Bence evlilik atılan bir imzadan, aynı eve girmekten ibaret değil. Aynı yatağı paylaşmak, iyi ve kötü her haline şahit olmak ve her halinle sevmek. Sezeryan olduktan sonra (dikişler,ağrılar, yatalak olmuşum gibi bir his, acizlik...) eşimin bana olan merhamet dolu bakışlarını unutamıyorum ve ona tam da o zaman gerçekten bağlandığımı hissettim. Acıma veya başka bir duygu değildi bu. İnsanlara kendinizi kapattığınız, anlatmadığınız, yardım istemediğiniz ne varsa... Evlenince bu sınırlar olmayacak. Kendinizi akıntıya bırakacaksınız, rahatlayacaksınız. Fazla düşünmeyeceksiniz çünkü düşünen tek kafa siz olmayacaksınız. Sizi sizden fazla düşünen biri olacak, yüklerinizi birlikte taşıyacaksınız.
Karakterinizi kendime benzettim. Evlenmeyi asla düşünmüyordum eşimle tanışana kadar. Ben de iyi bir dinleyici, arkadaşlarımın iyi bir dert ortağıydım ama kendi sorunlarımı anlatmazdım. Yardım etmeyi çok sever ama yardım kabul etmezdim. Bana harcanacak enerjiyi başkasına harcasın, ben başımın çaresine bakarım derdim. Yerine göre söz dinlemez, yerine göre sessizce kendi dediğimi yapardım. Kimseye bir şey ispat etmek zorunda değilim derdim, yaşadığımda zaten görecekler.
Ben biraz da kendimden yola çıkarak, naçizane fikrimi belirtmek istiyorum. Sizin kendinize karşı bir çeşit değersizlik hissiniz olabilir mi? İnsanları incitmek istemeyen bir yönünüz, çok hassas, çok empatik ama kendinize karşı aman boş ver bir tarafınız?
Eğer varsa bence önce her şeyi bir kenara koyup kendinize dönün. Hayatınız boyunca belki de farkında olmadan güçlü olmak istediniz. Başardıkça daha değerli hissettiniz. Mesleğiniz ve hayat tarzınız (yalnız yaşamak) bile bundan kaynaklanıyor olabilir. Geldiğiniz nokta, kariyeriniz, hayal ettiklerinizi gerçekleştirmiş olmanız çok muhteşem şeyler. İyi ki denir ama burda ince bir durum var ki insanın bakış açısını çok ciddi bir şekilde değiştiriyor: Başarılı olduğunuz için değil siz kendiniz olduğunuz için değerlisiniz. Değer verdikleriniz size değer verdiği için değerli değil, siz zaten değerlisiniz.
Evlenmeyi ister 15 yıl önce, ister 2-3 yıl önce, ister bugün istemiş olun; bu sizin kararınız. Ama evlilik kararı iki kişiliktir ve bir ömrü birlikte paylaşmak için verilir. Sizin gibi değerli bir kimseyle bu kararı verin. Konfor alanını bırakamayan, kafası karışık biriyle değil. Sizi, sizin evliliğe değer biri olmadığınız yönünde, manipüle eden biriyle hiç değil. Hak ettiğiniz değeri verecek biriyle... Umarım her şey gönlünüzce olur.
