- 8 Mart 2019
- 6.802
- 31.795
- 39
-
- Konu Sahibi captain price
- #261
Ben hala o üyenin merakımızı gidermesini bekliyorumama onlar da bizi müsrif buluyorlar .kendimi yargılıyorum burda yazılanlara göre ama hayatımda hiç müsriflik bulamıyorum eşimle yetiştiremediğimizi konuşuyoruz bazen .5 bin kazanan aile ev taksidi araba masrafı 3 çocuk bakımı olduğunu söylüyor ve herşeyi de aldığını söylüyor çocuklarına ben şaştıkça şaşıyorummm .o para bizim sadece mutfak ve doğalgaz hariç fatura masrafımız e gerisi ne olacakkk bir kasko ve araba bakımı kafadan yılda 5bin zatenn
65 filan sanırım. Kendi annem de 60 gibi. İkisi de yaşlı ya maalesef. Bir de dedim ya kendi hayatlarında sıkıntıları var zaten. Devamlı bakmaları imkansız gibi. Ha bakıcı olursa kayınvalidem refakat edebilir ancak. Aslında ablam var bir de, ev hanımı ama o da uzakta oturuyor, kendi çocuğu var 5 yaş civarı. O da olmaz.K.valde kac yasinda?
Kafadan silme sen o seçeneği. Benim annem anneanne olduğunda 63 yaşındaydı65 filan sanırım. Kendi annem de 60 gibi. İkisi de yaşlı ya maalesef. Bir de dedim ya kendi hayatlarında sıkıntıları var zaten. Devamlı bakmaları imkansız gibi. Ha bakıcı olursa kayınvalidem refakat edebilir ancak. Aslında ablam var bir de, ev hanımı ama o da uzakta oturuyor, kendi çocuğu var 5 yaş civarı. O da olmaz.
Bakıcılar yanına refakatçiden hoşlanmaz ama. Çünkü biri onu izleyince diken üstünde oluyorlar. Daha önce yazmıştım yine yazayım akrabalara bel bağlamayın onlar yokmuş gibi yapın planınızı.65 filan sanırım. Kendi annem de 60 gibi. İkisi de yaşlı ya maalesef. Bir de dedim ya kendi hayatlarında sıkıntıları var zaten. Devamlı bakmaları imkansız gibi. Ha bakıcı olursa kayınvalidem refakat edebilir ancak. Aslında ablam var bir de, ev hanımı ama o da uzakta oturuyor, kendi çocuğu var 5 yaş civarı. O da olmaz.
29 yasinda evlendim 34 te doğurdum. Açıkçası neden daha önce yapmamışım gibi bir düşüncem yok ,çocuk işi çok zor, çok büyük sorumluluk baba ne kadar yardım etse de küçük bir bebeğin sorumlulugu annede.biliyorum defalarca soruldu ama ben de kendi durumumdan bahsetmek ve fikir almak istiyorum.
2019 ağustos ayında evlendik. yani 1,5 senedir evliyiz. öncesinde de 1,5 yıllık sevgililik var. yaşlar ben 29, eşim 27. buçukluyuz hatta. evliliğimizle ilgili hiç bi sorun yok. eşim benden çok yemek yapar. temizlik vs de yapar, kesinlikle işten kaçmaz. yani çocuğun bakımı konusunda elinden geleni yapacağına eminim. yani manevi olarak bir korkum yok. yüzde yüz istediğimden emin miyim? hayır değilim ama kimse değildir diye düşünüyorum. aklımızdaki en erken tarih mayıs gibi denemelere başlamak.
toplam gelirimiz şu an 9bin(yeni yıl zamlarıyla biraz daha artar). sabit giderimiz de dönem dönem eklenen taksitlerle birlikte 5-6 bin civarı + mutfak masrafı.
