Daha önce boşandığım için ailesi beni kabul etmiyor?

Tamam ama bu sosyal medya üzerinden 2 aylık ilişkiyle mi olur? Bu neyin cesareti.
Anne olduktan sonra insanlar ekstra dikkat etmeli. Çocuksuz 27 yaşındaki gibi rahat davranamaz aynı cesareti gösteremez

Konu sahibinin şuan görüştüğü kişi doğru kişi değil. Tamem vakit kaybı.
Zaten başında kötü bir evlilik geçmiş görüştüğü kişileri iyi araştırıp ona göre adım atması lazım.
 
Merhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz? 😔
İyi de kendine bağlayana kadar adamı kandırmışsın resmen, nasıl vicdanınız var anlamadım.
 
Eyvahlar olsun az kaldı mezara sokacaksınız. Evladı var diye aşık da mı olamayacak vay canına! Çocuk üniversite yaşına gelince içi geçer be kadının...
30 yaşında evlendim. Ablam 34 o da yeni evlenecek. Kuzenlerimin evlilik yaşı 31 ve 28.
38 yaşında evlendi diye kimse ölmez. Ama cocuk yasta tacize uğrayan bir çocuk yaşarken ölmüş olur.
Anlatabildim umarım
 
Müge Anlı, çocuklu kadının özel hayatı olmaz derken çok haklı. 6 yaşında çocuk minicik, konu sahibi nasıl çocuğu minicikken 2 aylık birine kapılıp gider anlamıyorum. Çocuk 18 20 yaşına gelir ne bileyim üniversiteye falan gider ancak o zaman mantıklı bence
Kendi adıma çocuğum küçükken evlenmem ama çocuklu kadının özel hayatı olmaz lafına da katılımıyorum. Çocuğunun yanına sokmadan olabilir.
 
Kızı üniversiteye gidene kadar kadar hayatına birini almaması akıl alır gibi değil bana göre.
Konu sahibi 27 yaşında 50 yaşında değil ve 24 yaşında boşanmış 3 yıldır da yanlız.
Eğer yeniden yuva kurmak gibi bir hali varsa doğru kişiyi bulduğunda çocuğu dahi olsa kimse için beklemeye gerek yok.
Yazdıklarınızın çoğuna hak versem de 2 aylık sosyal medya tanışıklığı ile doğru insan bulunma ihtimalini milyonda bir buluyorum. Kaldı ki konu sahibi zaten kendi koskocaman bir yalan söylemiş. Kim bilir adam ne yalanlar söyledi de bu ilişki ne kadar sağlıklı olabilir.

Konu sahibi kusura bakmayın ama bence siz hala sağlam bir ilişki kurmaya hazır değilsiniz.
 
Koca adam, gerçekten yetişkin bi insan olsaydı anne baba ben bunu seviyorum bununla evlenicem derdi geçerdi ailesine de saygı duymak düşerdi o kadar. 30 yaşında adam anne baba ağzına bakarak karar veriyorsa o iş olmaz.

Bundan da öte sadece 2 ay olmuş adam ne ara hayal falan kurdu:110:Bana pek sağlıklı gelmedi kusura bakmayın adam acaip. Sizin taraf zaten fiyasko, cocugunuzdan utanirken, varligini saklarken eve gidip o cocugun yuzune nasil baktiniz?? Bu nasil bir annelik? Kabul eden adam eder etmeyen etmez yalllah cocugundan degerli mi??
bazen öyle şeyler yazıyorsun ki sanıyorum ülkemde herkesin bir mesleği, bir kariyer planı, bir kendini geliştirmişlik birey olmuşluk kapasitesi var

sonra 3 gündür sabah 10 gece 3 dışardan gelen davul zurnalı düğün sesini duyuyorum da kendime geliyorum çok şükür

kuzu konudaki "adam" (!) henüz öğrenci

o da muhtemelen 25 yaşına kadar bir baltaya sap olamadığı, bir işe girdiyse de dikiş tutturamadığı ve asgari ücretle geçinemediği için son çare kendini askerliğe/ polisliğe atan arkadaşlardan birisi, sonra işte mülakatı geçince kendilerini orgeneral olmuş sanıyorlar filan. mesleğe başlayınca zaten genel kurmay başkanı gibi takılıyorlar.

