Maalesef çok yanlış bir evlilik yapmışsın, eşinin çalışmaya gönlü yok , belli ki ailesi el bebek gül bebek büyütmüş , ne suya ne de sabuna dokundurmamışlar, onun bu hali tamamen ailesi yüzünden çünkü çocuklarını adeta bir fanusda bolluk içinde ,asla yormadan , çalışmasına bile gerek kalmayacak şekilde büyütmüşler, evinizin kirasını hala kayınpederin ödemesinden belli hersey , benim eşimin babası olsa asla ödemez, evlenirken bana mı sordunuz der çıkar işin içinden, iyi ki de böyle yapıyor, bu şekilde eşim çılgınlar gibi kpss çalışıp atandı biz yeni evliyken , maalesef Anne babalar çocuklarına balık tutmayı öğretmek yerine o balığı tutuyor ve hatta neredeyse çiğneyip oğullarının ağızlarına koyuyorlar ( genelde erkek çocuğuna yapılıyor bu) , sakın hamile kalmayın, ben bu evliliğin fazla süreceğini sanmıyorum çünkü eşin tembel alışmış, hep hazır gelsin istiyor, ailesi de buna çanak tutuyor ve hatta seni suçluyorlar, sakın seni daha fazla manipüle etmelerine izin verme , ayrılmak istediğinde kendini suçlu hissetme , bir kadın olarak evin tüm yükünü sen çekmek zorunda değilsin, bu en başta eşinin sorumluluğunda olmalı, yeni nesil evlilikler hep böyle maalesef , aileler çok bilinçsiz...Merhaba. 2,5 yıllık evliyim arkadaşlar eşim de ben de mimarlık mezunuyuz üniversitede başladı ilişkimiz. Mezun olalı 5 buçuk sene oldu. Ben 5 senedir bir fiil çalışıyorum. Hep kendi ayakları üzerinde duran, kuralları, hedefleri olan ve bu hedefleri gerçekleştiren, güçlü başarılı bi insan olmaya çalıştım. Mezun olduktan 6 ay sonra askere gitti, gidene kadar da işe girmemişti. Askerden döndükten sonra nişanlanmak istedi, birbirimizi seviyorduk. Bi 9 ay kadar sonra nişanlandık ama o sırada yine işi yoktu ben İstanbul'da çalışıyordum o ise evde oturuyordu. Ailemin buna okey vermesinin sebebi de çok iyi çocuk efendi çocuk nasıl olsa mesleği var. Ama gel gör ki işsizlik süreci devam etti ve ben ailemden uzakta İstanbul'da çalıştığım için ve güzel bir işim olduğu için dedim ki İstanbul'a gel iş bul böyle olmaz. Geldi ve buldu da ama 2 ay çalıştı sonra işten çıkarıldı anlaşamadı. Başka iş aramaya başladı o sırada iş bulma sürecindeyken ben başıma gelecekleri hissettiğimden bir uyarı niteliğinde ona söyledim. Ben evlendiğimizde işsiz evde oturan birisi ile yapamam dedim. Bir süre sonra başka bir iş buldu ama biz de bu sırada ev tuttuk ve ev dizmeye başladık çünkü ikimiz de teyzelerimizde kalıyorduk. İkinci işine girdikten sonra oldu bunlar. Tamam iş buldu diye düğün yerini de tuttuk. Tabi eşyaların hepsini ve düğün yerini vs eşimin birikimi olmadığı için babası yaptı. Sonraki seneye gelene kadar da düğün hazırlıkları yaparken ve düğüne 2 ay kalmışken yine işten çıkartıldı. Ben bir belirsizlikle benim hayatım böyle mi geçecek kaygıları ile o imzayı attım geri de dönemedim. Evlendikten hemen sonra işe girdi ve İstanbul'da evli olduğumuz süreç içerisinde işsiz kalmadı ama orada da biz evimizi neden buraya kurduk neden burada yaşıyoruz gibi konulara kapıldık ayrıca deprem korkusu da oluştu yaşadığımız mahalle de çok kötüydü. Ankara'ya dönmek istedik ailelerimize yakın olmak için ve alıştığımız site hayatına dönmek için... ve döndük de evlendikten 1 buçuk sene sonra. Önce ben iş buldum o şekilde geldik çünkü tecrübem vardı. Ona da eski yöneticim vasıtasıyla bir iş bulduk hemen. Orda da 3 ay çalışıp işten çıkartıldı. Ama sirkülasyonun çok olduğu kötü bir işyeriymiş o yüzden çok irdelemedim. 