bu bebeği istediğimden emin değilim

Demeyin öyle..bu bedduaya girer ve bebeğini kaybederse insan olarak üzülmezmisiniz. Gebelik depresyonu diye bişey var niye anlayışlı olmuyorsunuz. İnsan gebeyken çok sevdiği eşinden bile tiksine biliyorken hangi normallikten bahsedebiliriz ki. Hamile kalmayan bilemez bu duyguları. Geçici bir durum elbet oda evladını canını verecek kadar çok sevecektir merak etmeyin.
 
iyi geceler arkadaşlar
evliyim severek evlendik eşimi seviyorum ve hamileyim planlı olmayan bir gebelikti yaşım 27 kafam çok karışık anne olmak istemiyorum bir bebeğin sorumluluğunu kaldıramam eşime ve özgürlüğümüze okadar düşkünüm ki sanki bebek huzurumuzu mutluluğumuzu kaçıracak gibi hissediyorum. bebek çocuk büyük sorumluluklar demek uykusuz geceler,hastalığı doğuma kadar olan rahatsızlıklar doğum stresi bunun gibi durumlar...eşimde istemiyor ama oldu yapacak bişi yok diyor açıkçası kendimi anne olarak düşünemiyorum eşim zaten çocuk gibidir ilgi düşkünüdür onunla uğraşmak bana yetiyor eşimle biz mutluyduk ya:KK43: şimdi başka sorumluluklar çok kafam karışık mutsuzum eşimede yansıtıp onuda üzmek istemiyorum.annelik duygusundan yoksunum bana göre değil neden böyle oldum ki başkalarının çocuklarını sever idim. ama kendimde olacağını öğrendiğimden beri tüm bebeklerden soğudum. arkadaşımın bebeği oldu daha yeni görmeye bile gitmedim oysa o ne kadar mutlu kızı oldu diye yere göğe sığamıyor ben neden böyle değilim ? benim gibi olanlar varmı acaba

ayrıca düşündüğüm bir şey var ben bebekleri çok severdim fakat arkadaşımın 4 yaşında bir kızı var çok yakın arkadaşımdır bebek beni itiyordu doğduğundan beri görsel olarak yani bişi var anlatamıyorum sonra büyüdü falan geçen sene bana geldiler kız ama öyle bir kız yok yerinde durmuyor yaramaz saldrgan yerdeki taşı aldı bana fırlattı o an bütün bebeklerden çocuklardan soğumama sebep oldu bide itici geliyor bana elimde değil nedenini bilmıyorum en yakın arkadaşım ama durum bu şimdi hep aklıma arkadasımın bebeği gelıyor benımde çocugun ona benzerse yaramaz olursa diye belkide bu bende bilinçaltı yaptı bilemıyorum.çevremde anne olanlar bak gör halimi akıllı ol çocuk yapma diye şaka yollu takılıyor ama gerçeklik payı var bence çünkü yerlerinde duramıyorlar çocuk peşinde içtiği kahveden bile tat alamıyorlar diken üstündeler tatile bile gidemeyen arklarım var çocuk bırakıcak kimse olmadığı için daha bir dolu örnek...
özgürlüğe düşkün olmakla çocuk sahibi olmak arasında bir bağlantı kuramadım ben. Sadece farklı yaşarsın hayatları ama çocuklu olup da safari tatili bile yapan var. İstedikten sonra..
Hazır olmamak farklı açıdan ele alınabilir ama özgürlük kavramıyla eşleştirilmesi bana komik geliyor.
 
Demeyin öyle..bu bedduaya girer ve bebeğini kaybederse insan olarak üzülmezmisiniz. Gebelik depresyonu diye bişey var niye anlayışlı olmuyorsunuz. İnsan gebeyken çok sevdiği eşinden bile tiksine biliyorken hangi normallikten bahsedebiliriz ki. Hamile kalmayan bilemez bu duyguları. Geçici bir durum elbet oda evladını canını verecek kadar çok sevecektir merak konu sahibi bazı yorumlarda alırsam günah olur demiş zaten keyfine istemiyor bu çocuğu beddua girse nolur ayrıca bende iki ay önce Bebeğimi kaybettim bu duygunun ne demek olduğunda çok iyi biliyorum.
 
