Bu duruma nasıl geldim ben de bilmiyorum...

ruzname .!.:

Ara ara ayrılsak da benim de tam 18 yıl bir ilişkim oldu. Aşk böyle bir şey değil. Yok bebek gibi ilgilenir şunu yapar bunu yapar. Kendinizi kandırmayın lütfen, sizinle evlenip hayatının kadını bile yapmıyor. Sizi merkeze bile koymuyor. Benimki de ayrılınca ölüyor bitiyor bensiz yapamiyordu. O da son birkaç yıl evlilikten bahseder olmuştu. Bak sevgili kardeşim gerçekten seven adamın ne bahanesi olur ne de korkusu. Bu ilişki evliliğe gitmez gitse de sürmez. Kariyeri, parası pulu olan sorun çıkartmayan bir kadını adam niye hayatında istemesin ki? Ben 2018'de ilişkimi çat diye kestim. Sonra anladım ki bana çok zarar veriyormuş. İnsan bunu içindeyken anlamıyor. Sonra çok ulaşmaya çalıştı asla iletişim kurmadım. Hala ara ara şansını dener. Benim için o sayfa kapandı. Keşke bunu yıllar önce yapsaymisim. Size tavsiyem bu böyle gitmez. Gün gelir çat ortada kalır geçen yıllar içinize sızı olur. Kariyeriniz, sempatikliginiz de iş görmez yapayalnız kalırsınız. Tavsiyem alın karşınıza açık açık konuşun ve kararlı durun. Ya bitsin ya da yuvanizi kurun. Bu böyle daha ne kadar sürebilir ki? Evlilik korkusu bahane o eş olma sorumlulugu istemiyor. Serbest ilişki mis.

Genişletmek için tıkla...

bellatrix .!.:

Siz son yazdıklarımı okumamışsınız sanırım. Allah nasip kısmet ederse evleniyoruz, ayarladık her şeyimiz tarihimizi aldık. (ifşa olmamak adına ay yazmıyorum ama çok az kaldı:)

Evlenmememiz tamamen karşı tarafla ilgili değil benimle de ilgiliydi. Bazı şeyler karşılıklıydı. Yani uzun uzadıya yazmaya gerek yok, her şey kısmet bu hayatta. Bizim de kaderimiz böyleymiş. Kimse dört dörtlük değil, biz de değildik. Beceremedik bazı şeyleri zamanında ama dedim ya kısmet. Hayatta her zaman benim doğrum bu, mantıklı olan bu illa bu olacak dememek lazımmış. Orta yolda buluşmak sorunları çözmeye yetermiş meğer.

Hee bu arada eğer evlilik olmasaydı da karalar bağlamayacaktım. Ahlanmayı vahlanmayı seven biri değilim her zaman önüme bakarım. Çok duygusal bir yapım yok. Her zaman başım diktir:) Şükür Allah a her şeyim var kendime ait. Yaşadığım hiçbir şeyden de pişman değilim. İyi ki yıllarım bu kişiyle geçmiş iyi ki bana çok şey katmış. Bunu okuyan benim gibi uzun ilişkisi olan kişiler olur da eğer bir gün ilişkileri biterse ahlanıp vahlanmasın. Bizden önemli hiçbir şey yok bu hayatta. Şu söze çok inanırım gecikti ama meğer Allah güzelleştiriyormuş benimki de tam öyle oldu:)

Sizin için de hayırlısı olsun. Umarım sizi çok mutlu edecek huzur verecek bir insan çıkar karşınıza. Sevgiyle kalın.

Genişletmek için tıkla...

ruzname .!.:

Her şey bu kadar harikaysa sorununuz ne? Kusura bakmayın da sacmalamissiniz. Sizin hayatınız umurumda da değil. Yukarıda başka burada başka bir şey yazmışsınız. Doğruları duymak her zaman rahatsız eder. Gelelim şuana ben zaten bir evlilik yaptım, bir daha da düşünmüyorum. Mutlu bir iliskiyse mesele en sonki ilişkim evlenmek istediği için ayrıldık. Çocuk ve evlilik benim gündemimde yok. Size mutluluklar dilerim ama mümkün görünmüyor üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Nezormusbu .!.:

'Evlenmememiz tamamen karşı tarafla ilgili değil benimle de ilgiliydi.' yazmışsınız. Konunun başındaysa son 2 yıldır evlenmeyi düşünüğünüzü ama karşı tarafın evlilikten korktuğunu yazmıştınız. Ben mi yanlış anlıyorum siz mi tutarsızsınız?

