- 19 Temmuz 2024
- 52
- -47
- 3
- 25
- Konu Sahibi bitmeyencilem
-
- #81
İşte ben o an panik yapıyorum ve herşey daha kötü oluyor. Mesela sizin gibi düşünsem ne olacaksa olsun, olsa da dünyanın sonu değil sonuçta ölmücem diye bir yola basvursam belki de herşey benim için daha iyi olacak. Ama o engeli aşamıyorum. Mesela 2 3 sene önce depresyona girdim anneme bile gitmiyordum evden çıkmıyordum başım dönüyordu kafam bı tuhaftı hep. O kadar ağlıyordum ki ben niye böyleyim sağlıklı bir anne sağlıklı bir eş değilim diye. Buradaki herkes bilmeden tanımadan rahat rahat yargılamayı ne çok seviyor. Ben buna sinirleniyorum işte . Şuan zaten terapiye gidiyorum. Gittiğim hoca bana panik bozukluk teşhisi koydu. Biliyor musunuz ben kaç yıldır kuaföre bile gidemiyordum. Kaşlarımı almaya başladığı an nefes alamıyorum elim ayağım boşalıyor. Ama geçenlerde kızımın saçlarını kestirmek için gittiğim kuaföre durumumu anlattım oda beni rahatlattı baya sonra oturdum kaşlarımı aldırdım ona ve dünyalar benim oldu. tam anlamıyla duzelemedim hala daha kendimi kasıyorum o an. Ama kaç yıldır kuaföre gidemiyordum bu bile bana o kadar iyi geldi kiAçıkcası psikolojik olarak yıprandığınızı tahmin ettiğim için çok yüklenmek istemedim size tahminim de doğru çıkmış. Yaşınız genç psikolojik destek alıp hayata karışmanızı öneririm. Ayrıca bende bir sınavda rahatsızlanıp dışarı çıktım ( üniv sınavı değildi ) başta çıkarmak istemediler ben kötüleşince iki hoca benimle dışarı çıkıp bekledi. Dünyanın sonu da olmadı . Kafanızda kurmamaya çalışın. Yaşınız genç belki birtık daha zor olacak ama hayatınız çok güzel bir hale dönüşebilir sizin emeğinizle unutmayın şimdiden hayatınızda başarılar
Yoksa ben eskiden çok sosyal biriydim. Evde duramazdım bile her gün bı yere giderdim. İSMEK kurslarına gittim.kendimi geliştirmeyi seviyorum. Geçen sene battaniye atkı şapka örüp sattım. Elimde makine nakış belgesi çocuk gelişimi kursu belgesi var. Ama şu son 7 8 yıldır çok kötü oldum. İnsanlar bana şaşırıyor evde durmayan sen şimdi evden çıkmıyorsun diyor. Ama burada beni tanımayan kişiler bana tembel koca eline bakan bencil teşhisi koyuyor. İlginç.İşte ben o an panik yapıyorum ve herşey daha kötü oluyor. Mesela sizin gibi düşünsem ne olacaksa olsun, olsa da dünyanın sonu değil sonuçta ölmücem diye bir yola basvursam belki de herşey benim için daha iyi olacak. Ama o engeli aşamıyorum. Mesela 2 3 sene önce depresyona girdim anneme bile gitmiyordum evden çıkmıyordum başım dönüyordu kafam bı tuhaftı hep. O kadar ağlıyordum ki ben niye böyleyim sağlıklı bir anne sağlıklı bir eş değilim diye. Buradaki herkes bilmeden tanımadan rahat rahat yargılamayı ne çok seviyor. Ben buna sinirleniyorum işte . Şuan zaten terapiye gidiyorum. Gittiğim hoca bana panik bozukluk teşhisi koydu. Biliyor musunuz ben kaç yıldır kuaföre bile gidemiyordum. Kaşlarımı almaya başladığı an nefes alamıyorum elim ayağım boşalıyor. Ama geçenlerde kızımın saçlarını kestirmek için gittiğim kuaföre durumumu anlattım oda beni rahatlattı baya sonra oturdum kaşlarımı aldırdım ona ve dünyalar benim oldu. tam anlamıyla duzelemedim hala daha kendimi kasıyorum o an. Ama kaç yıldır kuaföre gidemiyordum bu bile bana o kadar iyi geldi ki
Bacım sen zaten 7 yıl önceye kadar 10 kişi birarada KV nin evinde yaşıyorduk demedin mi? 11 yıl önceki doğumdan sonra da depresyona girip panik atak olmustun, vertigo çıkmıştı (çalışmaya engel değil bu arada, tedavi altındayken doğum yapıp ikinci çocuk bile bakilabiliyor görüldüğü uzere) Bu durumda hangi ara, üstelik de çocuklarını emanet edecek hiç yerin yokken bu kadar çok sayıda aktif kursa derse gittin de son 7-8 yıldır calisamayacak hale geldin ben anlamadım?Yoksa ben eskiden çok sosyal biriydim. Evde duramazdım bile her gün bı yere giderdim. İSMEK kurslarına gittim.kendimo geliştirmeyi seviyorum. Geçen sene battaniye atkı şapka örüp sattım. Elimde makine nakış belgesi çocuk gelişimi kursu belgesi var. Ama şu son 7 8 yıldır çok kötü oldum. İnsanlar bana şaşırıyor evde durmayan sen şimdi evden çıkmıyorsun diyor. Ama burada beni tanımayan kişiler bana tembel koca eline bakan bencil teşhisi koyuyor. İlginç.
