Çocuk yapmayıp da pişman olan var mı?

streshanim .!.:

Allah bağışlasın. Psikolojik olarak kendinizi toparlayabildiniz mi?

Genişletmek için tıkla...

Evet, neticede cocuklari kocam icin yapmadigima kanaat getirip onlarla mutlu olmayi ogrendim

pearl jam .!.:

Çocuk büyütmek bence dünyanın en zor işi .Biri 29 aylık ,biri 3 aylık iki bebeğim var . SIK SIK ağlama krizlerine giriyorum .Eşimle ilişkim bozuldu .Bir iyiysem bir kötüyüm .Resmen hayatımı iki kişiye tahsis etmiş gibi hissediyorum .Çok çok büyük bir fedakarlık .Sinirleri sağlam olan ,anaç biri değilsen bir de eşin destek olmayacaksa kararın doğru bence .Pişman olacağını düşünmüyorum

Genişletmek için tıkla...

Aynen katılıyorum

streshanim .!.:

Aynen ben de eşimi çok seviyorum. Çocuğun ikimizi de yıpratacagini hatta ikimizin ilişkisine zarar vereceğini bile düşünüyorum. Tahammülsüz yorgun ve muhtemelen bu yuzden sinirli bir kadın olacağım. Bu sekilde ne eşime ne çocuğuma faydam olmayacak gibi geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Aynen öyle oluyor yorgunluk uykusuzluk asosyallik bazen hastalıklarla uğraşa uğraşa kocanın her dediği batıyor

Khomyuk .!.:

Çocuk zor. Pişman olursunuz olmazsınız bilemem. Ama eşle ilişkiyi ilk senelerde etkiliyor çok sarsıyor. Anneannem derdi çocuk iyi evliliği sarsar kötü evliliği bitirir diye. Doğru. Biz ilk sene gerçekten ilişkiyi zedeliyorduk zor toparladık.
Öyle iki sene üç sene severiz sonra da büyür kendi işini halleden demeyin. Çok sorumluluk.
İlk iki sene uyjusuzluk, yeni hayata adaptasyondan çok karamsar zor bir dönem geçiriyorsunuz. Çocuk okula başlayınca derdi, arkadaş dertleri başlıyor.
Daha bunun hastalıkları var. Desteksiz çok zor olur. Geçen hafta oğlum ishal kusma salgınına yakalandı. Evde arabada kusmadık yer bırakmadı. İshali kusmayı silen temizleyen ben oldum tabii. O evin kokusunu havalandırmak bile zordu. Aynı gece bana da bulaştı. Hem yatıp dinlenemedim hem hasta baktım. Bir ben kusuyordum bir çocuk. Yani çocuğu aldım sevdim okşadım minnoş giydirdim gibi düşünmeyin. Çok zor.

Genişletmek için tıkla...

Ben de hep derim eşlerin arasını açan çocuklardır diye. Baksanıza büyüklerimiz de aynı şeyi söylüyormuş sevindim yalnız olmadığıma

Bence olursun

kelebek_gibi .!.:

Ben de hep derim eşlerin arasını açan çocuklardır diye. Baksanıza büyüklerimiz de aynı şeyi söylüyormuş sevindim yalnız olmadığıma

Genişletmek için tıkla...

Biz 3 sene sevgililik 2 sene evlilikten sonra aldık çocuğunuzu kucağımıza. O güne dek ne kavgamız olmuştur ne küslüğümüz. Gerçekten sakin bir çifttik. Ama çocuktan sonra gerçekten gerginlikler artıyor. Bugün bile mesela hala anlaşmazlık oluyor. Ben masa düzeni, yemek yeme konusunda kuralcıyımdır. Masaya gelen her şeyden yemesi kuralı vardır. Eşim bunu sevmez. Her seferinde inceden laf sokar, göz devirir beni sinir eder. Yani gerçekten çocuk ilişkileri ara ara dinamitleyen bir varlıl

streshanim .!.:

33 yaşındayım. Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Şimdiye kadar da hiç istemedim. Sadece kafamda tek bir soru var: İleride bir gün doğurganlığım geçtiğinde ya pişman olursam? Ya keşke çocuğum olsaydı der miyim... Çocuk yapmayıp da yapmadığına pişman olan var mı aramızda?
Lütfen yumurtalıklarını dondur falan demeyin. Yaş o kadar geçtikten sonra bakmaya da mecalim olmaz kafam da kaldırmaz. Yine yapmamayı tercih ederim. Sadece pişmanlık duygusu benim merak ettiğim.

Genişletmek için tıkla...