Demeyin öyle..bu bedduaya girer ve bebeğini kaybederse insan olarak üzülmezmisiniz. Gebelik depresyonu diye bişey var niye anlayışlı olmuyorsunuz. İnsan gebeyken çok sevdiği eşinden bile tiksine biliyorken hangi normallikten bahsedebiliriz ki. Hamile kalmayan bilemez bu duyguları. Geçici bir durum elbet oda evladını canını verecek kadar çok sevecektir merak etmeyin.
 
Demeyin öyle..bu bedduaya girer ve bebeğini kaybederse insan olarak üzülmezmisiniz. Gebelik depresyonu diye bişey var niye anlayışlı olmuyorsunuz. İnsan gebeyken çok sevdiği eşinden bile tiksine biliyorken hangi normallikten bahsedebiliriz ki. Hamile kalmayan bilemez bu duyguları. Geçici bir durum elbet oda evladını canını verecek kadar çok sevecektir merak etmeyin.
konu sahibi bu bebek mutluluğumuzu bozacak demiş hangi insan böyle bişi düşünür hem ayrıca alırsam günah olurmu demiş böyle biri evlat sahibi olmasın bencede bebek için tüp bebek merkezlerinde yatan annelere versin inşallah başka birinin çocuğunu bağrına basanlara cocuk icin yanıp tutuşanlara versin. Ayrıca hamile olmayan bilemez demişsiniz iki ay önce Bebeğimi kaybettim ve hamilelik sürecimdede sevinçten uçuyordum
 
Yazdıklarınızdan çok etkilendim. Benimde 3 aylık oğlum var bambaşka bir duygu lütfen doğumdan sonra anlatın neler olduğunu allah herkese nasip eder inşallah. Az vaktiniz kalmış ama heyecan başlamıştir kesin ne zaman gelecek diye
Amin canim benim. Goruceksin en ummadigin anda supriz yapicak mucizen sana. Sadece birazcik sabir. Rabbim gonlune gore versin insallah.
 
Gebelik sendromu olabilir, bnde bebegm olacagni ogrendigimde, once sevinmis snra hayatim degisecegi icin cok uzulmustum, gebeligin ilk zamanlarinda abuk sabuk ruyalar goruyordum, geceleri kalkip kapi pencere kilitliyordum, bebegimi calacaklar zannediyordum (tabi bu sirada 7_8 haftalk hamileydim :KK70: )
Sonrasnda bi ara dogmasni istemedim, ama tekmeler arttikca bi an once dogsun istiyordum, ruyamda cok guzel bebekler goruyordum, buyuk gun geldi catti 43haftalik kizim dogdu, ama gorur gormez dunyanin en cirkin bebegi dedim, 15gun bebegi yanima almadim hep annem bakti, lohusalik depresyonuna girdim, annem bebegi al birlkte yatin derdi bnde 'olmaz gece aglar esimi rahatsz eder dedim, snra toparlandim, Allahima bin sukur kizima kendim baktim, kolik bi bebekti ama hic bu cocuk nye boyle demedim, kalcasnda gelisim gerilig vardi 5ay cihaz kullandik, huysuzlugh iyice artti, gundzler geceler uykusuzca akip gtti, smdi 8aylik oldu cok sukur rabbime, hergun Allaha dua ediyorum onu bana verdigi icin. Geceleri nefesini dnliyorum, kokusunu icime cekiyorum, uykusunda 'naber kuzum' deyince bile gulumsuyo bana, demem o ki anne olunca anlarsin :KK59:
 
Yahu ben bu tur konularda çocuk sahibi olamayanlarin anlamsiz öfke puskurtmelerini anlamıyorum. Sırf hazır değil ve durumunu sorguluyor diye senin yoksunlugunun sebebi bu kadın mi? Onun yaşadıkları cok mu kolay sanıyorsun? Neymis Allah isteyene vermezmis imtihanmis. Yav bu da imtihan. Hatta imtihanin alasi.

Istemediğiniz bir durumu insanlik ve vicdan dolayısıyla sürdürmeyi tercih etmek kolay mi sanıyorsunuz? Vucuttaki tum o degisimlere (bulanti, ağrı, kilo, çatlak, kan ve tansiyon değerlerinin dusmesi vs) hatta organların yer degistirmesine istemedigin halde tahammul gostermek imtihan değil mi sizce?