3 sene sürecek bir araba kredimiz var, aylık 2.500 tl
ev kira. çocuk da olursa ev hayal olur diye düşünüyorum çünkü kayda değer bir peşinatımız yok. 50bin gibi bir altınımız var sadece. evimiz 2+1. kedimiz de var, o yüzden pek sığamıyoruz aslında. evden memnun değilim pek ama kiradan kiraya taşınmak çok manasız geldiği için oturuyorum. bir de konumuna vs göre kirası idare eder. 1100 tl. haziranda zam gelir. ankara batıkentteyiz bu arada.
kenarda birikimiz var altın harici. ama o da doğum masraflarına filan gider. aslında özelde doğurma hevesim yok ama panik biriyim biraz o yüzden devlet zor olur. yakın doğum hastanesi yok zaten. medicalpark var 10.000 civarıdır sanırım. bu da ayrı bi başlığın konusu olsun.
eşim de ben de cumartesi çalışmıyoruz ama eşim hazirandan sonra cumartesi çalışacak sanırım. iş yüküm artarsa belki ben de çalışırım ama iş arkadaşlarım anlayışlılar, yardımcı olurlar diye düşünüyorum. önceki işimde işten çıkar, kreş yaşına kadar kendim bakarım diyordum çünkü işim dandikti. bu işim ise iyi. istifa edip gidemem. 6 aylık ücretsiz izinden sonra işe başlarım. asıl kafamı kurcalayan da bu.
maaşım net 3.000. şu an bir çocuğum olsa heralde maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekirdi. o zaman da çalışmak manasız geliyor. benim ailem uzakta oturuyor, kardeşim engelli. yani annem devamlı bakamaz. eşimin ailesi yakın oturuyor. aramız da çok iyidir. maddi olarak da yardımcı olurlar sağolsunlar. düşünceli insanlar aynı zamanda. davet ederiz, size zahmet olmasın der gelmezler, siz gelin derler. kayınpederim yemek bırakmaya gelse asla içeri girmez. çalışmadığım dönemde dahi kayınvalidem haftada bir yemek gönderirdi. öyle insanlar yani. ama çocuk bakımı başka iş. kayınvalidem güçsüz, rahatsızlıkları olan biri. teklif etmem yani gel bak diye. gönüllü olacağını da sanmam zaten herkesin bir düzeni var, belli yaşa gelmiş, zor artık. ha yardımcı olur mu olur, ama devamlı olmaz. bir de zor dönemler, iyiyken kötü olmak istemem. bu durumda kreş yaşına kadar maaşımı olduğu gibi bakıcıya mı vereceğim tereddütleri var aklımda.
ne diyorsunuz? nasıl yapıyorsunuz? öyle konuşalım diye geldim.
teşekkürler şimdiden.
Ben yandım herkes yansın diyorsunben bebek yapması taraftarıyım
Bu çok nadir görülür sizin çevreniz bayağı iyimisssTabi çocuk çok masraflı fakat benim gibi hiç planlamadığın bir şeyle de karşılaşabilirsin
Daha doğmadan yığınla kıyafet geldi eşimin iş arkadaşları ayrı ayrı hediyeler gönderdi.
Ailelerle farklı şehirdeyiz, 40 mevlüdünü annemde yaptım, abartmıyorum 1 yıl kıyafet almadım, gelen altın+ para da ciddi rakamlardı
Kv memleketine gidince de öyle 8 aylıktı ilk gittiğimde kıyafet ve parayla döndük.
Geçen ay 3. Yasını kutladık evde çekirdek aile olarak bi pasta kestik. Doğum gününe gelmeseler bile hediye yağdı. tek tek yazmayayım ama içinde bisiklet, para, kıyafetler, oyuncakların olduğu herkes bir şeyler yolladı.
Burada iki arkadaşım var henüz daha birkaç aydır tanıdığım onlar bile kapıdan hediyelerini verip gittiler. Kıyafet ve oyuncak almışlar
Mesela bu ay da benim doğum günüm, eşim dışında hiçkimse bir şey almaz :) konu çocuk olunca herkes bi cömertleşiyor
Bunlara güvenerek çocuk yapılır mı tabi ki hayır fakat böyle sürprizlerle de karşılaşabilirsin
Bende hem annemde hem kayınvalidemde ayrı ayrı mevlid yaptım (memleketler farklı ve ikisi de benden kat kat istekliydi :)). Bizde adettendir, özellikle ilk çocuğa altın takılır, aynı şekilde kendimizde hep altın götürmüştük. Altın ve paranın yanında bir sürü kıyafette gelmişti. Gelen kıyafetlerden etiketli kalanlar oldu.Bu çok nadir görülür sizin çevreniz bayağı iyimisss
Allah hayırlısıyla nasip etsin inşallah size de.Eminim herkes her şeyi yazmıştır
Ben eğer çok verimli topraklar modunda değilseniz çocuk hemen ilk aydan olmuyormuş demeye geldim
5 aydır deniyorum olmadı mesela
Belli bir ayı düşünüp planlamış olsaydım salak gibi plan yaptığımla kalacakmışım
Cokguzel yazmışsınız vallaBende hem annemde hem kayınvalidemde ayrı ayrı mevlid yaptım (memleketler farklı ve ikisi de benden kat kat istekliydi :)). Bizde adettendir, özellikle ilk çocuğa altın takılır, aynı şekilde kendimizde hep altın götürmüştük. Altın ve paranın yanında bir sürü kıyafette gelmişti. Gelen kıyafetlerden etiketli kalanlar oldu.
