Anneligi Beceremedim Diyen Var Mi ?

Senin yazin benim gozumu acamaz kusura bakma. Ben endiselerimden bahsetmisim sen kisirlassaniz lanet falan yazmissin. Cocuklarina veya eteafindakilere de boyle davraniyorsan ileride meyvesini alirsin merak etme.
Yok klavye delikanliligi yapiyorsan onaa bir sey diyemem ama rica ediyorum artik yazma. Senin gibi saygisiz daha fikrini adam gibi ifade edemeyen insanlardan midem bulaniyor bir de cogaliyorsunuz. Biz de iste boyle endiseler icinde surunelim.
bende artık haberlerde orda burda çocukların çöp konteynrlarından çıkmasından sıkıldım. ciğer kalmadı. benimde endişem bu.
 
anne karnında ki bebek doğmadan önce yüce rabbimin huzurunda çok ağlarmış korkarmış yalvarırmış,
beni dünyaya gönderme kim koruyacak beni kim bakacak bana kim sevecek beni diye
yüce rabbimde korkma doğar doğmaz seni bir melek sahiplenecek gözünden sakınıp herkesten çok sevecek herkeslerden koruyacak dermiş ve bu şekilde bebek dünyaya gelirmiş.
sizin gibiler keşke evlenmeden önce kendini kısırlaştırsa neden bunu söylüyorum biliyor musun çünkü zerre umrumda değil sen ve senin lanet psikolojin.

hangi bebek anlattı bu masalı?
 
Konularını takip ediyorum ama fikrimi hiç belirtmemiştim. Ben de çocukları sevmem, çocuk bana da ayak bağı gibi gelir, sabırsızım, çabuk sinirlenirim vs vs vs bi annede bulunmaması gereken tüm özellikleri taşıyorum. Ama bir kedi yavrusu alıp onu büyütürken bile ona o kadar bağlanıyorsun ki o kedi duygularını bir çocukla eşdeğer ifade edemez. Yani ne bileyim bir “insan”ın doğduğu andan itibaren en çok bağlandığı insan olma fikri, kalabalıkta seni araması fikri, korkunca üzülünce sana sarılması fikri beni bile heyecanlandırıyor
 
Sırf çocuk istemiyor diye neden bu kadar aşağıladınız şimdi kadını yav hormonlar insanı çok delirtiyo valla. Ayrıca madem çocukları bu kadar önemsiyosunuz karnında çocuk taşıyan bi insana da bu kadar kaba davranmayın madem. Söylediklerinizle yaptıklarınız birbirini tutsun
benm ciğerim yanıyor dayanamıyorum kendimi kaybediyorum söz konusu bebek çocuk oldumu bir çocuk için cümle içerisinde istemiyorum bencil kelimelerinin geçmesi beni mahvediyor bnm burda anlatamayacağım olaylara şahit oldum. çöp konteynrından bebek bile çıkardık bn ve arkadaşım okula giderken o kadar yaraladı ki bizi bu ve buna benzer olaylar beni anlayamazsınız deliriyorum arkadaş bu cümleleri kuran insanların bebeklere bunu yaşatabileceğini düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. orda lanet getirdiğim şeyde hanımefendinin psikolojisi
 
anne karnında ki bebek doğmadan önce yüce rabbimin huzurunda çok ağlarmış korkarmış yalvarırmış,
beni dünyaya gönderme kim koruyacak beni kim bakacak bana kim sevecek beni diye
yüce rabbimde korkma doğar doğmaz seni bir melek sahiplenecek gözünden sakınıp herkesten çok sevecek herkeslerden koruyacak dermiş ve bu şekilde bebek dünyaya gelirmiş.
sizin gibiler keşke evlenmeden önce kendini kısırlaştırsa neden bunu söylüyorum biliyor musun çünkü zerre umrumda değil sen ve senin lanet psikolojin.
O melek sensen yandı o bebek desene.

