- 28 Şubat 2019
- 4.670
- 11.163
-
- Konu Sahibi Suleymanin Hurremi
- #461
Guluvermisim okuyunca ozur dilerim
Bi psikologa mi gitse bu derecesi hic normal degil
Guluvermisim okuyunca ozur dilerimUyuz adam abla ya. Ameliyata girerken de vasiyet yazmıştı manyak. Sonra gülünce de duygusuz oldum ben. Bir görsen yazdıklarını, yok ev senindir, yok şunu al bunu al. Grip olsa vasiyet yazacak. Ameliyat öncesi anneme diyor ki idrak ile oğlum yanınıza gelsin annemlerin yanında kalmasın. Her şeyin planını yapıyor adam.
Geçen gün de depremde öldürdü kendini ben ondan sonra evlenir miyim onun hesabına düştü. Açıkca soramıyor da neymiş üvey baba sevmezmiş çocuğu. Ruh hastası.
Hayır hiç bişey yok binada , 5.kat en üstteyim , kendi evimden soğudum yemin ederim artıkAy çok üzüldüm. Peki binanızda hasar oluştu mu gözle görebildiğiniz? Kaçıncı kattasınız belki yüksek katta olduğunuz için çok hissettiniz.
Evde tek olmaktan kötü şeyler de var, mesela evde iki küçük çocukla olmak. Yalnızlık korkutucu, anlıyorum sizi ama iki aciz yavrunun yükü, onları koruma isteği insanı öyle eziyor ki, anlatamam.
99 depreminde saatlerce enkazda kalmış, bütün ailesini kaybetmiş bir insanım. Eşimin işi sebebiyle İstanbul'a geldik, ki en son geleceğim yerdi aslında. Tek başıma olsam bu kadar korkmazdım ama kızlarımın biri 4 yaşında, diğeri 9 aylık. Büyük kreşe gidiyor, kreşi 15-20 dakika yürüme mesafesinde. Dün depremle birlikte kucağımda bebeğimle kendimi sokağa attım. Kreşe kadar uçarak gittim resmen. Vardığımda stresten, koşturmaktan, korkudan nasıl terlemişim, kafamdan su sızıyor, sonra bir titreme. Bas bas böğüre böğüre ağlamak istedim ama çocuklar korkmasın diye çaktırmadım tabi. İnsanı nasıl aciz hissettiren bir şey şu annelik. Allah evlatlarımızı korusun, kollasın.
Şahsen deprem haberlerini izlemiyorum, takip etmiyorum. Bana bir şey katacakları yok, boşuna korku tetikliyorlar. Haberlerden bağımsız olarak, kendimizce nasıl önlemler alabiliriz onlara odaklanmak lazım. Evimizde yüksek eşyalar duvara sabitlenmiş durumda. Yeni bina, çok katlı sayılmaz. Aniden evden çıkmamız gerekir diye, içinde su, battaniye, çocuklara yiyecek bir şeyler, birer takım üst baş, bez, ıslak mendil gibi şeyler olan bir çantamız var, kapıya yakın duruyor. Eşimle deprem anından evdeysek hangimiz hangi kızımızı alacak, nereye sığınacak planladık. Eğer dışarıda ve birbirimizden uzaktaysak, bir buluşma noktası belirledik. Başka yapacak bir şey yok, dua etmekten başka. Allah büyük acılardan hepimizi korusun.
Hayır hiç bişey yok binada , 5.kat en üstteyim , kendi evimden soğudum yemin ederim artık
Güvenmiyorum bu eve ve bu evde ölmek istemiyorum , eşimi ikna etmeye çalışıyorum dünden beri satmak için
Bende bugün site icinde evlerin altinda depo var bizim apartmanin deposuna baktım kolonlara filan catlak vs var mi diye esim artik kafayı yiyeceksin diyor. Siz eşyaları sabitlediniz mi? En azindan ev icinde önlem alsak. Allah yardimcimiz olsun bu sene tayin istemiştik cikmadi. Eşime izin al gidelim diyorum tabi olacak sey değil Hayrlisi olsun.Hayır hiç bişey yok binada , 5.kat en üstteyim , kendi evimden soğudum yemin ederim artık
Güvenmiyorum bu eve ve bu evde ölmek istemiyorum , eşimi ikna etmeye çalışıyorum dünden beri satmak için
Bence evde tek olanlar daha şanslı ya. Sadece kendini düşünüp koruman gerek. Şimdi konudaki mesajlara bakıyorum anneler çocukları için endişelenmekten depremden korkamıyor. Bir tane kedin, köpeğin, kuşun varsa bile onu da düşünmen gerek yine endişe endişe... O yüzden evde tek yaşayanlar varsa siz daha şanslısınız kızlar
Yok hiç bişeyi sabitlemedik cidden ev içinde önlem olarak hiç bişey yok ne yazıkkiBende bugün site icinde evlerin altinda depo var bizim apartmanin deposuna baktım kolonlara filan catlak vs var mi diye esim artik kafayı yiyeceksin diyor. Siz eşyaları sabitlediniz mi? En azindan ev icinde önlem alsak. Allah yardimcimiz olsun bu sene tayin istemiştik cikmadi. Eşime izin al gidelim diyorum tabi olacak sey değil Hayrlisi olsun.
