- 23 Ekim 2014
- 9.395
- 36.117
-
- Konu Sahibi Suleymanin Hurremi
- #441
Benden bayağı küçükmüşsünüz, 16 yaşındaydım o zamanlar. Ne kusuru ayrıca, tam tersi keşke herkes sizin gibi duyarlı olsa, halden anlasa, bana iyi geldi yazdıklarınız. Benim de o kadar çok keşkem var ki, keşke o taşlardan birini de ben kaldırabilseydim ama ne yazık ki insan gücünün gayet yetersiz, aciz kaldığı durumlar. Öpüyorum güzel kalbinizden.Amin. 99 depremiyle ilgili videoları, haberleri izleyip okudum hep. Hayatımda en çok etkilendiğim şeylerin başında gelir, keşke 5 yaşında olmasaydım da gidip birinin üstünden bir taş kaldırabilseydim diye düşünürüm hep. İçim hep buruktur yani depremzedelere karşı, hep içimden biraz mahçup hissederim. Keşke elden birşey gelseydi, keşke bunlar yaşanmasaydı. Acılarınızı hatırlatmak istemezdim, kusura bakmayın. Tekrar başınız sağolsun.
99 depreminde saatlerce enkazda kalmış, bütün ailesini kaybetmiş bir insanım.
Benden bayağı küçükmüşsünüz, 16 yaşındaydım o zamanlar. Ne kusuru ayrıca, tam tersi keşke herkes sizin gibi duyarlı olsa, halden anlasa, bana iyi geldi yazdıklarınız. Benim de o kadar çok keşkem var ki, keşke o taşlardan birini de ben kaldırabilseydim ama ne yazık ki insan gücünün gayet yetersiz, aciz kaldığı durumlar. Öpüyorum güzel kalbinizden.
Canımsınız, sağ olun. Ben iyi miyim? Aslında değilim ama delirme lüksüm yok, malum çocuklar olunca... Onları koruma iç güdüm, sıyırmamı engelliyor. Deli gibi korkuyorum, yatak odama geçip ağlıyor, sonra gidip yüzümü gözümü yıkayıp, heyooo, şimdi ne oynuyoruz diye kızlarımın yanına dönüyorum iki gündür. Böyle bir içmeden sarhoş kafasındayım, beynimin büyük kısmı vücudumu terk etmiş gibi, hafif bir salaklık çöktü üstüme. Düşünemiyorum ya da fazla düşünüyorum. Öyle işte. Ne diyeyim, bir yandan da hepimizin ortak korkuları. Allah tüm canları korusun.Şu cümleyi tekrar tekrar okudum doğru mu okuyorum acaba diye. Okumak bile bu kadar zorken size ne desem bilemedim. Allah rahmet eylesin tüm sevdiklerinize. İyi misiniz şu anda? Bizler depremden sadece korkuyoruz ama sizin gibi kayıp vermiş, enkaz altında kalmış kişiler için her deprem bir travma. Şu anda iyi misiniz? Yapabileceğim bir şey var mı bilmiyorum ama ne zaman konuşmak ve anlatmak isterseniz buradayım. Korkunca da yazabilirsiniz. Teselli ve teskin etme konusunda çok beceriksizim ama yazmak istedim yine de.
TeşekkürlerTabi ki, bu kadar korku ileride çok ciddi şekilde kişiye zarar verebilir. Herkes korkar, bunu anlıyorum. Ben de İstanbul dışındayım ama İstanbul'da olan ailem için, sevdiklerim için korkuyorum. Ben bu konuda biraz Stoacı yaklaşımı benimsiyorum, şimdi felsefe kasma falan diyenler olacaktır belki ama ben Stoa felsefesini özümseyenlerin sağlıklı yaşayabildiğine ve hayatın zorluklarına karşı güçlü durabildiklerine inanıyorum. Bilişsel davranışçı terapi de keza Stoa felsefesinden yola çıkmıştır.
Deprem korkusunu gidermek biraz tam tersi yönde hareket etmekten geçiyor, yani hesabı yüksek tutmaktan. Yıkılabilirliği ve yok edilebilirliği bulunan her şey sonsuz huzurdan muaftır, böyle bir şey yoktur. Ama kendisinden kurtuluş yoksa, korku burada faydasızdır. Bizdeki "Korkunun ecele faydası yok" atasözünü Seneca yüzyıllar önce "Kendisinden kurtuluş yoksa, korku sadece aptalcadır" diyerek söylemiştir. İrademiz dışındaki şeyler yüzünden kaygılanmayı bırakmamız gerekiyor. Bir acıyı düşünmek, o acının kendisinden daha fazla zarar veriyor. Olayların gidişatının bizim sıkıntımıza ihtiyacı yok. Yine Seneca, "Biz yaşamayı beklerken hayat gelip geçiyor" demiş. Eğer yarın ne olacağını bilmiyor ve buna karşı da çaresizsek, endişelenmeyi bırakmalı, eğer düzeltecek bir şeyler arıyorsak buna da iç dünyamızdan başlamalıyız. En doğrusu bu olacaktır inanın.
Amin inşallah Allah sizede başka acı yaşatmasın bunun ile atlatmış olalım inşallahCanımsınız, sağ olun. Ben iyi miyim? Aslında değilim ama delirme lüksüm yok, malum çocuklar olunca... Onları koruma iç güdüm, sıyırmamı engelliyor. Deli gibi korkuyorum, yatak odama geçip ağlıyor, sonra gidip yüzümü gözümü yıkayıp, heyooo, şimdi ne oynuyoruz diye kızlarımın yanına dönüyorum iki gündür. Böyle bir içmeden sarhoş kafasındayım, beynimin büyük kısmı vücudumu terk etmiş gibi, hafif bir salaklık çöktü üstüme. Düşünemiyorum ya da fazla düşünüyorum. Öyle işte. Ne diyeyim, bir yandan da hepimizin ortak korkuları. Allah tüm canları korusun.