Neredeyse sekiz aylık hamileyim su anda. ISTEMEDIM ancak aldirmayi da asla dusunmedim. Ne mi oldu? 8 aydir depresyondayim. Simdi cocuguma bir sey olsa en cok ben üzülürüm. Cani değil insanım neticede. Benden fazla da kimsenin onu dusunebilecegine inanmiyorum. He o vicik bagi kurup karnımla muhabbet etmiyorum. Bu benim fitratimda yok belli ki. Ya da henüz hic alışveriş yapmadim. Hevesli değilim. Acikcasi artık yaşamaya bile hevesli olduğumu sanmiyorum. Insanlarla iletişim de kurmuyorum. Berbat bir haldeyim.

Ve ben bu hale sırf bir cana kiyamadigim icin bile bile geldim. Dogduktan sonra ona cok iyi bakacagima eminim. Burada ahkam kesen bircok kisiden daha insanimdir belki. Tam da bu yuzden iyi bakarim ona.

Lakin benim yaşadıklarımı ve icinde bulunduğum bunalimi zerre kadar anlamayip annelikten dem vurup beni yargilayacak olanlarin da gözüne ketçap sikarim arkadaş!

Aylardır halimi eşime dahi anlatamıyorum. Burada konu sahibini yargılamak icin sıraya girenleri görünce çıldırdim evet.

Konu Sahibi belli ki sen de aldirmayacaksin. Sana akil veremeyecek kadar suursuzum su günlerde. Sadece sana vicdan pazarlamasi yapan kişileri dinleme. Emin ol vicdansiz olsan bu sorgulamalari yapmazdin. Hepsinden daha insansin emin ol. Uzun ve yorucu bir yol var önünde. Kolay olmayacak. Sakin olmaya çalış. Ne diyeyim ki...
 
konu sahibi bu bebek mutluluğumuzu bozacak demiş hangi insan böyle bişi düşünür hem ayrıca alırsam günah olurmu demiş böyle biri evlat sahibi olmasın bencede bebek için tüp bebek merkezlerinde yatan annelere versin inşallah başka birinin çocuğunu bağrına basanlara cocuk icin yanıp tutuşanlara versin. Ayrıca hamile olmayan bilemez demişsiniz iki ay önce Bebeğimi kaybettim ve hamilelik sürecimdede sevinçten uçuyordum

Canım çocuğu aldırırsam günah olurmu diye sormamış, günahından korkarım, vicdan yaparım demiş. Siz bekleyerek hamile kalmışsınız o ise zamansız. Bende ilk bebeğimi kaybettim ve o dönem berbat bir psikolojiye sahiptim, eşimle inanılmaz aram bozulmuştu benim tavırlarımdan dolayı. Hormonlarım tavan yapmıştı ve ben ben değildim artık. İkinci gebeliğimde ve şimdiki gebeliğimde çok mutlu ve strezsizim. Başkalarını yargılamayı bıraktığımız zaman daha sağlıklı bir toplum ve evlatlarına daha örnek ebebeynler olacağız inşallah. Daha insanların ruh durumlarına göre yaklaşmayı bilemezken ha bire çocuk yapalım diyoruz...Neyse Allah isteyen herkese nasip etsin ama olmamasının acısını da anne olmaya kendini hazır hissetmeyenlerden de çıkartmasın. O onun sınavı, buda sizin sınavınız. İyi dilekli günler dilerim. Hayırlı bayramlar...
 
Zor bir durum; gönül ister ki aldırma bebeğini, keyfi kürtajlara sıcak bakamıyorum
Şöyle diyebilirim sana, bu kararı vermeden önce bir psikologla görüş, yaptığın görüşme sonrasında fikirlerin değişmediyse ona göre hareket et. Bizler burada duygusal yorumların ötesine gidemeyiz, sonuçta bu işin uzmanı değiliz. Bir çok arkadaş meseleye çocuğu olmayan hanımların açısından bakmış, bende onlardan biriyim anne olma ihtimalim yok ama kimseye de olmuş artık zorla anne olmalısın diyemem, bu tepkileri doğru bulmuyorum, bir insana bak başkalarının olmuyor senin var, aman elinde bir hazine var diyemem, herkesin yapısı farklı. Diyeceğim o ki, bir uzman yardımı al, kararını ona göre ver, KK bu konuda sadece bunalıma sokar seni
 
