- 17 Ocak 2020
- 27.850
- 40.323
-
- Konu Sahibi captain price
- #221
Şok geçirdim ya ne yazdıysan harfiyen aynı .
18.30a kadar yolu var ama ben biraz salak olduğum için 3 te alıyorumher seferinde öğretmeni daha yeni uyandı ayılmadı bile diyor ama resmen uyku sonrası sıcağıyla kapıp eve getiriyorum.
Çünkü manyak annelik bunu gerektirir. Neden çocuğumu bir saat fazla bırakayım orada neden eğlensin arkadaşlarıyla değil mi?
45 kişi 1 sınıfta mı.biz 25 olduk diye kızıyorumİyiydi aslında ama tam güne geçio sayı 45i bulunca işler tersine döndü.
Bence 50 bin gelirim de olsa bir şekilde 40 binini çocuğa harcayıp yine zor geçinirdimbu sefer fransız dadı falan...
Hangi ev 200 bin?Babamlarin yaşadığı yerde ki kötü yer değil evler 200 bin filan.ankarada
Biz İzmir'de yaşıyoruz 1 trilyonehh dediklerimiz 700 bin
45 kişi 1 sınıfta mı.biz 25 olduk diye kızıyorum
Özelden yazayım .Hangi ev 200 bin?
Merak ettim, ciddiyim.
20 30 senelik ve eski muhit olsa yine o kadara zor.
Şu an anne döneminde istemiyor kalmak. Sürekli yapışık yaşasak sıkıntı yok yaniay iyi bari ben hep 5e kadar almak gerekir diye düşünüyordum cahillik
Benim zavallı da o zaman sona kalacak ezik gibi.
E üzülmüyor mu erken çıkınca kalmak istemiyor mu
Evet ama pandemiden dolayı ikiye bölündük. Biterse 45 kişi halay çekicez. Ve 7 şube var hepsinin mevcudu 40 üzeri.45 kişi 1 sınıfta mı.biz 25 olduk diye kızıyorum
He valla 3 kız 1 erkek4üz mü vavvvvv
Oo şanslısınız. Ya 3 erkek 1 kız olsaydıHe valla 3 kız 1 erkek
O çok fena bişey bizdeki tek erkek bunalıma girmişti, anasınıfı ilkokul ortaokul çocuk üç kızın arasında gezdi durdu, odamız tekti iki tane ranza vardı, ranzayı böldürüp salonda yatmayı düşünürdü yazık. Onun yaşadığı travmaları yaşamamak güzel şey, iyi ki üç kız olmuşuzOo şanslısınız. Ya 3 erkek 1 kız olsaydı
maddi kaygilar yuzunden kafa karisikligi zor. ben de 5 ay oldu evleneli. ilk olarak ev alip ondan sonra bebek dusunelim diye dusunuyorum bazen.ama benim yasim 32, 33 e gircem. dusunmem lazim yani. cocukla birlikte kira kira dolasmak zor. yasim biraz kucuk olsa ben dusunmezdim heralde. bizim de 16 bin gelirimiz var ama esya borclari oduyoruz ayda 3 bin. (ekimde bitecek)su durumda ev almak zor. gerci cocuk olunca 4 ay ucretsiz izin alicam. branş ogretmeniyim, ek derslerimi devredip derslerimi de her gün e 3 saat olacak sekilde ayarlaticam. o 3 saatte de k.validem bakar. o da sagolsun emekli ogretmen oldugu icin halden anliyor.eltimin bebegine de 3 yasina kadar o bakmis. ama benim de tek kafama takilan evbiliyorum defalarca soruldu ama ben de kendi durumumdan bahsetmek ve fikir almak istiyorum.
2019 ağustos ayında evlendik. yani 1,5 senedir evliyiz. öncesinde de 1,5 yıllık sevgililik var. yaşlar ben 29, eşim 27. buçukluyuz hatta. evliliğimizle ilgili hiç bi sorun yok. eşim benden çok yemek yapar. temizlik vs de yapar, kesinlikle işten kaçmaz. yani çocuğun bakımı konusunda elinden geleni yapacağına eminim. yani manevi olarak bir korkum yok. yüzde yüz istediğimden emin miyim? hayır değilim ama kimse değildir diye düşünüyorum. aklımızdaki en erken tarih mayıs gibi denemelere başlamak.
toplam gelirimiz şu an 9bin(yeni yıl zamlarıyla biraz daha artar). sabit giderimiz de dönem dönem eklenen taksitlerle birlikte 5-6 bin civarı + mutfak masrafı.
3 sene sürecek bir araba kredimiz var, aylık 2.500 tl
ev kira. çocuk da olursa ev hayal olur diye düşünüyorum çünkü kayda değer bir peşinatımız yok. 50bin gibi bir altınımız var sadece. evimiz 2+1. kedimiz de var, o yüzden pek sığamıyoruz aslında. evden memnun değilim pek ama kiradan kiraya taşınmak çok manasız geldiği için oturuyorum. bir de konumuna vs göre kirası idare eder. 1100 tl. haziranda zam gelir. ankara batıkentteyiz bu arada.
kenarda birikimiz var altın harici. ama o da doğum masraflarına filan gider. aslında özelde doğurma hevesim yok ama panik biriyim biraz o yüzden devlet zor olur. yakın doğum hastanesi yok zaten. medicalpark var 10.000 civarıdır sanırım. bu da ayrı bi başlığın konusu olsun.
