Bu hayat benim değil

konu sahibi aslında bi kaç yıla ordan gidecek olsanız senin için daha katlanılabilir olurdu. eşin de öğretmense konuşun tayin istesin mutlu olmadığınızı anlatın ona.
 
Seni cok iyi anlıyorum ben cevre değiştirmememe rağmen kendimi evlendikden sonra okadar yanlız kimsesiz bıraktımki sırf eşim ailem eşimin ailesi şeklinde sürdürdüm 3 senemi ki eşimle tanışmadan önce çalışan sosyal cevresi olan kız ve erkek ayrımı yapmadan her insanla arkadaşlık kuran biriydim ne ara bu hale soktum kendimi bilmiyorum.
Düşünün calıştığım yer 9 da kapanırdı benim eve gecmem yeri gelir 11 olurdu gecen gün eşimle kayınvalidemden cıktık eve geciyoruz durakda genc kızlar saat 11 ay bu saatte napıyorlar günah otobüs bulamıcaklar dedim.:KK57:
Sonra düşündüm ne diyorsun sen ya dedim kendi kendime 3 senede bukadarmı değiştin kendine gel dedim ve bazı kararlar aldım.
Şuara bol bol geziyorum kızımla 1 yaşında kızım bana arkadaşlık yapıyor tabiki eski hayatımı yaşıyamam ama örümcek kafalı bi kadın ve evimizin gelini modundan cıkıyorum inşallah.
Sana gelince umarım yeni görev yerinde kendine yakın hissedebileceğin insanlarla tanışırsın .
Mutlu olmak mutlu yaşamak herkesin hakkı ...:KK25:
 
Buarada realist kararlar aldım kendime araba almak
Üniverste için hazırlanmak malesef kazandığım halde zamanında calışıp para kazanmanın cazibesine katılanlardanım.
İlerde kızımın annesiyle gurur duyması adına elimden ne geliyorsa yapma peşine düşcem.
 
Eşimin memleketinde doğuda kücük bir sehirdeyim. Bu sehir beni boguyor. Yaz basinda ailemin yanina gittim uzun bir sure kaldim 15 gun oldu geleli ve simdi yine gitmeden önceki halime döndüm. Boguluyorum sıkılıyorum. Okullar henuz acilmadigi icin is de yok (ogretmenim)
Daha onceki hayatimi anlatacak olursam, evlenmeden önce Ankara da calisiyordum, oldukca eglenceli bir arkadas cevrem vardi, buyuksehir surekli gezecek gorecek bir yerler buluyorduk, alisverislere cikiyorduk, yeni kafeler kesfediyorduk, yani anlayacaginiz cok aktif cok hareketli eglenceli bir hayatim vardi.
Ama buraya geldigimden beri yalnizim.
Bakiyorum cevremdeki kadinlara (ki cogu 20 yasinda filan evlenmis 3,4 cocuklari var) butun gun birbirlerine gidip geliyorlar dedikodu muhabbet öyle yasayip yaslaniyorlar, cogu hic bu sehirden disari adimini bile atmamis gayet mutlu gorunuyorlar. Sakın burdan kucumseme cikartmayin aksine onlara imreniyorum çünkü hayatlarindan memnun gozukuyorlar.
Bu sehirde hic arkadasim da yok. Daha oncebir köy okulunda ucretli ogretmenlik yaptim, okulda 2 ogretmendik digeri erkekti, dolayisiyla öyle cok bir samimiyet kuramadim. Bu yil insallah özel bir okula basliyorum ve insallah bir arkadas cevresi edinirim.

Ama kizlar gercekten bu sehir beni boguyor, hayatimin cogunu izmir ve ankara da gecirdim, simdiyse burda olmak.. sanki hayatin guzelliklerini kaciriyorum gibi hissediyorum, esimi de sinir etmeye basladim galiba çünkü beni anlamiyor o burda dogmus buyumus unv yine buraya yakin baska bir kucuk sehirde okumus cok kisa sure de Ankara da yasamis. Bir de onun ailesinde ki kadinlarin hic boyle sikayetleri olmuyor tabi ona tuhaf geliyor, cunku annesi kardesleri filan unv okumamis 18inde evlenmis cocuk yapmis, hic boyle istekleri yok.

Esim gezmeye sever tatile goturur senede 1 kez, insallah bu yil yurt disina da cikicaz ama mesele tatile gitmek degil yasadigin yr ve oradaki imkanlar. Kafami kaldiriyorum daglar ustume ustume geliyor sanki burda kendimi kapana kisilmis gibi hissediyorum. Evde kendi kendine biseyler yap diyeceksiniz ama inanin denedim, mesela kitap okumak zaten benim hayatimin bir parcasidir, evde 700 kitaplik bir kutuphanem var, puzzle yaptim, elisi yaptim herseyi denedim ama yok tatmin etmiyor ESKI HAYATIMI OZLUYORUM. Napicam ben bilmiyorum bütün gün kk da takilmak şu ara yaptigim en eglenceli sey ama buda bi zaman sonra sıkacak burda yasamak istemiyorum, burda yaslanmak istemiyorum..

