:)bende anlamadım yani.
:)bende anlamadım yani.Yaşamak zor, hayat acımasız, ölsün kurtulur mu demek istediler acaba
Kopası sorun değil bence canım.. İlla ki kopacak. Bunun hayatındaki şekli şemali sorun. Yani sen bu olayları evliliğine taşırsan sorun, psikolojini bozarsan sorundur. Ama tartışma olur, görüşmezsin bu olabilir. Benim de kpederimle sorunlarım var eskiden hatırlarsın bekli. Ama güzel canımı onun için asla sıkmıyorum.valla kendi adıma çerez değil, evlendiğimden beri Batman'dayım seneye ankaraya gidince nasıl olacak diye düşünüp duruyorum kv çok buyurgan ben de oldukça asabiyim bizde de bir.cıngar kopacak gibi
madem eşin de görüşmüyor sorun ne?onu seviyordum ama annesiyle bu şekilde yaşayamazdım. ilk şöyle anlaştık. kaynana madem beni istemiyosa beni görmeyecekti. eşim annesini görecekti kaynanam geldiği zaman ben evde olmayacaktım. çünkü kaynana bana senin yüzünü görmek istemiyorum demişti. ama kaynana bunu da kabul etmedi. illede nermini kullanıp atacaksın dedi oğluna. evlensen bile bir ay sonra boşa dedi. eşimde tüm bunları kabul etmeyince kaynanam patladı ve eşime saldırdı. e madem bir insan bizi bu kadar istemiyor bizde onu hayatımızdan çıkarırız öyle değil mi. ayrıca bu kaynana oğlum seni çok özledim demekten aciz bir kadın
Anneannem çok güzel bir şey söylerdi, benim halimi ancak ben gibi damdan düşen anlar, diğerleri oraya çıkmasaydın ne işin vardı der. Dediğin doğru sağlıklıysan, sevdiğinin ölümünü görmediysen şükretmen ve mutlu olman gerekli ama bunlardan bize göre daha hafif gelen acılara da yarabbi az geldi biraz daha ver demek saçma. İnsanı üzen her ne ise o ona dert olur. Olayın vahimliği değil kişiye yaşattığı etkisidir önemli olan bence. Oğlu ölüp, çok şükür yaşıyorum diye üzülmeyen anne de gördüm ben. Başkası için bu yaşayan ölü olmak demektir ama o kadın için değildi mesela. Kimin içinde ne yaşadığını bilemezsin.Her acı kendine göre büyüktür. Yaşananları anlamak lazım. Kaldı ki empati yapmadığımı nereden biliyorsun ki????
Babamı kaybettiğim zaman geçen sene 34 yaşındaydım babam 59 yaşındaydı kardeşim 24 yaşındaydı ve askerliğini yapmamıştı. Şükrettim yine de bu kayıp ben 5 yaşındayken de olabilirdi, doğmadan da olabilir. Ama şimdi ölene kadar babamın sesi bile tazecik kulaklarımda kalacak. Artı gece kızımın saçını okşayıp öptüğüm zaman, o korkup bana sarıldığı zaman da gelir aklıma o çocuklar. Bu açlığı nasıl doyuramadıkları...Asla bilemezsin empatinin yapılıp yapılmadığını..
Benim burada vurgulamam şu; eğer sağlıklıysan hastane koridorlarında sabahlamıyorsan yine yaşamadan bilemezsin, sevdiklerim sağsa ve çevrendeyse, başını sokacak bir evin varsa en büyük mutluluk ve haz. Diğer sorunlara alıcılarını kapatmak çok kolay.
Kopası sorun değil bence canım.. İlla ki kopacak. Bunun hayatındaki şekli şemali sorun. Yani sen bu olayları evliliğine taşırsan sorun, psikolojini bozarsan sorundur. Ama tartışma olur, görüşmezsin bu olabilir. Benim de kpederimle sorunlarım var eskiden hatırlarsın bekli. Ama güzel canımı onun için asla sıkmıyorum.
Ne yapmayı düşünüyorsun peki planların hazır mıama benim kv için görüşmeme seçenek değil mantıkları şu biz aileyiz birbirimizin ağzına da etsek dönüp gene sarılmalıyız, ben zaten panik ataklıyım böyle şeylere gelemem
gerçek aile dediğin birbirini üzmeyendir. her ailede kavga olur ama bu namusa kişiliğe kayarsa orada sıkıntı olur. ve kaynanalarda gelinlerde muhakkak bir kusur bulurama benim kv için görüşmeme seçenek değil mantıkları şu biz aileyiz birbirimizin ağzına da etsek dönüp gene sarılmalıyız, ben zaten panik ataklıyım böyle şeylere gelemem
sonrada o annedir yapar lafları gelir:)eltime ailesine olmadık laflar etti namusuna kadar dil uzattı başka erkeklerle yatmakla itham etti, neler neler, oğlu bizi evden kovdu uzak olalım diye ev taşıdı kaynım, sonra bir bayram oldu anneeee biz geldik, evi geri taşıdı annesinin dibine eltim unutmuş görünüyor falan değişik
kv her durumda gelinleri suçlar mantığı o
Elbette bunu vurguladım zaten daha önceki yazılarımda. Olaylar karşısında insanların reaksiyonları farklıdır. Birini depresyona iter, birini intihara, biri de hiç etkilenmez. Ben bunları yaşadım bu bana basit geliyor kavramı sadece babamla bağlantılı değil. Kaçınılmaz olarak hayatımda bir kavisti ancak dünyaya bak, olaylara bak. Çocuklar her gece nasıl uyuyor, anneleri onları doyurmak için neler yapıyor. Kaçıp kurtulmak için denizde olan can pazarları, Gazze bilmem neresi.. Saymakla biter mi??Anneannem çok güzel bir şey söylerdi, benim halimi ancak ben gibi damdan düşen anlar, diğerleri oraya çıkmasaydın ne işin vardı der. Dediğin doğru sağlıklıysan, sevdiğinin ölümünü görmediysen şükretmen ve mutlu olman gerekli ama bunlardan bize göre daha hafif gelen acılara da yarabbi az geldi biraz daha ver demek saçma. İnsanı üzen her ne ise o ona dert olur. Olayın vahimliği değil kişiye yaşattığı etkisidir önemli olan bence. Oğlu ölüp, çok şükür yaşıyorum diye üzülmeyen anne de gördüm ben. Başkası için bu yaşayan ölü olmak demektir ama o kadın için değildi mesela. Kimin içinde ne yaşadığını bilemezsin.
