- 26 Kasım 2010
- 469
- 80
- Konu Sahibi BellaGasca
- #61
anlamaz canım ne kadar anlatsanda anlamaz.. sen bişeyleri düzelteyim diye konuşmak istersin ama her seferinde kavgayla biter.sen konuşmak istedin diye kavganın sebebi sen olursun.oysa o üzerine düşeni yapsa bu konuşmalar ve bu tartışmalar olmaz. ama dedim ya onlar hep haklı olacak. hem suçlu hem güçlü yani..
bende eşimle aramda eğitim farkı var. bi çok konuda anlaşamıyoruz. çok şükür bi işi var ama daha iyiisni yapabilecekken sıkmıyo kendini bana güveniyo. bi ömür ben çalışıp bakcam sanki ona.o kadar sorumsuz ki insan zamanla yanında bi eşi(bi erkek) olduğunu bile unutuyor.ne kadar eşitiz desek de olmuyo. güçlü de olsak biz bayanlar erkeğimizin belli şeyleri üstlenmesini istiyoruz. belki kültürümüzden belki yetişme tarzımızdan bilmiyorum. ama bi evde erkek kadın çalışmadan da evini geçindirebilmeli. karısına sırtını dayayarak gününü gün etmemeli. senin durumun biraz farklı tabi. seninkinde hiç bi çaba yok. ama işte benim derdim de bana fazla. zaten daha bi çok sıkıntı. bi tek sorun olsa belki bu kadar mutsuz olmam. neyse uzatmayım. şu an bende onu önemsemiyorum ve annemin bana dediği bi söz var."ben ne halim varsa görmekle meşgulüm.tınlamıyorum yaptıklarını.ne onu ne de bi başkasını...ve sanırım en yakın zamanda ayrılcam..
Kesinlikle sana katiliyorum..bir erkek karisi calismadiginda bile evini gecindirebilecek durumda olmali..olamiyorsa bile kadin en azindan adamin bunu yapabilmek icin elinden gelen herseyi yaptigini bilmeli,hissetmeli..cevremde o kadar cok var ki benzer durumlar..erkek calissa bile yeterli buluyor herseyi ve fazlasi icin caba harcamiyor..kadinlar daha mucadeleci..gelecek icin,cocuklari icin daha guzel sartlar yaratma konusunda daha azimliler..erkekler de buna guvenerek rahat ediyor..nerde babalarimizin zamanindaki erkekler?benim babam 3 cocukla ve calismayan bir kadinla gece universite okuyup gunduz deli gibi calisirmis..simdi de cok cok iyi bir durumda..elbette sartlar o zamankinden cok cok farkli ama bana kalirsa Y kromozomu biraz bozuluyor ne dersin:)
Umarim senin icin de hersey cok iyi olur ve cooook mutlu olursun..hayat zor, ama elimizden geleni yapmamiz gerekiyor..ben yaptigimi dusunuyorum..zaten 3 aydir ayriyiz ve donsem bile ayni olmayacak hicbirsey..az once aradi, bosanma dilekcesi hazirlamis..madem beni istemiyorsun hemen bitirelim gel esyalari boluselim diyor..istemiyorum esya falan dedim..simdi mahalle karisi gibi onunla esya kavgasi yapamam..ne yaparsa yapsin..ve dedi ki "benim param kalmadi,annene soyle de biraz para ayarlasin bu ayin faturalarini falan yatirayim da kapatayim evi"..harika degil mi?ben utaniyorum anneme bunlari soylemekten, o en dogal hakki goruyor...
Ayrica ailesini de sevmiyorum..ameliyatima bile gelmediler..ameliyattan sonra 1 gun annemde kaldim,evime gectim..cok yakin oturuyorlar bana ve obez kiz kardesiyle annesi evde butun gun..bir kez bile arayip bir ihtiyacin var mi,yemegin var mi, evin temiz mi diye sormadilar,esim yapti herseyi....ama kardesi evlenirken ceyiz alindi..esime tesekkur ediyorlar..yavrum bu adam calisiyor mu, kim oduyor bu paralari, yanlis kisiye edilmedi mi o tesekkurler..ay yazdikca kendime kiziyorum..