Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum

kalbimegedekaldi .!.:

Geçmişini bilmiyorum olayın ama neden bu kadar sorun varken hala eşiniz annesiyle gün yapıyorsunuz? Ben olsam hiç birinin yüzüne bakmam.

Genişletmek için tıkla...

girlinred .!.:

Kayınbiraderin kaç yaşında? Abisine kazık atarken abisi olduğunu unutmasaydı şimdi bunlar yaşanmazdı. O zaman ailesi değildiniz de evleneceği zaman mı oldunuz…

Genişletmek için tıkla...

Vignette .!.:

Bazı adamların akıllanması için böyle kocaman bir kazık yemesi gerekiyor sanırım. Ama üzülmeyin bazı şeyler iyi ki yaşanmış ve eşiniz gerçekleri görüp sizin yanınızda durmuş. Bu saatten sonra yapacağınız tek şey çizdiğiniz bu sınırı ve takındığınız bu tavrı korumak. Sizi o kadar iyi anlıyorum ve o kadar çok sarılıp ağlamak istedim ki anlatamam. Biz bu kadar çok şey yaşamadık ama eşimin ailesine karşı hissettiğiniz duyguların aynısını yaşıyorum. Kardeşinin barışmak istemesi de bana hiç masum gelmedi şahsen. Düğün zamanı yine para dilenmeye çalışabilirdi.

Genişletmek için tıkla...

KIR PAPATYASII .!.:

O kardeş yeni araba almamış miydi birde ailesi bunu sizden saklamisti zaten belliydi kazancı olduğu . Ailesi de gayet biliyor. Bence siz kimseye birşey anlatmayın eşinizi sevmiyorlar işte siz bu evliliği istiyorsanız kayinvalidenize diyeceksiniz açık açık siz evlat ayırdınız benim çocuğumun hakkının yenmesine göz yumdunuz daha dalga geçer gibi beni neye cagiriyorsunuz o dolandırıcı oğlun bizden uzak duracak diye. Bu kadar basit . Yoksa tüm akrabalara rezil ederim sizi derdim ben olsam . Sonra ne yapıyorlarsa yapsınlar

Genişletmek için tıkla...

alindalin .!.:

Merhaba herkese, buraya açtığım konulardan beni hatırlayanlar vardır belki. Ben çok toksik ve aşırı derecede problemli bir insandım. Buraya açtığım konuların birçoğu kendi takıntılı davranışlarım ve tuhaf düşüncelerimdi ama bazılarında haklılık payım vardı. Örneğin kayınpederim tarafından en başından beri istenmiyor olmam ve bunun neticesinde bana olan davranışları. Ya da eşimle kardeşi ortak dükkan açtıktan sonra bizi kazıklaması gibi konular.

Ben bu yaşananları bir türlü aşamıyordum ve eşimle de sorunlar yaşıyorduk. Boşanma noktasına gelmiştik. Sonra ikimiz de psikolojik destek almaya başladık. Eşim bir süredir devam edemiyor ama ben hala devam ediyorum. Bu sayede bazı şeyleri aşabildim, eşimle aramız düzeldi. Ben de, Eşim de çok yol aldık diyebilirim.

Kendimdeki olumlu değişimin de farkındayım ve bu süreç hala devam ediyor ama takdir edersiniz ki bir anda bambaşka bir insan olmak mümkün değil. Hala bazı duygularımla başa çıkmaya çalışıyorum.

Son durum şu. Bu bizi kazıklayan erkek kardeşle biz ortaklık bittiğinden beri görüşmüyorduk. Bu süreçte de birilerinden duyduğuma göre kendisi herkese olayı başka anlatıyormuş. En zor zamanımda abim para istedi şeklinde. Ki zor durumda olan bizdik. O dönemde eşim 7 bin maaş alıyordu, 8 bin kredi ödememiz vardı. Küçük bir bebeğimiz vardı. Sonra eşim işten çıkarıldı ben oğlumu bırakıp çalışmak zorunda kaldım vs buraları geçiyorum.

