- 29 Mayıs 2024
- 2.145
- 5.227
Çocuğunuzu nasıl sakladınız ?
Güveni sarsılmıştir
İnsanlarda bunları başta sakladiginiz için istemiyor olabilir
Dönse de sizinle ciddi birşeyler düşünmez bu saatten sonra engelleyin gitsin
Çocuğunuzu nasıl sakladınız ?Merhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz?
Tahmin ettiğim gibi. Sosyal medyada 2 ay konuştuğu kadınla oğlumun evlenmesini ben de istemem. Üstelik çocuklu.Boşanalı 2.5 yıl oluyor sosyal medya.
Bence ailesini bahane etmiş, onlara söylememiştir bile. İki aylık konuşmanın nesini söylesin ki. Kendisi istemiyor aslında.
Müge Anlı, çocuklu kadının özel hayatı olmaz derken çok haklı. 6 yaşında çocuk minicik, konu sahibi nasıl çocuğu minicikken 2 aylık birine kapılıp gider anlamıyorum. Çocuk 18 20 yaşına gelir ne bileyim üniversiteye falan gider ancak o zaman mantıklı benceİnsanlık iyi bir yere gitmiyorken 8 haftada tanıdığınız bir insanı kız çocuğunuz varken nasıl boyle kapılıp gidiyorsunuz?
Ne zaman ayrıldınız bilmiyorum ama genelde döngüyü kırmak da zor oluyor. Söylemek istediğim şey şu; benzer adamları bulmaya devam edersiniz genellikle. O yüzden 2 defa 3 defa boşanan kadinlar oluyor aynı nedenlerle.
Çok hızlı kapılmış gibi geldiniz bana. 8 hafta flört suresi bence ilişki için çok erken. Üstelik çocuğunuz da kız. Anlıyorsunuz değil mi? Çok tehlikeli.
Çok çok ince düşünerek gerçekten bilinen birisiyle evlenmeye calisin oyle sosyal medya olmaz asla ya da o yavru 18 yaşına gelip yuvadan ucana kadar bekleyeceksiniz. Kusura bakmayın sağlıklı kararlar vermek zorundasınız.
Evet anlamıyorum bu rahatlığı. Ben olsam beklerdim. Büyük konuşmak gibi olmasın ama. 10 sene uzun. Fakat anne olmak fedakarlık gerektiriyor.Müge Anlı, çocuklu kadının özel hayatı olmaz derken çok haklı. 6 yaşında çocuk minicik, konu sahibi nasıl çocuğu minicikken 2 aylık birine kapılıp gider anlamıyorum. Çocuk 18 20 yaşına gelir ne bileyim üniversiteye falan gider ancak o zaman mantıklı bence
Keşke baştan yalan söylemeseydiniz, çocuklu insanların çocuksuz insanlarla evlenmesi gerçekten sıkıntı oluyor. Hele ki kız çocuğunuz var, ekstra dikkatli olmanız gerekiyor. Bu adam size artık güvenmez ve haklı da.Merhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz?
Merhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz?
İki ayda bu derece bağlanmak bilemedimMerhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz?
Aslında 3. buluşmadan sonra söylemiştim. Neden sonradan asker olanlar için iyi şeyler düşünmüyorsunuz biraz açabilir misiniz?İlişkiniz kısa ama evlilik ve çocuğu 2. bulusmadan sonra falan söylemeniz gerekirdi. Bundan sonrası için aklınızda olsun. Kendinizi karşınızdakinin yerine koyarsanız gayet güven kırıcı bir şey.
Ayrıca böyle sonradan asker olmaya çalışanlar içinde çok iyi şeyler düşünmüyorumsizden başka görüştüğü kişiler bile olabilir. Siz kendinizi çok kaptırmışsınız, biraz daha sağlıklı hareket etmeniz lazım.
Müge Anlı, çocuklu kadının özel hayatı olmaz derken çok haklı. 6 yaşında çocuk minicik, konu sahibi nasıl çocuğu minicikken 2 aylık birine kapılıp gider anlamıyorum. Çocuk 18 20 yaşına gelir ne bileyim üniversiteye falan gider ancak o zaman mantıklı bence
Çocuğunuzu nasıl sakladınız ?
Güveni sarsılmıştir
İnsanlarda bunları başta sakladiginiz için istemiyor olabilir
Dönse de sizinle ciddi birşeyler düşünmez bu saatten sonra engelleyin gitsin
Kızı üniversiteye gidene kadar kadar hayatına birini almaması akıl alır gibi değil bana göre.
Konu sahibi 27 yaşında 50 yaşında değil ve 24 yaşında boşanmış 3 yıldır da yanlız.
Eğer yeniden yuva kurmak gibi bir hali varsa doğru kişiyi bulduğunda çocuğu dahi olsa kimse için beklemeye gerek yok.
Tamam ama bu sosyal medya üzerinden 2 aylık ilişkiyle mi olur? Bu neyin cesareti.Kızı üniversiteye gidene kadar kadar hayatına birini almaması akıl alır gibi değil bana göre.
Konu sahibi 27 yaşında 50 yaşında değil ve 24 yaşında boşanmış 3 yıldır da yanlız.
Eğer yeniden yuva kurmak gibi bir hali varsa doğru kişiyi bulduğunda çocuğu dahi olsa kimse için beklemeye gerek yok.
Çocuğu olmayan biri ile çocuğu olan biri olmuyor maalesef sonradan üzüleceginize şuan üzülün hersey toz pembe görünebilir ama öyle değil maalesef evlendikten sonra cocuk hep problem olucakMerhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz?
Cesaret derken neyin cesaretini gösterdim? Sadece konuştum aynı şehirde olduğumuz içinde yüzyüze görüştük iki normal insan gibi. Ben illa da evlenicem demedim ki adamla zatenTamam ama bu sosyal medya üzerinden 2 aylık ilişkiyle mi olur? Bu neyin cesareti.
Anne olduktan sonra insanlar ekstra dikkat etmeli. Çocuksuz 27 yaşındaki gibi rahat davranamaz aynı cesareti gösteremez
Eyvahlar olsun az kaldı mezara sokacaksınız. Evladı var diye aşık da mı olamayacak vay canına! Çocuk üniversite yaşına gelince içi geçer be kadının...Müge Anlı, çocuklu kadının özel hayatı olmaz derken çok haklı. 6 yaşında çocuk minicik, konu sahibi nasıl çocuğu minicikken 2 aylık birine kapılıp gider anlamıyorum. Çocuk 18 20 yaşına gelir ne bileyim üniversiteye falan gider ancak o zaman mantıklı bence
Bence eski erkek arkadaşınız istemedi. Bunu dile getirmemek için topu ailesine attı.Merhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz?