt pirt iş bulabilmiş ama 3 ayda bir işten atiyorlar. Bir sorun var demek ki her girdigi yer 3 ayda atiyorsa.

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Çok merhametliyim acıyorum da ama acıya acıya acıncak hale geldim. Napıcam bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Evet ben de böyle düşünüyorum..Karakterinde bir problem var sanıyorum. İnsanın bir senesi bir senesini tutmaması lazım kendini her anlamda geliştirmesi lazım. Yırtık olmak girişken olmak istekli gözükmek gerek. O iş yerini başka bir tanıdığıma arayıp sordurdum. Yani iyi çocuk efendi çocuk ama yetiştirmeye vakti olan sabrı olan insanların yanında bir şansı olabilir ancak dediler.

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Çok merhametliyim acıyorum da ama acıya acıya acıncak hale geldim. Napıcam bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

theblackswan .!.:

Ne acıyacaksınız? Ben soğurum, çalışmayan sevgilim oldu; baktım işe giriyor tutunamıyor, babadan harçlık istiyor, herife tahammül edemedim. Senden bir şey olmaz, senden ne koca olur ne ev geçindirebilirsin ne sana güvenerek çocuk doğurulur dedim şak diye bıraktım. Gençliğiniz elden gitmeden, mantık çerçevesinde karar verin; bu işten zararlı çıkacak olan siz değilsiniz. Ömür boyu parazit gibi bir herifle yaşanmaz; şimdi çalışıyorsunuz, hamile kalsanız, doğursanız ne olacak? Adamın işi yok gücü yok, evi o mu geçindirecek? Babası nereye kadar dayanabilir? Hazıra da dağ dayanmaz.

Genişletmek için tıkla...

englishmaster .!.:

Ya vallahi başarılı olan oluyor.Hele ki iş hayatı hala erkeklere daha çok torpil geçilen yüksek maaşlar verilen bi yer .Uğraşsa yüzbinlerce para kazanır .

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Valla çok akıllıymışsınız keşke zamanında ben de bunu yapabilseydim. Düzelir değişir diyerek bir yola çıkılmaması gerekiyor. Ailem de dert sahibi oldu...

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Evet ben de böyle düşünüyorum..Karakterinde bir problem var sanıyorum. İnsanın bir senesi bir senesini tutmaması lazım kendini her anlamda geliştirmesi lazım. Yırtık olmak girişken olmak istekli gözükmek gerek. O iş yerini başka bir tanıdığıma arayıp sordurdum. Yani iyi çocuk efendi çocuk ama yetiştirmeye vakti olan sabrı olan insanların yanında bir şansı olabilir ancak dediler.