Onca zaman geçti bir kere bile abisinden bir helallik istemedi, bir iş yaptık kötü bitti falan bir konuşma olmadı. Eşim gidip ailesine kendisini ifade etti. Mesele para değil bana yaptığı saygısızlık vs diye anlattı ama kimsenin de umrunda olmadı. Şimdi bu kardeş geçen haftalarda annesini şehir dışına kız arkadaşıyla tanışmaya götürdü. Döndükten sonra kayınvalidem beni aradı durumu anlattı. Ben de onları davet edeceğim sen de gelirsin zaten dedi. Ben de hiçbir şeye katılmayacağımı belirttim. Kayınvalidem çok bozuldu. Nasıl olur hiçbir şeye gelmeyecek misin dedi. Ben de kendimi açıkladım ve isterse eşimin katılabileceğini, hatta oğlumu da götürebileceğini söyledim. O da sen gelmedikten sonra onlar da gelmesin dedi. Ben de peki dedim sen o şekilde söylersin eşime de. Sonra havadan sudan konuşmaya çalıştı konuyu yine oraya getirdi. Ben sana gönül koymuyorum nasıl mutlu olacaksan öyle olsun vs dedi. Sen benim ilk göz ağrımsın, istersen Ayşe’ye (kayınvalidemin en samimi arkadaşı) sor dedi. Onunla da konuştuk gelinim benim ilk göz ağrım dedim vs. Keşke samimiyetine inanabilsem… neyse sonra dün akşam eşim annesine uğramıştı tesadüfen kızın ailesinin geleceğini öğrenmiş. Tabi ben katılmayacağım dediğim için bize haber verilmedi doğal olarak. Bugün de eşimin kardeşi aylar sonra, hatta yıllar sonra mesaj atıyor.

Mesaj aynen şöyle;

Kardeş: Sa (selam vermekten bile aciz bu kadar yazıyor)

Evde misiniz müsait misiniz

Eşim: alindalin evde yok ama ben müsaitim

Kardeş: tamam yengem geldiğinde söylersin öyle gelirim

Eşim de bana haber verince eve geldim. Kendisine dedim ki evime gelene kapım açık, ikramda da kusur etmem ama bu zamana kadar içimde biriktirdiğim her şeyi de konuşurum şimdiden sana söyleyeyim bilgin olsun dedim. Çünkü eşim de biliyor ben bu anı iple çekiyorum. Gerçekten bu zamana kadar bana yapılan beni üzen her şeyi yüzlerine söylemek istiyorum. Eşim de rahat ol istediğin gibi davran ama ben kız arkadaşıyla birlikte geleceğini tahmin ediyorum dedi. Ben de dedim ki ilk karşılaşma bu şekilde olmamalı. Biz kendisiyle görüşmüyoruz, 2 sene olmuş muhabbetimiz yok, bunca olay yaşanmış önce kendisiyle konuşup sorunumuzu halletmeden ben kız arkadaşını ağırlamak istemem dedim. Çünkü zaten çok doluyum, kız arkadaş falan dinlemem rezil ederim onu dedim. Bunu yapar mıydım bilmiyorum ama o sinirle söyledim bunları. Sonra eşim de baktım kayınvalidemi aradı, eğer kız arkadaşıyla gelecekse alindalin sözünü esirgemez kendisi bundan rahatsız olabilir dedi. Senin bilgin var mı yalnız mı gelecek dedi. Annesi de diyor ki, kızın yanında kırıcı bir şey söyler mi. Eşim de garanti veremem, söyleyebilir dedi. Annesi de, kızın yanında bir şey demesin sonra ne isterse söylesin demiş.

Burdan anlıyoruz ki kızla birlikte gelecekti. Biz de hiçbir şey olmamış gibi davranacaktık. Böylece ortam yumuşayacaktı. Bir daha da asla eski konular açılmayacaktı. Ben de bunu kabul etmedim. Eşim orada telefonla konuşurken kendi kendimi doldurdum zaten ben böyle oldu bittiye gelmesini istemiyorum çünkü. Dedim ki ya yalnız gelsin ya da olacaklardan sorumlu değilim. Her şeyi konuşurum. Eşim de tabi ki böyle olmasını istemeyeceği için kardeşine mesaj atmış. Bu arada kardeşi hala beklemedeydi, ben eve gidince eşim mesaj atıp haber verecekti ona. Eşim şöyle yazmış: annemden duyduğum kadarıyla kız arkadaşınla birlikte gelecekmişsin. Keşke bu zamana kadar önce kendi aramızda bir konuşsaydık. Bugün birlikte gelirseniz alin dalin senin hoşuna gitmeyecek şeyler söyleyebilir yazmış.

Kardeşi: tamam eyvallah.

Senin bir şeye ihtiyacın olursa maddi manevi her zaman beni ara yazmış.

Ben zaten bu aileye karşı tetikteyim. İyi bir şey de söylense kötü anlıyorum artık. Bu mesajı da tabi ki kötü yorumladım. Yani şey gibi; ben kız arkadaşımı alıp evinize gelecektim, sen eşinin ağzıyla hareket edip beni evine kabul etmedin. Ama yine de büyüklük bende kalsın. Ben böyle yorumladım. Siz ne düşünürdünüz bu mesaja?