Genişletmek için tıkla...

bellatrix .!.:

Merhabalar,

Yeni üyeyim ama siteyi uzun zamandır takip ediyordum. En sonunda cesaretimi toplayıp yazmaya karar verdim. Biraz uzun olacak, değer görüp okursanız çok sevinirim. Yaş 37.

Normalde sıkıntılarımı özellikle ilişkimi kimseye anlatamam, tam bir kapalı kutuyumdur. Çevremdeki kişilerin hadlerini aşarak soru sormasını, yargılamasını veya benim için üzülmesini istemem. Her zaman başım dik, güçlü (görünmek isteyen), en kötü anımda dahi maskemi takar gülerim. Kötüyü de iyi gösteririm bin bir emekle. Ünv mezun olduğumdan beri hiç aralık vermeden 15 yıldır özel bir şirkette çalışıyorum, şuan yöneticiyim. Kariyerim iyi, maddi durumum iyi, kendi ayakları üzerinde duran, kimseden bir şey beklemeyen aksine herkese yardımcı olan biriyim. Çoğu özelliğimle de gurur duyarım. Çevresi tarafından bakımlı, güzel ve sempatik bulunan bir kadınım:)

Gel gelelim ki beni tanıyan, bilen ve kendimin dahi inanamadığı, anlamlandıramadığı, nereye gittiğini bilmediğim 2 ileri 10 geri ve yaklaşık 15 yıldır bir ilişki içindeyim. Karşımdaki insan da konumu itibariyle çok saygın ve başarılı bir kişi. Maddi durumu hem aileden, hem kendi çabasıyla da bir hayli iyi. Sizler de aramızdaki problemin maddi mi , iş mi, denk misiniz vb sorularınıza açıklık getirmesi amacıyla bunları özellikle yazıyorum.

Hiç bir zaman evlilik meraklısı bir insan olmadım aslını sorarsınız hala da değilim. Ama yaş, çevre baskısı bir de zaten bu kadar uzun bir ilişkide olmak insanı evlilik düşünmeye itiyor. Zaten de insanlar tanışır, anlaşır ve evlenir veya anlaşamaz ise ilişkiyi bitirir, yoluna bakar. Özellikle son 2 yıldır baskın bir şekilde evlilik gündemimde. Bu kişiyle bir kaç yıl önce nişanlandık ama hiç yoktan bir sebeple ayrıldık. Aileler hiç bir şeyimize dahil olmadı, onları katmadık ( sorunlarımıza) İkimizin de yapısı bu şekilde. Bu ilişkiyi nasıl ikimiz bunca sene kimseyi katmadan yaşadıysak, sıkıntıları da sorunları da kimseyi dahil etmeden halletmek istedik. Ama ayrıldık koptuk ailelerde aynı şekilde.

Daha sonra biz bir şekilde tekrar barıştık, kimseye söylemeden bir süre devam edelim dedik. Bu iki koca insanın normal hayatta başarılı olup, ilişkide tamamen başarısızlığının sonucuydu. Bu arada ilişkimde sevgisizlik, aldatma, sadakatsizlik gibi durumlar yok. Şöyle ki karşı taraf daha çok seviyor bile diyebilirim. Ne zaman hasta olsam veya bir şeye ihtiyacım olsa mümkün olduğunca kısa sürede yanımda olur, tabiri caizse bebek gibi ilgilenir. Karşılıklı birbirimizden hiç bir çıkarımız yok. Sadece birbirimizi seviyoruz ve bağlıyız.

