Bebek Kavgası

Dunyanin en guzel duygusu anne olmak. Inan ki ne bi kitaba sigar ne de olmadan anlamazsin. Bu tedirginlikler bosa. Esinin yardimci olacagini dusunuyorsan da kesinlikle bekleme bile. Yasam tarzin degisecek evet bi filmi 10 kere durdursugumuzu biliyorum ama kalkip onu teselli etmek de uyutup nerde kalmistik demek de ayri bi haz veriyor
 
Tamam
 
Yatılı bakıcı tutacak kadar da iyi değil maalesef. Bebek olursa büyük ihtimal benimle sahne - kulis - üniversite -turne falan gezecek. Geçmiş olsun.
 
Bir de keşke bunları evlenmeden eşinizle konuşsaydınız. Çocuk istemek her insan gibi onun da hakkı. Evliliğiniz bu yüzden biterse yıllarını kaybetmiş olacak
Evlenmeden önce böyle bir problem yoktu. Şu anda da büyük ölçüde aştım. Evliliği bitirecek bir noktada olduğumuzu düşünmüyorum.
 
Bir arkadaşım da demişti. Asla düşündüğün kadar kaygısız ve mükemmel biçimde hazır olmayacaksın diye. Zamanla, yaşadıkça öğrenecekmişim, emek verdikçe büyüyen bir sevgiymiş.
 
Bir arkadaşım da demişti. Asla düşündüğün kadar kaygısız ve mükemmel biçimde hazır olmayacaksın diye. Zamanla, yaşadıkça öğrenecekmişim, emek verdikçe büyüyen bir sevgiymiş.
Hamile kalıyorsun ama o ilk tekmeyi hissetmeyene kadar hazır hissetmiyosun . O öyle bi tekme ki sana doğum korkusunu unutturuyor.
 
Canım annem en son görüştüğümüzde:
"Aman ne doktorası nolacak yani doktora yapacaksın da sana profesör Eylül mü diyeceğiz, bırak bu işleri kocanla çocuğunla ilgilen!" şeklinde zarif önerilerde bulunmuştu.
Halihazırda terapi alıyorum uzun süredir. Ama dendiği gibi sanırım asla tamamen kaygısız, yüzde yüz hazır olmak mümkün değil. Bir noktada artık düşünmeyi bırakıp direkt atlasam diye düşünüyorum. Şimdilik rutin kontrollerde her şey yolunda, umarım bir sıkıntı da olmaz.
Sağlıkla gelsin bebeğiniz.
 
Eşim yardımcı olur ondan eminim, komşumuz bebeğini bize bıraktığında da doğru dürüst kucağıma alamıyorum hep o ilgileniyor. Ben de son iki gün yaşananlardan sonra baya ikna oldum aslında. Hayırlısı. Sağlıkla büyüsün çocuğunuz.
 
Çocukla da geziliyor da yorgunluktan geberiyor insan

Mecbur benimle gezecek napabilirim? Kulis, sahne, turne, konser gezecek
Ha belki o zaman tiyatroda oynamayı bırakırım sadece üniversitede ders veririm o zaman daha düzenli çalışma saatlerim olacağı için bakıcısıyla kalabilir. O da benim işime gelmiyor, ben sahnede kendimi buluyorum, bıraksam mutsuz olurum
 
O kadar diyorsunuz?
Her kadın anne olmak zorundada değildir . Evlilikte çocuk yapmak için yapılmaz . Ama anne olmak her kadının hakkıdır . Bi adamı baba yapmak için değil . Kendin için doğur ve öneririm . Çünkü eğer günün birinde nasıl olsa çocuk yapacam diyosan. Şimdi tam zamanıdır Çünkü yaş ilerledikçe tahammül sınırı dusuyo . Senle aynı yaştayız ve benimde ilk çocuğum. Bende 30 â kadar bi çocuğum olsun derim . bakımı yetistirmesi enerji istiyo.
 
Tesekkur ederim. Bu tarz kaygilar yasamaniz da cok normal ve sizin ne denli guzel bi anne olacaginizin da sinyalini veriyor.
 
Teşekkür ederim, çok mutlu oldum
Ben anne olmayi cok istiyordum cok sukur iki evladim var ama cok zorlandim calismadigim halde. Bi komsum var calistigi halde 3 cocugu var ve ates gibi kadin. Evi tertemiz, hergun yemekler yapiyor ki bi kac cesit ve agir menuler... ve gun bitiminde hala enerjik oturup orgusunu de yapiyor. Tabiat meselesi bu enerjik biriysen ustesinden gelirsin hayirlisiyla
 
Keşke benim sorunum da böyle olsaydı
Ben sizin konunuzu az önce okudum ve çok çok üzüldüm inanın. Çok ciddi bir konu olduğundan ne yazacağımı da bilemedim. Allah yardımcınız olsun, yardım edebileceğim bir şey var mı?
 
Ben yatılı bakıcı yazmadım canım. Yatılı yardımcı yazmıştım. Yani o evdeki her işi yapacak, sen sadece çocuğuna bakacaksın.

Eşim akademisyen, ben öğretmenim. Haftada iki gün gelen yardımcım var. İkinci çocuk olursa direkt her gün yardımcı tutarım. Çünkü ben de beş yıl çocuk istemedim, dünyayı gezdim, eşimle vakit geçirdim. Sonra çocuk olunca çakıldım resmen. Özgürlüğe düşkün olunca bir anda eve bağlanmayı kabullenemiyor insan. Ve hayatım artık öyle geçecek sandım. Oysa öyle değil. O büyüdükçe ben özgürleştim. Ek gıdaya geçince babasına bırakıp dışarı çıkabildim. Bir yaşını geçince anneme bırakıp biz gezebildik. Yani çok zor ama büyüyor sonunda
 
Ben de yerinde duramayan biriyim aslında. Çok çalışır, çok gezerim, hiçbir etkinliği kaçırmam. Bebeği de buna uydurabilir miyim acaba?
 
Ben de yerinde duramayan biriyim aslında. Çok çalışır, çok gezerim, hiçbir etkinliği kaçırmam. Bebeği de buna uydurabilir miyim acaba?
Yani ilk yil zor oluyor ama akabinde alisirsa bebek de evde durmak istemez. Biraz buyuyene kadar sinema tiyatro hayal ama geri kalan ne varsa yapilir yeter ki enerjin olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…