Tabi böyle yorumlayınca acısını yine eşimden çıkardım. Senin eşine böyle bir şey söyleniyor senin tepkin ne olacak merak ediyorum dedim. Durduk yere eşime de yükseldim yine. İnanılmaz sinir oldum. Keşke en başından bana hiç söylemeden kardeşine gel biz önce yalnız konuşalım deseydi. Durumu kendi yönetseydi. Ben bu aileye karşı normal olamıyorum. Zaaflarım, eksik yanlarım, üzüntülerim her şeyim devreye giriyor ve sakin kalamıyorum. Sonra eşim ne cevap verdi bilmiyorum.

Bir ara bana dedi ki gerekeni yaptım ama ağlamak istiyorum. Umursamadım. Sonra bana neden tavırlısın dedi. Bu süreci ben yönetmek zorunda olduğum için dedim. Keşke bana yansıtmadan çözseydin dedim. Ama gereken cevabı verdim dedi. Ben tavır gösterdikten sonra verdin belki de kendi isteğinle değildi dedim. Keşke sabredebilseydim en başından nasıl davranacağını izleseydim dedim. Önce bi yazdığım cevabı görüp sonra beni suçlasaydın dedi ama bakmadım ne yazdığına.

Gerçekten bu süreçteki duygularımı yönetemiyorum. Psikolog seansım iki gün önceydi ve henüz bu durumlar yoktu. Şimdi yeni seansa daha 12 gün var. Gerçekten nasıl davranacağımı bilmiyorum. Mesela cuma günü bir buluşma var. Eşimin anne tarafıyla aram iyiydi bir gün yapıyorduk. Cuma günü kayınvalidemde toplanacağız. Mutlaka bu konular konuşulacak. Ben ne demeliyim? Her şeyden önce ben haksız mıyım? İçimde öyle bir şey var ki asla tanışmak düğünlerine vs gitmek istemiyorum. Kızın bir suçu yok tanımıyorum bile ama ben bu aileyle uyum sağlayamadım olmadı. Uzak duruyorum. Bir tek kayınvalidemle iletişimim var o da başından beri bana hep iyi davrandı zaten. Evet görgüsüzlükleri manipülasyonları falan var ama ben bunlarla başedebiliyorum, beni mutsuz etmiyor.

Haksızsam haksızsın diyin. Şöyle yapsan daha iyi olurdu diyin. Ya da bundan sonra şöyle davran diyin. Desteğe çok ihtiyacım var. Nasıl davranacağımı bilmiyorum. Okuduğunuz için çok teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

alindalin .!.:

O arabadan sonra neler neler aldı. Önce orta sınıf bir araba almıştı. Eşim hesabını sorduğunda çekle aldığını söylemişti. Sonrasında duyduğuma göre o arabayı ona hatasız değişensiz diye satmışlar ama arabada sorun çıkmış adama geri mi vermiş ne orasını tam bilmiyorum. Yani araba gitti. Sonra bir düğünde denk geldik bu defa BMW vardı. Kendisinin miydi ortağının mıydı ya da dükkan üzerinden mi alındı bilmiyorum. Ama herkes onun arabası olduğunu söylüyordu. Yani düğün sahibine benim arabayı gelin arabası yapın demiş öyle duymuştum. Ama ortağının arabasını da kendi malı gibi sahiplenecek bir tip bilemiyorum. Bizimle ortak oldukları yeri sattıktan sonra diğer ortakla başka bir yer devralmışlardı. O BMW önünde duruyordu ve en küçük kardeş o arabayı story atıyordu sürekli. Ama hiç kendi evlerinin önünde görmedim. Hatta bir kere su alınacaktı eşimin babası demişti ki elimle taşıdığım için az aldım arabayla siz getirebilir misiniz. Yani evlerinde araba olsa ona aldırırlardı diye düşünüyorum. Çözemedim o kısmı.

En son şöyle duydum. O açtıkları dükkanı da devretmişler. Sonra bu uyanık kardeş ismi Ahmet olsun, kıyafet dükkanı açacakmış bir yerle anlaşmış. O dükkanı tutacakmış. Dükkan sahibi tanıdıkları ve kendisine söz vermiş burayı sana bırakıp çıkacağım diye. Sonra başka biri gelip adama diyor ki burayı bana ver. O da Ahmet’e söz verdim diyor. Güya o adam da gidiyor Ahmet’e diyor ki sana 1 milyon vereyim burayı bana bırak. Yani olacak şey değil gerçekten. Henüz dükkanı işleten adam içinden çıkmamış, Ahmet oraya yerleşmemiş bile ama me hikmetse Ahmet’e hava parası veriyor dükkanı kendisine bıraksın diye. Bunu gelip Ahmet evde böyle anlatmış. Babası da eşimin yanında birilerine anlatıyor ağzını yayarak. Çünkü para gelsin de nereden geldiği önemsiz. Neyse eşimin kuzeni demişti ki Cafe açacakmış kendisine. Şimdilerde bazen hiç dükkan açmadan önce çalıştığı bir yerin reklamını paylaşıyor. Yeniden orada çalışmaya başlamış sanırım. Asla onunla ilgili kv tek kelime söylemediği için ne olup bittiğini bilmiyoruz.