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Merhaba. 2,5 yıllık evliyim arkadaşlar eşim de ben de mimarlık mezunuyuz üniversitede başladı ilişkimiz. Mezun olalı 5 buçuk sene oldu. Ben 5 senedir bir fiil çalışıyorum. Hep kendi ayakları üzerinde duran, kuralları, hedefleri olan ve bu hedefleri gerçekleştiren, güçlü başarılı bi insan olmaya çalıştım. Mezun olduktan 6 ay sonra askere gitti, gidene kadar da işe girmemişti. Askerden döndükten sonra nişanlanmak istedi, birbirimizi seviyorduk. Bi 9 ay kadar sonra nişanlandık ama o sırada yine işi yoktu ben İstanbul'da çalışıyordum o ise evde oturuyordu. Ailemin buna okey vermesinin sebebi de çok iyi çocuk efendi çocuk nasıl olsa mesleği var. Ama gel gör ki işsizlik süreci devam etti ve ben ailemden uzakta İstanbul'da çalıştığım için ve güzel bir işim olduğu için dedim ki İstanbul'a gel iş bul böyle olmaz. Geldi ve buldu da ama 2 ay çalıştı sonra işten çıkarıldı anlaşamadı. Başka iş aramaya başladı o sırada iş bulma sürecindeyken ben başıma gelecekleri hissettiğimden bir uyarı niteliğinde ona söyledim. Ben evlendiğimizde işsiz evde oturan birisi ile yapamam dedim. Bir süre sonra başka bir iş buldu ama biz de bu sırada ev tuttuk ve ev dizmeye başladık çünkü ikimiz de teyzelerimizde kalıyorduk. İkinci işine girdikten sonra oldu bunlar. Tamam iş buldu diye düğün yerini de tuttuk. Tabi eşyaların hepsini ve düğün yerini vs eşimin birikimi olmadığı için babası yaptı. Sonraki seneye gelene kadar da düğün hazırlıkları yaparken ve düğüne 2 ay kalmışken yine işten çıkartıldı. Ben bir belirsizlikle benim hayatım böyle mi geçecek kaygıları ile o imzayı attım geri de dönemedim. Evlendikten hemen sonra işe girdi ve İstanbul'da evli olduğumuz süreç içerisinde işsiz kalmadı ama orada da biz evimizi neden buraya kurduk neden burada yaşıyoruz gibi konulara kapıldık ayrıca deprem korkusu da oluştu yaşadığımız mahalle de çok kötüydü. Ankara'ya dönmek istedik ailelerimize yakın olmak için ve alıştığımız site hayatına dönmek için... ve döndük de evlendikten 1 buçuk sene sonra. Önce ben iş buldum o şekilde geldik çünkü tecrübem vardı. Ona da eski yöneticim vasıtasıyla bir iş bulduk hemen. Orda da 3 ay çalışıp işten çıkartıldı. Ama sirkülasyonun çok olduğu kötü bir işyeriymiş o yüzden çok irdelemedim. 3 ay işsiz kaldı bu süreçte evdeydi ben çalışıyordum ama bilgisayar oyunları oynadığına şahit oldum. Sürekli sabırlı olmaya onu anlamaya çalıştım arada sırada uyarılarımı yaparak. Sonra başka bir işe girdi orda da 3 ay çalışıp çıktı. Çıkartılma sebebi yine aynıydı tecrübesiz olduğu için yetiştirmek istemiyoruz proje veremiyoruz. Artık tahammülüm kalmadı ve zor zamanlarımız başladı tekrar. Kiramızı babası ödüyor bense çalışıyorum 4 ay oldu işsiz hala. O da iş aradığını ama bulamadığını uğraştığını söylüyor ama uğraşmak bence böyle olmaz gerekirse asgari ücrete bir yere gir mağazaya diyorum onun sonu mu var diyor illa mesleğinde bir iş bulmak istiyor. Ailesi de sürekli destek ol iyi günde kötü günde diyerek imza attınız oğlumuz uğraşıyor o da bu durumdan mutsuz diyorlar. Destek olmadığım için ben suçlu oluyorum bu ülkede işsizlik var bu normal diyorlar ama ben bu kadar uzun süre asla işsiz kalmam mesela bi şekilde bulurum kendi şansımı yaratırım ona da sürekli tavsiye veriyorum şöyle yap böyle yap ara peşine düş git yalvar diye. Ben hiçbir şekilde gelecek hayali kuramıyorum bir sürü hedefim gerçekleştirmek istediğim şeyler vardı ve parasızlık çok zor. Evin arabanın ihtiyaçlarını karşılıyorum ve ona para da veriyorum. Bu sıkıntılardan bahsettiğimde yeri geliyor ailesinin bana aç mısın açıkta mısın dedikleri oluyor. Ama olay o değil tatile gidemiyorum yurtdışını gezemiyorum ben çocuk bile düşünemiyorum asla da yapmam zaten. Arkadaşlar lütfen bir akıl verin. Ayrılsam ona haksızlık yapacakmışım gibi geliyor ama gerçekten uğraştığını da düşünmüyorum gerekirse limon satıp evi geçindirmesi gerekirken ben çalışıyorum o ise evde. Ben uğraştığımı düşünüyorum taşınmasaydık böyle olmazdı diyip ona sığınıyor. Ayrılmasam bu şekilde yaşamak çok zor sabır taşına döndüm. Bir akıl verin.

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Babası bir kere kadınların daha çok şansı var dedi. Dış görünüşün itibariyle de sen şanslıydın vs demişti.

