• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Anne olmayi istemek kadar istememek de normal bana gore, cevremde de var hatta gayet mutlu bir ciftler,15 yillik evliler cocuk da istemiyorlar. Aileleri de peslerini biraksin diye olmuyor cocugumuz diyorlar. Insanlar bir tuhaf,bunu bile sorguluyorlar. Ama basetmek elinizde tabi. Cocugu olup da cok pisman olanlar da fazla fazla var. ailesinden memnun olmayan,nefret eden pek cok cocuk da var. ustelik yas ilerledikce belli olan seyler bunlar. Yeni dogmus cocugundan pisman degil kimse,50 yasina gelip de hala 80-90lik ana babasina eziyet eden onlar uzerinden gecinenler de fazla fazla var. demem o ki simdi anlayamazsiniz belki,ileride belli olur seciminizin sonuclari. Dunyanin binbir turlu hali var, kimi varligindan pisman kimi yoklugundan mutlu. Belli olmuyor. Allah her seyin en hayirlisi ne ise onu versin size ♥️
 
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:
3 çocuk annesi olarak, anne olmak benim dünyada yaşadığım en eşşiz, en güzel deneyim diyorum.
Bunu da denemeden tatmak mümkün değil.
İlk çocuk risk almak gibi düşünülebilir aslında...
İyi ki ben bu riski almışım.
Eve gidince beni karşılayacak kucak dolusu yavrum var:KK36::KK36::KK36:
(onları severken de bunu söylüyorum) iyi ki doğurmuşum onları, allahım iyi ki onları bana vermiş. Onları bana verdiği için allahıma çoook teşekkür ediyorum🙏🙏🙏
🤗🤗🤗
 
Tam olarak kafamdakileri yazmışsınız. Tek fark benim 21 yaşında olmam. Şu an zaten hayli erken çocuk sahibi olmam için. 25 yaşından önce hiç düşünmüyorum, ona göre önlemimi alıyorum. Bazen anne olmayı çok istiyorum ama yukarıda yazdıklarınız çok doğru ne yazık ki, özellikle eşimin de hep söylediği şeyler. Ona en iyi şekilde eğitim imkanı sağlamak istiyorum, refah içinde yaşamasını istiyorum ama daha kendimize ait araba ve evimiz bile yok. Olsa da kredi borcuyla olacak. Hadi onlar ödendi diyelim üstüne bebek için masraf çıkacak. Beziydi, mamasıydı, beşiğiydi, bebek arabasıydı, büyüdüğünde eğitim gereçleriydi...Konuyu takipteyim. Umarım hem siz ve eşiniz hem de olursa çocuğunuz için en doğru kararı verebilirsiniz.
21 yaşında çocuk yapmayın zaten lütfen. Evlilik bile garip o yaşta
 
İsteyen doğurmasın, ama dünya böyle moktan bir yere gidiyor diye insanları korkutmak, çocuksuz yaşama teşvik etmek de akıllıca değil. Bu yeni moda oldu, herkes aynı argümanla geliyor. Sanki 1900'ler de herşey güllük gülüstanlıkdı.

ayrıca yaşlı nüfus genç nufüsun bilmem kaç katı olunca, kim çalışıp emekliliğimizi ödeyecek acaba....
 
Şuan istemiyorsanız ve bu konuda kararlıysanız pisman olacağınızı sanmıyorum.Çocuk sahibi olmak bir zorunluluk değil tercih olmali zaten.

Sevgililik+evlilik 15. yılımız dolunca çocuğumuz olsun istedik. Öyle genlere güvenden filan değil. Hatta genleri hesaba katarsak çok cesur davranmış sayılbiliriz sjssmaomamka.

Iki seneye yakın olmadı, benim bir rahatsızlığımdan dolayı aman hamile kalmaya bile geldi durumlar. Olursa ne güzel, ama olmazsa da dünyanın sonu degil diyordum.

Şimdi kızım 3 yaşında, bu üç yıldaki paylaşımlarımız olmasa çocuk eksikliği hissedemezdim. Belki çok anaç bir yapım olmadığından kızımla paylaşımlarım arttıkça hissettim anneliği.