Koalina senin çocuğun çok şanslı. Aklı başında bir annesi olacak. Ona eziyet etmeyecek, eğitecek, öğretecek, derin duygu ve düşüncelerini aşılayacak bir annesi olacak. Senin çocuğunun farkındalığı olacak. Kötü düşünceleri bırakmalısın ve ona verebileceklerine odaklanmalısın. Onu sadece sevip korumakla kalmayacaksın, hayata karşı hazırlayacaksın eminim ben.
 
benm ciğerim yanıyor dayanamıyorum kendimi kaybediyorum söz konusu bebek çocuk oldumu bir çocuk için cümle içerisinde istemiyorum bencil kelimelerinin geçmesi beni mahvediyor bnm burda anlatamayacağım olaylara şahit oldum. çöp konteynrından bebek bile çıkardık bn ve arkadaşım okula giderken o kadar yaraladı ki bizi bu ve buna benzer olaylar beni anlayamazsınız deliriyorum arkadaş bu cümleleri kuran insanların bebeklere bunu yaşatabileceğini düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. orda lanet getirdiğim şeyde hanımefendinin psikolojisi
Sen saçmalıyosun şu an yalnızca.
 
Benim de etrafimda herkes cok mutlu hamilelik gecirdi. Herkes isteyerek hamile kaldi kimisi cok bekledi ve tup bebek surecine girdi turlu acilar cekti.
Benimkinin sanssizligi da benimki gibi bir annesi olmasi, bir gun cocuk sahibi olmaya karar verirsem hamileykeb surekli onunla konusacagimi, klasik muzik dinletecegimi, ne kadar sevecegimi soyleyecegimi falan zannediyordum. Simdi ise yokmus gibi.
Umuyorum her sey dediginiz gibi olur... Cok isterim buraya oyle mujdeli bir konu acmayi.

Siz bakmayın etrafınıza.
Her hamilelik kendine özgü. Her annelik de öyle.
Kimi rahmine düşer düşmez şefkatli, merhametli, sevgi dolu, anne gibi hissetmeye başlıyor,
Kimi kucağına alınca,
Kimi de benim gibi zamanla :)
Hamilelikte klasik müzik dinlemedi diye ileride şikayet edeceğini sanmıyorum :)
Şimdilik kendi sağlığınıza odaklanın.
Kimine bu dediğim bencilce gelebilir ama kendinizle başbaşa aklınız bebeklerinizde olmadan geçireceğiniz son vakitler :) güzel değerlendirin.
Örneğin bir süre belki 3-4 ay kadar, sinemaya, tiyatroya gidemeyebilirsiniz, şimdi gidin.
Uzun uzun pazar kahvaltısı, haftasonu olabildiğince geç kalkmalar :) kendinize keyif alacağınız şeyler depolayın :KK66:
Sonrası kolaylaşacaktır
 
Ço
yazdıklarım canını yakıp gözünü açtıysa kendini benden üstün bir anne olarak görmeye başlamışsan ne mutlu bana sağlıkla kucağına al.
Çocuk istemeyen birinin hamile olduğunu öğrendiğinde kafasının karışması normal. Bu onun kötü bir anne olacağını da göstermez. Yalnızca henüz hazır olmadığını gösterir. Alışmak için de zamanı var.

Ama senin mesajların senin içindeki kötülüğü döküyor dışarıya. Anne olsan ne, olmasan ne. Kötü bir insan olmanı değiştirmiyor.

Ne kadınlar biliyorum, 6-7 çocuğu bile isteye doğuruyor ama ellerinden dillerinden kötülükten ve bedduadan başka bir şey çıkmıyor, kalpleri kendi ailesinden başkasına taş. Allah öylelerinden korusun.
 