3 ay işsiz kaldı bu süreçte evdeydi ben çalışıyordum ama bilgisayar oyunları oynadığına şahit oldum. Sürekli sabırlı olmaya onu anlamaya çalıştım arada sırada uyarılarımı yaparak. Sonra başka bir işe girdi orda da 3 ay çalışıp çıktı. Çıkartılma sebebi yine aynıydı tecrübesiz olduğu için yetiştirmek istemiyoruz proje veremiyoruz. Artık tahammülüm kalmadı ve zor zamanlarımız başladı tekrar. Kiramızı babası ödüyor bense çalışıyorum 4 ay oldu işsiz hala. O da iş aradığını ama bulamadığını uğraştığını söylüyor ama uğraşmak bence böyle olmaz gerekirse asgari ücrete bir yere gir mağazaya diyorum onun sonu mu var diyor illa mesleğinde bir iş bulmak istiyor. Ailesi de sürekli destek ol iyi günde kötü günde diyerek imza attınız oğlumuz uğraşıyor o da bu durumdan mutsuz diyorlar. Destek olmadığım için ben suçlu oluyorum bu ülkede işsizlik var bu normal diyorlar ama ben bu kadar uzun süre asla işsiz kalmam mesela bi şekilde bulurum kendi şansımı yaratırım ona da sürekli tavsiye veriyorum şöyle yap böyle yap ara peşine düş git yalvar diye. Ben hiçbir şekilde gelecek hayali kuramıyorum bir sürü hedefim gerçekleştirmek istediğim şeyler vardı ve parasızlık çok zor. Evin arabanın ihtiyaçlarını karşılıyorum ve ona para da veriyorum. Bu sıkıntılardan bahsettiğimde yeri geliyor ailesinin bana aç mısın açıkta mısın dedikleri oluyor. Ama olay o değil tatile gidemiyorum yurtdışını gezemiyorum ben çocuk bile düşünemiyorum asla da yapmam zaten. Arkadaşlar lütfen bir akıl verin. Ayrılsam ona haksızlık yapacakmışım gibi geliyor ama gerçekten uğraştığını da düşünmüyorum gerekirse limon satıp evi geçindirmesi gerekirken ben çalışıyorum o ise evde. Ben uğraştığımı düşünüyorum taşınmasaydık böyle olmazdı diyip ona sığınıyor. Ayrılmasam bu şekilde yaşamak çok zor sabır taşına döndüm. Bir akıl verin.
Tembel olduğu ve de zorluğa gelemediği için, çünkü o ailesinin prensesi...Neden işten çıkartılıyor sizce?
Gerçekten yazık sana , bu insanlara hiçbisey anlatamazsın, senin yerinde olsam ogullarını direk paket yapıp onlara postalardım, en büyük hata ailede ...Ailesi ile kiraya yardımcı olmayın ki sorumluluğunu bilsin diye konuştuğumda bir sürü azar yedim. Anne baba olmadığın için anlayamazsın ben oğlumun arkasında olmak zorundayım gibi şeyler söylediler. Benim oğlum gayet de sorumluluklarını biliyor diyip duruyorlar sadece. Destek olmadığım için ben suçlu oluyorum.
Akıllı bir kızsın, her zaman önceliğin kendin olsun yoksa bu aile seni yer oğulları ile birlikte , tembel oğullarını sana kakalamışlar bir de seni suçluyorlar, uyanıklara bak , erkek adam böyle mi olur ? Taşı sıksa suyunu çıkarır isterse...Çok isterdim ama ayrılma ihtimalim olduğu için kariyerimi düşünüyorum.