Şimdi ben sıra sıra anlatayım o zaman. Anlarsın belki. Ben 7 sene kaynanamlar eltimlerle falan beraber oturdum. Hepsi maaşlarını ortaya koyup ev alacaktı bundan sebep. Ben evlendikten 3 buçuk sene sonra hamile kaldım sonra kızım doğdu. O an çok sıkıntılar yaşadım kızımın doğum anında kola giden sinirleri ezildi kolu yüzde 54 engelli kaldı. Üstüne birde kaynanamın bana yaptığı zulumlerle baş etmek zorunda kaldım. Kızım sıkıntılı doğum yaşadığı için ciğerleride hasar almış çok ağlardı hiç durmazdı. İri bebek doğdu normal doğumla bende çok kanama kaybettim ölümden döndü ilimizde..bunun üstüne birde kaynnam sürekli aglayan bebeğime s.e frz bilmem ne hep hakaret ederdi. Bana yardim edeceği yere beni deli etti o dönem. Hem kızımın koluyla hem kaynanamla mücadelesi etmek beni lohusa depresyonuna soktu. Ben buna fark ettim ama birden olmadı yavaş yavaş. Kızımı 5 sene fiziğe getirdim götürdüm. O sene zarfında makine nakış kursuna çocuk gelişim kursuna gittim elime belgelerimi aldım ama ben ben değildim içim ruhum sıkılırdı hep. Zaman geçtikçe eşimle aramdaki sıkıntılarda araya eklenince ben bu sfer daha kötü oldum . Kendimi tamamen eve kapattım. Vertigom arttı panik bozukluk arttı. Hayata küstüm resmen. Biraz olsun değişmeye çaba gösteriyorum artık.Bacım sen zaten 7 yıl önceye kadar 10 kişi birarada KV nin evinde yaşıyorduk demedin mi? 11 yıl önceki doğumdan sonra da depresyona girip panik atak olmustun, hangi ara bu kadar çok sayıda aktif kursa derse giitin de 7-8 yıldır calisamayacak hale geldin ben anlamadım?