Anneliği becerdim diyen var mı? :)
Varsa eğer yalan söylüyordur. Tamamen dolduramıyorsunki içini anneliğin. Sadece sıfatın bu. Annelik. Koalina anne olmuş. Bu kadar. Dışarıdan bakıldığında böyle. Ama içi bir derya. Doldurulamazki. Şimdi hamilesiniz. İlk adımdasınız. Annem bana ne kadar hissizsin demişti. Öyle pembik pembik dolaşmıyordum. Hayaller kurmuyordum. Kendimi efsanevi bir insan olarak göremedim. Zamansız gelen gaz sıkışmalarında ayol birde bunları mı düşünecektim:) Annelik bir serüven herkesin kendi kişiliğine özgü. Bakın ben biara zorladım kendimi kızımla konuşayım derken kendimi deli gibi hissettim durduk yerde göbeğimle dertleşen bir psikopat gibi :) olmuyor yani zorlama. Herkes herkes gibi olmak zorunda mı? Sonra durdum zamanın keyfini çıkarayım dedim. Ne olacaksa olacak zaten. Gelecek daha gelmedi. Gelecek kaygısı yüzünden şu anı yaşamaktan vazgeçiyorsunuz. Günler geçiyor. Kaygı böyle birşey işte. Aleminizi temiz tutmaya çalışın. Kaygıdan endişeden uzak. Çünkü elinizden gelen birşey yok gelmeyen günler adına. Siz şu anınızı güzelleştirin. Annelik duygusu için ise zaman diyorum ben size. Üç buçuk yıllık ev anasıyım. İlk kucağıma aldığımda teni tenime değdiği an dedim sadece ben kızımın annesiyim diye. O an doldu içim tamamen. Kimseyle kıyas yapmadan sadece kendi yavrunuza ne hissediyorsanız onu yaşayın. Özgür bırakın kendinizi .
 
Ço

Çocuk istemeyen birinin hamile olduğunu öğrendiğinde kafasının karışması normal. Bu onun kötü bir anne olacağını da göstermez. Yalnızca henüz hazır olmadığını gösterir. Alışmak için de zamanı var.

Ama senin mesajların senin içindeki kötülüğü döküyor dışarıya. Anne olsan ne, olmasan ne. Kötü bir insan olmanı değiştirmiyor.

Ne kadınlar biliyorum, 6-7 çocuğu bile isteye doğuruyor ama ellerinden dillerinden kötülükten ve bedduadan başka bir şey çıkmıyor, kalpleri kendi ailesinden başkasına taş. Allah öylelerinden korusun.
keşke anlasanız ben kafasının karışmasından değil en başında beri çocuk istemeyen fikri sabit olan birinin hamile kalmasına kızıyorum.
fikrinden vazmıgeçti önce bi kendini alıştırsaydı hazırlasaydı sonra çok daha rahat olabilirdi.
ya allah korusun işler tersine gitse bebeğini kabullenemese endişelendiği herşey gerçek olsa o bebeğe ne olacak peki endişem bu çünkü çok gördüm bunu yaşayanları yemin ederim gözlerimle gördüm ya. bazı insanlar anne olmayı kaldıramıyor kendi elleriyle ya babaanneye ya anneanneye veriliyor onlar tarafından bakılıyor yada anne gün içerisinde sadece 1 saat çocuğunu görebiliyor. ben bu duruma düşen çocuklara çok üzülüyorum. ve üzüldüğüm için bu konuda agresifleştiğim için kötü bir insan kötü bir anne oluosam eyvallah allah razı olsun ne dim ben.
 
Kusura bakma ama hamile duygusalligimdan olabilir, anlamaya calistiysam da beceremedim.Esin gibi kizdim sana. Kese goruntusu deyip ilk ultrasonu cope atmak da neyin nesi? Eminim seveceksin, hem de daha once kimseyi boyle sevmedigini fark edeceksin. Bencillikten tum bu hislerin bence de.Seni kirmak ya da yargilamak istemedim uzgunum ama bir psikolojik destek falan mi alsan?
 
