bu yorumlara
çalışan bir anneyim oğlum 3 yaşında kreşe gidiyor vee hiçbir zaman sevgimden ilgimden geri kalmıyor akşamları ve haftasonları bütün zamanım onun ev işi bile yapacaksam oğlumla oyuna çevirip yapıyorum çalışan anne çocuklarına acıyarak bakılmasını ise hiç anlamıyorum eminimki akşama kadar evde olsam bu kadar sabırlı olamazdım kaybettiğim zamanı yakalamak adına beraber olduğum heranı dolu dolu geçiriyorum
evime yardımcı almıyorum işimide yemeğimide yetiştirebiliyorum,kazandığım parayla oğlumun kreş parasını,kredi borcunu ödüyorum geriye kalandan aile bütçesine aktarıyorum,harçlığımı pazar paramı ayırıyorum en güzeli ne biliyomusunuz eşimden para istememek (kaldı ki mükemmel tabir edilebilecek bir eşe sahibim)
akşamları oğlumu uyuturken uyuya kasam bile eşime beni uyandırmasını söylüyorum ki karşılıklı bir kahve içip sohbet edebilelim :)
ben bütün bunları yaparken eşim armutmu topluyo hayır herşeyde elim kolum o benim çok yoğun çalışmasına rağmen her türlü yardımını yapar
kısacası insan ne çağırırsa onu getirir ben mutlu olmazsam oğlumda eşimde mutlu olmaz iyi düşünelim iyi olsun
Kızım henüz çok küçük ama senin yazdıkların bana ışık tuttu.Seni sevgiyle kucaklıyorum kardeşim.Günde 24 saat yanında durmakla evlat yetiştirilmiyor
Zevki için çalışan bir annenin kızıyım.. İhtiyaç mihtiyaç şöyle dursun, ay bari erken uyanıyorum saçımı başımı yapıyorum ihihihi diyen bir kadındır annem.
Tamam babamla beraber çalışıyor, ama sabahı sabah, akşamı akşam onun da sonuçta.
Bir ben, bir de kardeşim kaldık evde..
Sevgiden yoksun kalmadık, hatta fazla sevgiye boğulduk..
İlgiden yoksun kalmadık, her toplantımda annem vardı, sevgilimle kavga ettim, annem vardı, hasta oldum annem vardı..
Tamam bir telefonla gelmedi yanıma belki de, birkaç saat içinde hep yanımdaydı..
Paraya boğdu bizi, hala da boğar, arkadaşlarımdan geri kalmadım.
Sürekli irtibat halindeyiz.. Arar 1-2 saatte bir, kızım naptınız, kardeşin okuldan geldi mi, bak dolapta yemek var ısıtın yiyin sakın aç kalmayın tembihleri bilmem kaç kere..
Ev hanımları konu dışında bırakarak söylüyorum ki; yok öyle koca gün çocuğuyla ilgilenen anne..
Yemeği belli, sohbeti belli, derdi belli işte..
Oyunsa bizde oynadık.. Sohbetse biz de ettik..
Evet akşamları yemek de yaptım ben, ev de süpürdüm.
Annem çalışmasa da yapardım, ne var ki bunda..
Dersim oldu, işim oldu; kimi akşam eve geç geldim, annem de yorgun gelmiş, yemek memek yok evde, salçalı ekmek yapıvermiş hepimize..
Bundan da gocunmadık.. Oturduk güle oynaya yedik. Sonra da enerji toplayınca annem, yaptı yarının yemeğini attı dolaba..
Hayat yahu bu, her şey dört dörtlük olur mu...
Hep yemek olmaz, hep temizlik olmaz, açıkçası hep çocukla ilgilenme de olmaz, bu çalışsa da geçerli çalışmasa da..
He şimdi noldu ?
15 yaşında kardeşimin, kendini geçtim, çocuğunun hayatı bankada yatıyor..
Ben desen, hayatımı yaşıyorum..
Kimin sayesinde?
Annem ve babamın..
Günde 15 dk az ilgilendi belki, haftasonu acısını çıkarttık dibine vurduk eğlencenin..
Allah onlardan razı olsun..
Sizde ajitasyon yapıyorsunuz gibime geliyor.
Alın bir çocuk olarak yazdım..Sizin sandığınız gibi işlemiyor olay..
Kuru kuru, ilgi yetmiyor..
Arkadaşları onu bunu alırken, evde anneyle oyun oynamak kesmez kimseyi..
yemin ederim,bir an ben yazdım sandım yorumu...:)
Kızım henüz çok küçük ama senin yazdıkların bana ışık tuttu.Seni sevgiyle kucaklıyorum kardeşim.Günde 24 saat yanında durmakla evlat yetiştirilmiyor
Kızım henüz çok küçük ama senin yazdıkların bana ışık tuttu.Seni sevgiyle kucaklıyorum kardeşim.Günde 24 saat yanında durmakla evlat yetiştirilmiyor
hani böyle çizgi filmlerde kliplerde subliminal mesaj veriliyor ya yazıda cidden o var gibi insan bir an çok etkileniyor sonra mantıklı düşünüce ve hayatın gerçekleriyle yüzleşince bir noluyor diyor. Nedense bu zamanlar çoğaldı bu tür yazılar, hikayeler ,fikirler. Sonuçta tuzu kuru ve çalışmayı sevmeyen insan istemezse çalışmaz ama bunu yazarken insan acaba gerçekten çalışmak zorunda olup da o çocuğunu kreşe ya da annesine veya kayınvalidesine veyahut bakıcıya bırakan bir kadının durumunu da düşünerek yazmalı.
neden konu sahibine yükleniliyor anlamadım herkes aynı değil o çalışıyor ama yoruluyor bunu dile getirmiş neden abartılıyor herkes herşeye aynı şekilde katlanmaz bende bazen eşine hüküm etmek için çalışan bayanların aslında patronlarının hükümlerini nasıl yuttuklarına şaşıyorum kişi mutlu oluyorsa çalışmalı kimse için değil üstün olmak için değil kendi istediği için çalışmalı her kadın eğitimli olmalı ama her kadın çalışmamalı herkesin psikolojisi farklıdır her durumu herkes kaldıramaz.
neden konu sahibine yükleniliyor anlamadım herkes aynı değil o çalışıyor ama yoruluyor bunu dile getirmiş neden abartılıyor herkes herşeye aynı şekilde katlanmaz bende bazen eşine hüküm etmek için çalışan bayanların aslında patronlarının hükümlerini nasıl yuttuklarına şaşıyorum kişi mutlu oluyorsa çalışmalı kimse için değil üstün olmak için değil kendi istediği için çalışmalı her kadın eğitimli olmalı ama her kadın çalışmamalı herkesin psikolojisi farklıdır her durumu herkes kaldıramaz.
Konuyu açan arkadaş evli bile değilmiş, alttaki yazısının ilk satırına baksanıza
http://www.kadinlarkulubu.com/aile-...-davasindan-vazgecmeliyim-3.html#post29138093
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?