Şimdi ben sıra sıra anlatayım o zaman. Anlarsın belki. Ben 7 sene kaynanamlar eltimlerle falan beraber oturdum. Hepsi maaşlarını ortaya koyup ev alacaktı bundan sebep. Ben evlendikten 3 buçuk sene sonra hamile kaldım sonra kızım doğdu. O an çok sıkıntılar yaşadım kızımın doğum anında kola giden sinirleri ezildi kolu yüzde 54 engelli kaldı. Üstüne birde kaynanamın bana yaptığı zulumlerle baş etmek zorunda kaldım. Kızım sıkıntılı doğum yaşadığı için ciğerleride hasar almış çok ağlardı hiç durmazdı. İri bebek doğdu normal doğumla bende çok kanama kaybettim ölümden döndük ikimizde..bunun üstüne birde kaynnam sürekli aglayan bebeğime s.e frz bilmem ne hep hakaret ederdi. Bana yardim edeceği yere beni deli etti o dönem. Hem kızımın koluyla hem kaynanamla mücadelesi etmek beni lohusa depresyonuna soktu. Ben buna fark ettim ama birden olmadı yavaş yavaş. Kızımı 5 sene fiziğe getirdim götürdüm. O sene zarfında makine nakış kursuna çocuk gelişim kursuna gittim elime belgelerimi aldım ama ben ben değildim içim ruhum sıkılırdı hep. Zaman geçtikçe eşimle aramdaki sıkıntılarda araya eklenince ben bu sfer daha kötü oldum . Kendimi tamamen eve kapattım. Vertigom arttı panik bozukluk arttı. Hayata küstüm resmen. Biraz olsun değişmeye çaba gösteriyorum artık.Bacım sen zaten 7 yıl önceye kadar 10 kişi birarada KV nin evinde yaşıyorduk demedin mi? 11 yıl önceki doğumdan sonra da depresyona girip panik atak olmustun, hangi ara bu kadar çok sayıda aktif kursa derse giitin de 7-8 yıldır calisamayacak hale geldin ben anlamadım?
Çok geçmiş olsun, kıza çok üzüldüm... Ama madem durum bu, senin hayata çocuklarına artık daha sıkı sarılman gerekmiyor mu? Bu adamdan ümidini kes, düzelecek diye bekleme, KV şöyle dedi eltim böyle yaptı..bla bla unut artık önune bak...Dediğin gibi elinde sertifikalar varsa kapı kapı gez, gerekirse yüzlerce işverene başvur bir işe gir. Kurtar çocuklarını...Bırak adamla uğraşmayı, evlatlarinı düşünmeye başla...Kızımdan sonra fark ettim bu durumu.yavas yavaş ilerledi.
Şimdi ben sıra sıra anlatayım o zaman. Anlarsın belki. Ben 7 sene kaynanamlar eltimlerle falan beraber oturdum. Hepsi maaşlarını ortaya koyup ev alacaktı bundan sebep. Ben evlendikten 3 buçuk sene sonra hamile kaldım sonra kızım doğdu. O an çok sıkıntılar yaşadım kızımın doğum anında kola giden sinirleri ezildi kolu yüzde 54 engelli kaldı. Üstüne birde kaynanamın bana yaptığı zulumlerle baş etmek zorunda kaldım. Kızım sıkıntılı doğum yaşadığı için ciğerleride hasar almış çok ağlardı hiç durmazdı. İri bebek doğdu normal doğumla bende çok kanama kaybettim ölümden döndü ilimizde..bunun üstüne birde kaynnam sürekli aglayan bebeğime s.e frz bilmem ne hep hakaret ederdi. Bana yardim edeceği yere beni deli etti o dönem. Hem kızımın koluyla hem kaynanamla mücadelesi etmek beni lohusa depresyonuna soktu. Ben buna fark ettim ama birden olmadı yavaş yavaş. Kızımı 5 sene fiziğe getirdim götürdüm. O sene zarfında makine nakış kursuna çocuk gelişim kursuna gittim elime belgelerimi aldım ama ben ben değildim içim ruhum sıkılırdı hep. Zaman geçtikçe eşimle aramdaki sıkıntılarda araya eklenince ben bu sfer daha kötü oldum . Kendimi tamamen eve kapattım. Vertigom arttı panik bozukluk arttı. Hayata küstüm resmen. Biraz olsun değişmeye çaba gösteriyorum artık.