Hiç duygusal bakamıyacağım çocuğunu o kadar kabullenmeyen eziyet eden anne varken bence de acil dr a görünmelisin şimdiden lohusa depresyonunda gibisin çok zor tahmin edebiliyorun ama ya kabulleneceksin ya başka birşeyler yapacaksın böyle kendine eziyetle geçmez zaman

Katiliyorum size.
Planli bir gebelik olmasina ragmen korkular, endiseler ben de yasadim. Bir cok hamile de iyi bir anne olacak miyim, bakabilecek miyim vs korkusu yasiyor.
Ama sevgili Koalina, bazi bayanlarda bu durum gercekten cok agir seyrediyor.
Mesela, ona yetememekle ilgili endiseler yasadim, ultrason resimleriyle deli gibi mutlu olan tatli bi hamis olmadim ama "ya sevemezsem, ya emzirmek istemezsem" gibi bisi dusunmedim mesela.
Ya da saklamasaniz bile ultrason kagidini cope atmak bile icgudusel bir tepki gibi geldi bana bebege karsi:KK43:
Kesinlikle bir psikologa gitmenizi tavsiye ederim.
Kendinizi yipratmayin daha fazla. Logusalik zor bir donem, ama simdiden hamilelikte bu kadar depresif olmak size de bebege de zarar verir.

Konunuzu takipteyim, insallah kendinizi daha iyi hissedersiniz:KK68:
 
Bu tip düşünceler annelik hakkında derinlemesine düşünenlerde oluyo, saldım çayıra mevlam kayıra diyenlerde daha fazla olduğunu düşünüyorum çocuğu benimseyememenin, evlat hasretiyle yanan yıllar sonra kavuşanlarda dahi lohusa depresyonu oluyo, o sebeple burda pembe tablolar çizmeyeyim evet benimseyemeyebilirsin başlarda, sıkıntı olabilir ama uzun vadede çok iyi bir anne olacağına inanıyorum, muhtemelen tek çocukla kalacaksın ve tek çocuğa maddi açıdan yetemeyeceğinizi düşünmüyorum, sağlık problemi de Allahtan gelen bişey inşallah hiçbirimize uğramaz
 
anne karnında ki bebek doğmadan önce yüce rabbimin huzurunda çok ağlarmış korkarmış yalvarırmış,
beni dünyaya gönderme kim koruyacak beni kim bakacak bana kim sevecek beni diye
yüce rabbimde korkma doğar doğmaz seni bir melek sahiplenecek gözünden sakınıp herkesten çok sevecek herkeslerden koruyacak dermiş ve bu şekilde bebek dünyaya gelirmiş.
sizin gibiler keşke evlenmeden önce kendini kısırlaştırsa neden bunu söylüyorum biliyor musun çünkü zerre umrumda değil sen ve senin lanet psikolojin.
Çok ayıp ediyorsunuz. Sizin şu dedikleriniz akla mantığa sığıyor mu? Anne olunca melek konumuna düşüyorsak eğer bir meleğin ağzından ne kadar çirkin sözler dökülüyor böyle? Gerçekten çok ayıp ve günah. Kimsenin içini bilemezsiniz. Bakın siz de annesiniz ama içiniz karalaşmış ki böyle sözler sarfetmişsiniz. Özür dilemelisiniz. Kendiniz için kendi kendinize olan saygınızın bitmemesi için.
 