Eşim şöyle tahmin ediyor. 1 sene içinde 2 dükkan açıp kapatmak bunların kazanamadığını gösterir. Kimse kazanan yeri bırakıp gitmez. O dükkan hava parası da hikaye. Muhtemelen bir şeyler karıştırıyorlar diyor ama bilemiyorum. Çünkü ortak arkadaşları eşimle olan durumları bilmiyorlar. Daha önce rakip firmayla yarışamadılar yazık oldu falan diyorlarmış. Şimdi de Kardeşin ne yaptı öyle çok havalara uçtular daldan dala atlıyorlar hayırdır falan diyorlarmış. Bize yaptığı da belgeli ispatlı değil ki herkesi kendine inandırmış. Anne babası zaten ona inanmaya hazır. Ben de kv ye çok net söyledim. Şimdi ortak bir günümüz var orada da mutlaka bana diyecekler elti adayınla tanıştın mı vs. Her şeyi söyleyeceğim orda da.

Genişletmek için tıkla...

KIR PAPATYASII .!.:

Konu sahibi senin bu kaynin belli ki sağlam ayakkabı değil . Sen niye bu aileyi bu kadar sevmezken ortak güne falan giriyorsun ? Ayrıca yüzleşmek ayrı bir şey herkese anlatmak ayrı birşey . Belki eşin buyuk bir beladan kurtuldu . Onların her ortamında neden bulunuyorsun. Kurtulmak kstiyorsan siz böyle böyle yaptınız der uzak durursun . Sen millete madara edeyim diyorsun . Gerçekten sıkıntılı işleri varsa ya sana veya eşine zarar gelirse? Arkasını niye hiç düşünmüyorsun

Genişletmek için tıkla...

Namename .!.:

Şuan aileye yeni bir birey katılacak. Durumu ona çaktırmamaya, sizinle iyiymişler gibi yapacaklar. İşleri karşıya geçince herkes kaldığı yerden devam edecek. Nerden bildiğimi sormayın

Genişletmek için tıkla...

suzan3333 .!.:

Öncelikle merhaba, üşenmeden tüm yazdıklarınızı okudum tabiki kardeşi kötü davranmış .Çocuklu bir ailede maddi kazanç gerçekten çok önemli. Size bu açıdan çok zarar vermiş hali ilede maneviyatınız huzurunuz sarsılmış. Kayın validenizde haklı olduğunuzun farkında..Bence sürekli bunu düşünmeyin kendizi artık yıpratmayın çünkü ne yaparsanız yapın zamanı geri alamazsınız ama böyle üzerinde düşünmeye devam ettikçe kendi huzurunuzdan da olursunuz ve eşiniz sizi seviyor yanınızda. Bırakın artık huzursuzlukları bir tarafa sevginize sığının. Gittiğiniz zaman konu açılırsa yaşadıklarımızı biliyorsunuzu bu konuda bana bir şey demeyin. Onunla bu konuları bizim ayrıca konuşmamız lazım içimin soğuması için yüzleşmemiz lazım dersiniz. Ona da artık onunda aile kuracağını aynı şeyi ya kendisi yaşasaydı kendi beler hissederdi onu sorarsınız. Ama bu kız arkadaşının yanında olmaz . Aile ortamında sakinliğinizi koruyun . Artık kendi iç huzurunuza bakın herkes bu hayatta yaşattığını yaşar. Bunu unutmayın .

Genişletmek için tıkla...

alindalin .!.:

Verdiğiniz fikir için teşekkür ederim. Önceden çok daha fazla takıyordum ve her gün eşimle tartışıyorduk ama artık o kadar da umrumda değiller. Böyle bir olay olunca gündemim oldular bir anda. Yoksa gerçekten hiç eşimle konusu bile olmuyor.

Söyledikleriniz mantıklı geldi günde konu açılırsa benzer şeyler söyleyeceğim. Bir yanım diyor ki eline fırsat geçmişken orda her şeyi dök ortaya. Kv nin kardeşleri ve erkek kardeşinin eşi var günde. Bir de kuzenler. Bir yanım da diyor ki boşver çizgini bozma. Sadece sizin söylediğiniz şekilde söyleyip konuyu kapatayım. Açıkçası bu noktada biraz kararsız kaldım.

Genişletmek için tıkla...

alindalin .!.:

Merhaba herkese, buraya açtığım konulardan beni hatırlayanlar vardır belki. Ben çok toksik ve aşırı derecede problemli bir insandım. Buraya açtığım konuların birçoğu kendi takıntılı davranışlarım ve tuhaf düşüncelerimdi ama bazılarında haklılık payım vardı. Örneğin kayınpederim tarafından en başından beri istenmiyor olmam ve bunun neticesinde bana olan davranışları. Ya da eşimle kardeşi ortak dükkan açtıktan sonra bizi kazıklaması gibi konular.