Çok teşekkür ederim. İnşallah dediğiniz gibi olur.Amin inşallah Allah sizede başka acı yaşatmasın bunun ile atlatmış olalım inşallah
Evde tek olmaktan kötü şeyler de var, mesela evde iki küçük çocukla olmak. Yalnızlık korkutucu, anlıyorum sizi ama iki aciz yavrunun yükü, onları koruma isteği insanı öyle eziyor ki, anlatamam.
99 depreminde saatlerce enkazda kalmış, bütün ailesini kaybetmiş bir insanım. Eşimin işi sebebiyle İstanbul'a geldik, ki en son geleceğim yerdi aslında. Tek başıma olsam bu kadar korkmazdım ama kızlarımın biri 4 yaşında, diğeri 9 aylık. Büyük kreşe gidiyor, kreşi 15-20 dakika yürüme mesafesinde. Dün depremle birlikte kucağımda bebeğimle kendimi sokağa attım. Kreşe kadar uçarak gittim resmen. Vardığımda stresten, koşturmaktan, korkudan nasıl terlemişim, kafamdan su sızıyor, sonra bir titreme. Bas bas böğüre böğüre ağlamak istedim ama çocuklar korkmasın diye çaktırmadım tabi. İnsanı nasıl aciz hissettiren bir şey şu annelik. Allah evlatlarımızı korusun, kollasın.
Şahsen deprem haberlerini izlemiyorum, takip etmiyorum. Bana bir şey katacakları yok, boşuna korku tetikliyorlar. Haberlerden bağımsız olarak, kendimizce nasıl önlemler alabiliriz onlara odaklanmak lazım. Evimizde yüksek eşyalar duvara sabitlenmiş durumda. Yeni bina, çok katlı sayılmaz. Aniden evden çıkmamız gerekir diye, içinde su, battaniye, çocuklara yiyecek bir şeyler, birer takım üst baş, bez, ıslak mendil gibi şeyler olan bir çantamız var, kapıya yakın duruyor. Eşimle deprem anından evdeysek hangimiz hangi kızımızı alacak, nereye sığınacak planladık. Eğer dışarıda ve birbirimizden uzaktaysak, bir buluşma noktası belirledik. Başka yapacak bir şey yok, dua etmekten başka. Allah büyük acılardan hepimizi korusun.
Canım sakin gibi görünüyordum ama akşam krize girdim. Ağlamaktan uykusuzluk ve baş ağrısından dolayı bide yediğimi çıkardım. Stres mahvetti beniAksam olsun istemedim yine oldu normalde esıme yaptırırım evde oldukca pazar ve marketi bugun beraber yapalım dedim boylelıkle eve isten sonra hıc girmeden 8 yaptım saati. Ama sımdı evdeyiz. Esim hıc korkmuyor cocuklarda korkutma diyor. Bu gece odalarında yatacaklar diyor ama odaları bir uzak. Kendi odaları bana korunaksız geliyor ikisininde yatagı yere cok yakın ne comelecek alan var ne bısı hemde onunde cam balkon var kafayı mı yedim kızlar ben. Herkes normale dondu mu konu sahibi bile benden daha sakin suanda
İnanç meselesi değil, bilim meselesiİnanç meselesi
ben gökyüzünün bağlantısı olduğunun ve hayvanlarında ufak bebeklerinde hissettiğini düşünüyorum.
Hmm peki tamamPozitif bilimleri reddedip bu durumun tamamen astrolojiye bağladığına dair bir cümle göremedim ben. Pozitif bilimler tabiki reddedilemez.
Yalnızca gökyüzü olaylarının etkisi olabilir demiş ve bende bunun etki edebileceğini düşünüyorum.
Herseyin yaratılma,oluşum sebebi var birbiriyle bağlantısı var hatta.Bence kanıtlanamamış bir cok sey var bilmediğimiz.
Üniversite hocalarının dahi bilemediği..
Ama tutup da işini kötüye kullanan sahtekar astrologlar ve falcılardan medet ummak demek değildir bu. Astrolojik olayların varlığını kabul ederken pozitif bilimleri reddetmek gibi bir durum algılanmasın.
Ben @astrojurnal'ın ne demek istediğini anladım.
Etkisi var ya da yok. Önemli olan bu değil şuan.
Dilerim yazılan, yapılan felaket senaryoları gerçek olmaz..
Eve güvenmediğim için eşime onu dedim bende , ayrılalım ben kiraya çıkıyorum diye , adam şok :)Bence evde tek olanlar daha şanslı ya. Sadece kendini düşünüp koruman gerek. Şimdi konudaki mesajlara bakıyorum anneler çocukları için endişelenmekten depremden korkamıyor. Bir tane kedin, köpeğin, kuşun varsa bile onu da düşünmen gerek yine endişe endişe... O yüzden evde tek yaşayanlar varsa siz daha şanslısınız kızlar
Eve güvenmediğim için eşime onu dedim bende , ayrılalım ben kiraya çıkıyorum diye , adam şok :)
Dünki depremden sonra henüz şu an girdim eveMantıklı
Dünki depremden sonra henüz şu an girdim eveNe yapayım piyasa kötü risk alıp kredi çekemem diyor adamda haklı , ben kiraya çıkarım çocuklarla sen otur bu evde dedim . Bulunduğum yerde depremi anlamayan insanlar var , ama ben evde 7.4 lük 3 dakika süren bir deprem yaşadım kendimce , velhasıl kelam deprem değil cidden bina , yapı öldürüyor