Welcome to turkey. Türkiye deki ailelerin bircogu boyle. Daha beterleri cok. Ama sen sanki azıcık abartmissin bence anlık bir kızgınlikla yazmış olabilirsin bunları
Welcome to turkey. Türkiye deki ailelerin bircogu boyle. Daha beterleri cok. Ama sen sanki azıcık abartmissin bence anlık bir kızgınlikla yazmış olabilirsin bunlarıMerhaba,
Benim 2. üyeliğim bu, yönetime haber verdim. Sorunum da başlıkta belirttiğim gibi. Ergen falan değilim 24 yaşındayım artık.
Gelelim sebeplerine. Ben küçükken babasız büyüdüm, işi gereği yanımızda olamıyordu fazla. 3 ayda bir görürdüm. Çok özlerdim onu. Ağlardım hep giderken hatırlıyorum ama hiç anneme belli etmezdim o da üzülmesin diye. Genel olarak da hep çevremdeki insanların durumu çok iyi olmuştur, zenginlik açısından bahsediyorum. Bunu belirtiyorum çünkü bizim de durumumuz normal üstü olmasına rağmen annem mesela küçükken bi oyuncak istediğimde(ki çok nadir oyuncak isterdim) almak istemezdi, pahalı gelirdi bir barbie bebek bile... Annem biraz cimriydi sanırım bana karşı. Ve babam olmadığı için yanımızda sürekli baskıladı beni küçükken bile.Onu giyme öyle yapma diye sürekli kısıtladı. Hiç hoşlandığım, beğendiğim birileri olsa bile söyleyemedim. (Annem yüzünden sessiz bir yapıda olduğumu düşünüyorum. Kişilik bozukluğu tanısı konuldu bu arada.)
Ergenlikte de aynen böyleydi. Arkadaşlarım ve yaşadığım çevre o kadar serbestti ama ben doğru düzgün akşamları çıkamazdım. Hoşlandığım çocuk olamazdı. anlatsam hep kızardı. Bazen bu tarz sebeplerden vururdu bana. Ben de karşılık veriyordum. Sorunlu bir ergenlik geçirdim. Sürekli kavga, bağırış...
Neyse üniversite sınavında başarılı oldum, zaten derslerim hep iyiydi. Teknik bir üniversiteye gidebilecekken onların vaatlerine kanarak bulunduğum şehirde okudum. İstediğimi yapabilirmişim, arabayı bana vereceklermiş hatta yeni araba alınması gibi şeylerle kandırıldım resmen. Şehir dışında yapamazsın geçinemezsin istemiyoruz dediler ben de gitmedim. Tabi benim okulum bitti artık ama bu sözlerin hiçbiri tutulmadı. Ben artık çok üzülüyorum. Saçma gelebilir ama çevremdeki herkes bu kadar imkana sahipken bana söz verilen şeylerin yapılmaması canımı çok acıtıyor. Çevremde herkes çocuğunun geleceği için onca şey yapıyor(eğitimler, yurt dışı, iş bulmalar vs.) Parası olmasına rağmen çocuğunu düşünmeyen aile olmasın daha iyi diyorum. Babam mesela asla benim istediğim şeyleri yapmadı ama kendi ailesine ve sanırım hoşlandığı için kendi kiracısına bile ne paralar akıttı...
Kişiliğimden, hayatımın kötü gidişatından, istemediğim okulda okumaktan hep onları sorumlu tutuyorum. Mesleğimi sevmiyorum. Şuan da çalışmıyorum. Artık onlara karşı da çok fazla hissizleştim. Sevdiğim adamla ilişkimi onun haberi olmamasına rağmen bu yüzden bitirdim. Ailelerimiz farklı diye. Kendi ailemden utandım resmen.
Hastalıktan ölseler de gidip bakmıyorum ne haldeler diye. Hastaneye giderken asla eşlik etmiyorum. Yaşlanınca da bakacağımı düşünmüyorum onlara. Biriktirdikleri parayla bakıcı tutsunlar ! Yaşamak istemediğim bu hayatı yaşattıkları için kızgınım onlara. Evi terkediyorum sürekli valizimi toplayıp. Olay sadece maddi değil bu arada beni bu şekilde yetiştirdikleri için ve görüyorum herkes çocuğuna bir şeyler yapmak faydalı olmak için yaşıyor. Ama bizimkiler öyle değil. Ben ailemi sevmiyorum, bazen düşünüyorum da hatta ölseler bile üzülmeyeceğim galiba
Durumumdan rahatsızım. Sizce ben ne yapmalıyım? Ailemi sevmiyorum, onlardan utanıyorum, onlara çok kızgınım ve bu geçmiyor.
Tatlım Saçmalama ne yaşlısı daha 24 yaşındasınYeniden istediğim bölümü okumak için çok yaşlıyım artıkBeni anladığınız için teşekkür ederim. Ben de bazen normal düşünemiyorum ama bu kadar tepkim de kesinlikle istemediğim bir hayatı yaşıyor zorunda olmamdan kaynaklanıyor.