Burdan kurtulmanin tek yolu bosanmak ama insan bunun icin bosanirmi. Ailesiyle anlasamasamda, esim cok iyi bir insanve cok iyi bir es. Napıcam ben bu psikolojiden nasil kurtulacam bilmiyorum. 2 sene oldu buraya geleli ama hic degismedi dusuncelerim.

Öyle size içimi dökmek istedim..

sudan çıkmış balıkın hikayesi bu
yaşamayan senin neden çırpındığını anlamaz
ve çoğu zamanda bunu şımarıklık...vs gibi yorumlar

baştan kabul etmek aslında çektiklerinin sebebi olmuş
ama bundan sonra ne yapılabilir konusunda
yazdıklarından anladığım kadarı ile
eşin ordan ayrılmayacak :KK43:
o halde bana göre önünde çok kısıtlı çareler kalıyor
1- boşanmak (ki eğer eşini seviyorsan ve mutlu isen bu ağır bir karar olacaktır)
2-orda yaşamaya alışcaksın ve uyum sağlayacaksın (bu da yalnızca sözde kalan ama özede olmayacak bir masaldan ibaret)
3- ..ve bana göre en mantıklısı bir yazlık alman her ama her fırsatta buraya kaçman öğretmen olduğun için vakitte bulacaksın ve bu kaçışlar sana nefes alma fırsatı sağlayacak . şayet maddi durum elvermiyor ise devremülk gibi senede 3 sezonluk tarihleri olan projelere başvurabilirsin

kolay gelsin
 
Sizin durumunuz yaşadığıniz şehirle değil evlilikle alakalı bir durum. Ben İstanbul'un bir yakasından diğer yakasına geldim evlenince. İki ilçe arasında 2.5 saat mesafe var neredeyse. Hala buyuksehirdeyim lakin eski cevremle saatlerin hesabını yapmadan gezdiğim zamanlar geride kaldı.

Hem çalışıp hem evi idare etmek yeterince zor. Bunun yanı sıra yeni bir aileye, çevreye daha da önemlisi bir evin içinde sorumluluğun olduğu birine adapte olmak çok çok zor. İnstagramda evlilik pazarlayan ve "kociş ile kahve keyfiii" diyerek durmadan poz satan kadınların anlık heyecanlarindan çok daha fazlası evlilik.

Ben de çok zorlandım, hala zorlaniyorum. Büyük şehirde olmama rağmen zorlaniyorum. Boşanmayı çok dusundum ben de. Lakin dün itibariyle fark ettim ki çocuğu İngiliz dadiya bırakıp bir koşu Miami'de kahvaltı yapip gelsem de ruh halim değişmeyecek. Eğer evli isen nerede yasarsan yasa bekarken olduğun kadar özgur ve sorumsuz olamayacaksin. Bunu kabullenir isen hayat daha çekilir olur.
 
Ben buyuk sehirdeyim ama sizin gibi bunaldigim zamanlar cok oldu bende ogretmenim simdi okul baslasin diye gun sayiyorum. Buyuk sehirdeyim ama arkadasim yok. Insanlardan cok darbe yedim o yuzden artik uzak duruyorum kimseyle samimiyeti ilerletemiyorum. Gezmek tozmak icinde arkadas lazim malum.

Liseyi okudugum sehirdeyim universiteyi baska sehirde okudugum icin universite arkadaslarim hep farkli sehirdeler lise arkadaslarim ise herkes kendi derdine sustu kimse kimseyi arayip sormaz oldu. Oturdugum yerin tam karsisina buyuk bir avm acildi esimle bir aksam gittik iki aksam gittik oradanda sıkıldım. Simdi ise kendimi ev isine verdim bir haftadan beri oda oda dip bucak temizlik yapiyorum. Bakayim bundan sonra ne mesgala bulacagim kendime. Sukur okulun baslamasina az kaldi o zamanda evde otursam diye hayiflaniyorum.

Bence ise baslayinva gececek bu sıkıntı.
 