Dünya durumuna gelince; evet zaman zaman olağanüstü üzgün hissediyorum. Bu sene 3 yaşında ve artık sosyal hayatı için okula başlamalıyken biz pandemiden ötürü eve tıkılıyız. "Böyle durumlarda bu çocuğa bunu yaşatmak hak mı?" diyip saklambaç oynamaya devam ediyoruz.

Kim bilir? Belki dünya bir gün güzel bir yer olur...
 
Maddi boyutu halloluyor bir şekilde.
eşler çalışıyorsa, tek çocuk özel okulda da okutulabilir.
Hayatta önem verdiğiniz şeylere göre değişir nihayetinde harcamanız.
karton bardakta kahve içmeden de yaşanıyor.. belki ben çay insanı olduğumdandır :)

Anne olmak ciddi bir sorumluluk. sürekli bir kaygı hali..
rahat bir insan değilseniz, çözümü bulmaya değil de sorunun varlığına odaklanan biriyseniz her şey gözünüzde büyür.
dünya hiçbir zaman cennet değildi.
tarih kıtlıklarla savaşlarla dolu..
Kavimler göçü, moğol istilası, 1. dünya savaşı...
hangi dönem dünya iyi bir yerdi ki?
bir avuç azınlığın tahakkümünde yaşadı toplumlar tarih boyunca..
değişen çok bir şey yok özünde..

yaşamınızın kısıtlanacağı korkusunu bu saydığınız bahanelerle mi örtüyorsunuz acaba?
yargılamıyorum, anlamaya çalışıyorum sadece..
sizi çocuğa gelecek verememek mi korkutuyor gerçekten, yoksa çocuklu hayatın zorlukları mı?
 
Doğru bir karar bence. Ki ben çocuk yapmamaktan değil de çocuk yaptığı için pişman olan daha çok kişi olduğunu düşünüyorum. Ama kimse bunu dile getiremez, linçlenir.
Ben de istemiyorum. Gerçi şu an 25 yaşındayım 5 sene sonra düşüncem ne olur bilemem ama ben son 3-4 senedir bu konuda aynı düşünüyorum..
Ne zaman ki maddi hiçbir kaygım olmaz çok zengin olurum o zaman beeellkiii... Ama öyle bir ihtimalde yok gibi birşey😄
 
Pısman olur musun onu ancak yasayıp gorursun.
Cok istersin olmaz mesela boyle bisey de var, o zaman da ölünmüyor bu sefer oyle yasamaya alısıyorsun.

Benım diyecegım sey, cocuk sahıbı olmak istemiyorsan olmazsın. Saygı duyarım, herkes istemek yapmak zorunda değil zaten kesınlıkle.
Pişman olmayı olduktan sonra görmek istemiyorum.
Ondan bu konuyu açtım.
Cevremde keşke anne olmasaydı dediğim kişiler oldu. Çocuklarını mahvettiler.

O yüzden yaşamadan anlamanın yolu yok mu acaba sevgili benneyanginlargordum.? Seninde çocuğun daha yok. Mesela istiyor musun 36 yaşında bir kadın olarak?
 
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:
Bu sunduğunuz sebeplere bakarak çocuk sahibi olmak istememeniz çok normal; söylediklerinize katılıyorum. Bir tane çocuğum var; çok zor çocuk büyütmek, her şeyi ona endekslemek ve gelecekte ihtiyaçları büyüdükçe nasıl olacak diye endişelenmek zorluyor insanı. Bende hiç çocuk istemeyen biriyken eşimin çok istemesinden dolayı yaptık bir çocuk:) Yapmasaydım ilerde pişman olur muydum olurdum galiba. Yani bu işin iki ucu b.klu değnek. Yapmak da zor yapmamak da. Evlendikten sonra birkaç yıl geçince belki düşünürsünüz çocuğu. Şu anlık şartlar tam olgunlaşmadığından da düşünceleriniz bu şekilde yoğunlaşıyor olabilir. Zamanla farklı kararlar verebilirsiniz.
 