Hayır kendimi kesinlikle suçlu bulmuyorum. Aşk, evlilik bu tarz şeylere karşı da çok isteksizim. Kesinlikle evlenmeyi düşünmüyorum çünkü hasta biriyim ve bununla hiçbir erkek istemez zaten beni. Teşekkür ederim tavsiyeleriniz için...Seviyorsundur sevmesen duramazdın.
Ailene de kızgınsın ama ben kendine de kızgın olduğunu düşündüm. Olduğun yer ve durumla mutlu olmayı öğren. Olamıyorsan değiştir, işe gir, para kazan, ayakların üstünde dur özgüvenin geri gelsin, sonra güzel bir ilişkin de olur çünkü kimliğimiz ailelerimizin kimliğiyle bir değildir.
Bunları anladıktan sonra onlara hak ettikleri sevgiyi verebilirsin belki.
Anne babadan bir şeyler beklemek ne zaman menfaatçilik oldu ? Ayrıca yurtdışında yaşamıyoruz sizin ordan örnek vermeniz çok ergence asıl. Kapı dışarı atmak mı oluyor yani o dediğiniz? Üslubunuz çok iğrenç.kendine çok güveniyorsan mesleğinde varsa buyur kendin al arabanı bakalım ,hem beğenmiyorsun hemde onların imkanlarından faydalanmaya çalışıyorsun menfaatçiliğin kime çekti ki
24 yaşındasın ergen değilim diyorsun kafa aynı onlar gibi ,millet yurtdışında 18 oldu mu kapı dışarı atıyor bunlarda bıbım bini sivmiyir tribinde teyyy Allahım ..
Anne babadan bir şeyler beklemek ne zaman menfaatçilik oldu ? Ayrıca yurtdışında yaşamıyoruz sizin ordan örnek vermeniz çok ergence asıl. Kapı dışarı atmak mı oluyor yani o dediğiniz? Üslubunuz çok iğrenç.
Bu kız komşusundan istemiyorki, ailesinden istiyor. Hazıra konmak demek ne biçim tabir,Aile demek ne demek? Aç kalsınlar araba alsınlar kafası yaşamıyorki, maddi olarak ferahlık içinde olan bir ailenin evladı neden fakirlik yokluk çeksin? Niye kısıtlı imkânlarla büyüsün? Neden bir barbie bebek bile çok görülsün? Varlık içinde yokluk çekmek diye tam da buna denir. İnsan, evladından da sakınacaksa yemişim öyle zenginliği.
hastalandıklarında ölseler bile gidip bakmıyorum,onları doktora bile götürmüyorum,ölseler bile üzülmem diyen biri evlat olamaz ...Böyle olcaksa olmasın benim evladım zaten ..
Tamam da bu kızı bu psikolojiye sokan kim? Tabiki şu sözler çok ağır, çok fazla, ama bu psikolojik probleme sebep olanlar da zaten ailesi.. Hani laylaylom büyür ferahlık içinde, sonra nankörlük eder yediği kaba tükürür, işte olmasın böyle evladım diyebileceğimiz model budur. Ben arkadaşta kabahat bulamıyorum.
Burda bir çok kişi sizin dediklerinize benzer şeyler söyledi, kimseye tepki göstermedim ama sizin yazdıklarınız çok çirkindi. Onlar varlık içinde bana verilen sözleri tutmazsa elbette içimden bir şey yapmak gelmez. Değer görmemek değildir de nedir bu?yoooo iğrenç değil bence hastalandıklarında ölseler bile bakmıyorum dediğim birilerinden ben araba ,o ,şu bu istemezdim ,madem ki sevmiyorum o zaman bir liralarına muhtaç olmamak için çalışırdım ..İstediğiniz şeyleri duyamadığınızda üslup iğrenç oluyor tabi ve ben bir anne baba olsam benimle doktora bile gelmemiş birinin benden maddi şeyler istediğini bilsem evet ona menfaatçi derdim kusura bakma ..
Varsa kendine güvenin git çalışta yap dediklerini ...
Sen önce evlat gibi yaklaş belki gerisi gelir ne kadar ekmek o kadar köfte canım ...Burda bir çok kişi sizin dediklerinize benzer şeyler söyledi, kimseye tepki göstermedim ama sizin yazdıklarınız çok çirkindi. Onlar varlık içinde bana verilen sözleri tutmazsa elbette içimden bir şey yapmak gelmez. Değer görmemek değildir de nedir bu?
"biyli ivlidim iliciksi ilmisin binim ivlidim zitin" miş
Burda bir çok kişi sizin dediklerinize benzer şeyler söyledi, kimseye tepki göstermedim ama sizin yazdıklarınız çok çirkindi. Onlar varlık içinde bana verilen sözleri tutmazsa elbette içimden bir şey yapmak gelmez. Değer görmemek değildir de nedir bu?
"biyli ivlidim iliciksi ilmisin binim ivlidim zitin" miş
Siz çocuğunuz olsa en ufak hatasında yaka paça sokağa atarsınız bu ne cimriliktir ya? İnternetin, kaldığım evin de lafını mı yapacaklar? Siz çok hor görülmüşsünüz aile tarafından belli ki... Yazık..bu arada hala o evdesin ve babanın ödediği internetten yazıp,karnını o sevmediğin insanların yemekleriyle doyuruyorsun yanlıs mı ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?