Aramızdaki problem evlilik. Bu kişi biraz evlilikten korkuyor, benim de büyük katkımla konfor alanından çıkmak istemiyor ne kadar kabul etmese de. Ona hiç baskı yapmadığım, alanını daraltmadığım, eğitimlerimize, iş hayatımıza gezmemize zaman ayırıdığımız bir şekilde zaman aktı gitti. Bu arada ben de konfor alanımdan zor çıkabildim. Hatta bu konuda yakın zamanda terapi de aldım gercekten hayatımdaki kişinin evlilik korkusu olduğu sonucuna varıldı. Böyle bir şey varmış gerçekten. Bu arada benim de onu ürküttüğüm, aklında soru işaretleri bıraktığım durumlar olmadı değil. Ailevi meselelerim, biraz dominant olmam vs. Ama genel olarak uyumluyumdur ve fazlasıyla fedakarımdır.

Bu arada inanılmaz işkolik bir insan. Bu da aramızdaki ayrı bir sorun. İşine de bu kadar zaman ayırabilmesinin bu rahatlıgının sebebi benim. Çünkü her şeye üşendim her şey gözümde büyüdü.

Düz bir insanımdır. Plan proje bilmem, burada böyle davranayım, şöyle yapayım politik değilimdir. Belki de bu da etken oldu. Sizce ben ne yapmalıyım? Bu arada 15 yıl boyunca evlilik konuşmadık Karşılıklı olarak önceliklerimiz farklıydı, kimse kimseyi beklemedi kandırmadı hep birbirimize açıktık. Son 2 yıldır evlilik gündemde. Sadece dayattığı 2-3 şey var benim istemediğim. Karşı çıktığım için de baskın karakter oluyorum ona göre. Böyle dayatmalara nasıl orta yol bulabilirim? Benden büyük arkadaşlar veya küçük bu şekilde tecrübeleriniz var ise paylaşırsanız çok sevinirim. Akıl akıldan üstündür. Gerçekten yol gösterecek birilerine ihtiyacım var. Ben ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Küsmeyi, gitmeyi de beceremiyorum, o da aynı şekilde. Son bir şansla, kestirip atmadan, fikirleriniz var ise paylaşırsanız çok sevinirim. Şimdiden herkese okuduğu için çok teşekkür ederim, sabrınız için de ayrı teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

bellatrix .!.:

Evet öyle dedim doğru anlamışsınız. 2 yıldır evlilik bende ağır basmaya başlamıştı ama evlenememe sebeplerim arasında kendimin kabul etmediği durumlarda vardı. Bunları burada yazamam. Ben her zaman evlilik konusunda ortadaydım ve açıkça söylüyorum ki hala ortadayım. Benim için olmazsa olmaz değil. Ama çocuk için son senelerim. Onu da Allah nasip ederse.

Düşünün bir insan bu zamana kadar bekar yaşamış tamam hayatımda biri vardı ama bekardım kafama göre yaptım her şeyi okudum çabaladım gezdim hayatı kaliteli yaşadım. Evlilik düşüncesi zaman geçtikçe zor gelmeye başladı. Bu eminim karşı taraf içinde böyleydi. İnsan konfor alanından çok zor çıkıyor. Yoksa evet yıllardır bilikteydik ama birbirimizi zincirlemedik, kandırmadık gitmek isteyen her zaman rahat bir şekilde giderdi.

Ayrıca şunu da belirteyim hayatımdaki insanın bir süre sağlık sıkıntıları oldu ve hala geçmiş değil. Hep yanında oldum hala da öyleyim. Hiçbir şey göründüğü gibi değil bu hayatta keskin kurallar yok. Sizin hayatınızda olan doğrular belki benim ilişkimde doğru çalışmayabilir.

Genişletmek için tıkla...

Nezormusbu .!.:

'Evlenmememiz tamamen karşı tarafla ilgili değil benimle de ilgiliydi.' yazmışsınız. Konunun başındaysa son 2 yıldır evlenmeyi düşünüğünüzü ama karşı tarafın evlilikten korktuğunu yazmıştınız. Ben mi yanlış anlıyorum siz mi tutarsızsınız?

Genişletmek için tıkla...

bellatrix .!.:

Evet öyle dedim doğru anlamışsınız. 2 yıldır evlilik bende ağır basmaya başlamıştı ama evlenememe sebeplerim arasında kendimin kabul etmediği durumlarda vardı. Bunları burada yazamam. Ben her zaman evlilik konusunda ortadaydım ve açıkça söylüyorum ki hala ortadayım. Benim için olmazsa olmaz değil. Ama çocuk için son senelerim. Onu da Allah nasip ederse.