Çocuk konusu üstünde hem fazlaca düşünülmesi gereken hem de bazen oluruna bırakılması gereken bir konu gibime geliyor. Sürekli şartlar değişiyor ve optimal şartların oluşmasını beklersek belki hiç oluşmayacak.
Konu sahibi, öncelikle yaşın genç ve eğer tek çocukta kalmayı düşünürsen biraz daha bekleyebilirsin. Ama en azından 1 kardeşi olsun diyorsan öncelikle detaylı bir kadın doğum kontrolünden geç. Bende çikolata kisti çıktı ve normal yoldan hamile kalamazsın demişlerdi mesela. Sonrasında özel sağlık sigortası yaptır, doğumda çok faydasını görürsün. Çocuk doğduğunda tamamlayıcı ya da özel sağlık sigortası yaptırırsan yılda 10 kez muayene hakkın oluyor. Oradan da tasarruf edebilirsin. Oğlumun eşyalarının çoğunu internetten aldım, e-bebek gibi mağazalardan baktım netten en uygun fiyatlısını aldım. İlk zamanlar ana kucağı ve park yatak bile eşya anlamında işini görecektir. 2 yaşından sonra gönlünce odasını yaparsın. Emmezse büyük problem, arkadaşlarda yazmış mamalar feci pahalı :) benim hiç sütüm yoktu, mamaları da yine internetten güvendiğim mağazalardan topluca alıyordum. Belki araba koltuğu vs gibi diğer ihtiyaçları da arkadaşlarınızdan bulabilirsiniz.
Hepimiz evlatlarımız için en iyisini istiyoruz ama bununda sonu yok. Aynı masada çalıştığım arkadaşlarımdan biri 'ben kızıma lcw dan giysi alınca utanıyorum, iade ediyorum' demişti. Bense oğlana çoğunu oradan alıyorum, eskitemeden küçük kalıyor.Maddi olarak verebileceklerimiz önemli ama sevgiyle, ilgiyle büyütmek kat kat daha önemli. Nike ayakkabısı olmadı, bilmem hangi koleje gitmedi diye boynu bükük kalmaz merak etme.
Onun dışında aklıma geldikçe yazarım :)
Bana da aynı şekilde doğal yoldan hamile kalamazsın, tüp bebeğe yönlendirelim demişlerdi, ilk korunmasız ilişkide hamile kaldım.Allah hayırlısıyla nasip etsin inşallah size de.
Bana da olmaz öyle hemen dediler dediler ikisinde de zort diye hamile kaldım. Pko var bende, hele ikincide dr şu ilaçları bir kullan altı ay, sonra korunmayı bırakırsın , olmaz muhtemelen, ondan sonra da tedaviye başlarız dedi. Ben o ay hamile kaldım.
Yani diyeceğim o ki hiç belli olmaz, o yüzden kafada soru işaretleri varsa o şartlar yerine gelene kadar beklemek daha doğru benim fikrimce.
Ben de doktora gittiğimde altı ay sonra çağırmıştım daha çok var bir sorun mu oldu falan diye sorduBana da aynı şekilde doğal yoldan hamile kalamazsın, tüp bebeğe yönlendirelim demişlerdi, ilk korunmasız ilişkide hamile kaldım.