Ben bu yaşananları bir türlü aşamıyordum ve eşimle de sorunlar yaşıyorduk. Boşanma noktasına gelmiştik. Sonra ikimiz de psikolojik destek almaya başladık. Eşim bir süredir devam edemiyor ama ben hala devam ediyorum. Bu sayede bazı şeyleri aşabildim, eşimle aramız düzeldi. Ben de, Eşim de çok yol aldık diyebilirim.

Kendimdeki olumlu değişimin de farkındayım ve bu süreç hala devam ediyor ama takdir edersiniz ki bir anda bambaşka bir insan olmak mümkün değil. Hala bazı duygularımla başa çıkmaya çalışıyorum.

Son durum şu. Bu bizi kazıklayan erkek kardeşle biz ortaklık bittiğinden beri görüşmüyorduk. Bu süreçte de birilerinden duyduğuma göre kendisi herkese olayı başka anlatıyormuş. En zor zamanımda abim para istedi şeklinde. Ki zor durumda olan bizdik. O dönemde eşim 7 bin maaş alıyordu, 8 bin kredi ödememiz vardı. Küçük bir bebeğimiz vardı. Sonra eşim işten çıkarıldı ben oğlumu bırakıp çalışmak zorunda kaldım vs buraları geçiyorum.

Onca zaman geçti bir kere bile abisinden bir helallik istemedi, bir iş yaptık kötü bitti falan bir konuşma olmadı. Eşim gidip ailesine kendisini ifade etti. Mesele para değil bana yaptığı saygısızlık vs diye anlattı ama kimsenin de umrunda olmadı. Şimdi bu kardeş geçen haftalarda annesini şehir dışına kız arkadaşıyla tanışmaya götürdü. Döndükten sonra kayınvalidem beni aradı durumu anlattı. Ben de onları davet edeceğim sen de gelirsin zaten dedi. Ben de hiçbir şeye katılmayacağımı belirttim. Kayınvalidem çok bozuldu. Nasıl olur hiçbir şeye gelmeyecek misin dedi. Ben de kendimi açıkladım ve isterse eşimin katılabileceğini, hatta oğlumu da götürebileceğini söyledim. O da sen gelmedikten sonra onlar da gelmesin dedi. Ben de peki dedim sen o şekilde söylersin eşime de. Sonra havadan sudan konuşmaya çalıştı konuyu yine oraya getirdi. Ben sana gönül koymuyorum nasıl mutlu olacaksan öyle olsun vs dedi. Sen benim ilk göz ağrımsın, istersen Ayşe’ye (kayınvalidemin en samimi arkadaşı) sor dedi. Onunla da konuştuk gelinim benim ilk göz ağrım dedim vs. Keşke samimiyetine inanabilsem… neyse sonra dün akşam eşim annesine uğramıştı tesadüfen kızın ailesinin geleceğini öğrenmiş. Tabi ben katılmayacağım dediğim için bize haber verilmedi doğal olarak. Bugün de eşimin kardeşi aylar sonra, hatta yıllar sonra mesaj atıyor.

Mesaj aynen şöyle;

Kardeş: Sa (selam vermekten bile aciz bu kadar yazıyor)

Evde misiniz müsait misiniz

Eşim: alindalin evde yok ama ben müsaitim

Kardeş: tamam yengem geldiğinde söylersin öyle gelirim

Eşim de bana haber verince eve geldim. Kendisine dedim ki evime gelene kapım açık, ikramda da kusur etmem ama bu zamana kadar içimde biriktirdiğim her şeyi de konuşurum şimdiden sana söyleyeyim bilgin olsun dedim. Çünkü eşim de biliyor ben bu anı iple çekiyorum. Gerçekten bu zamana kadar bana yapılan beni üzen her şeyi yüzlerine söylemek istiyorum. Eşim de rahat ol istediğin gibi davran ama ben kız arkadaşıyla birlikte geleceğini tahmin ediyorum dedi. Ben de dedim ki ilk karşılaşma bu şekilde olmamalı. Biz kendisiyle görüşmüyoruz, 2 sene olmuş muhabbetimiz yok, bunca olay yaşanmış önce kendisiyle konuşup sorunumuzu halletmeden ben kız arkadaşını ağırlamak istemem dedim. Çünkü zaten çok doluyum, kız arkadaş falan dinlemem rezil ederim onu dedim. Bunu yapar mıydım bilmiyorum ama o sinirle söyledim bunları. Sonra eşim de baktım kayınvalidemi aradı, eğer kız arkadaşıyla gelecekse alindalin sözünü esirgemez kendisi bundan rahatsız olabilir dedi. Senin bilgin var mı yalnız mı gelecek dedi. Annesi de diyor ki, kızın yanında kırıcı bir şey söyler mi. Eşim de garanti veremem, söyleyebilir dedi. Annesi de, kızın yanında bir şey demesin sonra ne isterse söylesin demiş.

