Anneligi Beceremedim Diyen Var Mi ?

Sonra zavallı bir bebek senin gibi embesil bir anneye düşüyor
Allah bilse senin için böyle kara ve fesat yollamazdı
Aklı karışık bir anne adayına kin kusacak kadar iğrenç bir yaratıksın
konuyu iyi okudun mu iğrenç yaratık seni. kadın en başında sırf çocuğumuz olmasın die kendiyle aynı fikirde olan biriyle evleniyor ona tmm eyvallah olabilir istemeye bilir hazır olmayabilir durumu olmayabilir. ama tüm bunlara rağmen neden gebe kalınıyor neden doğmamış bebeğe bunlar yaşatılıyor. yazık değilmi günah değilmi
 
Sevgili Koalina Şuan kabullenemedin daha ama kalp atışlarını duyduğunda ve kipirtilarini hissettiğinde ben eminim ki daha sıkı baglanacaksin bebeğine lütfen olumsuz düşünme yarın gidecekmişsin uzman desteğini esirgeme ben çok iyi bir anne olacağına eminim
Bir kaybım var ve şuan gerçekten deli gibi bebek istiyorum ama hep korkuyorum yetememekten yapamamaktan
 
Yani su an herkese gercekten tesekkur ediyorum. Daha cok elestiri alacagimi ignelenecegimi dusunmustum ama cok olumlu yorumlar aldim. Tabi ki hakaret olmadan elestirilere de kizilmaya da hazirim. Cok normal duygularda olmadigimi biliyorum cunku. Herkesten once annemden duydum elestirileri. Ben istemiyordum dedigimde ne salakligim kaldi ne bencilligim. Bu dunyada bir tek senin mi yasamaya hakkin var, sen dogur istemezsen bana yolla diyip kapatti.
Haliyle su an herkes sacmaliyor ailemde. Daha 1 hafta oldu ogreneli sanirim bir sure sonra alisirim...
 
Burada herkes destek olurken lanetler okuyan sensin
Sen asıl keşke kısırlaştırılsan da üremesen
Oksijen ziyanı
 
Koalina ben de çocuk istemeyenlerdenim, ama olursa nasıl düşünürüm dediğimde senin yazdıklarınla yüzleşiyorum ben de.
Tanıdığım birçok kadın çok istediği halde o yavruyu dövecek kadar kalpsiz ve merhametsizdi.
10 yıl uğraşıp doğurup, eşiyle arası bozulduğu için tüm hıncını bebeğinden çıkaranı da gördüm.
Öyle ya da böyle anne olup sonradan ''Bebeğim canım ama anne olmayı sevmedim'' diyen de çok kadın var.
Allah nasip eder de sağlıkla kucağına alırsan ona kötü davranacağını sanmıyorum çünkü senin asıl korkun kötü bir insana dönüşmek, yani olay yine senin merhametli ve vicdanlı oluşunla alakalı.
Zamanla daha da netleşecektir fikrin.
Kötü sözlere kulaklarını tıka, bu hayat senin, başına gelenler senin olgunlaşman için, aklı başında birisisin, sonucu her ne olursa olsun olgunlukla karşılayacağından eminim.
 
21 aylık anneyim. Şu anda bunu oğlumu kv ye bırakıp eşimle maç izlemeye çıkabilmiş bir anne olarak yazıyorum. Sanırım en son 2 aylıkken bırakmıştım havam değişsin diye. Sonra da çıkabilirdim tabi ki ama oğlumla olan kısıtlı vaktimden çalmak istemedim..

Normal doğum yaptım. Hiç de öyle storylik bir durumum yoktu :)

İlk hafta hiç kendimi anne gibi hissetmiyordum. Ama ne zaman oğlumla yalnız kaldım ve her şeyi ile birebir ilgilenmeye başladım o zaman rüyadan uyandım. Her şeyim her planım oğlum oldu.. Tek başıma minicik bebeği yıkadım. Bir çok şeyi büyük bir özgüvenle yerine getirdim.

Evet ne gezmeden eski zevki alabiliyorsun ne tatilin tatil. Bir defa ilk 2-3 yılı kafandan çıkar :)
Pikniğe gittiğimizde bile en çok oğlum eğlenir. Oyunlarına iştirak etsek de bir zaman sonra oğlum yeter yoruldum durumuna geliyoruz.
Hele bir de aşı olsun ateşi çıksın veya hasta olsun. Moral yerlerde keşke onun yerine ben olsam diyorsun.