Ben ümidimi kestim zaten herşey daha berbat bi hal aldı. Ama annem babam kaç kere benim evime geldi çocuklar babasız duramaz sen tek başına bakamazsın bu devirde babasız çocuk büyütmek çok zor. Çocukların için sabret görmezlikten gel diyorlar. Bu arada babaları çocuklarını dövmez hiç. Hatta bana göre daha kıyımsız çocuklarına. Ben daha katı kuralcıyım çocuklara. O yüzden ailem diyor ki en azından çocuklarına bir zararı yok bakıyor ilgileniyor diyor. Bu sefer benim de kafam karışıyor. Benim dayım senelerin okul müdürü. O bile bana sen kocandan boşanırsan çocuklarını kaybedersin topluma çocuk yetistiremezsin dedi. Anne babası ayrılmış çocukları ben çok görüyorum okulda hepsi sıkıntılı dedi. Bende çare çözüm bulmak için buraya yazdım artık. Elim kolum bağlı ailem akrabalarım hepsi aynı şeyi diyor. Ama ben mutlu değilim. Bı çözüm aramak istedimÇok geçmiş olsun, kıza çok üzüldüm... Ama madem durum bu, senin hayata çocuklarına artık daha sıkı sarılman gerekmiyor mu? Bu adamdan ümidini kes, düzelecek diye bekleme, KV şöyle dedi eltim böyle yaptı..bla bla unut artık önune bak...Dediğin gibi elinde sertifikalar varsa kapı kapı gez, gerekirse yüzlerce işverene başvur bir işe gir. Kurtar çocuklarını...Bırak adamla uğraşmayı, evlatlarinı düşünmeye başla...
Ailen bir noktada haklı çünkü bu ülkede en asgari, en basit haliyle bile iki çocuk bakmak ciddi ekonomik güç gerektiriyor, ki şu anda sende hiç yok...Ben ümidimi kestim zaten herşey daha berbat bi hal aldı. Ama annem babam kaç kere benim evime geldi çocuklar babasız duramaz sen tek başına bakamazsın bu devirde babasız çocuk büyütmek çok zor. Çocukların için sabret görmezlikten gel diyorlar. Bu arada babaları çocuklarını dövmez hiç. Hatta bana göre daha kıyımsız çocuklarına. Ben daha katı kuralcıyım çocuklara. O yüzden ailem diyor ki en azından çocuklarına bir zararı yok bakıyor ilgileniyor diyor. Bu sefer benim de kafam karışıyor. Benim dayım senelerin okul müdürü. O bile bana sen kocandan boşanırsan çocuklarını kaybedersin topluma çocuk yetistiremezsin dedi. Anne babası ayrılmış çocukları ben çok görüyorum okulda hepsi sıkıntılı dedi. Bende çare çözüm bulmak için buraya yazdım artık. Elim kolum bağlı ailem akrabalarım hepsi aynı şeyi diyor. Ama ben mutlu değilim. Bı çözüm aramak istedim
Ne annene ne babana nede bir başkasının sen yapamazsın demesine bakmaman gerek. Sana bunu demelerin sebebi sende o potansiyeli görmemeleri, çocuklarını dövmesede kumarbaz annelerine köpek çeken bir babayla büyütmek onlara çok daha fazla zarar verir, fark etmiyor sanıyorsun belki ama sünger gibi çekiyorlar. Anne mutluysa çocuklarda mutlu oluyor.Ben ümidimi kestim zaten herşey daha berbat bi hal aldı. Ama annem babam kaç kere benim evime geldi çocuklar babasız duramaz sen tek başına bakamazsın bu devirde babasız çocuk büyütmek çok zor. Çocukların için sabret görmezlikten gel diyorlar. Bu arada babaları çocuklarını dövmez hiç. Hatta bana göre daha kıyımsız çocuklarına. Ben daha katı kuralcıyım çocuklara. O yüzden ailem diyor ki en azından çocuklarına bir zararı yok bakıyor ilgileniyor diyor. Bu sefer benim de kafam karışıyor. Benim dayım senelerin okul müdürü. O bile bana sen kocandan boşanırsan çocuklarını kaybedersin topluma çocuk yetistiremezsin dedi. Anne babası ayrılmış çocukları ben çok görüyorum okulda hepsi sıkıntılı dedi. Bende çare çözüm bulmak için buraya yazdım artık. Elim kolum bağlı ailem akrabalarım hepsi aynı şeyi diyor. Ama ben mutlu değilim. Bı çözüm aramak istedim