Burdan anlıyoruz ki kızla birlikte gelecekti. Biz de hiçbir şey olmamış gibi davranacaktık. Böylece ortam yumuşayacaktı. Bir daha da asla eski konular açılmayacaktı. Ben de bunu kabul etmedim. Eşim orada telefonla konuşurken kendi kendimi doldurdum zaten ben böyle oldu bittiye gelmesini istemiyorum çünkü. Dedim ki ya yalnız gelsin ya da olacaklardan sorumlu değilim. Her şeyi konuşurum. Eşim de tabi ki böyle olmasını istemeyeceği için kardeşine mesaj atmış. Bu arada kardeşi hala beklemedeydi, ben eve gidince eşim mesaj atıp haber verecekti ona. Eşim şöyle yazmış: annemden duyduğum kadarıyla kız arkadaşınla birlikte gelecekmişsin. Keşke bu zamana kadar önce kendi aramızda bir konuşsaydık. Bugün birlikte gelirseniz alin dalin senin hoşuna gitmeyecek şeyler söyleyebilir yazmış.

Kardeşi: tamam eyvallah.

Senin bir şeye ihtiyacın olursa maddi manevi her zaman beni ara yazmış.

Ben zaten bu aileye karşı tetikteyim. İyi bir şey de söylense kötü anlıyorum artık. Bu mesajı da tabi ki kötü yorumladım. Yani şey gibi; ben kız arkadaşımı alıp evinize gelecektim, sen eşinin ağzıyla hareket edip beni evine kabul etmedin. Ama yine de büyüklük bende kalsın. Ben böyle yorumladım. Siz ne düşünürdünüz bu mesaja?

Tabi böyle yorumlayınca acısını yine eşimden çıkardım. Senin eşine böyle bir şey söyleniyor senin tepkin ne olacak merak ediyorum dedim. Durduk yere eşime de yükseldim yine. İnanılmaz sinir oldum. Keşke en başından bana hiç söylemeden kardeşine gel biz önce yalnız konuşalım deseydi. Durumu kendi yönetseydi. Ben bu aileye karşı normal olamıyorum. Zaaflarım, eksik yanlarım, üzüntülerim her şeyim devreye giriyor ve sakin kalamıyorum. Sonra eşim ne cevap verdi bilmiyorum.

Bir ara bana dedi ki gerekeni yaptım ama ağlamak istiyorum. Umursamadım. Sonra bana neden tavırlısın dedi. Bu süreci ben yönetmek zorunda olduğum için dedim. Keşke bana yansıtmadan çözseydin dedim. Ama gereken cevabı verdim dedi. Ben tavır gösterdikten sonra verdin belki de kendi isteğinle değildi dedim. Keşke sabredebilseydim en başından nasıl davranacağını izleseydim dedim. Önce bi yazdığım cevabı görüp sonra beni suçlasaydın dedi ama bakmadım ne yazdığına.

Gerçekten bu süreçteki duygularımı yönetemiyorum. Psikolog seansım iki gün önceydi ve henüz bu durumlar yoktu. Şimdi yeni seansa daha 12 gün var. Gerçekten nasıl davranacağımı bilmiyorum. Mesela cuma günü bir buluşma var. Eşimin anne tarafıyla aram iyiydi bir gün yapıyorduk. Cuma günü kayınvalidemde toplanacağız. Mutlaka bu konular konuşulacak. Ben ne demeliyim? Her şeyden önce ben haksız mıyım? İçimde öyle bir şey var ki asla tanışmak düğünlerine vs gitmek istemiyorum. Kızın bir suçu yok tanımıyorum bile ama ben bu aileyle uyum sağlayamadım olmadı. Uzak duruyorum. Bir tek kayınvalidemle iletişimim var o da başından beri bana hep iyi davrandı zaten. Evet görgüsüzlükleri manipülasyonları falan var ama ben bunlarla başedebiliyorum, beni mutsuz etmiyor.

alindalin .!.:

Merhaba herkese, buraya açtığım konulardan beni hatırlayanlar vardır belki. Ben çok toksik ve aşırı derecede problemli bir insandım. Buraya açtığım konuların birçoğu kendi takıntılı davranışlarım ve tuhaf düşüncelerimdi ama bazılarında haklılık payım vardı. Örneğin kayınpederim tarafından en başından beri istenmiyor olmam ve bunun neticesinde bana olan davranışları. Ya da eşimle kardeşi ortak dükkan açtıktan sonra bizi kazıklaması gibi konular.