İstemiyorsan daha zor olur çocukla zaten. Bence pişmanlık yaşamazsın. Bende istemiyorum isteyeceğimi de sanmıyorum açıkçası kendimi tanıyorum gerçekten sadece eşim ne der onu bilmiyorum hani istemiyorum dese tamamım yani Ama kendim için söyliyim diyelim ki yaşım geçti çocuğum olmayacak ya da çok zor olacak benim için evlatlık alırım eğer çok istersem bilmiyorum bu duygu değişkenlik göstebilir elbet ama netsin şuan bence pişman olmazsın

Cay6 .!.:

ben de bana 2.cocuk icin yap yap diyenler hakkinda boyle dusunuyorum

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle ben herkese 2. Çocuğu tavsiye ediyorum kimsenin benden çok mutlu olmaya hakkı yok hahahah

Khomyuk .!.:

Biz 3 sene sevgililik 2 sene evlilikten sonra aldık çocuğunuzu kucağımıza. O güne dek ne kavgamız olmuştur ne küslüğümüz. Gerçekten sakin bir çifttik. Ama çocuktan sonra gerçekten gerginlikler artıyor. Bugün bile mesela hala anlaşmazlık oluyor. Ben masa düzeni, yemek yeme konusunda kuralcıyımdır. Masaya gelen her şeyden yemesi kuralı vardır. Eşim bunu sevmez. Her seferinde inceden laf sokar, göz devirir beni sinir eder. Yani gerçekten çocuk ilişkileri ara ara dinamitleyen bir varlıl

Genişletmek için tıkla...

Biz de öyleyiz bi küs bi barış öyle gidiyor ben devamlı gıcık oluyorum ve çenemi tutamıyorum çocukların tüm yükü bende. Sürekli bi didişme halindeyiz çocuklar uyuyunca hiç sıkıntı yok normalleşiyoruz

Bir de içtenlikle itiraf edeyim ki ben çocuk yaptığıma pişmanım. Bunu söylemez hiç bir anne demiş bazı arkadaşlar ama ben açık açık söylüyorum. Bundan da çekinmiyorum

kelebek_gibi .!.:

Kesinlikle ben herkese 2. Çocuğu tavsiye ediyorum kimsenin benden çok mutlu olmaya hakkı yok hahahah

Genişletmek için tıkla...

Çocuk önemli
Çocuk bir nimet
Huzurdan mutluluktan geceleri uyuyamiyok
Uyuyamiok


Böyle bir ses kaydı vardı hiç unutamıyorum

Yaomayin o zaman pisman olsaniz bile yapacak birsey yok. Niye bakmam diyen bir babasi olsun cocugun.

streshanim .!.:

Geçmiş konularında istiyordun diye bana kızanlar da bir garip gerçekten. Belki yıllar önce istemişimdir şu an istemiyorumdur olamaz mı? Aslında o zaman istiyorum dediğim, yine mahalle baskısıydı. Yaşın geçiyor evlenmelisin çocuk yapmalısın düşüncesi beynimize işlendiği için ya yaşım geçerse korkusu yine vardı. Sırf bu yüzden çocuk yapmayı düşünüyordum. Ama o zaman evli değildim ve istesem de yapamazdım. Şu an evliyim çocuk yapmaya çok yakın olduğum bir dönemde bunu sorguluyorum ve kendimde gerçekten bir istek olmadığını görüyorum. Kimi insan çocukluğundan beri çocuklara bebeklere içi gider hayrandır vs. Benim hiçbir zaman çocuklara içim gitmedi mesela. Çocukları hep uzaktan sevmeyi tercih ettim. Evet bazı çocuklar tatlı geliyor ilgileniyorum ama max yarım saat sonra sıkılıp annesine vermek istiyorum. Uğraşamıyorum yani.

Genişletmek için tıkla...

Çocuk istememe kararınız eşinizden kaynaklı mi, onu öğrenmek için eski konularınız gündeme geldi. Çünkü öyleyse ileride pişman olma olasılığınız var.
2 yıl önce cocuk yaşım geçiyor diye konu açıp 2 yıl sonra hiç çocuk istemedim yazinca, nasıl yani diye sorulması çok normal.
Sizin neyi, niçin istediğinizi biz nereden bilelim?
Yoksa ister çocuk yapın ister yapmayın, kendi bileceğiniz iş.

streshanim .!.:

33 yaşındayım. Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Şimdiye kadar da hiç istemedim. Sadece kafamda tek bir soru var: İleride bir gün doğurganlığım geçtiğinde ya pişman olursam? Ya keşke çocuğum olsaydı der miyim... Çocuk yapmayıp da yapmadığına pişman olan var mı aramızda?
Lütfen yumurtalıklarını dondur falan demeyin. Yaş o kadar geçtikten sonra bakmaya da mecalim olmaz kafam da kaldırmaz. Yine yapmamayı tercih ederim. Sadece pişmanlık duygusu benim merak ettiğim.