Ya heee tüm boşanmış aileli çocuklar sıkıntılı annesi babası evde boğaz boğaza dövüşlü her gün huzursuzluğun olduğu evlerde büyüyen çocuklar normal öyle mi? Bence aile size güvenmiyor. Muhtemelen küçük yaşta kocaya kaçtın sonra da hiçbir şey yapmadığın için. Belki de boşanıp gelecek çocukları bırakıp tekrar başkasına kaçacak diye düşünüyorlar. Ki örneği çok benim eltim böyle mesela 2 çocuğunu bırakıp kaynımla evlendi o da böyle mıy mıy çalışmaz etmez kavgacı bi kadın. Önce kendini düzelt ki ailen güvensin. Eşin boşanmak istemese seks yapsa sen zaten ayrılmazsın gibi. 15 senede insan hiç mi hayatını toparlamaz? Millet lise mezunu güvenlik temizlikçi olup atanıyor hayatına bakıyor. 30 35 maaş veren fabrikalar vsr min çoğunda kreş desteği var. Boşanmış anne baba çocuğuyum üstelik annem 25 sene önce 3 4 yaşındaki 2 çocukla deprem olmuş bir şehirde prefabrikte kalarak boşandı. Gayet normaliz işimiz gücümüz var evlendik. 18 yaşında kocaya kaçacak ortamda büyümedik. Kızın senin kaderini yaşarsa ne olacakBen ümidimi kestim zaten herşey daha berbat bi hal aldı. Ama annem babam kaç kere benim evime geldi çocuklar babasız duramaz sen tek başına bakamazsın bu devirde babasız çocuk büyütmek çok zor. Çocukların için sabret görmezlikten gel diyorlar. Bu arada babaları çocuklarını dövmez hiç. Hatta bana göre daha kıyımsız çocuklarına. Ben daha katı kuralcıyım çocuklara. O yüzden ailem diyor ki en azından çocuklarına bir zararı yok bakıyor ilgileniyor diyor. Bu sefer benim de kafam karışıyor. Benim dayım senelerin okul müdürü. O bile bana sen kocandan boşanırsan çocuklarını kaybedersin topluma çocuk yetistiremezsin dedi. Anne babası ayrılmış çocukları ben çok görüyorum okulda hepsi sıkıntılı dedi. Bende çare çözüm bulmak için buraya yazdım artık. Elim kolum bağlı ailem akrabalarım hepsi aynı şeyi diyor. Ama ben mutlu değilim. Bı çözüm aramak istedim
Ex i tarif ettiniz resmen.Koca değil,kaynana elti görümce gibi ucu bir aradaydi.Surekli evde oturur vir vir zir zir ederdi,her şeye de karışır eleştirirdi,hiç çekilmiyor.Aynen öyle gerçekten bi erkeğin sinirliligine tahammül edilir kıskançlığına tahammül edilir cimriligine bile katlanılır belki ama içi hep kötülükle beslenen herşeyi yanlış anlayan birde seninle akşama kadar o evde uğraşan biriyle hayat geçmez gerçekten. Kocam gibi değil de laf çıkaran kusur arayan kadınlara benziyor. Hiç bir ağırlığı yok. Olgun değil. Çok konuşur çocuk gibi aynı. Cinselliği de sıkıntılı. Bir evde yaşayan iki kadın gibiyiz aynı . gözümde o kadar basitleştiki kocam diye yüceltemiyorum bile onu.
Katılıyorum muhtemelen ailesi de boşanınca çocukları geride bırakıp başka birisiyle yeniden evleneceğini düşünüyorlar ki boşanirsan çocukların sefil olur filan diyorlar, haksız da sayılmazlar. Biz bile burdan hissettik çabasizligini, onlar hayli hayli biliyordur başlarına geleceği...Ya heee tüm boşanmış aileli çocuklar sıkıntılı annesi babası evde boğaz boğaza dövüşlü her gün huzursuzluğun olduğu evlerde büyüyen çocuklar normal öyle mi? Bence aile size güvenmiyor. Muhtemelen küçük yaşta kocaya kaçtın sonra da hiçbir şey yapmadığın için. Belki de boşanıp gelecek çocukları bırakıp tekrar başkasına kaçacak diye düşünüyorlar. Ki örneği çok benim eltim böyle mesela 2 çocuğunu bırakıp kaynımla evlendi o da böyle mıy mıy çalışmaz etmez kavgacı bi kadın. Önce kendini düzelt ki ailen güvensin. Eşin boşanmak istemese seks yapsa sen zaten ayrılmazsın gibi. 15 senede insan hiç mi hayatını toparlamaz? Millet lise mezunu güvenlik temizlikçi olup atanıyor hayatına bakıyor. 30 35 maaş veren fabrikalar vsr min çoğunda kreş desteği var. Boşanmış anne baba çocuğuyum üstelik annem 25 sene önce 3 4 yaşındaki 2 çocukla deprem olmuş bir şehirde prefabrikte kalarak boşandı. Gayet normaliz işimiz gücümüz var evlendik. 18 yaşında kocaya kaçacak ortamda büyümedik. Kızın senin kaderini yaşarsa ne olacak