bu profili fotokopi makinesinde basıp basıp çoğaltıp salıyorlar sokağa sanıyorum.

neredeyse hepsi karbon kopya...hepsinde laflar kocaman kocaman, meslekte ilk yıllarında olanlar hele hepsi bir tuhaf. psikopat olmayanı sonra biraz toparlıyor oturuyor, psikopat (psikiyatrik tanı değildir, genel anlamda uyumsuz, höt höt, şiddet meyilli bir profili tanımlamak için kullanılmış terimdir) olanına denk gelene zaten Allah felah nasip etsin.
anne-baba ağzına bakmayanını da ara ki bulasın zaten aileleri de genel olarak yakın profiller vs. vs. kaç konuda yazıldı çizildi.

neyse konudaki erkek profili belli de. kadın konusunda birebir aynısını düşünüyorum. elbete çocuğunu en güzel şekilde büyütmek konusunda çabalıyordur şüphe etmiyorum ama yöntem olarak çok yanlış olmuş. temkinli olayım, önce bi güveneyim derken sanki çocuktan saklamış utanmış gibi duruyor.

yalnız şu var, 2 ayda 50 kere buluşulmadıysa bence 2., 3. buluşmada söylemekte bir beis yok. daha bismillah ilk kahve içerken, ben boşandım kocam dövdü (atıyorum yani, mesela) ayrıldım filan gibi şeyleri ben de konuşmak istemezdim. ama tabi 2 ayda evlenme aile vs kafası yaşayan insanlar için bu sürecin buralara gelmesi normal....
 
Başlığı okuyunca çocuk varsa normal dedim içimden. Çocuk yoksa biraz bakış açıları geride kalmış derdim.
Ne yalan söyleyeyim kendi cocugumun da çocuklu biriyle evlenmesini istemezdim. Bu pat diye çocuk sahibi olmak gibi birşey oluyor. Evliliğin 1-2 yılı esnek takılmak varken birden hem evlilik sorumluluğu hem çocuk sorumluluğu almasını istemezdim.
 
Bence herkes kendi dengiyle evlenmeli yanlış anlamayın bu çocuğunuz var diye evlenemezsiniz değil sadece kendiniz gibi çocuklu bir beyle evlenmelisiniz demek. Bizzat kendim yaşadım olmuyor illa ki sorunlar çıkıyor iki taraf da bu süreçte çok yıpranıyor. Kadınlarda bir nebze de olsa merhamet, şefkat duygusu varken aynısını erkekler için söyleyemeyeceğim onlarda babalık iç güdüsü bile bebek doğduktan sonra yavaş yavaş gelişiyor. Belli ki sevgi açlığınız var ve hayatınızda sevgi, ilgi görmek istiyorsunuz ama kendinize hayat arkadaşı seçerken çok dikkat etmelisiniz zira boşanmayı da deneyimlemişsiniz bilirsiniz yıpratıcı süreç. Bir de sanırım karşı tarafa boşanmış ve çocuğunuz olduğu için suçlu izlenimi vermişsiniz bunu da yapmayın belli bir duruşunuz olsun. Allah hakkınızda hayırlı ne ise onu nasip etsin.
 
Merhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz? 😔
Bu duyguyla nasıl başa çıkılır bilmiyorum ama daha kötüsüyle başa çıkmışsınız her gecenin bir sabahı vardır içinizi ferah tutun ama evlenmek boşanmak çocuklu olmak bir kusur değil siz bunu bir kusur gibi tanıştığınız insandan saklarsanız ona bu kusurmuş gibi davranma hakkı sizi kabul edip etmeme hakkı verirsiniz bu kabul görmesi gereken değil normal olan bir şey bence siz bunları bir erkek arkadaş edinmeden kendi içinizde çözün
 
Merhaba hanımlar, başlıktan da anlaşılacağı üzere daha önce evlenip ayrıldım. 27 yaşındayım bir kızım var 6 yaşında. Önceki evliliğimde gerçekten aldatılma, değersizlik, fiziksel ve psikolojik şiddet yüzünden çok acı çektim. Boşanmayı bir türlü yapamıyordum ailem hoş karşılamadığı için ve cesaretim olmadığı için ama en son cesaret edip boşandım sonunda. Kimseyi de hayatımda istemiyordum yalnız kalmak ve hayallerim için çalışmak üzere kendimi odaklamıştım. Nasıl oldu bilmiyorum ama 2 ay önce biriyle tanıştım kendisi de 27 yaşında jandarma olacak okuyor şuan. Başta güvenemediğim için farklı düşünmesin diye tanımadan söylemek istemedim boşandığımı ve kızım olduğunu. Daha sonraları ise birbirimize bağlandık hayatımda ilk defa birini sevdiğimi değer verdiğimi hissettim hemde karşılık beklemeden sanki ruhumun diğer yanı gibiydi. Bu yalnız kaldığım için değildi çok tanışmak isteyen olmuştu ama ben reddettim kibar bir şekilde. Ve aynı şekilde oda bana karşı öyleydi. Herşey seviyeli güzel bir şekilde ilerliyordu ama ben bu durumu ondan daha fazla saklamak istemedim ve bir cesaretle söyledim. Sonra da ayrılmak istediğimi söyledim biliyordum çünkü kabul etmeyecek. Boşandığımı duyunca baya şaşırdı beklemiyordu çocuğum olduğu duyunca daha kötü oldu. Beni hayal kırıklığına uğrattın keşke başta söyleseydin dedi benim seninle hayallerim vardı sen bilmesen de ben seni çok sevdim şuan ayrılmak kolay da ben seni nasıl unutucam dedi. Ben ayrılmayı istedim ben hemen karar vermek istemiyorum bu durumu düşünücem ve ailemin de kararı önemli dedi 2 gün sonra aradı ve olmuyor olmadı dedi ailesi kabul etmemiş keşke benim elimde olsaydı dedi sen tam benim hayallerimdeki kadındın seni gerçekten çok sevdim senin için herşeyi yapardım ama ailemi ezip geçemem burda senin hatan baştan söylememekti keşke söyleseydin şuan ikimizde acı çekmezdik dedi. Böylece vedalaştık dün gece ama nasıl desem kendimi çok kötü hissettim ben böyle bir duruma düşmeyi beklemiyordum gerçekten ben ona ait herşeyi sildim o ise numaramı silmemiş. Yine döner mi bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini de ilk kez böyle bir durum yaşıyorum ve bu duyguyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz? 😔
Boşanmış ve çocuklu olduğunuzu hemen ilk günden değilse de bir hafta sonra söyleyebilirdiniz bence,duygu oluşmadan yani..

Ayrıca boşanma yolunda çocuklu biri olarak ben evlenmemiş ya da çocuksuz birini baştan elerdim.Aile konusunda sıkıntı yaşayacağınızı tahmin etmediniz mi hiç ?
 
Sosyal medyadan tanıştığın 2 aylık adam için fazla dramatik şeyler yazıyorsun. Senin önceliğin çocuğun olmalı. Ayrıca dengin insanları bulmalısın
Uzun zamandır alışık olmadığım bir durum olunca galiba fazla dramatize ettim :)
 
Bastan soylememeniz yanlis.
30 yasinda hayat arkadasi icin ailesinin sozunden cikamayan adamdan olmaz. Ama bence istemeyen ailesi degil kendisi. Ailesi bahane...
Öyle düşünüyorum diğer arkadaşların da dediği gibi tekrar yazarsa nasıl davranmam gerek veya Twitter kullanıyorum tek zaten hesabımı silip numaramı değiştirsem mi
 
X