Konu sahibinin çok yskın arkadaşı veya savunucusu olduğunuzu bilmiyordum.ben muhalefetlik Peşinde değilim dört dörtlük bi evlilik hayalim de yok gayet gerçekçiyim rahat olun :KK66: benim Anlamadığım ben de Güneydoğu'nun en büyük modern şehirlerinden birinde doğdum büyüdüm ama farklı yerlerde yaşadım.şimdi aşktan gözüm dönse de gerek Doğu da gerek güneydoğu da yaşama hayalim yok .e konu sahibi de İzmir de ankara da doğmuş yaşamış alışmış ve bilmiyordum diyo.silah zoruyla evlenmedi ya bu Hatun. Herkesin gönlüne göre olsun her şey .allah sabır versin ne diyelim .
Tamam iste sen guneydogu da dogmussun dogu anadolu da yasamissin ben nerden bileyim buralarin boyle oldugunu hayatimda doguyu gormemistim ki bu zaman kadar
 
Çok komik .senin bilmediğin etmediğin görmediğin duymadığın ve şuan gözüynle görüp yaşadığın her şeyi ben de deneyimledim atıp tutmak değil sayın hanımefendi.zorla evlenmedin ,gezip tozduğun zamanlarda keşke bunları da konuşsaydınız. Kimse kendini önce kandırıp sonra ah vah etmesin.
sen benim gezip tozdugumu nerden biliyosun da atip tutuyorsun sacma sapan. Ayrica sen benim hayatimi nerden biliyorsun ne yasadim bu yasima kadar ne gordum iyice sacmaladin s.ctin batirdin sus artik bence komik oluyorsun
 
Buarada realist kararlar aldım kendime araba almak
Üniverste için hazırlanmak malesef kazandığım halde zamanında calışıp para kazanmanın cazibesine katılanlardanım.
İlerde kızımın annesiyle gurur duyması adına elimden ne geliyorsa yapma peşine düşcem.
Ne guzel canim ne mutlu sana insallah hayallerine kavusursun
 
sudan çıkmış balıkın hikayesi bu
yaşamayan senin neden çırpındığını anlamaz
ve çoğu zamanda bunu şımarıklık...vs gibi yorumlar

baştan kabul etmek aslında çektiklerinin sebebi olmuş
ama bundan sonra ne yapılabilir konusunda
yazdıklarından anladığım kadarı ile
eşin ordan ayrılmayacak :KK43:
o halde bana göre önünde çok kısıtlı çareler kalıyor
1- boşanmak (ki eğer eşini seviyorsan ve mutlu isen bu ağır bir karar olacaktır)
2-orda yaşamaya alışcaksın ve uyum sağlayacaksın (bu da yalnızca sözde kalan ama özede olmayacak bir masaldan ibaret)
3- ..ve bana göre en mantıklısı bir yazlık alman her ama her fırsatta buraya kaçman öğretmen olduğun için vakitte bulacaksın ve bu kaçışlar sana nefes alma fırsatı sağlayacak . şayet maddi durum elvermiyor ise devremülk gibi senede 3 sezonluk tarihleri olan projelere başvurabilirsin

kolay gelsin
Tesekkur ederim evet 3. Secenek cok mantikli
 
İnsan böyle seylere nasil konussun nerden bileyim burda yasamin bu kadar sığ oldugunu, ailesinin böyle oldugunu nerden bileyim bana en guzel yuzlerini gosterdiler. Ki şu da var bir kac yorumda da soyledim bu benim hatam yine de, dusunemedim akil edemedim diye. Yasami zevkli hale getirmek icin cok yollar denedigimi de soyledim.
Madem sizin icin bu kadar kolay bir durum bu, dilerim ayni seyleri yasarsiniz


Ben sizi kınamadım ama siz savunarak yapamadığınızı beddua ederek mi yapıyorsunuz ama bu benim için beddua olmaz sayın hanımefendi :KK66: zorunda kalırsam da sizin Bahsettiğiniz gibi o hiiiiiiçç Alışık olmadığım sonradan Gözüme batmaya Başlayan o yaşama adapte olmanın yollarını arardım ama korkarım ki istanbul da Evlenip yaşayacağım üzgünüm :KK66: ben size orayı gözünüzde daha güzel Olmayı kılan ve tez zamanda da Mucizevi bir şekilde yer değişikliğine sebep olabilecek vesileler dilerim ..iyi günler .
 
Sanmiyorum. Nasil farkettirebilirim ki bilemiyorum
Konuşun, burada yapamayacağım, mutsuzum, alışamadım.. Bunları demişsiniz sanırım. Yine söyleyin. Sonra gitmek istiyorum, benimle geliyor musun gelmiyor musun diye sorun. Evlilikte bütün kararlar birlikte alınır. Bazen de ortak bi karara varılamaz, o zaman bi tarafın fedakarlık etmesi gerekir. Siz sanırım bu fedakarlığa devam edemeyeceksiniz. Eğer eşiniz fedakarlık etmeyi kabul ederse evliliğiniz sürer. Yok etmezse biter.
 
X