İğrenç herif yaaaa, bu nasıl bir zihniyet ...Babası bir kere kadınların daha çok şansı var dedi. Dış görünüşün itibariyle de sen şanslıydın vs demişti.
Ay bu ne saçma yorum , yoksa siz konu sahibinin eşinin annesi misinizO kadar acimasizsin ki. Sen su an isten cikarilsan hemen is bulabilecegini mi saniyorsun? Ayrica adamin babasi kiranizi oduyormus. Say ki o oduyor. Sanki tum evi sen cekip ceviriyosun gibi yazmissin. Hatan ortada kurulu bir duzeniniz daha yokken haldir haldir evlilik yoluna girmen. Bunlar hep turk ailelerinin nikahsiz birlikte yasamaya izin vermemesinden kaynaklaniyor biraz da. Bir de demissin magazaya gir vs. Sen issiz kalsan bi markete kasiyerlige girer misin? Isin oldugu icin boyle konusuyorsun. Mimarlik okumus o da senin gibi. Tek farkiniz senin sansin yaver gitmis o kadar. Napsin markete girsin ve magaza mudurlugunu mu hedeflesin? Senin sanki isteklerin iki kisi birlik olup maddi olarak rahat rahat hayatimizi yasarizmis. Hayir, birini seversen evlenirsin. Ek gelir gibi dusunerek evlenilmez. Oyun oynuyor diyorsun napsin... elbet bi sey yapacak. Her dakika is arama sitelerinde sayfa mi yenilesin. Bak kac tane ise girmis, demek ki calismama gibi bir dusuncesi de yok. Su limon satsin lafi da o kadar basmakalip bir laf ki. Umarim esinin yuzune de soylemiyorsundur.
Bence sen bosan. Yalniz bosandiginda cok merak ediyorum ev kirasi da ustune kalinca kendi ayaklarim uzerinde duran kadinim soylemlerine devam edebilecek misin
Tamamen seni manipüle edip keyfine bakıyor, konu sahibi Allah aşkına boşa bu embesil paraziti...Biz bu konuları konuşmadığımızda gayet gülüp hayatında hiçbir dert yokmuş gibi eğlenebiliyor. Diyorum ki stresten senin saçlarının falan dökülmesi gerek. Sonra bi ara napıyım ölüyim mi dedi...Özetle sen benim ne yaşadığımı bilmiyorsun ben içime atıyorum diyor.
Aynen katılıyorum. Erkek dediğin taşı sıkıp suyunu çıkaracak arkadaş. Gerisi boş. Bi falsosu olmasa işten çıkarılmazdı. Beş para etmiyor demek ki! Iyy en nefret ettiğim tipTembel olduğu ve de zorluğa gelemediği için, çünkü o ailesinin prensesi...