Çocuğu hayırsız olup ailesinin başını belaya sokan tipler var bunların aileleri de keşke olmasaydı diye pişman.
Belki sizde o tarz bir pişmanlık yaşarsınız?

Belki de çocuk isteyip bir türlü sahip de olamayacaksınız?

Yani ihtimaller ihtimaller...
Çok haklısınız.
Hayırsız olacaksa hiç olmasın zaten..
Allah korusun..


Evet belki de olmayacak. Şu an bir sorun yok. Geçen sene Check up yaptırdım. Üstten rahme yumurtalıklara bakıldı..sorun yoktu. Ama tabi ne olur bilinmez..Benimki eğer üremede sorun yoksa ne yapmalıyım konusu..
 

Pişman olmayı olduktan sonra görmek istemiyorum.
Ondan bu konuyu açtım.
Cevremde keşke anne olmasaydı dediğim kişiler oldu. Çocuklarını mahvettiler.

O yüzden yaşamadan anlamanın yolu yok mu acaba sevgili benneyanginlargordum.? Seninde çocuğun daha yok. Mesela istiyor musun 36 yaşında bir kadın olarak?
İsterim istemem mı, ben cocuk cok severım. İcimde bir cocuk buyusun cok ısterım.
Bır ınsan yetiştirmek karsılıksiz sevmek isterim. Gurur duymak isterim basarılarıyla.
İsterim de isterim ben😇
Benım olmadı.
Ama mesela bir yastan sonra istemem, sırf annelıgı yasayacagım diye yaslı bir kadın olunca istemem. Doguracagım cocuga yetebılmek isterim en basta.

İnsallah sende, olursa da yapmazsan da pısman olmadan mutlu sekılde gecırırsın omrunu.
 
Bence kesin kararınızı verin erkek arkadaşıniza da bunu evlenmeden bildirin. Yanı evlenince bir taraf ister diğeri istemez çatışma olabilir.
Dünyanın durumu ülkemizin durumu elbet ortada.
Önceden se dünyanın durumu kötüydü ben mesela 90larda doğdum o zamn da ülkede pkk ekonomik kriz sonrasında vs hep oldu.
Çocuk bakmanin maddi manevi zorlukları elbette var..geçen gün yegenimle dolaşıyorduk oyuncağa binmek istedi başka bsy yapmak vs derken 80 lira sırf ivir zivira gitti. Yine okul masrafı vs olacak
Manevi olarak mutsuz evliliklerin oldugu evlerde çocuk sahibi olmak anlamsız. Çocuğa yazık sevgi saygı goremedikten sonra

ben çocuk sahibi olmak istiyorum yanı 1 çocuğum olsun istiyorum önceden 2 çocuk derdim. Benim maddi durumum en azından 1 çocuğa yetebilir. Ha tabi her şeyin lüksü en iyisi tabi kI olmaz eşimle ikimiz memuruz zaten. Elden geldiğince en iyiisni yapmaya çalışırım.
Çocuk isteyince de hemen olan bisy değil aylarca deneyen de var
 
Herkesin karararı kendine tabi saygı duymak lazım ama size şu kadarını söyleyeyim bende eşimde evlendiğimizde çocuk istemedik 3 seneye yakın ama sonra çok pişman olduk
Neden pişman oldunuz?
Eğer çok özel değilse?
 
Bu kişisel tercih meselesi bencede.
Pisman olup olmamak sizin hislerinize bagli
Oldum olasi cocuk severim ve hep kendi çocuğum olsun istedim.
Ama evlilik bana hep ürkütücü geldi
Birgun evlenme karari verirsem çocuk icin olacaktı benim icin.yoksa evlilik riskine girmezdim aşkından ölsemde.
Benim hisseldunyam cocuk üzerine kurulu
Hayatta herseyden vazgecebilirim ama bu histen asla .
Ve evlendikten sonrada ilkisim bebek heyecanı oldu.
Ama kardesim var oda anne olma meraki yok sırf buyuzden evlenmeyecegim diyor.
Yani ayni ailenin 2farkli cocugu.
Oyuzden kendi iç dünyanızın farkında olunuz
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back