Ben bu yaşananları bir türlü aşamıyordum ve eşimle de sorunlar yaşıyorduk. Boşanma noktasına gelmiştik. Sonra ikimiz de psikolojik destek almaya başladık. Eşim bir süredir devam edemiyor ama ben hala devam ediyorum. Bu sayede bazı şeyleri aşabildim, eşimle aramız düzeldi. Ben de, Eşim de çok yol aldık diyebilirim.

Kendimdeki olumlu değişimin de farkındayım ve bu süreç hala devam ediyor ama takdir edersiniz ki bir anda bambaşka bir insan olmak mümkün değil. Hala bazı duygularımla başa çıkmaya çalışıyorum.

Son durum şu. Bu bizi kazıklayan erkek kardeşle biz ortaklık bittiğinden beri görüşmüyorduk. Bu süreçte de birilerinden duyduğuma göre kendisi herkese olayı başka anlatıyormuş. En zor zamanımda abim para istedi şeklinde. Ki zor durumda olan bizdik. O dönemde eşim 7 bin maaş alıyordu, 8 bin kredi ödememiz vardı. Küçük bir bebeğimiz vardı. Sonra eşim işten çıkarıldı ben oğlumu bırakıp çalışmak zorunda kaldım vs buraları geçiyorum.

Onca zaman geçti bir kere bile abisinden bir helallik istemedi, bir iş yaptık kötü bitti falan bir konuşma olmadı. Eşim gidip ailesine kendisini ifade etti. Mesele para değil bana yaptığı saygısızlık vs diye anlattı ama kimsenin de umrunda olmadı. Şimdi bu kardeş geçen haftalarda annesini şehir dışına kız arkadaşıyla tanışmaya götürdü. Döndükten sonra kayınvalidem beni aradı durumu anlattı. Ben de onları davet edeceğim sen de gelirsin zaten dedi. Ben de hiçbir şeye katılmayacağımı belirttim. Kayınvalidem çok bozuldu. Nasıl olur hiçbir şeye gelmeyecek misin dedi. Ben de kendimi açıkladım ve isterse eşimin katılabileceğini, hatta oğlumu da götürebileceğini söyledim. O da sen gelmedikten sonra onlar da gelmesin dedi. Ben de peki dedim sen o şekilde söylersin eşime de. Sonra havadan sudan konuşmaya çalıştı konuyu yine oraya getirdi. Ben sana gönül koymuyorum nasıl mutlu olacaksan öyle olsun vs dedi. Sen benim ilk göz ağrımsın, istersen Ayşe’ye (kayınvalidemin en samimi arkadaşı) sor dedi. Onunla da konuştuk gelinim benim ilk göz ağrım dedim vs. Keşke samimiyetine inanabilsem… neyse sonra dün akşam eşim annesine uğramıştı tesadüfen kızın ailesinin geleceğini öğrenmiş. Tabi ben katılmayacağım dediğim için bize haber verilmedi doğal olarak. Bugün de eşimin kardeşi aylar sonra, hatta yıllar sonra mesaj atıyor.

Mesaj aynen şöyle;

Kardeş: Sa (selam vermekten bile aciz bu kadar yazıyor)

Evde misiniz müsait misiniz

Eşim: alindalin evde yok ama ben müsaitim

Kardeş: tamam yengem geldiğinde söylersin öyle gelirim

Eşim de bana haber verince eve geldim. Kendisine dedim ki evime gelene kapım açık, ikramda da kusur etmem ama bu zamana kadar içimde biriktirdiğim her şeyi de konuşurum şimdiden sana söyleyeyim bilgin olsun dedim. Çünkü eşim de biliyor ben bu anı iple çekiyorum. Gerçekten bu zamana kadar bana yapılan beni üzen her şeyi yüzlerine söylemek istiyorum. Eşim de rahat ol istediğin gibi davran ama ben kız arkadaşıyla birlikte geleceğini tahmin ediyorum dedi. Ben de dedim ki ilk karşılaşma bu şekilde olmamalı. Biz kendisiyle görüşmüyoruz, 2 sene olmuş muhabbetimiz yok, bunca olay yaşanmış önce kendisiyle konuşup sorunumuzu halletmeden ben kız arkadaşını ağırlamak istemem dedim. Çünkü zaten çok doluyum, kız arkadaş falan dinlemem rezil ederim onu dedim. Bunu yapar mıydım bilmiyorum ama o sinirle söyledim bunları. Sonra eşim de baktım kayınvalidemi aradı, eğer kız arkadaşıyla gelecekse alindalin sözünü esirgemez kendisi bundan rahatsız olabilir dedi. Senin bilgin var mı yalnız mı gelecek dedi. Annesi de diyor ki, kızın yanında kırıcı bir şey söyler mi. Eşim de garanti veremem, söyleyebilir dedi. Annesi de, kızın yanında bir şey demesin sonra ne isterse söylesin demiş.

