Merhaba. Ben 9 aylık evliyim henüz.8 aylık bir flört dönemi ve 11 ay nişanlılık dönemi yaşadık. eşim aslında çok iyi biri.hiç dışarı hayatı yok en azından bensiz takılmaz hiç.evine düşkün birisi. Birbirimize hala ilk günkü gibi sevgi doluyuz fakat sanki bu mutluluğa gölge düşürmek isteyen bir kayınvalidem var
ben çalışan bir bayanım eşimde ben de evden 8 de çıkıyor akşam 5te geliyoruz.haliyle yemek falan derken dinlenmeye bile zor vakit buluyor insan.bu nedenle hafta içi kayınvalidemlere pek gidemiyoruz..hafta sonu da malum insan dinlenmek istiyor. ben normalde her pazar öğleye kadar evimin işlerini bitirmeye çalışıp gidiyorum çok istisna gitmediğim o da sadece 2kez ve burnumdan geldi ikisi de resmen. hemen eşimi arayıp bir yardıma bile gelmediniz diyor.Hani illaki kavga etmemiz gerekya kıyafetlerimle ilgili şeyler söylüyor onu dolduruyor.. sonra bu konuları eşim bana anlatırken illaki kavga ediyoruz.. bi kaç kez bana vurdu.Ben çok üzülüyorum o an ölmek bile istiyorum nasıl aramızdaki sevgi bir anda şiddete dönüşebiliyor. bazen geliyor bin pişman ağlayıp özür diliyor. ama o ağlayınca ben kıyamıyorum 2 kat ağlıyorum. ama yeri geliyor gelip konuşmuyor gözyaşımı bile silmiyor hatta küçük bir sorunumuzda da benden ayrı yatıyor. ben onu yatağımıza götürmeye çalışıyorum. çünkü onu çok seviyorum. ama sorunsuz günlerimizde canından bir parça gibi sarılıp yatıyor bana asla sarılmadan yatmıyor.. çok garip değil mi..bazen defol git bile diyor.. kendime yeni bir hayat kurcam diyor.. her şey senin yüzünden diyor.hakaret bile ediyor. bir gün öyle bir tokat yedim ki kaç gün gözüm mor gezdim. hala içim acıyor unutulmuyor. ama bianlık sinirle olduğunu kendine hakim olamadığını söyleyip çokta ağladı. sen benim herşeyimsin ben sensiz bir hiçim ve neler neler söyledi. küçük bir kavga ile bir insan nasıl bu kadar değişebilir ki.bir anlık kavgalar bütün güzel şeyleri bi anda silip geçebiliyor.neden gelinler hep kötü.. biz evimizi herşeyimizi kendimiz aldık.onlar çok az bir masraf etti. anladığım kadarıyla eşim beni işten çıkartsın sabah erken oraya bıraksın onlarla çalışayım yardım edeyim evime de sadece yatmaya geleyim istiyorlar. gelinleri bir hizmetli hatta köle olarak gören toplumlarla iç içeyiz maalesef.
sürekli eşime şu şunu dedi bu bunu diyor deyip dolduruyorlar. ama lafı kimin söylediği hep meçhul.ben ne yapmalıyım.. nasıl bir yol izlemeliyim ki her şey düzelsin..Bana boşanın demeyin lütfen bu bir çözüm olsaydı ben alıp çantamı çoktan çıkmıştım.