Evet zor bir süreçti ama bana göre 18 ay benim yeniden başka şeylere ilgi duyuşum oldu.
Gündüz oğlumla bir doğumgünü partisine katıldık. Herkes sohbetin muhabbetin dibine vurmuşken ben oğlumla oyuncak kovaladım mesela. Çok küçükken de emecek uyuyacak diye odalarda otururdum.
Evet zor ama hayatıma yepyeni anlamlar katan en güzel şey yavrum..

Eşin biraz ağır konuşmuş ama bence de bir usg resmi atılmaz yahu :)

Emin ol bir çok anne adayı bu endişeleri yaşıyor. Farklı şekillerde farklı tepkilerle farklı şeylere takılarak ama yaşıyor.
 
merak etmeyin her anne doğar doğmaz bebeğine aşık olmuyor.
hamilelik döneminde kurulan bağla birlikte bebek doğunca " bu muymuş içimdeki şey, tekme atan ayaklar bunlar miymiş" gibi duygularla farklı ve tabiki sevgi dolu yaklaşıyorsunuz.
sonra o küçücük canlının sadece size muhtaç olması hoşunuza gidiyor.
minicik birşey acikiyor sizi istiyor.kaka yapıyor sizi istiyor.uyanıyor sizi görmek koklamak istiyor.
hatta uyurken bile sizi hissetmek istiyor. başka kimseyi istemiyor.hayatınızda hiç kimsenin sizi gördüğünde mutlu olmadığı kadar mutlu oluyor sizi görünce.
bu duygu anneligi hissettiriyor.
ben " anneyim " diyorsunuz.
ilk zamanlar bu duyguyla gece isteseniz dahi uyuyamiyorsaniz zaten.
o uyusa siz endişe ediyorsuz.
o dönemleri atlattıktan sonra da verdiğiniz emekler doğrultusunda tabiri caizse aşık oluyorsunuz çocuğunuza.
insan emeğini seviyor bir yerde o yüzden başkasının çocuğuna kendi çocuğumuza hissettiklerimizi hissetmiyoruz.
hiçbir şartları düşünmeden gözü kara ebeveyn olmak isteyen isanlar daha çok zorlanıyor aslında emin olun.
çünkü ne ile karsilacagini hiç sorgulamiyor.sadece istiyor.
ilk dogumuma güle oynaya ikinciye ağlayarak girmiştim.hemşire ilk mi diye sorduğunda
" hayır ikinci o yüzden ağlıyorum.çünkü doğumda ne yasayacagimi bu sefer biliyorum" demiştim:)
siz bence fazla donanımlı olduğunuz için haklı olarak endişe ediyorsunuz.
herkes çok duygusal anne olmak zorunda değil.
hatta tam tersi biraz bencil anne olmak gerekli.bunu hep diyorum.
kendine zaman ayırmayan
kendini hiç dinlemeyen
mutlu hissetmeyen bir anne mutlu çocuklar yetistiremez.
önce çocuğum, herşey çocuğum için, onun için katlaniyorum v.s diyen anneler ilerde o çocuklar kendi hayatını kurduğunda çok daha zorlanıyor.
çok uzun oldu galiba :))
kisacasi evet çocuk yetiştirmek zor.doğurmak büyütmekden ziyede yetiştirmek zor.ama doğduktan sonra iyki olmuş dediğiniz zamanlar
şimdi tek başına çıkıp gezmek vardı dediğiniz anlardan çok çok daha fazla olacak.
umarım gönlünüzce olur.sağlıkla kucaginiza alırsınız..
 
Valla cok pis bir insansin sen bile 2 cocuk dogurup gerinerek dolasiyorsan ben dunden mis gibi cocular yetistiririm.
 
Bence eşiniz bu cocuk olayindan mutlu olmuş....sizin korkularinizi daha oncede okumustum....ustelik ogretmensiniz bir suru cocugu egitiyorsunuz...inaniyorum iyi bi anne olacaksiniz...
Lutfen hamileliğin tadını cikarin sükretin...bende cok cocuk sevmem 1 kızım var 2. Düşünmüyorum kesinlikle..ama kizim nefesim herşeyim...
 