Bence rahatlığa alışmış nede olsa oturduğu yerden para geliyor ne kira derdi ne fatura derdi var artık bu biraz senden de kaynaklı olabilir sanırım şu kafadan bakıyor nede olsa eşim çalışıyor bir yerden para geliyor ailem de kirayı ödüyor işte iş diye kendimi yıpratmaya gerek yok diye bakıyor eğer onca uyarmalara rağmen hala iş bulmak için uğraşmiyorsa demekki rahatını bozmak istemiyorMerhaba. 2,5 yıllık evliyim arkadaşlar eşim de ben de mimarlık mezunuyuz üniversitede başladı ilişkimiz. Mezun olalı 5 buçuk sene oldu. Ben 5 senedir bir fiil çalışıyorum. Hep kendi ayakları üzerinde duran, kuralları, hedefleri olan ve bu hedefleri gerçekleştiren, güçlü başarılı bi insan olmaya çalıştım. Mezun olduktan 6 ay sonra askere gitti, gidene kadar da işe girmemişti. Askerden döndükten sonra nişanlanmak istedi, birbirimizi seviyorduk. Bi 9 ay kadar sonra nişanlandık ama o sırada yine işi yoktu ben İstanbul'da çalışıyordum o ise evde oturuyordu. Ailemin buna okey vermesinin sebebi de çok iyi çocuk efendi çocuk nasıl olsa mesleği var. Ama gel gör ki işsizlik süreci devam etti ve ben ailemden uzakta İstanbul'da çalıştığım için ve güzel bir işim olduğu için dedim ki İstanbul'a gel iş bul böyle olmaz. Geldi ve buldu da ama 2 ay çalıştı sonra işten çıkarıldı anlaşamadı. Başka iş aramaya başladı o sırada iş bulma sürecindeyken ben başıma gelecekleri hissettiğimden bir uyarı niteliğinde ona söyledim. Ben evlendiğimizde işsiz evde oturan birisi ile yapamam dedim. Bir süre sonra başka bir iş buldu ama biz de bu sırada ev tuttuk ve ev dizmeye başladık çünkü ikimiz de teyzelerimizde kalıyorduk. İkinci işine girdikten sonra oldu bunlar. Tamam iş buldu diye düğün yerini de tuttuk. Tabi eşyaların hepsini ve düğün yerini vs eşimin birikimi olmadığı için babası yaptı. Sonraki seneye gelene kadar da düğün hazırlıkları yaparken ve düğüne 2 ay kalmışken yine işten çıkartıldı. Ben bir belirsizlikle benim hayatım böyle mi geçecek kaygıları ile o imzayı attım geri de dönemedim. Evlendikten hemen sonra işe girdi ve İstanbul'da evli olduğumuz süreç içerisinde işsiz kalmadı ama orada da biz evimizi neden buraya kurduk neden burada yaşıyoruz gibi konulara kapıldık ayrıca deprem korkusu da oluştu yaşadığımız mahalle de çok kötüydü. Ankara'ya dönmek istedik ailelerimize yakın olmak için ve alıştığımız site hayatına dönmek için... ve döndük de evlendikten 1 buçuk sene sonra. Önce ben iş buldum o şekilde geldik çünkü tecrübem vardı. Ona da eski yöneticim vasıtasıyla bir iş bulduk hemen. Orda da 3 ay çalışıp işten çıkartıldı. Ama sirkülasyonun çok olduğu kötü bir işyeriymiş o yüzden çok irdelemedim. 3 ay işsiz kaldı bu süreçte evdeydi ben çalışıyordum ama bilgisayar oyunları oynadığına şahit oldum. Sürekli sabırlı olmaya onu anlamaya çalıştım arada sırada uyarılarımı yaparak. Sonra başka bir işe girdi orda da 3 ay çalışıp çıktı. Çıkartılma sebebi yine aynıydı tecrübesiz olduğu için yetiştirmek istemiyoruz proje veremiyoruz. Artık tahammülüm kalmadı ve zor zamanlarımız başladı tekrar. Kiramızı babası ödüyor bense çalışıyorum 4 ay oldu işsiz hala. O da iş aradığını ama bulamadığını uğraştığını söylüyor ama uğraşmak bence böyle olmaz gerekirse asgari ücrete bir yere gir mağazaya diyorum onun sonu mu var diyor illa mesleğinde bir iş bulmak istiyor. Ailesi de sürekli destek ol iyi günde kötü günde diyerek imza attınız oğlumuz uğraşıyor o da bu durumdan mutsuz diyorlar. Destek olmadığım için ben suçlu oluyorum bu ülkede işsizlik var bu normal diyorlar ama ben bu kadar uzun süre asla işsiz kalmam mesela bi şekilde bulurum kendi şansımı yaratırım ona da sürekli tavsiye veriyorum şöyle yap böyle yap ara peşine düş git yalvar diye. Ben hiçbir şekilde gelecek hayali kuramıyorum bir sürü hedefim gerçekleştirmek istediğim şeyler vardı ve parasızlık çok zor. Evin arabanın ihtiyaçlarını karşılıyorum ve ona para da veriyorum. Bu sıkıntılardan bahsettiğimde yeri geliyor ailesinin bana aç mısın açıkta mısın dedikleri oluyor. Ama olay o değil tatile gidemiyorum yurtdışını gezemiyorum ben çocuk bile düşünemiyorum asla da yapmam zaten. Arkadaşlar lütfen bir akıl verin. Ayrılsam ona haksızlık yapacakmışım gibi geliyor ama gerçekten uğraştığını da düşünmüyorum gerekirse limon satıp evi geçindirmesi gerekirken ben çalışıyorum o ise evde. Ben uğraştığımı düşünüyorum taşınmasaydık böyle olmazdı diyip ona sığınıyor. Ayrılmasam bu şekilde yaşamak çok zor sabır taşına döndüm. Bir akıl verin.