Canım Arya, teşekkür ederim. Çocuklarım hem en büyük acizliğim hem de en büyük gücüm. Sanırım çoğu anne de aynı şeyi hissediyordur. Ben de dinlerden öte, kalplere, niyetlere inanırım. O yüzden pozitif enerjin çok kıymetli. Sağol.Başin sağolsun dilemek istedim. Ve yaşadiklarindan sonra, kizlarina çaktirmamak büyük güç ister. Şurda iki satir yazdiğin şeyleri, bir anne olarak bende his ettim. Çok zor duygular
Dindar değilim, dua etmiyorum fakat tüm pozitif enerjimi size yolluyorum. Umarim birşeyler olursa, ailece sağ salim atlatirsiniz canim.
Sizin gökyüzü olaylarıyla ile yeryüzü olaylarının HİÇ BİR alakası yok demenize istinaden yazmıştım o yorumu.Hmm peki tamamHangi bilimsel veriye dayanarak gökyüzü olaylarının depremle bağlantısı olduğunu düşünüyorsunuz?
Düşünerek oluyor mu peki? Felaket senaryolarına insanlar inanmasın, aklın ve bilimin ışığından ayrılmasın diye yazıyorum bunları.
Ama insanlar yok astrolog şöyle bilmiş yok yine olacakmış diye diye birbirlerini gaza getiriyorlar. Sanki orta çağda yaşıyoruz.
Hangi astrologmus arkadaslar merak ettim bakmak isterim sayfasina?
İçimden bir şey koptu gitti..Evde tek olmaktan kötü şeyler de var, mesela evde iki küçük çocukla olmak. Yalnızlık korkutucu, anlıyorum sizi ama iki aciz yavrunun yükü, onları koruma isteği insanı öyle eziyor ki, anlatamam.
99 depreminde saatlerce enkazda kalmış, bütün ailesini kaybetmiş bir insanım. Eşimin işi sebebiyle İstanbul'a geldik, ki en son geleceğim yerdi aslında. Tek başıma olsam bu kadar korkmazdım ama kızlarımın biri 4 yaşında, diğeri 9 aylık. Büyük kreşe gidiyor, kreşi 15-20 dakika yürüme mesafesinde. Dün depremle birlikte kucağımda bebeğimle kendimi sokağa attım. Kreşe kadar uçarak gittim resmen. Vardığımda stresten, koşturmaktan, korkudan nasıl terlemişim, kafamdan su sızıyor, sonra bir titreme. Bas bas böğüre böğüre ağlamak istedim ama çocuklar korkmasın diye çaktırmadım tabi. İnsanı nasıl aciz hissettiren bir şey şu annelik. Allah evlatlarımızı korusun, kollasın.
Şahsen deprem haberlerini izlemiyorum, takip etmiyorum. Bana bir şey katacakları yok, boşuna korku tetikliyorlar. Haberlerden bağımsız olarak, kendimizce nasıl önlemler alabiliriz onlara odaklanmak lazım. Evimizde yüksek eşyalar duvara sabitlenmiş durumda. Yeni bina, çok katlı sayılmaz. Aniden evden çıkmamız gerekir diye, içinde su, battaniye, çocuklara yiyecek bir şeyler, birer takım üst baş, bez, ıslak mendil gibi şeyler olan bir çantamız var, kapıya yakın duruyor. Eşimle deprem anından evdeysek hangimiz hangi kızımızı alacak, nereye sığınacak planladık. Eğer dışarıda ve birbirimizden uzaktaysak, bir buluşma noktası belirledik. Başka yapacak bir şey yok, dua etmekten başka. Allah büyük acılardan hepimizi korusun.
Teşekkür ederim. 20 yıl geçmiş üstünden. Yaşamış olmama rağmen, bazen başkasının hikayesi gibi geliyor ağzımdan çıkanlar. İnşallah aynı acıları yaşamayız bir daha.İçimden bir şey koptu gitti..
Adı da yaşattıkları kadar korkutucu olan deprem.
Yaranızı deşmeden daha fazla, bu acıyı yaşamış kimsenin yarasını deşmeden kimse zarar görmeden silinsin, yok olsun gitsin inşallah.
Teşekkür ederim. 20 yıl geçmiş üstünden. Yaşamış olmama rağmen, bazen başkasının hikayesi gibi geliyor ağzımdan çıkanlar. İnşallah aynı acıları yaşamayız bir daha.
Ancak kendime gelebildim iki gündür. Telefona falan bakamıyorum artık. Sürekli kızımı nasıl kurtarırım diye beynimede düşünceler dolanıyor.Senden zerre kadar farkım yok , gözüm dakika başı avizede , zaten korkudan kalbimin atışını bile hissedebildiğim için sürekli sallanıyorum gibi geliyor .