Burada herkes destek olurken lanetler okuyan sensin
Sen asıl keşke kısırlaştırılsan da üremesen
Oksijen ziyanı

Burada herkes destek olurken lanetler okuyan sensin
Sen asıl keşke kısırlaştırılsan da üremesen
Oksijen ziyanı
zavallı burda meclis toplansa bile bir insanın kafa yapısını değiştiremezsiniz. sonra neden toplumda psikopat katil tacizci bilmem ne ne die korkuyoruz neden biliyormusun çünkü böyle insanlar hep kötü bir çocukluk geçirdikten sonra kötülük yapmayı öğreniyor. bu sözüm de geneldir burda konu açan bayan için söylemiyorum illa yani keşke seçilmiş kişiler ve boş insanlar üremese de bizde toplumca refah içerisinde yaşasak
 
4uz annesi olarak size yazmak istedim bende beceremem diyordum ama insaniz biz insan istedikten sonra her zorlugun altindan kalkar. ama dogunca kucaginiza alinca belki hisleriniz degisecek 14 ayliktan beri tek bakiyorum yoruluyorum bunaliyorum sinir krizleri geciriyorum ama geciyor onlari severek yiyesim geliyor sonra.. kendiniz baslarda istemediginiz icin simdi bu korkulari yaşıyorsunuz ki gayet normal esiniz de destekmis ne güzel bence artik olumlu dusunmeye calisin destegi de alirsaniz dogumdan sonra da logusa iken devam etmenizi oneriyorum cok faydasi olacaktir bir okadar zor ama bir o kadar da guzel bir hayat sizi bekliyor insallah bu sureci en guzel sekilde atlatirsiniz rabbim sag salim kucaginiza almayi nasip etsin.
 
Ben ömrünün hiçbir evresinde çocuk istemeyen ve sevmeyen biri olarak 3 yıllık anneyim.üstelik çocuk istememe rağmen sırf ilerde pişman olur muyum diye düşünerek tüp bebek yöntemi ile anne oldum.
Eşim çocukları sevmediğimi ve çocuk istemediğimi bile isteye evlendi benimle üstelik eşim çocuk aşığı bir insanken çocuk istemiyor oluşuma rağmen sen istemiyorsan varsın çocuk olmasın dedi.
Sırf ileride pişman olmamak adına tüp bebek tedavisi gördüm uzun uzun.sonrasında hamile kaldım,sorunsuz hamilelik geçirdim.sonra bebeğimi kucağıma aldığım ilk anda içgüdüsel olarak anne oldum.
Oğlum hiç uyumayan çok zor bi bebekti ki hâlâ öyledir.3 yıldır birkez bile pişman olmadım anne olduğum için.
Annelik çok yorucu ama evlat sevgisi bu zorluğu tolere ediyor inan.Zaten bu sevgi olmasaydı bu kadar büyük sorumluluk almayı kimse göze alamazdı sanırım.
Daha çok yeni hamilesin hem vücudun hem de psikolojinin bu köklü değişime ayak uydurabilmesi için zaman geçmesi gerekiyor.
Akışına bırak biraz benden bile iyi durumdaymışsın başkalarının çocuklarını eğiten öğretmensin.ben yeğenlerimi bile maksümum 10 dk sevebilirdim şimdi oğlum gerekirse için gözümü kırpmadan ölebilirim de öldürebilirim de annelik işte böyle manyak bir duygu durumu bence
Sağlıkla mutlulukla bebeğini kucağıba alıp büyütmen dileğiyle
 
Valla cok pis bir insansin sen bile 2 cocuk dogurup gerinerek dolasiyorsan ben dunden mis gibi cocular yetistiririm.
yazdıklarım canını yakıp gözünü açtıysa kendini benden üstün bir anne olarak görmeye başlamışsan ne mutlu bana sağlıkla kucağına al.
 
