- 12 Temmuz 2006
- 264
- 23
- 298
15 yıllık evliyiz. Evlenirken Eşimin evi yoktu. 1 yıl ailesine yakın bir yerde kirada oturduk. Zaten ailesiyle geçinemiyoruz. Sürekli karşıma çıkıyorlar.
Bir ümit çaresizlikten attım kendimi ailemin apartmanına. Annemin alt katında oturuyoruz.
Ama taşındığımızın daha 1. Yılın da hata yaptığımızı anladım. Kendime ait bir hayatım olamadı. Büyüdüğüm mahallede şimdi eşimle oturmak hiç de mantıklı değilmiş.
Kayınvalideme inat uğruna geldim. Başımı belaya soktum. Şimdi de gidemiyorum.
Aileme Kira vermiyoruz. Ama 4 duvarı dışında her şeyi yeniledik. Kapılar, pencereler, mutfak, parke vb... Şimdi de eşim taşınmak istemiyor.
Ama ben çok sıkıldım. Onun bu bedavacılığı ona olan saygımı bitirdi. Madem gidecektik. Niye beni buraya getirdin , niye bu masrafı yaptırdın diyor. Kiraya say 14 senedir kira ödemiyoruz diyorum. Ama rahatını bozmak istemiyor.
Egoist kendini beğenmiş benim hayat tarzı mı asla benimsememiş bir babam var.Ben kapalıyım ama babam bundan hoşlanmıyor. En ufak bir şeye kızsa ev benim satarım, yerim şeklinde tehdit eder.
En son bayramda akrabaların önünde yine hakaretler yağdırdı. Bağırıp çağırıp aşağıladı bizi, annem kardeşim, ben..
Ve artık burda kesinlikle oturamayız dediğim noktada eşim hala çok gevşek.
Biraz daha sabret, bak annanenden miras gelecek bir ev alırsın öyle çıkarız diyor.
Ben ondan yat, kat istemiyorum. Babamın yaptığı bu terbiyesizliğe karşı, onurumla gururumla çıkıp gitmek istiyorum.
Üstelik ikimizde çalışıyoruz. Ama o rahatını bozmak istemiyor. 3 gündür konuşmuyorum.
Miras gelecekmiş .Ev alacakmışım. Öyle çıkacakmış beyefendi. Allah ım Sen yardım et. Deliricem sonunda. Napmam lazım bilmiyorum.
Bir ümit çaresizlikten attım kendimi ailemin apartmanına. Annemin alt katında oturuyoruz.
Ama taşındığımızın daha 1. Yılın da hata yaptığımızı anladım. Kendime ait bir hayatım olamadı. Büyüdüğüm mahallede şimdi eşimle oturmak hiç de mantıklı değilmiş.
Kayınvalideme inat uğruna geldim. Başımı belaya soktum. Şimdi de gidemiyorum.
Aileme Kira vermiyoruz. Ama 4 duvarı dışında her şeyi yeniledik. Kapılar, pencereler, mutfak, parke vb... Şimdi de eşim taşınmak istemiyor.
Ama ben çok sıkıldım. Onun bu bedavacılığı ona olan saygımı bitirdi. Madem gidecektik. Niye beni buraya getirdin , niye bu masrafı yaptırdın diyor. Kiraya say 14 senedir kira ödemiyoruz diyorum. Ama rahatını bozmak istemiyor.
Egoist kendini beğenmiş benim hayat tarzı mı asla benimsememiş bir babam var.Ben kapalıyım ama babam bundan hoşlanmıyor. En ufak bir şeye kızsa ev benim satarım, yerim şeklinde tehdit eder.
En son bayramda akrabaların önünde yine hakaretler yağdırdı. Bağırıp çağırıp aşağıladı bizi, annem kardeşim, ben..
Ve artık burda kesinlikle oturamayız dediğim noktada eşim hala çok gevşek.
Biraz daha sabret, bak annanenden miras gelecek bir ev alırsın öyle çıkarız diyor.
Ben ondan yat, kat istemiyorum. Babamın yaptığı bu terbiyesizliğe karşı, onurumla gururumla çıkıp gitmek istiyorum.
Üstelik ikimizde çalışıyoruz. Ama o rahatını bozmak istemiyor. 3 gündür konuşmuyorum.
Miras gelecekmiş .Ev alacakmışım. Öyle çıkacakmış beyefendi. Allah ım Sen yardım et. Deliricem sonunda. Napmam lazım bilmiyorum.