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Merhaba. 2,5 yıllık evliyim arkadaşlar eşim de ben de mimarlık mezunuyuz üniversitede başladı ilişkimiz. Mezun olalı 5 buçuk sene oldu. Ben 5 senedir bir fiil çalışıyorum. Hep kendi ayakları üzerinde duran, kuralları, hedefleri olan ve bu hedefleri gerçekleştiren, güçlü başarılı bi insan olmaya çalıştım. Mezun olduktan 6 ay sonra askere gitti, gidene kadar da işe girmemişti. Askerden döndükten sonra nişanlanmak istedi, birbirimizi seviyorduk. Bi 9 ay kadar sonra nişanlandık ama o sırada yine işi yoktu ben İstanbul'da çalışıyordum o ise evde oturuyordu. Ailemin buna okey vermesinin sebebi de çok iyi çocuk efendi çocuk nasıl olsa mesleği var. Ama gel gör ki işsizlik süreci devam etti ve ben ailemden uzakta İstanbul'da çalıştığım için ve güzel bir işim olduğu için dedim ki İstanbul'a gel iş bul böyle olmaz. Geldi ve buldu da ama 2 ay çalıştı sonra işten çıkarıldı anlaşamadı. Başka iş aramaya başladı o sırada iş bulma sürecindeyken ben başıma gelecekleri hissettiğimden bir uyarı niteliğinde ona söyledim. Ben evlendiğimizde işsiz evde oturan birisi ile yapamam dedim. Bir süre sonra başka bir iş buldu ama biz de bu sırada ev tuttuk ve ev dizmeye başladık çünkü ikimiz de teyzelerimizde kalıyorduk. İkinci işine girdikten sonra oldu bunlar. Tamam iş buldu diye düğün yerini de tuttuk. Tabi eşyaların hepsini ve düğün yerini vs eşimin birikimi olmadığı için babası yaptı. Sonraki seneye gelene kadar da düğün hazırlıkları yaparken ve düğüne 2 ay kalmışken yine işten çıkartıldı. Ben bir belirsizlikle benim hayatım böyle mi geçecek kaygıları ile o imzayı attım geri de dönemedim. Evlendikten hemen sonra işe girdi ve İstanbul'da evli olduğumuz süreç içerisinde işsiz kalmadı ama orada da biz evimizi neden buraya kurduk neden burada yaşıyoruz gibi konulara kapıldık ayrıca deprem korkusu da oluştu yaşadığımız mahalle de çok kötüydü. Ankara'ya dönmek istedik ailelerimize yakın olmak için ve alıştığımız site hayatına dönmek için... ve döndük de evlendikten 1 buçuk sene sonra. Önce ben iş buldum o şekilde geldik çünkü tecrübem vardı. Ona da eski yöneticim vasıtasıyla bir iş bulduk hemen. Orda da 3 ay çalışıp işten çıkartıldı. Ama sirkülasyonun çok olduğu kötü bir işyeriymiş o yüzden çok irdelemedim. 3 ay işsiz kaldı bu süreçte evdeydi ben çalışıyordum ama bilgisayar oyunları oynadığına şahit oldum. Sürekli sabırlı olmaya onu anlamaya çalıştım arada sırada uyarılarımı yaparak. Sonra başka bir işe girdi orda da 3 ay çalışıp çıktı. Çıkartılma sebebi yine aynıydı tecrübesiz olduğu için yetiştirmek istemiyoruz proje veremiyoruz. Artık tahammülüm kalmadı ve zor zamanlarımız başladı tekrar. Kiramızı babası ödüyor bense çalışıyorum 4 ay oldu işsiz hala. O da iş aradığını ama bulamadığını uğraştığını söylüyor ama uğraşmak bence böyle olmaz gerekirse asgari ücrete bir yere gir mağazaya diyorum onun sonu mu var diyor illa mesleğinde bir iş bulmak istiyor. Ailesi de sürekli destek ol iyi günde kötü günde diyerek imza attınız oğlumuz uğraşıyor o da bu durumdan mutsuz diyorlar. Destek olmadığım için ben suçlu oluyorum bu ülkede işsizlik var bu normal diyorlar ama ben bu kadar uzun süre asla işsiz kalmam mesela bi şekilde bulurum kendi şansımı yaratırım ona da sürekli tavsiye veriyorum şöyle yap böyle yap ara peşine düş git yalvar diye. Ben hiçbir şekilde gelecek hayali kuramıyorum bir sürü hedefim gerçekleştirmek istediğim şeyler vardı ve parasızlık çok zor. Evin arabanın ihtiyaçlarını karşılıyorum ve ona para da veriyorum. Bu sıkıntılardan bahsettiğimde yeri geliyor ailesinin bana aç mısın açıkta mısın dedikleri oluyor. Ama olay o değil tatile gidemiyorum yurtdışını gezemiyorum ben çocuk bile düşünemiyorum asla da yapmam zaten. Arkadaşlar lütfen bir akıl verin. Ayrılsam ona haksızlık yapacakmışım gibi geliyor ama gerçekten uğraştığını da düşünmüyorum gerekirse limon satıp evi geçindirmesi gerekirken ben çalışıyorum o ise evde. Ben uğraştığımı düşünüyorum taşınmasaydık böyle olmazdı diyip ona sığınıyor. Ayrılmasam bu şekilde yaşamak çok zor sabır taşına döndüm. Bir akıl verin.

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Babası bir kere kadınların daha çok şansı var dedi. Dış görünüşün itibariyle de sen şanslıydın vs demişti.

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Valla çok akıllıymışsınız keşke zamanında ben de bunu yapabilseydim. Düzelir değişir diyerek bir yola çıkılmaması gerekiyor. Ailem de dert sahibi oldu...

Genişletmek için tıkla...

catslover7 .!.:

Babası bir kere kadınların daha çok şansı var dedi. Dış görünüşün itibariyle de sen şanslıydın vs demişti.

Genişletmek için tıkla...