Bunun endişesini taşımanız bile çok iyi bir anne olacağınızı gösteriyor, ilk hamileliğimi öğrendiğimde bende böyle endişeliydim sevebilirmiyim bakabilirmiyim diye herşeyi zamana bırakın bu mükemmel duygunun tadını çıkarın zamanla düzelir
 
ilk çocuğumda yaşım küçük ve şartlarım çok olumsuzdu. Hiç de öyle çocuk isteyen bir de değildim. Kendi bebeğim ve yeğenlerim haricinde bebek de sevmem. Hamilelik boyunca ağladım. Oğlum olunca da ona inanılmaz bağlandım. Hayatımın en güzel parçası. Çok da iyi gittiğimizi düşünüyorum 9 senedir. Annelik başka bir şey. Eski karAkterinizden sıyrılıp başka yönlerinizi keyifle keşfediyorsunuz. O yüzden hiç endişelenmeyin. Gayet iyi becerirsiniz. Tabi ki zor ve yorucu ama bir o kadar da keyifli.

Şimdi 2. İçin uğraşıyorum. Uzun bir ara vermiştim artık kendime yönelmeliyim deyip, formasyon aldım, sınav çalıştım ama Jinokolojik sorunlarımın olduğunu öğrendiğim anda kpss filan bütün hedeflerimi bıraktım 4 senedir 2. Çocuk için uğraşıyorum. Kendimden çok oğlumun bir kardeşi olsun diye.

İlk doğduğu anda hemen birden annelik de pompalanmıyor, zaman içinde o gülüşler, mimikler, o minicik şey o kadar bağlıyor ki kendine, o zor zamanları özlüyorsunuz bile ileride. O yüzden şu anda bu duyguları yaşamamanız kötü anne olacağınızı filan göstermiyor, çok normal hissettikleriniz. Hele ki daha öncesinde istemezken. Bir de hormon dengesizlikleri ilk 3 ayda tavan yaparken.

Bu korkular normal. Ben bile, bir yandan 2. İçin tüp bebek deneyip, bir yandan da şu anda alıştığım rahatımın bozulmasından, Doğum ve uykusuz gecelerden acayip korkuyorum mesela içten içe :) ama beni ne gibi bir güzelliğin beklediğini bildiğim için bu korku çok da domine etmiyor ruh halimi.

Umarım sorunsuz geçer ve kucağınıza alırsınız. Ama onun öncesinde, bu güzelliğin tadına varırsınız inşallah. Ve çok keyifli bir gebelik geçirirsiniz.
 
Bekledigimden daha farkli tepkiler verdi. Ben daha kati olacagini dusunmustum ama onda zaten kabullenip hayatina devam etme durumu var. Bende yok. O olayi once kafamda iyi-kotu netlestirmeliyim.
O simdi iyi bir cocuk yetistircegiz, guzel bir insan olacak, belki ulkeye cok faydali bir birey olacak, cok eglenecegiz, belki de aradigimiz budur mantiginda. Ben o kadar pembe bakamiyorum.
 
yazdıklarım canını yakıp gözünü açtıysa kendini benden üstün bir anne olarak görmeye başlamışsan ne mutlu bana sağlıkla kucağına al.
Senin yazin benim gozumu acamaz kusura bakma. Ben endiselerimden bahsetmisim sen kisirlassaniz lanet falan yazmissin. Cocuklarina veya eteafindakilere de boyle davraniyorsan ileride meyvesini alirsin merak etme.
Yok klavye delikanliligi yapiyorsan onaa bir sey diyemem ama rica ediyorum artik yazma. Senin gibi saygisiz daha fikrini adam gibi ifade edemeyen insanlardan midem bulaniyor bir de cogaliyorsunuz. Biz de iste boyle endiseler icinde surunelim.
 
Koalina
Takvimini ilk koyduğun günden gördüm lakin banliydim tebrik edemedim
Yani şu an ben hamile kalsam (bekar,iliskisizim ) daha az şaşırırdım. Büyük şok geçirdim,bi o kadar da sevindim.
Böyle güzel düşünen bilinçli insanlar doğurmalı,bu forumda bir sen bir de spizella vardı ikiniz de maşallah harika anneler olacaksınız.
Hiç kendini sıkma germe,çok minnoş bi anne olacağına eminim.
Çok çok sevindim,sağlıkla kucağına alman dileğiyle
 
Sırf çocuk istemiyor diye neden bu kadar aşağıladınız şimdi kadını yav hormonlar insanı çok delirtiyo valla. Ayrıca madem çocukları bu kadar önemsiyosunuz karnında çocuk taşıyan bi insana da bu kadar kaba davranmayın madem. Söylediklerinizle yaptıklarınız birbirini tutsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…