eşim de ben de cumartesi çalışmıyoruz ama eşim hazirandan sonra cumartesi çalışacak sanırım. iş yüküm artarsa belki ben de çalışırım ama iş arkadaşlarım anlayışlılar, yardımcı olurlar diye düşünüyorum. önceki işimde işten çıkar, kreş yaşına kadar kendim bakarım diyordum çünkü işim dandikti. bu işim ise iyi. istifa edip gidemem. 6 aylık ücretsiz izinden sonra işe başlarım. asıl kafamı kurcalayan da bu.
maaşım net 3.000. şu an bir çocuğum olsa heralde maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekirdi. o zaman da çalışmak manasız geliyor. benim ailem uzakta oturuyor, kardeşim engelli. yani annem devamlı bakamaz. eşimin ailesi yakın oturuyor. aramız da çok iyidir. maddi olarak da yardımcı olurlar sağolsunlar. düşünceli insanlar aynı zamanda. davet ederiz, size zahmet olmasın der gelmezler, siz gelin derler. kayınpederim yemek bırakmaya gelse asla içeri girmez. çalışmadığım dönemde dahi kayınvalidem haftada bir yemek gönderirdi. öyle insanlar yani. ama çocuk bakımı başka iş. kayınvalidem güçsüz, rahatsızlıkları olan biri. teklif etmem yani gel bak diye. gönüllü olacağını da sanmam zaten herkesin bir düzeni var, belli yaşa gelmiş, zor artık. ha yardımcı olur mu olur, ama devamlı olmaz. bir de zor dönemler, iyiyken kötü olmak istemem. bu durumda kreş yaşına kadar maaşımı olduğu gibi bakıcıya mı vereceğim tereddütleri var aklımda.
ne diyorsunuz? nasıl yapıyorsunuz? öyle konuşalım diye geldim.
teşekkürler şimdiden.
Bu kadar ince düşünmeye de gerek yok aslında ya. Ben kızımda ne planlar yaptım ama kızım 5 sene sonra gelince benim bütün planlar suya düştübiliyorum defalarca soruldu ama ben de kendi durumumdan bahsetmek ve fikir almak istiyorum.
2019 ağustos ayında evlendik. yani 1,5 senedir evliyiz. öncesinde de 1,5 yıllık sevgililik var. yaşlar ben 29, eşim 27. buçukluyuz hatta. evliliğimizle ilgili hiç bi sorun yok. eşim benden çok yemek yapar. temizlik vs de yapar, kesinlikle işten kaçmaz. yani çocuğun bakımı konusunda elinden geleni yapacağına eminim. yani manevi olarak bir korkum yok. yüzde yüz istediğimden emin miyim? hayır değilim ama kimse değildir diye düşünüyorum. aklımızdaki en erken tarih mayıs gibi denemelere başlamak.
toplam gelirimiz şu an 9bin(yeni yıl zamlarıyla biraz daha artar). sabit giderimiz de dönem dönem eklenen taksitlerle birlikte 5-6 bin civarı + mutfak masrafı.
3 sene sürecek bir araba kredimiz var, aylık 2.500 tl
ev kira. çocuk da olursa ev hayal olur diye düşünüyorum çünkü kayda değer bir peşinatımız yok. 50bin gibi bir altınımız var sadece. evimiz 2+1. kedimiz de var, o yüzden pek sığamıyoruz aslında. evden memnun değilim pek ama kiradan kiraya taşınmak çok manasız geldiği için oturuyorum. bir de konumuna vs göre kirası idare eder. 1100 tl. haziranda zam gelir. ankara batıkentteyiz bu arada.
kenarda birikimiz var altın harici. ama o da doğum masraflarına filan gider. aslında özelde doğurma hevesim yok ama panik biriyim biraz o yüzden devlet zor olur. yakın doğum hastanesi yok zaten. medicalpark var 10.000 civarıdır sanırım. bu da ayrı bi başlığın konusu olsun.
eşim de ben de cumartesi çalışmıyoruz ama eşim hazirandan sonra cumartesi çalışacak sanırım. iş yüküm artarsa belki ben de çalışırım ama iş arkadaşlarım anlayışlılar, yardımcı olurlar diye düşünüyorum. önceki işimde işten çıkar, kreş yaşına kadar kendim bakarım diyordum çünkü işim dandikti. bu işim ise iyi. istifa edip gidemem. 6 aylık ücretsiz izinden sonra işe başlarım. asıl kafamı kurcalayan da bu.
maaşım net 3.000. şu an bir çocuğum olsa heralde maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekirdi. o zaman da çalışmak manasız geliyor. benim ailem uzakta oturuyor, kardeşim engelli. yani annem devamlı bakamaz. eşimin ailesi yakın oturuyor. aramız da çok iyidir. maddi olarak da yardımcı olurlar sağolsunlar. düşünceli insanlar aynı zamanda. davet ederiz, size zahmet olmasın der gelmezler, siz gelin derler. kayınpederim yemek bırakmaya gelse asla içeri girmez. çalışmadığım dönemde dahi kayınvalidem haftada bir yemek gönderirdi. öyle insanlar yani. ama çocuk bakımı başka iş. kayınvalidem güçsüz, rahatsızlıkları olan biri. teklif etmem yani gel bak diye. gönüllü olacağını da sanmam zaten herkesin bir düzeni var, belli yaşa gelmiş, zor artık. ha yardımcı olur mu olur, ama devamlı olmaz. bir de zor dönemler, iyiyken kötü olmak istemem. bu durumda kreş yaşına kadar maaşımı olduğu gibi bakıcıya mı vereceğim tereddütleri var aklımda.
ne diyorsunuz? nasıl yapıyorsunuz? öyle konuşalım diye geldim.
teşekkürler şimdiden.