Ne yapmayı düşünüyorsun peki planların hazır mı
sonrada o annedir yapar lafları gelir:)
varacağın kapıya kötü söz etmeyeceksin. ama o kadar laftan sonra da yüzsüz gurursuz hiç birşey olmamış gibi davranamazsın. mesela kaynana bana çok kez or... dedi. sende namus falan yok dedi. e ben tutupta bununla barışamamki affedemem bu kişilik meselesi. kimi affeder kimi affetmez.kv kendi annesi ile de küstü bu bayram bir aradık ordalar e hani ne ölüme ne dirime idi, bayram kollarlar barışmaya, o zaman büyük büyük laflar etme dilini tut dimi
varacağın kapıya kötü söz etmeyeceksin. ama o kadar laftan sonra da yüzsüz gurursuz hiç birşey olmamış gibi davranamazsın. mesela kaynana bana çok kez or... dedi. sende namus falan yok dedi. e ben tutupta bununla barışamamki affedemem bu kişilik meselesi. kimi affeder kimi affetmez.
biliyordum ve çekmek istemiyordum bu yüzden ayrılma kararı aldım fakat eşim istemedi. ama iste
piçlerinizi asla sevmem sevemem demişti kaynanacık...
nasıl bir aileymiş öyle gelinine o lafları diyor. Bu insanla aynı ortamda bile olman çok yersiz.varacağın kapıya kötü söz etmeyeceksin. ama o kadar laftan sonra da yüzsüz gurursuz hiç birşey olmamış gibi davranamazsın. mesela kaynana bana çok kez or... dedi. sende namus falan yok dedi. e ben tutupta bununla barışamamki affedemem bu kişilik meselesi. kimi affeder kimi affetmez.
amin iyi dileğin için sağol:)Evet oyle diyebilir ama zamanla herşey değişiyor. Bu kadar rahat olmayın ce bu konuda sıkıntı çekip sineye çekenleri hafife almayın derim.
Allah tüm iyi kalpleri kötülerden korusun.
Konu sahibi dertli değil, daha doğrusu evliliğinin bitmesine neden olacak durumda değil. Eşi iyiyi kötüyü ayırt edebilmiş ama bence yaşadıkları içinde birikmiş. Evliliğinde şu an mutsuz olmasa bile zamanında yaşadıkları, en güzel geçirmesi gereken günlerin kendine zehir edilmesi, hakarete maruz kalması, eşinin dövülmesi v.s ruh haline işlemiştir diye düşünüyorum. Benim kv ile olayımı okusan nasıl kestirip attığımı zaten benim asla kv'yi ve bu gibi sorunları takmayacağımı anlayabilirsin. Ben hiç umursamam bencilimdir açıkça yazıyorum bunu da her fırsatta. İşte kimisi her şeye takar, takmamak daha iyi ama sıfır dertlenmemek de imkansız neredeyse.Elbette bunu vurguladım zaten daha önceki yazılarımda. Olaylar karşısında insanların reaksiyonları farklıdır. Birini depresyona iter, birini intihara, biri de hiç etkilenmez. Ben bunları yaşadım bu bana basit geliyor kavramı sadece babamla bağlantılı değil. Kaçınılmaz olarak hayatımda bir kavisti ancak dünyaya bak, olaylara bak. Çocuklar her gece nasıl uyuyor, anneleri onları doyurmak için neler yapıyor. Kaçıp kurtulmak için denizde olan can pazarları, Gazze bilmem neresi.. Saymakla biter mi??
Şu noktada katılmıyorum sana ki öyle bir vurgu da yapmadım. "ya Rabbi bu acı az bize daha çok ver" benim anlattıklarımdan onu çıkarabiliyorsan o senin anlama şeklinle bağlantılı ya da ön yargılı okuyorsundur. Toplum olarak, dünya olarak giderek psikolojimiz bozuluyor. 20 yıl önce ne tecavüz vardı ne çocuk kaçırma. Ona tak, buna tak, ona hırslan, buna hırslan dersek ileriki yıllarda düşünemiyorum ne hale geleceğimizi. Ben konuları hafife de almıyorum, benim sorunlarım yok mu eşimin ailesiyle var hem de babalar gibi. Ama elimin tersiyle geriye atmaya çalışıyorum. Yoksa konu sahibine kalıcı bir çözüm önerin ne "boşan" demekten başka.