iyi geceler arkadaşlar
evliyim severek evlendik eşimi seviyorum ve hamileyim planlı olmayan bir gebelikti yaşım 27 kafam çok karışık anne olmak istemiyorum bir bebeğin sorumluluğunu kaldıramam eşime ve özgürlüğümüze okadar düşkünüm ki sanki bebek huzurumuzu mutluluğumuzu kaçıracak gibi hissediyorum. bebek çocuk büyük sorumluluklar demek uykusuz geceler,hastalığı doğuma kadar olan rahatsızlıklar doğum stresi bunun gibi durumlar...eşimde istemiyor ama oldu yapacak bişi yok diyor açıkçası kendimi anne olarak düşünemiyorum eşim zaten çocuk gibidir ilgi düşkünüdür onunla uğraşmak bana yetiyor eşimle biz mutluyduk ya:KK43: şimdi başka sorumluluklar çok kafam karışık mutsuzum eşimede yansıtıp onuda üzmek istemiyorum.annelik duygusundan yoksunum bana göre değil neden böyle oldum ki başkalarının çocuklarını sever idim. ama kendimde olacağını öğrendiğimden beri tüm bebeklerden soğudum. arkadaşımın bebeği oldu daha yeni görmeye bile gitmedim oysa o ne kadar mutlu kızı oldu diye yere göğe sığamıyor ben neden böyle değilim ? benim gibi olanlar varmı acaba

ayrıca düşündüğüm bir şey var ben bebekleri çok severdim fakat arkadaşımın 4 yaşında bir kızı var çok yakın arkadaşımdır bebek beni itiyordu doğduğundan beri görsel olarak yani bişi var anlatamıyorum sonra büyüdü falan geçen sene bana geldiler kız ama öyle bir kız yok yerinde durmuyor yaramaz saldrgan yerdeki taşı aldı bana fırlattı o an bütün bebeklerden çocuklardan soğumama sebep oldu bide itici geliyor bana elimde değil nedenini bilmıyorum en yakın arkadaşım ama durum bu şimdi hep aklıma arkadasımın bebeği gelıyor benımde çocugun ona benzerse yaramaz olursa diye belkide bu bende bilinçaltı yaptı bilemıyorum.çevremde anne olanlar bak gör halimi akıllı ol çocuk yapma diye şaka yollu takılıyor ama gerçeklik payı var bence çünkü yerlerinde duramıyorlar çocuk peşinde içtiği kahveden bile tat alamıyorlar diken üstündeler tatile bile gidemeyen arklarım var çocuk bırakıcak kimse olmadığı için daha bir dolu örnek...
çocuk konusunda da ben bazen böyleyim..eltimin bir kizi var. hiç sevimli degil, oysa kizi beni çok seviyor hep sariliyor kucakliyor. ama çok bilmis bilmis konusuyor bazen daha 4-5 yasinda, böyle bilmis konusan cocuklari hiç sevmiyorum...çocuk dedigin biraz çocuklugunu göstermeli bana göre.. bu sanki büyümüste küçülmüs kadin gibi. diger eltimin 2 kizi var çok sevimli cok cici kizlar. onlari çok seviyorum... diger eltimin kiziyla benzer yani bile yok. bu yüzden bende bazen bebek konusunda tedirgin oluyorum...kafam karisiyor...
 
Zor bir durum; gönül ister ki aldırma bebeğini, keyfi kürtajlara sıcak bakamıyorum
Şöyle diyebilirim sana, bu kararı vermeden önce bir psikologla görüş, yaptığın görüşme sonrasında fikirlerin değişmediyse ona göre hareket et. Bizler burada duygusal yorumların ötesine gidemeyiz, sonuçta bu işin uzmanı değiliz. Bir çok arkadaş meseleye çocuğu olmayan hanımların açısından bakmış, bende onlardan biriyim anne olma ihtimalim yok ama kimseye de olmuş artık zorla anne olmalısın diyemem, bu tepkileri doğru bulmuyorum, bir insana bak başkalarının olmuyor senin var, aman elinde bir hazine var diyemem, herkesin yapısı farklı. Diyeceğim o ki, bir uzman yardımı al, kararını ona göre ver, KK bu konuda sadece bunalıma sokar seni

Biraz özel olacak ama merakımı mazur görürsen eğer, neden anne olma imkanın hiç yok. cevap vermeyedebilirsin.
 