Burdan anlıyoruz ki kızla birlikte gelecekti. Biz de hiçbir şey olmamış gibi davranacaktık. Böylece ortam yumuşayacaktı. Bir daha da asla eski konular açılmayacaktı. Ben de bunu kabul etmedim. Eşim orada telefonla konuşurken kendi kendimi doldurdum zaten ben böyle oldu bittiye gelmesini istemiyorum çünkü. Dedim ki ya yalnız gelsin ya da olacaklardan sorumlu değilim. Her şeyi konuşurum. Eşim de tabi ki böyle olmasını istemeyeceği için kardeşine mesaj atmış. Bu arada kardeşi hala beklemedeydi, ben eve gidince eşim mesaj atıp haber verecekti ona. Eşim şöyle yazmış: annemden duyduğum kadarıyla kız arkadaşınla birlikte gelecekmişsin. Keşke bu zamana kadar önce kendi aramızda bir konuşsaydık. Bugün birlikte gelirseniz alin dalin senin hoşuna gitmeyecek şeyler söyleyebilir yazmış.

Kardeşi: tamam eyvallah.

Senin bir şeye ihtiyacın olursa maddi manevi her zaman beni ara yazmış.

Ben zaten bu aileye karşı tetikteyim. İyi bir şey de söylense kötü anlıyorum artık. Bu mesajı da tabi ki kötü yorumladım. Yani şey gibi; ben kız arkadaşımı alıp evinize gelecektim, sen eşinin ağzıyla hareket edip beni evine kabul etmedin. Ama yine de büyüklük bende kalsın. Ben böyle yorumladım. Siz ne düşünürdünüz bu mesaja?

Tabi böyle yorumlayınca acısını yine eşimden çıkardım. Senin eşine böyle bir şey söyleniyor senin tepkin ne olacak merak ediyorum dedim. Durduk yere eşime de yükseldim yine. İnanılmaz sinir oldum. Keşke en başından bana hiç söylemeden kardeşine gel biz önce yalnız konuşalım deseydi. Durumu kendi yönetseydi. Ben bu aileye karşı normal olamıyorum. Zaaflarım, eksik yanlarım, üzüntülerim her şeyim devreye giriyor ve sakin kalamıyorum. Sonra eşim ne cevap verdi bilmiyorum.

Bir ara bana dedi ki gerekeni yaptım ama ağlamak istiyorum. Umursamadım. Sonra bana neden tavırlısın dedi. Bu süreci ben yönetmek zorunda olduğum için dedim. Keşke bana yansıtmadan çözseydin dedim. Ama gereken cevabı verdim dedi. Ben tavır gösterdikten sonra verdin belki de kendi isteğinle değildi dedim. Keşke sabredebilseydim en başından nasıl davranacağını izleseydim dedim. Önce bi yazdığım cevabı görüp sonra beni suçlasaydın dedi ama bakmadım ne yazdığına.

Gerçekten bu süreçteki duygularımı yönetemiyorum. Psikolog seansım iki gün önceydi ve henüz bu durumlar yoktu. Şimdi yeni seansa daha 12 gün var. Gerçekten nasıl davranacağımı bilmiyorum. Mesela cuma günü bir buluşma var. Eşimin anne tarafıyla aram iyiydi bir gün yapıyorduk. Cuma günü kayınvalidemde toplanacağız. Mutlaka bu konular konuşulacak. Ben ne demeliyim? Her şeyden önce ben haksız mıyım? İçimde öyle bir şey var ki asla tanışmak düğünlerine vs gitmek istemiyorum. Kızın bir suçu yok tanımıyorum bile ama ben bu aileyle uyum sağlayamadım olmadı. Uzak duruyorum. Bir tek kayınvalidemle iletişimim var o da başından beri bana hep iyi davrandı zaten. Evet görgüsüzlükleri manipülasyonları falan var ama ben bunlarla başedebiliyorum, beni mutsuz etmiyor.

Haksızsam haksızsın diyin. Şöyle yapsan daha iyi olurdu diyin. Ya da bundan sonra şöyle davran diyin. Desteğe çok ihtiyacım var. Nasıl davranacağımı bilmiyorum. Okuduğunuz için çok teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Haksızsam haksızsın diyin. Şöyle yapsan daha iyi olurdu diyin. Ya da bundan sonra şöyle davran diyin. Desteğe çok ihtiyacım var. Nasıl davranacağımı bilmiyorum. Okuduğunuz için çok teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

kizilcik_serbeti .!.:

konu sahibi hala konu aciyormus esiyle ilgili.bi bosanamadin gitti.konu acmaya devam..

Genişletmek için tıkla...