Oncelikle cocuk sahibi olmak icin cabalayanlardan ozur dileyerek konuyu aciyorum. Eminim ki hosunuza gitmeyecek ama belki beni anlayacak 3-5 kisi olacaktir umuduyla konuyu aciyorum.
Normalde cocuk istemeyen, bu sebeple esimle evlenmiss biriyim. O da cocuk istemiyordu. Yakin zamanlarda cocuk yapmasam pisman olur muyum, ileriki yaslarda uzulur muyum, aile bagi arar miyim diye dusunceler sarmisti hatta buraya konu da acmistim. Uzerinden cok gecmeden plansiz bir sekilde hamile kaldigimi ogrendim. (burada neden plansiz oldugunu uzun uzun yazip sildim insanlara cinsel hayatimla ilgili ayrinti vermek hos olmaz diye dusundum). 2-2.5 senedir hamile kalmamis olan ben bu dusuncelere kapilinca hamile kalarak ilahi bir mesaj oldugunu falan dusundum. Doktora da gidince ikiz ihtimali oldugunu, kesenin gelisiminin ileride oldugunu ancak kalp atisi icin daha sonra gidecegimizi ogrenince hepten saskin ne yapacagini bilemez bir durumdaydim.
Bunu ogreneli 1 haftayi biraz gecti. Ilk 3-5 gun notr kaldim. Esimse ne karar verirsem vereyim yanimda olacagini boyle bir kararda kendisinin asla etkisinin olmayacagini soyledi. Bense artik karar asamasini coktan gectigimizi olusmus bir canli ve ciddi bir sebep yokken de aldiramayacagimi dusunerek herkese soyledim. Insanlar mutlu oldukca mutlu olurum zannediyordum ama 3 gundur her gun dakika agliyorum.
Ya bakamazsam? Ya bana yuk gibi gelirse? Milletin bebegi annesinin mutlulugunu hissederken benimki uzuntumu hissediyor diye de agliyorum. Bu yeterlilikte degil miyim, pisman olur muyum, hayatimi kisitladigi icin kotu davranir miyim diye dusunmekten kafayi yedim.
3 gundur esime ben cok kararsizim ve iyi degilim diyorum. O cocuk istemeyen adam kac gundur butun evin isini yapiyor, hava alalim diye bir yerlere goturuyor, eglenceli olacak, guzel olacak, evet benim de tercih ettigim bir sey degildi ama artik olmus zevk almaya bakacagiz, dunyaya iyi bir insan birakmak istiyorum, bizim gibi dusunceler cogalmali gibi seyler soyluyor. Onun tek derdi maddi olarak yetememek ve saglik problemi olursa uzuntuden guclu duramayacak olmasiymis. Bu sebeplerle cocuk istemiyormus. Benimkiyse tamamen bencillik. Anlamadigi ben daha yetistirme kismina gelemedim bile. Dogunca ya emzirmek istemezsem gibi bir suru takintilarim olustu. Artik buhun de mutsuz gorunce beni bana ne bicim kadinsin bu konularda bir erkegin sana telkin vermesi cok mantiksiz, o bebek dogunca yuzune tukurecek gibi seyler soylemeye basladi. Gecen gun de daha bos minicik bir kesenin gorundugu ilk ultrason kagidini atmistim. Sonucta bebek ultrasonu falan degil. Onu copten bulup bana ruhsuz duygusuz sen nasil atarsin diye bir suru laf saydi. Planli bir bebek olmadi ama bu kadar da degil diyerek aldi ve sakladi. Yani su an esim beni cok sasirtiyor, bense igrenc bir mahlukmusum gibi hissediyorum.

Bir de internetten acaba anne olmaktan pisman olan var midir diye baktim bir suru manasiz yazi okudum ve daha da korktum. Gercekten anne olmaktan sikilan, kacip giden, cocuguna kotu davranan anneler varmis. Ya bende de bu annelik duygusu olusmazsa?