Son uyarılarımı ve konuşmalarımı yaptım. Aile terapisine gidelim dedi tamam dedim. Bilmiyorum neler olacak. Ama inşallah kendim için ne iyi olacaksa onu diliyorum..C catslover7 bu konuda bir karara vardın mı?
Ay bi de terapiyi ödeSon uyarılarımı ve konuşmalarımı yaptım. Aile terapisine gidelim dedi tamam dedim. Bilmiyorum neler olacak. Ama inşallah kendim için ne iyi olacaksa onu diliyorum..
Kp öder belki.Ay bi de terapiyi ödesüper gerçekten çocuğun çözümü bile masraf çıkarıyor
Aile terapisti bu işi çözemez. Kimseye zorla çalışma geni aktaramazsınız. Belli yaştan sonra alışılmamış şeyler insana çok zor gelir uygulayamaz. Mesele dağınık olan birini terapiste götürerek düzenli bir kişi haline getiremezsiniz. Çünkü yıllarca ona alışmıştır. Çalışmaya niyeti olan çalışır. Terapist sihir yapacak değil.Son uyarılarımı ve konuşmalarımı yaptım. Aile terapisine gidelim dedi tamam dedim. Bilmiyorum neler olacak. Ama inşallah kendim için ne iyi olacaksa onu diliyorum..
Bence de tembel insan tembeldir, terapist ile de düzeleceğini sanmıyorum lakin en azından denedim der konu sahibi, vicdanı rahat olur ...Aile terapisti bu işi çözemez. Kimseye zorla çalışma geni aktaramazsınız. Belli yaştan sonra alışılmamış şeyler insana çok zor gelir uygulayamaz. Mesele dağınık olan birini terapiste götürerek düzenli bir kişi haline getiremezsiniz. Çünkü yıllarca ona alışmıştır. Çalışmaya niyeti olan çalışır. Terapist sihir yapacak değil.
Aile terapisti bu işi çözemez. Kimseye zorla çalışma geni aktaramazsınız. Belli yaştan sonra alışılmamış şeyler insana çok zor gelir uygulayamaz. Mesele dağınık olan birini terapiste götürerek düzenli bir kişi haline getiremezsiniz. Çünkü yıllarca ona alışmıştır. Çalışmaya niyeti olan çalışır. Terapist sihir yapacak değil.
Evet orası öyle. Yolları denedim olmadı olmuyor der çıkar işin içinden. Haa şu da var terapi ücretini kim verecek? Sürekli gidecek mi? Yani tamam diyenler sonradan ay maay ediyor.Bence de öyle ama ,en azından konu sahibi ''bunu denemedim'' demez ileride.
"Sen benim evde olmamı istemiyorsun. Kendimi mi öldüreyim" diyen bir adam bir iki seanstan sonra bırakır. Konu sahibi acı gerçek ile bir kez daha yüzleşir.Bence de tembel insan tembeldir, terapist ile de düzeleceğini sanmıyorum lakin en azından denedim der konu sahibi, vicdanı rahat olur ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?