Bizde beşinci yıla yaklastik. Ben şuan işsizim malesef eşimde dört bin maaş alıyor. Ev kredisi vs derken bende erteleyip durdum ama eşim istiyor artk. Ne güzel ailesiyle iyi anlaşıyorsun bizde oda yok. Ailesiyle anlasamadigimiz için erteledim en çokta. Üstelik onların borçları yüzünden evlendik evleneli maddi sorun yaşıyoruz . Sadece benmi mantık yönüyle bakıyorum hata mı ediyorum diye düşünüyordum ama sanırım doğru olanı yapmışımbiliyorum defalarca soruldu ama ben de kendi durumumdan bahsetmek ve fikir almak istiyorum.
2019 ağustos ayında evlendik. yani 1,5 senedir evliyiz. öncesinde de 1,5 yıllık sevgililik var. yaşlar ben 29, eşim 27. buçukluyuz hatta. evliliğimizle ilgili hiç bi sorun yok. eşim benden çok yemek yapar. temizlik vs de yapar, kesinlikle işten kaçmaz. yani çocuğun bakımı konusunda elinden geleni yapacağına eminim. yani manevi olarak bir korkum yok. yüzde yüz istediğimden emin miyim? hayır değilim ama kimse değildir diye düşünüyorum. aklımızdaki en erken tarih mayıs gibi denemelere başlamak.
toplam gelirimiz şu an 9bin(yeni yıl zamlarıyla biraz daha artar). sabit giderimiz de dönem dönem eklenen taksitlerle birlikte 5-6 bin civarı + mutfak masrafı.
3 sene sürecek bir araba kredimiz var, aylık 2.500 tl
ev kira. çocuk da olursa ev hayal olur diye düşünüyorum çünkü kayda değer bir peşinatımız yok. 50bin gibi bir altınımız var sadece. evimiz 2+1. kedimiz de var, o yüzden pek sığamıyoruz aslında. evden memnun değilim pek ama kiradan kiraya taşınmak çok manasız geldiği için oturuyorum. bir de konumuna vs göre kirası idare eder. 1100 tl. haziranda zam gelir. ankara batıkentteyiz bu arada.
kenarda birikimiz var altın harici. ama o da doğum masraflarına filan gider. aslında özelde doğurma hevesim yok ama panik biriyim biraz o yüzden devlet zor olur. yakın doğum hastanesi yok zaten. medicalpark var 10.000 civarıdır sanırım. bu da ayrı bi başlığın konusu olsun.
eşim de ben de cumartesi çalışmıyoruz ama eşim hazirandan sonra cumartesi çalışacak sanırım. iş yüküm artarsa belki ben de çalışırım ama iş arkadaşlarım anlayışlılar, yardımcı olurlar diye düşünüyorum. önceki işimde işten çıkar, kreş yaşına kadar kendim bakarım diyordum çünkü işim dandikti. bu işim ise iyi. istifa edip gidemem. 6 aylık ücretsiz izinden sonra işe başlarım. asıl kafamı kurcalayan da bu.
maaşım net 3.000. şu an bir çocuğum olsa heralde maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekirdi. o zaman da çalışmak manasız geliyor. benim ailem uzakta oturuyor, kardeşim engelli. yani annem devamlı bakamaz. eşimin ailesi yakın oturuyor. aramız da çok iyidir. maddi olarak da yardımcı olurlar sağolsunlar. düşünceli insanlar aynı zamanda. davet ederiz, size zahmet olmasın der gelmezler, siz gelin derler. kayınpederim yemek bırakmaya gelse asla içeri girmez. çalışmadığım dönemde dahi kayınvalidem haftada bir yemek gönderirdi. öyle insanlar yani. ama çocuk bakımı başka iş. kayınvalidem güçsüz, rahatsızlıkları olan biri. teklif etmem yani gel bak diye. gönüllü olacağını da sanmam zaten herkesin bir düzeni var, belli yaşa gelmiş, zor artık. ha yardımcı olur mu olur, ama devamlı olmaz. bir de zor dönemler, iyiyken kötü olmak istemem. bu durumda kreş yaşına kadar maaşımı olduğu gibi bakıcıya mı vereceğim tereddütleri var aklımda.
ne diyorsunuz? nasıl yapıyorsunuz? öyle konuşalım diye geldim.
teşekkürler şimdiden.
Annem herkesin herseyine koşar keza kvde de öyle. iki tarafın da ilk torunu olunca giydiremediğim, etiketli kalan ürünler oldu, tüm masraflar da çıkmıştır gelen altın ve paraylaBu çok nadir görülür sizin çevreniz bayağı iyimisss