Genişletmek için tıkla...

Bu geç evlenmekle uzun süre bekar kalmakla da alakalı bı durum ben de eşimle karsilasmasaydim evliliğin çok da bı hükmü yok diyenlerdendim, sonuçta hayat öylede geçiyor böylede neden kendime bir sürü sorumluluk yükleyeyim ki,insanlardaki bu üreme merakını dahi anlamsız buluyordum.oyle evlenince de çocuk yapmadık ama biyoljik saatin daraldığı in farkına varıyorsun,yapsak nasıl olur, bakabilir miyiz,koruyabilir miyiz bir sürü soru,ama bu kadar gelmiş geçmiş insan neye güveniyordu insan neden çocuk yapar soruları falan derken, çocuğumuzu kucağımıza aldık,onun dünyamıza kattigi anlam dünyayi yaşama sebebim buymuş meğer dedirtiyor sana.onun mutlu olduğu şeylerle mutlu olmak onun doyduğunu, uyuduğunu,büyüdüğünü görmek anne babanız gibi hissediyorsun,beni babamın kucağına alıp döndürdüğüde babamın hissettiğini hissetmek,onu emzirdiginde annemin nasıl hissettiğini hissetmek,dünya çocukla anlamlaniyor. çocuk sevip sevmediğinizi iyice irdeleyin,seviyorsanız ihtimali iyice düşünün,insanlar binlerce paralar saçıyor evlat sahibi olmak için,iyice irdeleyin pişman olmayin

kedilinick .!.:

Çocuk önemli
Çocuk bir nimet
Huzurdan mutluluktan geceleri uyuyamiyok
Uyuyamiok


Böyle bir ses kaydı vardı hiç unutamıyorum

Genişletmek için tıkla...

Hahah evet evet çok gülüyorum o videolara eşim biraz of dediğinde ben de ona aaaaa lütfen evimizin bereketi çocuklarımız diyorum çünkü kendisi çocuk diye ölüyordu da

kelebek_gibi .!.:

Bir de içtenlikle itiraf edeyim ki ben çocuk yaptığıma pişmanım. Bunu söylemez hiç bir anne demiş bazı arkadaşlar ama ben açık açık söylüyorum. Bundan da çekinmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Sizi gerçekten dürüstlüğünüz için tebrik ederim. Çoğu kadın bunu itiraf edemez.

kelebek_gibi .!.:

Hahah evet evet çok gülüyorum o videolara eşim biraz of dediğinde ben de ona aaaaa lütfen evimizin bereketi çocuklarımız diyorum çünkü kendisi çocuk diye ölüyordu da

Genişletmek için tıkla...

Biz kadınlarda da bu var
Sürekli bı sen istedin senin yüzünden sen böyle yaptın da bilmem ne diye her fırsatta yüze vurma şakayla veya doğrudan

kelebek_gibi .!.:

Bir de içtenlikle itiraf edeyim ki ben çocuk yaptığıma pişmanım. Bunu söylemez hiç bir anne demiş bazı arkadaşlar ama ben açık açık söylüyorum. Bundan da çekinmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Ben im ablamda çocuklardan birini 4 birini 12 yaşına getirdi

Halen der keşke yapmasaydim çok pişmanım diye

streshanim .!.:

Haklısın. Beni gerçekten çok yıprattılar. Evlenince benim bir hayatım olduğu gerçeğine bile zor adapte oldum. Tek hayatım onlarmış... Artık biraz kafamı dinleyip kendi hayatımı yaşayabilmek istiyorum. Bu da çocukla mümkün gözükmüyor.

Genişletmek için tıkla...

O zaman 2 yıl yapmayın hayatınızı yaşayın dolu dolu geçirin 2 yıl sonra duruma evliliğinize göre tekrar düşünürsünüz 35 yaş da ideal bi yaş annelik için

kedilinick .!.:

Ben im ablamda çocuklardan birini 4 birini 12 yaşına getirdi

Halen der keşke yapmasaydim çok pişmanım diye

Genişletmek için tıkla...

Ayyyy ben ilerde demem inşallah diyordum demek ki yaşları kaç olursa olsun pişmanlık unutulmuyor. Ben aslında 1. Ye değil de 2. Ye çok pişman oldum ablanız neden pişman