Yakinda psikologa da gitmeyi dusunuyorum ama bilmiyorum biraz tokat atilmasina mi ihtiyacim var yoksa birinin omuzunda aglamaya mi. Kizip dovseniz mi yoksa bunlar bormal her sey guzel olacak mi deseniz inanin bilmiyorum.
Ben bebeğim olmasını çok isteyenlerdenim ama sonra birşey oldu ya ona bakamazsam ya onu üzersem gibi düşünceler geldi ama şunu söyleyeyim karnında hareketlerini istediğin andan itibaren anlıyorsun o senin herşeyin senin parçan o hareket ettikçe mutlu oluyorsun sonra doğunca kucağına alınınca ona bakınca emin ol herşeyi unutyrsn hani beni kısıtlayacak diyosun ya aslında o varken başka birşey içinden gelmiyo sana söyle söyleyeyim 40 günlük oldu bebeğim dışarı çıktık uyutup eşimle bebeğimi anneme bıraktım ki gezmeyi tozmayi seven biri olarak evde hiç oturmak bilmezdim doğuma saatler kala arabayla gezdim ona göre düşün 15 dakika sonra kendim dönmek istedim onun gülüşü sana agulamasi başlayınca tüm duyguların değişiyo kendini üzme böyle takip annelik çok güzel bi duygu o senin eserin senin parçan
 
Koalina benzer konu açmıştım sanırım sen de yorum yapmıştın bana.
Plansız şekilde hamile kalmıştım.
5 haftalıkken düştü hatta sevinmiştim hiç hazır olmadığım için.
O gün bugündür içim sıkılıyor 10 gün sürse de hamile olduğunu bilmek tatlı bir duyguymuş.
Hatta 2-3 kez ağladım çok dokundu bana sonradan.
Sana diyeceğim şu ki madem olan olmuş artık bunun keyfini çıkarmaya çalışmaktan başka yapacak bir şey görünmüyor. Bol şükür ve dua, inançlı isen. Benim tavsiyem bu. Vardır muhakkak bir hayır.

Edit: itiraf etmeliyim ultrason görüntüsünde kese varsa ben de saklamazdım. Hadi bebeğe benzer okey de kese bilemedim yok ben de ruhsuzum galiba.
 
Benim de etrafimda herkes cok mutlu hamilelik gecirdi. Herkes isteyerek hamile kaldi kimisi cok bekledi ve tup bebek surecine girdi turlu acilar cekti.
Benimkinin sanssizligi da benimki gibi bir annesi olmasi, bir gun cocuk sahibi olmaya karar verirsem hamileykeb surekli onunla konusacagimi, klasik muzik dinletecegimi, ne kadar sevecegimi soyleyecegimi falan zannediyordum. Simdi ise yokmus gibi.
Umuyorum her sey dediginiz gibi olur... Cok isterim buraya oyle mujdeli bir konu acmayi.

Ya niye konuşalım ki karnımızla durduk yere :)
Klasik müzik değil arka arkaya "erik dalı gevrektir" ve "carmina burana" dinledim bugün arabada giderken (evet müzik zevkim harika) :KK70:
Ne yalan söyleyeyim henüz sevgi de duymuyorum. Eşim karnımı sevip duruyor ben öyle bişey de yapmıyorum

Hamilelik öyle bize dizilerde filmlerde yansıtıldığı gibi değilmiş. Ben de kalpler uçuşacak sandım gözümde. Bütün bebekler sevimli gelecek sandım. Ama hiç öyle düşünmüyorum :) başkalarına ait bebekleri ve çocukları da hala sevmiyorum. (Bir arkadaşımın bebeği hariç)
Bence gayet de normalim
Senden tek farkım hormonlarıma yenik düşüp kendim planlayarak yaptım, sanırım bunun için ağlama olayı bende olmadı. Şoka uğramadım diyebilirim. Ama diyorum ya ne birden anaç oldum, ne anne oldum.
Doktor muayenede "annesi 3 cm olmuş" diyince kadına ne diyosun sen yaaaa bakışı atıyorum :KK70: annesi falan değilim 6 ay sonra doğup 1 sene sonra konuşsa ancak o zaman anne der. 1.5 sene daha bana kimse annesi falan demesin istiyorum. Bir tek kedimin annesiyim şu an :))

Böyle düşünmem durumdan memnun olmadığımı düşündürmesin sana. Bulantılarım azaldığından ve fikre alıştığımdan beri eski neşeli halime dönüyorum. Vücudumda artık hangi hormonlar pompalanıyorsa olumlu duygular oluşuyor içimde.
 
X