Geçen yıla kadar bende bu düşüncedeydim. Eşim bebek istediğinde istemeye istemeye başladık ancak bebek gelmedi sonra sorun olduğunu öğrendik ilaç tedavisi olmadı tüp bebek denedik ve daha bir saat olmuyor doktordan geleli sağlıklı bir gebelik oluşmadığı için 4haftlıkken bebişim gitti. İstemeyen asla çocuk bana göre değil diyen ben şimdi sabırsızlıkla o duyguyu yaşamak için çaba harcıyorum ve tek tesellim benden daha çok çaba sarf etmiş ve hala umudunu yitirmeyen kişileri görmemden. Allah dileyen herkese hayırlı bir evlat versin.
Bu kararı eşinizle siz vereveksiniz hazır olup olmadığını z ya da ilerde bebek sahibi olmayı düşünüp düşünmediğinize göre karar vereceksiniz. Ben zaruriyet dışında kalni atan sağlıklı bir bebeğin alınmasına karşıyım ancak doğurup o bebeğe anne şefkati anne sevgisi vermeyecekseniz o başka. Bence başkalarının çocuğuylada kıyaslamayın çünkü o bebeği siz yetiştireceksiniz. Senden bir parça eşinden bir parça. Düşünsene gülecek diyeceksin aynı babası. Bir mimik yapacak tıpkı ben. Gül güzeldir ama dikenide vardır.
Diken için gülden vazgeçer misiniz tabi ki bu sizin kararınız. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Canım çocuğu aldırırsam günah olurmu diye sormamış, günahından korkarım, vicdan yaparım demiş. Siz bekleyerek hamile kalmışsınız o ise zamansız. Bende ilk bebeğimi kaybettim ve o dönem berbat bir psikolojiye sahiptim, eşimle inanılmaz aram bozulmuştu benim tavırlarımdan dolayı. Hormonlarım tavan yapmıştı ve ben ben değildim artık. İkinci gebeliğimde ve şimdiki gebeliğimde çok mutlu ve strezsizim. Başkalarını yargılamayı bıraktığımız zaman daha sağlıklı bir toplum ve evlatlarına daha örnek ebebeynler olacağız inşallah. Daha insanların ruh durumlarına göre yaklaşmayı bilemezken ha bire çocuk yapalım diyoruz...Neyse Allah isteyen herkese nasip etsin ama olmamasının acısını da anne olmaya kendini hazır hissetmeyenlerden de çıkartmasın. O onun sınavı, buda sizin sınavınız. İyi dilekli günler dilerim. Hayırlı bayramlar...
kendini anne olmaya hazır hissetmeyebilir insan ama bu gezip tozamıcam uykusuz kalcam napcam ben demek olmamalı bence ayrıca burda konu açan kimseyi yargılamıyorum içimden geçenleri yazıyorum ve hala ayni seyi söylüyorum anne olmak çocuk doğurmak demek değil o yüzden isteyene versin inşallah neyse bende size hayırlı bayramlar diliyorum.
 
Bir de yukaridaki yazima ek olarak... Sakın sacma sapan hamile davranışlarına uymuyorsun diye kötü bir anne olacağın fikrine kapilma.
Karnını her daim oksayip "yavrum, anne hamissss mi olmuss hamis mii olmusss" diye dudak buzup karninla muhabbet etmek zorunda degilsin.
Dogmamis çocuğunun besik kenarina takilacak tuylerin rengine karar vermek zorunda da değilsin. Hangi zibinin ustundeki desen yavrumun psikolojisine iyi gelir diye kafa patlatmak durumunda degilsin mesela.

Bunlari yapanlara lafim yok. Lakin sırf sen yapmiyorsun diye seni kotu bir anne olmakla suclayacaklarsa o vakit "herkesin gobegi kendine. Kimse kimsenin plasentasina garisamaz" de. Yettiniz yahu. Hamilelik bu kadar kutsalsa Tavşanlarin önünde egilelim.

Her sey olacağına varir arkadaşım. Aldirmayacaksan özellikle hevesli hamilelerin Histeri krizlerine kulaklarini kapat ve onlardan uzak dur. Hicbirinin eylemlerini yapmak zorunda degilsin. Sen kendine has bir annesin!
 
X