Konu sahibinin şuan görüştüğü kişi doğru kişi değil. Tamem vakit kaybı.
Zaten başında kötü bir evlilik geçmiş görüştüğü kişileri iyi araştırıp ona göre adım atması lazım.
Tamam ama bu sosyal medya üzerinden 2 aylık ilişkiyle mi olur? Bu neyin cesareti.
Anne olduktan sonra insanlar ekstra dikkat etmeli. Çocuksuz 27 yaşındaki gibi rahat davranamaz aynı cesareti gösteremez
Sosyal medyadan tanıştığın 2 aylık adam için fazla dramatik şeyler yazıyorsun. Senin önceliğin çocuğun olmalı. Ayrıca dengin insanları bulmalısınBoşanalı 2.5 yıl oluyor sosyal medya.
Sosyal medyadan tanışıp iki ay içinde evlilik lafları etmek büyük cesaret. Başlı başına cesaret.Cesaret derken neyin cesaretini gösterdim? Sadece konuştum aynı şehirde olduğumuz içinde yüzyüze görüştük iki normal insan gibi. Ben illa da evlenicem demedim ki adamla zaten
İyi de kendine bağlayana kadar adamı kandırmışsın resmen, nasıl vicdanınız var anlamadım.Merhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz?
30 yaşında evlendim. Ablam 34 o da yeni evlenecek. Kuzenlerimin evlilik yaşı 31 ve 28.Eyvahlar olsun az kaldı mezara sokacaksınız. Evladı var diye aşık da mı olamayacak vay canına! Çocuk üniversite yaşına gelince içi geçer be kadının...
Kendi adıma çocuğum küçükken evlenmem ama çocuklu kadının özel hayatı olmaz lafına da katılımıyorum. Çocuğunun yanına sokmadan olabilir.Müge Anlı, çocuklu kadının özel hayatı olmaz derken çok haklı. 6 yaşında çocuk minicik, konu sahibi nasıl çocuğu minicikken 2 aylık birine kapılıp gider anlamıyorum. Çocuk 18 20 yaşına gelir ne bileyim üniversiteye falan gider ancak o zaman mantıklı bence
Yazdıklarınızın çoğuna hak versem de 2 aylık sosyal medya tanışıklığı ile doğru insan bulunma ihtimalini milyonda bir buluyorum. Kaldı ki konu sahibi zaten kendi koskocaman bir yalan söylemiş. Kim bilir adam ne yalanlar söyledi de bu ilişki ne kadar sağlıklı olabilir.Kızı üniversiteye gidene kadar kadar hayatına birini almaması akıl alır gibi değil bana göre.
Konu sahibi 27 yaşında 50 yaşında değil ve 24 yaşında boşanmış 3 yıldır da yanlız.
Eğer yeniden yuva kurmak gibi bir hali varsa doğru kişiyi bulduğunda çocuğu dahi olsa kimse için beklemeye gerek yok.
bazen öyle şeyler yazıyorsun ki sanıyorum ülkemde herkesin bir mesleği, bir kariyer planı, bir kendini geliştirmişlik birey olmuşluk kapasitesi varKoca adam, gerçekten yetişkin bi insan olsaydı anne baba ben bunu seviyorum bununla evlenicem derdi geçerdi ailesine de saygı duymak düşerdi o kadar. 30 yaşında adam anne baba ağzına bakarak karar veriyorsa o iş olmaz.
Bundan da öte sadece 2 ay olmuş adam ne ara hayal falan kurduBana pek sağlıklı gelmedi kusura bakmayın adam acaip. Sizin taraf zaten fiyasko, cocugunuzdan utanirken, varligini saklarken eve gidip o cocugun yuzune nasil baktiniz?? Bu nasil bir annelik? Kabul eden adam eder etmeyen etmez yalllah cocugundan degerli mi??
27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan.
Bu duyguyla nasıl başa çıkılır bilmiyorum ama daha kötüsüyle başa çıkmışsınız her gecenin bir sabahı vardır içinizi ferah tutun ama evlenmek boşanmak çocuklu olmak bir kusur değil siz bunu bir kusur gibi tanıştığınız insandan saklarsanız ona bu kusurmuş gibi davranma hakkı sizi kabul edip etmeme hakkı verirsiniz bu kabul görmesi gereken değil normal olan bir şey bence siz bunları bir erkek arkadaş edinmeden kendi içinizde çözünMerhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz?
Şuan üzgünken sesli güldüm Allah iyiliğinizi versin :))Eyvahlar olsun az kaldı mezara sokacaksınız. Evladı var diye aşık da mı olamayacak vay canına! Çocuk üniversite yaşına gelince içi geçer be kadının...
Boşanmış ve çocuklu olduğunuzu hemen ilk günden değilse de bir hafta sonra söyleyebilirdiniz bence,duygu oluşmadan yani..Merhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz?
Sosyal medya tiktok değildir inşBoşanalı 2.5 yıl oluyor sosyal medya.
Uzun zamandır alışık olmadığım bir durum olunca galiba fazla dramatize ettim :)Sosyal medyadan tanıştığın 2 aylık adam için fazla dramatik şeyler yazıyorsun. Senin önceliğin çocuğun olmalı. Ayrıca dengin insanları bulmalısın
Hayır tabiki Twitter ya :))Sosyal medya tiktok değildir inş
Twitter'sa sorun yokHayır tabiki Twitter ya :))
Öyle düşünüyorum diğer arkadaşların da dediği gibi tekrar yazarsa nasıl davranmam gerek veya Twitter kullanıyorum tek zaten hesabımı silip numaramı değiştirsem miBastan soylememeniz yanlis.
30 yasinda hayat arkadasi icin ailesinin sozunden cikamayan adamdan olmaz. Ama bence istemeyen ailesi degil kendisi. Ailesi bahane...