Konudan çok bağımsız birşey söylemek istiyorum. Tiyatrocuyum dediniz ya böyle bir mest oldum, karşımda olsanız "yaaa
" diye bir tepki veririm muhtemelen.
Acayip severim, tüm sezon oyunlarını izlerim ama hep de içimde bir uktedir. Sanatçı bir aile ne güzel.
İzlerken kendimi hep sahnede hayal ederim.Hiç değilse amatör olarak yapmak istiyorum ama aileden hiç öyle birşeye yönlendirilmediğimiz için, yetenek var mıdır, geç mi kaldım diye düşüncelerim var pek cesaretim yok. Öyle işte. Bunu niye anlattım şimdi
Tiyatrocu bulmuşken içimi dökeyim dedim
var zaten ev işlerini yapan bir yardımcımız. 3 gün bizde.
Eşime de üniversitesde okuduğu bölümü öğrenenler "Çalgıcıya kız vermezler oğlum, bir öğretmenlik falan oku," diyorlarmış. Neyse ki ikimizi de alan çıktı.