Düşünün bir insan bu zamana kadar bekar yaşamış tamam hayatımda biri vardı ama bekardım kafama göre yaptım her şeyi okudum çabaladım gezdim hayatı kaliteli yaşadım. Evlilik düşüncesi zaman geçtikçe zor gelmeye başladı. Bu eminim karşı taraf içinde böyleydi. İnsan konfor alanından çok zor çıkıyor. Yoksa evet yıllardır bilikteydik ama birbirimizi zincirlemedik, kandırmadık gitmek isteyen her zaman rahat bir şekilde giderdi.

Ayrıca şunu da belirteyim hayatımdaki insanın bir süre sağlık sıkıntıları oldu ve hala geçmiş değil. Hep yanında oldum hala da öyleyim. Hiçbir şey göründüğü gibi değil bu hayatta keskin kurallar yok. Sizin hayatınızda olan doğrular belki benim ilişkimde doğru çalışmayabilir.

Genişletmek için tıkla...

Nezormusbu .!.:

Bence siz evlenmeyi çok istiyorsunuz ama bunu alaturka bulduğunuz için açık açık söyleyemiyorsunuz. Evlilik meraklısı biri gibi görünmemek için

Genişletmek için tıkla...

bellatrix .!.:

Çok meraklı olsaydım bu kişiyle olmasa bile başkasıyla evlenirdim. Madem maksat evlenmek başarırdım (!) bir şekilde. Herkesin bir alıcısı vardır değil mi? Eee öyle yüzüne bakılmayacak, çapsız, çulsuz biri de değilim kimler kimler evleniyor değil mi:)

Evliliği çok istemek de alaturka değil bence tercih meselesi. Evlilik meraklısı olanlar genelde bir ölçüsü olmadan evleniyor zaten. İstiyorsam istiyorum meraklıysam meraklıyım niye çekineyim söylemekten anonim olan bir hesaptan Allah aşkına ya, kimse burada birbiri için bir şey ifade etmiyor:)) ama eğer içiniz rahat edecek ise tamam evlilik meraklısıyım, noname evlilik meraklısı dersiniz zira ne söylesem insanlar kendi düşüncelerini empoze etmeye çalışıyor burada. Hayır işin tuhafı bir şey de kanıtlayamıyorsun, atışlar hep boşa gidiyor.

Genişletmek için tıkla...

bellatrix .!.:

Merhabalar,

Yeni üyeyim ama siteyi uzun zamandır takip ediyordum. En sonunda cesaretimi toplayıp yazmaya karar verdim. Biraz uzun olacak, değer görüp okursanız çok sevinirim. Yaş 37.

Normalde sıkıntılarımı özellikle ilişkimi kimseye anlatamam, tam bir kapalı kutuyumdur. Çevremdeki kişilerin hadlerini aşarak soru sormasını, yargılamasını veya benim için üzülmesini istemem. Her zaman başım dik, güçlü (görünmek isteyen), en kötü anımda dahi maskemi takar gülerim. Kötüyü de iyi gösteririm bin bir emekle. Ünv mezun olduğumdan beri hiç aralık vermeden 15 yıldır özel bir şirkette çalışıyorum, şuan yöneticiyim. Kariyerim iyi, maddi durumum iyi, kendi ayakları üzerinde duran, kimseden bir şey beklemeyen aksine herkese yardımcı olan biriyim. Çoğu özelliğimle de gurur duyarım. Çevresi tarafından bakımlı, güzel ve sempatik bulunan bir kadınım:)

Gel gelelim ki beni tanıyan, bilen ve kendimin dahi inanamadığı, anlamlandıramadığı, nereye gittiğini bilmediğim 2 ileri 10 geri ve yaklaşık 15 yıldır bir ilişki içindeyim. Karşımdaki insan da konumu itibariyle çok saygın ve başarılı bir kişi. Maddi durumu hem aileden, hem kendi çabasıyla da bir hayli iyi. Sizler de aramızdaki problemin maddi mi , iş mi, denk misiniz vb sorularınıza açıklık getirmesi amacıyla bunları özellikle yazıyorum.