Yani şuan çalışmak benim için sıkıntı değil ben ne yapıp edip o çocukların karnını duyururum Allah'ın izniyle.merdiven silerim temizlik yaparım.ama Vertigo benim hayatımı mahfetti.Ben ümidimi kestim zaten herşey daha berbat bi hal aldı. Ama annem babam kaç kere benim evime geldi çocuklar babasız duramaz sen tek başına bakamazsın bu devirde babasız çocuk büyütmek çok zor. Çocukların için sabret görmezlikten gel diyorlar. Bu arada babaları çocuklarını dövmez hiç. Hatta bana göre daha kıyımsız çocuklarına. Ben daha katı kuralcıyım çocuklara. O yüzden ailem diyor ki en azından çocuklarına bir zararı yok bakıyor ilgileniyor diyor. Bu sefer benim de kafam karışıyor. Benim dayım senelerin okul müdürü. O bile bana sen kocandan boşanırsan çocuklarını kaybedersin topluma çocuk yetistiremezsin dedi. Anne babası ayrılmış çocukları ben çok görüyorum okulda hepsi sıkıntılı dedi. Bende çare çözüm bulmak için buraya yazdım artık. Elim kolum bağlı ailem akrabalarım hepsi aynı şeyi diyor. Ama ben mutlu değilim. Bı çözüm aramak istedim
Katılıyorum size. Dediğim gibi her kız çocuğu okumalı ve eline meslegini almalı. İşte sonra benim gibi kocası tarafından ezilen değer verilmeyen bir kadın olarak kalır. İş araştırmaya başladım. Kocamın karşısına dimdik kendine güvenen bir kadın olarak çıkacam inşallahBurda bazı kadınlar çalışmıyorum kocamın parasını harcıyorum , çalışan kadından daha özgürüm diyordu. Alın bakın işte kaç yıl sonra boşanmak için bile adamın merhametine muhtaç olunuyor. Siz çok küçük evlenmişsiniz. Size de değil esasen sözüm. Kim nasıl istiyorsa yaşasın da en azından genç kadınlara şu durumu övmesin kimse. Gerçek hayatta her kadın kendi parasını kazanabilmeli .
Ben büyük konuşmayım ve kimseyi kınamıyorum bence sizde kınamayın eltinizi, başınıza gelmeden ölmezsiniz. Çocuklarımı kimseye bırakmam. Ben onlarla mutluyum. Onlar olmadan ben nefes bile alamam yine de büyük konuşmak istemiyorum Rabbim ağızdan çıkan her sözle imtihan ediyor cünkü.Ya heee tüm boşanmış aileli çocuklar sıkıntılı annesi babası evde boğaz boğaza dövüşlü her gün huzursuzluğun olduğu evlerde büyüyen çocuklar normal öyle mi? Bence aile size güvenmiyor. Muhtemelen küçük yaşta kocaya kaçtın sonra da hiçbir şey yapmadığın için. Belki de boşanıp gelecek çocukları bırakıp tekrar başkasına kaçacak diye düşünüyorlar. Ki örneği çok benim eltim böyle mesela 2 çocuğunu bırakıp kaynımla evlendi o da böyle mıy mıy çalışmaz etmez kavgacı bi kadın. Önce kendini düzelt ki ailen güvensin. Eşin boşanmak istemese seks yapsa sen zaten ayrılmazsın gibi. 15 senede insan hiç mi hayatını toparlamaz? Millet lise mezunu güvenlik temizlikçi olup atanıyor hayatına bakıyor. 30 35 maaş veren fabrikalar vsr min çoğunda kreş desteği var. Boşanmış anne baba çocuğuyum üstelik annem 25 sene önce 3 4 yaşındaki 2 çocukla deprem olmuş bir şehirde prefabrikte kalarak boşandı. Gayet normaliz işimiz gücümüz var evlendik. 18 yaşında kocaya kaçacak ortamda büyümedik. Kızın senin kaderini yaşarsa ne olacak
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?