Hiç bir zaman evlilik meraklısı bir insan olmadım aslını sorarsınız hala da değilim. Ama yaş, çevre baskısı bir de zaten bu kadar uzun bir ilişkide olmak insanı evlilik düşünmeye itiyor. Zaten de insanlar tanışır, anlaşır ve evlenir veya anlaşamaz ise ilişkiyi bitirir, yoluna bakar. Özellikle son 2 yıldır baskın bir şekilde evlilik gündemimde. Bu kişiyle bir kaç yıl önce nişanlandık ama hiç yoktan bir sebeple ayrıldık. Aileler hiç bir şeyimize dahil olmadı, onları katmadık ( sorunlarımıza) İkimizin de yapısı bu şekilde. Bu ilişkiyi nasıl ikimiz bunca sene kimseyi katmadan yaşadıysak, sıkıntıları da sorunları da kimseyi dahil etmeden halletmek istedik. Ama ayrıldık koptuk ailelerde aynı şekilde.

Daha sonra biz bir şekilde tekrar barıştık, kimseye söylemeden bir süre devam edelim dedik. Bu iki koca insanın normal hayatta başarılı olup, ilişkide tamamen başarısızlığının sonucuydu. Bu arada ilişkimde sevgisizlik, aldatma, sadakatsizlik gibi durumlar yok. Şöyle ki karşı taraf daha çok seviyor bile diyebilirim. Ne zaman hasta olsam veya bir şeye ihtiyacım olsa mümkün olduğunca kısa sürede yanımda olur, tabiri caizse bebek gibi ilgilenir. Karşılıklı birbirimizden hiç bir çıkarımız yok. Sadece birbirimizi seviyoruz ve bağlıyız.

Aramızdaki problem evlilik. Bu kişi biraz evlilikten korkuyor, benim de büyük katkımla konfor alanından çıkmak istemiyor ne kadar kabul etmese de. Ona hiç baskı yapmadığım, alanını daraltmadığım, eğitimlerimize, iş hayatımıza gezmemize zaman ayırıdığımız bir şekilde zaman aktı gitti. Bu arada ben de konfor alanımdan zor çıkabildim. Hatta bu konuda yakın zamanda terapi de aldım gercekten hayatımdaki kişinin evlilik korkusu olduğu sonucuna varıldı. Böyle bir şey varmış gerçekten. Bu arada benim de onu ürküttüğüm, aklında soru işaretleri bıraktığım durumlar olmadı değil. Ailevi meselelerim, biraz dominant olmam vs. Ama genel olarak uyumluyumdur ve fazlasıyla fedakarımdır.

Bu arada inanılmaz işkolik bir insan. Bu da aramızdaki ayrı bir sorun. İşine de bu kadar zaman ayırabilmesinin bu rahatlıgının sebebi benim. Çünkü her şeye üşendim her şey gözümde büyüdü.

Düz bir insanımdır. Plan proje bilmem, burada böyle davranayım, şöyle yapayım politik değilimdir. Belki de bu da etken oldu. Sizce ben ne yapmalıyım? Bu arada 15 yıl boyunca evlilik konuşmadık Karşılıklı olarak önceliklerimiz farklıydı, kimse kimseyi beklemedi kandırmadı hep birbirimize açıktık. Son 2 yıldır evlilik gündemde. Sadece dayattığı 2-3 şey var benim istemediğim. Karşı çıktığım için de baskın karakter oluyorum ona göre. Böyle dayatmalara nasıl orta yol bulabilirim? Benden büyük arkadaşlar veya küçük bu şekilde tecrübeleriniz var ise paylaşırsanız çok sevinirim. Akıl akıldan üstündür. Gerçekten yol gösterecek birilerine ihtiyacım var. Ben ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Küsmeyi, gitmeyi de beceremiyorum, o da aynı şekilde. Son bir şansla, kestirip atmadan, fikirleriniz var ise paylaşırsanız çok sevinirim. Şimdiden herkese okuduğu için çok teşekkür ederim, sabrınız için de ayrı teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Nezormusbu .!.:

Hanımefendi Konunu başında 15 yıldır sevgiliyiz ben evlenmek istiyorum o istemiyor yazıyorsunuz daha sonra ben evlenmeyi istemedim diyorsunuz. Uzun uzun bir şeyler yazıyorsunuz yazdıklarınızn yarısı sorduğum soruyla ilgisiz. Sizinle iletişim kurmak gerçekten zor olmalı. Kısa ve net şekilde kendinizi ifade edemiyorsunuz. Burda söylemeyeceğim şeyler var diyorsunuz sonra burası zaten anonim neden çekineyim diyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

bellatrix .!.:

Siz mi karar veriyorsunuz benim kendimi kısa ve net şekilde ifade edemediğime? Siz ne anlatıyorsunuz ben de sizi anlamıyorum? Zamanınız varsa baştan beri yazdıklarımı oturun okuyun ne yazmışım ben? Bir şey anlamamışsınız cımbızla bazı yerleri çekmişsiniz sonra da kalkmış yok siz alaturka geldiği için evlenmek istiyorum diyemiyorum diyorsunuz?? Ben de diyorum ki neden diyemeyeyim burada hayırdır:))

15 yıldır evimde oturup çekirdek yiyip evlenmeyi beklemedim. Son 2 yıldır istiyorum ama aramızda bazı anlaşmazlıklar var dedim. Onları da aralarda yazdım. Zamanınız varsa okuyun ama benim konumu okumayın siz. Benimle iletişim kurmak zor madem iletişim kurmayın niye zorluyorsunuz kendinizi:)

Nasıl olsa burada A diyorsun hayır sen A değilsin B’sin diyorlar. Anlatıyorsun açıklıyorsun hayır hayır öyle değildir diyorlar. Derdine çare bulmaya yazıyorsun, ama sayfalarca kendini inandırmaya çalısıyorsun ben böyle değilim diye. Yukarılara kısa da yazdım. Evlilik meraklısı gözükmeyeyim diye istemiyorum diyormuşum:) Ee size tamam meraklıyım dedim sizin düşünceniz doğru dedim sizi tatmin etmek için başka ne yapabilirim:) Hoşçakalın kalbiniz gibi bir hayat diliyorum size.

Genişletmek için tıkla...

ddia .!.:

Ne kadar kıskanç insan var yahu. Evliliği ilişkinin başarısı olarak görmeniz normal mi? İnsanlar bu şekilde yaşamıyorlar günaydınlar olsun. 15 sene biriyle yaşarsın hayatının en güzel yıllarıdır ve bir gün biterse de 15 senen çöp değil gayet güzel bir anıya dönüşür. Ne bu hırs yahu. Gören de evlenenler çok mutlu sanacak görüyoruz konuları

Genişletmek için tıkla...

bellatrix .!.:

Merhabalar,

Yeni üyeyim ama siteyi uzun zamandır takip ediyordum. En sonunda cesaretimi toplayıp yazmaya karar verdim. Biraz uzun olacak, değer görüp okursanız çok sevinirim. Yaş 37.

Normalde sıkıntılarımı özellikle ilişkimi kimseye anlatamam, tam bir kapalı kutuyumdur. Çevremdeki kişilerin hadlerini aşarak soru sormasını, yargılamasını veya benim için üzülmesini istemem. Her zaman başım dik, güçlü (görünmek isteyen), en kötü anımda dahi maskemi takar gülerim. Kötüyü de iyi gösteririm bin bir emekle. Ünv mezun olduğumdan beri hiç aralık vermeden 15 yıldır özel bir şirkette çalışıyorum, şuan yöneticiyim. Kariyerim iyi, maddi durumum iyi, kendi ayakları üzerinde duran, kimseden bir şey beklemeyen aksine herkese yardımcı olan biriyim. Çoğu özelliğimle de gurur duyarım. Çevresi tarafından bakımlı, güzel ve sempatik bulunan bir kadınım:)

Gel gelelim ki beni tanıyan, bilen ve kendimin dahi inanamadığı, anlamlandıramadığı, nereye gittiğini bilmediğim 2 ileri 10 geri ve yaklaşık 15 yıldır bir ilişki içindeyim. Karşımdaki insan da konumu itibariyle çok saygın ve başarılı bir kişi. Maddi durumu hem aileden, hem kendi çabasıyla da bir hayli iyi. Sizler de aramızdaki problemin maddi mi , iş mi, denk misiniz vb sorularınıza açıklık getirmesi amacıyla bunları özellikle yazıyorum.

Hiç bir zaman evlilik meraklısı bir insan olmadım aslını sorarsınız hala da değilim. Ama yaş, çevre baskısı bir de zaten bu kadar uzun bir ilişkide olmak insanı evlilik düşünmeye itiyor. Zaten de insanlar tanışır, anlaşır ve evlenir veya anlaşamaz ise ilişkiyi bitirir, yoluna bakar. Özellikle son 2 yıldır baskın bir şekilde evlilik gündemimde. Bu kişiyle bir kaç yıl önce nişanlandık ama hiç yoktan bir sebeple ayrıldık. Aileler hiç bir şeyimize dahil olmadı, onları katmadık ( sorunlarımıza) İkimizin de yapısı bu şekilde. Bu ilişkiyi nasıl ikimiz bunca sene kimseyi katmadan yaşadıysak, sıkıntıları da sorunları da kimseyi dahil etmeden halletmek istedik. Ama ayrıldık koptuk ailelerde aynı şekilde.

Daha sonra biz bir şekilde tekrar barıştık, kimseye söylemeden bir süre devam edelim dedik. Bu iki koca insanın normal hayatta başarılı olup, ilişkide tamamen başarısızlığının sonucuydu. Bu arada ilişkimde sevgisizlik, aldatma, sadakatsizlik gibi durumlar yok. Şöyle ki karşı taraf daha çok seviyor bile diyebilirim. Ne zaman hasta olsam veya bir şeye ihtiyacım olsa mümkün olduğunca kısa sürede yanımda olur, tabiri caizse bebek gibi ilgilenir. Karşılıklı birbirimizden hiç bir çıkarımız yok. Sadece birbirimizi seviyoruz ve bağlıyız.

Aramızdaki problem evlilik. Bu kişi biraz evlilikten korkuyor, benim de büyük katkımla konfor alanından çıkmak istemiyor ne kadar kabul etmese de. Ona hiç baskı yapmadığım, alanını daraltmadığım, eğitimlerimize, iş hayatımıza gezmemize zaman ayırıdığımız bir şekilde zaman aktı gitti. Bu arada ben de konfor alanımdan zor çıkabildim. Hatta bu konuda yakın zamanda terapi de aldım gercekten hayatımdaki kişinin evlilik korkusu olduğu sonucuna varıldı. Böyle bir şey varmış gerçekten. Bu arada benim de onu ürküttüğüm, aklında soru işaretleri bıraktığım durumlar olmadı değil. Ailevi meselelerim, biraz dominant olmam vs. Ama genel olarak uyumluyumdur ve fazlasıyla fedakarımdır.

Bu arada inanılmaz işkolik bir insan. Bu da aramızdaki ayrı bir sorun. İşine de bu kadar zaman ayırabilmesinin bu rahatlıgının sebebi benim. Çünkü her şeye üşendim her şey gözümde büyüdü.

Düz bir insanımdır. Plan proje bilmem, burada böyle davranayım, şöyle yapayım politik değilimdir. Belki de bu da etken oldu. Sizce ben ne yapmalıyım? Bu arada 15 yıl boyunca evlilik konuşmadık Karşılıklı olarak önceliklerimiz farklıydı, kimse kimseyi beklemedi kandırmadı hep birbirimize açıktık. Son 2 yıldır evlilik gündemde. Sadece dayattığı 2-3 şey var benim istemediğim. Karşı çıktığım için de baskın karakter oluyorum ona göre. Böyle dayatmalara nasıl orta yol bulabilirim? Benden büyük arkadaşlar veya küçük bu şekilde tecrübeleriniz var ise paylaşırsanız çok sevinirim. Akıl akıldan üstündür. Gerçekten yol gösterecek birilerine ihtiyacım var. Ben ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Küsmeyi, gitmeyi de beceremiyorum, o da aynı şekilde. Son bir şansla, kestirip atmadan, fikirleriniz var ise paylaşırsanız çok sevinirim. Şimdiden herkese okuduğu için çok teşekkür ederim, sabrınız için de ayrı teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...